Po przeczytaniu "Na celowniku" i przypomnieniu sobie o "Bliźnie" Lorenzo Gambini, nie sposób było nie sięgnąć po jego historię, którą dawno temu zaczęłam czytać. Ta seria jeszcze bardziej mi się podoba od historii Ignazio, może dlatego, że tutaj mamy znacznie bardziej złożoną postać kobiecą. Morgan jest niewiele starsza od Karissy, ale tyle przeszła w życiu, że doświadczeniem wyprzedza ją o dziesięć lat. Jest niesamowicie odważna, zdeterminowana, i ukrywa się przed kimś, jednocześnie kogoś szukając. Żyje z kradzieży i pracy na czarno, i pech chciał, a może to szczęście, że okradła właśnie Lorenzo. Pojawia się w tej części również Leo i jego dziewczyna Mel, koleżanka Karissy, a całość kończy się ujawnieniem tajemnicy, kogo szuka Morgan.

Po przeczytaniu "Na celowniku" i przypomnieniu sobie o "Bliźnie" Lorenzo Gambini, nie sposób było nie sięgnąć po jego historię, którą dawno temu zaczęłam czytać. Ta seria jeszcze bardziej mi się podoba od historii Ignazio, może dlatego, że tutaj mamy znacznie bardziej złożoną postać kobiecą. Morgan jest niewiele starsza od Karissy, ale tyle przeszła w życiu, że...

Uwielbiam Panią Darhower -jej styl pisania przede wszystki ale to jak wykreowala postacie
w Menace nie ma sobie równych, wszystko to co kocham w książkach ujeła w swojej opowieści:D
Wciągająca fabuła od 1 strony, genialny (anty)bohater, z zaję***bistym poczuciem humoru:D mroczne jak kawa, wciagajace, pomysłowe, momentami straszne i zabawne i do tego napisane
z wyczuciem kazdego dobrego stylu jaki mogl być kiedyklwiek wymyslony.
Lorenzo aka Blizna – mroczny, intrygujacy, zaskakujacy, zabawny, bezwgledny, i pod niektorymi wzgledami rodzinny-genialny antyb jakiego można wymyslec.
Morgan aka Scarlet(to drugie bardziej mi się podoba)- skomplikowana, odwazna a zarazem strachliwa,momentami glupia, zepsuta a zarazem nieoszlifowana jak diament. Jej slowne utarczki
z Lorenzo genialne, napisane z rozmysleniem. Brawo Pani Darhower:D
Uwielbiam ich tez jako parę, ta chemia, te namacalne wrecz sceny se*xu.
Oh i pisanie rozdziałów z perspektywy obu postaci genialnym psunieciem:D
Nie moge doczekać się kolejnego tomu ;)

Uwielbiam Panią Darhower -jej styl pisania przede wszystki ale to jak wykreowala postacie
w Menace nie ma sobie równych, wszystko to co kocham w książkach ujeła w swojej opowieści:D
Wciągająca fabuła od 1 strony, genialny (anty)bohater, z zaję***bistym poczuciem humoru:D mroczne jak kawa, wciagajace, pomysłowe, momentami straszne i zabawne i do tego napisane
z wyczuciem...

Ta książka jest jednocześnie lekka i ciężka, śmieszna i tragiczna. Misz masz. I kupuję to. Autorka wychodzi poza standardowe ramy dając nam bohatera, który nie do końca widzi świat jak reszta ludzi. I lubię jak zwraca się do nas czytelników 😊 masz wrażenie, że stoisz obok niego i ciągle komentujesz a on Ci odpowiada 😊 świetne posunięcie. Scarlett nie jest też jakaś naiwną dziewczynką. Nie poznaliśmy jeszcze wszystkich faktów dotyczących jej skradzionego życia, ale jej sposób bycia oraz odzywki sprawiły, że pomimo jej dramatu, nadal ma w sobie poczucie humoru, które jest zaskakująco kompatybilne z Lorenzo 😊 i nie wydaje mi się, że Lorenzo jest jakimś stereotypowym mafioso, który strzela zanim zapyta. Myślę, że może mieć osobowość dwubiegunową albo po prostu jest inny, przez co bardziej ciekawy 😊razem ze swoimi ludźmi: bratem Lalusiem, jego dziewczyną Torpedą, Siedem i innymi liczbami tworzą niezwykły miks ludzkich zachowań i emocji. Nie dziwię się, że na początku Morgan trochę to zaskoczyło, ale fajnie to przyjęła. Motyw z zabiciem faceta i dziurami w kanapie – świetnie napisana. Mamy w tej książce mnóstwo takich smaczków, które sprawiają, że jest to książka lepsza niż inne. Owszem mamy również romans, czy też pewien rodzaj znajomości pomiędzy Morgan i Lorenzo, ale nie jest to typowe ani przeciętne. Można odczuć każdą emocję lub jej brak w ich stosunkach. Podobało mi się jak zaczęło się na kradzieży a skończyło na obietnicy 😊 podobał mi się również zastosowanie przez autorkę rozdziałów z małą dziewczynką. Początkowo myślałam, że to Morgan z dzieciństwa, ale po pewnym czasie można połączyć fakty i okazuje się, że to jej córeczka. Bardzo fajnie wszystko łączy się we wspólną całość. Aż mnie korci, żeby przeczytać co dalej. Jestem na pewno fanką Lorenzo i jego tekstów 😊 nie wiem czemu najbardziej utkwiły mi w pamięci te krytykujące filmy jakie oglądał jego brat z dziewczyną (kto nie lubi Titanica czy Dirty Dancing? 😊 Lorenzo :P).

Ta książka jest jednocześnie lekka i ciężka, śmieszna i tragiczna. Misz masz. I kupuję to. Autorka wychodzi poza standardowe ramy dając nam bohatera, który nie do końca widzi świat jak reszta ludzi. I lubię jak zwraca się do nas czytelników 😊 masz wrażenie, że stoisz obok niego i ciągle komentujesz a on Ci odpowiada 😊 świetne posunięcie. Scarlett nie jest też jakaś naiwną...

Wrócę zapewne do tej historii....

Wrócę zapewne do tej historii....