Po paru latach od pierwszego przeczytania ponownie sięgnęłam po tę książkę. Nie wiem, co w niej takiego jest, ale ciągle siedziała mi w głowie i czułam, że muszę jeszcze raz za nią złapać. I znów - choć nie jest przecież jakimś literackim arcydziełem - sprawiła mi dużo przyjemności. Czuję po kościach, że za parę lat ponownie sprawdzę co słychać u Raisy...

Po paru latach od pierwszego przeczytania ponownie sięgnęłam po tę książkę. Nie wiem, co w niej takiego jest, ale ciągle siedziała mi w głowie i czułam, że muszę jeszcze raz za nią złapać. I znów - choć nie jest przecież jakimś literackim arcydziełem - sprawiła mi dużo przyjemności. Czuję po kościach, że za parę lat ponownie sprawdzę co słychać u Raisy...

Ciekawa powieść co blaskach i cieniach życia.

Ciekawa powieść co blaskach i cieniach życia.

Poznjemy najbardziej pechową kobietę świata.To wydaję się zwykła powieść obyczajowa.
Choć nie zawsze się pojawia Prezydent z problemami.
Książka jest gorzko-wesoła.Tak mi się napisało.

Poznjemy najbardziej pechową kobietę świata.To wydaję się zwykła powieść obyczajowa.
Choć nie zawsze się pojawia Prezydent z problemami.
Książka jest gorzko-wesoła.Tak mi się napisało.

Babskie czytadło, całkiem przyjemne. Zaczyna się dość zabawnie, bo poznajemy Raisę, która uznana została przez WHO za najbardziej pechową osobę na świecie. Brzmi jak dość zabawna intryga, prawda? Potem dostajemy historię życia Raisy, które łatwe nie było. Trudne wybory, rodzinne spory, niespełnione nadzieje... Tak, to schematy, często powielane, ale nieco głębiej można tu dostrzec cenne nauki. Każda próba sprawia, że (o ile potrafimy wyciągnąć z niej naukę) stajemy się silniejsi. I nie wolno dać sobie wmówić, że jesteśmy przyczyną czyichś niepowodzeń.

Całkiem spoko (niezwykle to merytoryczna ocena) lektura na weekend, żeby poczytać bez większego wysiłku, ale jednak nie nazbyt banalnie.

Babskie czytadło, całkiem przyjemne. Zaczyna się dość zabawnie, bo poznajemy Raisę, która uznana została przez WHO za najbardziej pechową osobę na świecie. Brzmi jak dość zabawna intryga, prawda? Potem dostajemy historię życia Raisy, które łatwe nie było. Trudne wybory, rodzinne spory, niespełnione nadzieje... Tak, to schematy, często powielane, ale nieco głębiej można tu...

"Pięć minut Raisy" ciekawa powieść obyczajowa. Książka daje dużą dawkę humoru, okładka piękna. Polecam prosty styl, lekka fajna pomysł na fabułę.

"Pięć minut Raisy" ciekawa powieść obyczajowa. Książka daje dużą dawkę humoru, okładka piękna. Polecam prosty styl, lekka fajna pomysł na fabułę.

Po kilku stronach miałach ochotę rzucić ją w kąt, ale postanowiłam dać książce szansę - ostatecznie poddałam się po kilkunastu; przereklamowana na skrzydełku, nudna, meczący styl pisania, w sumie dobrze, że to tylko część zmarnowanego wieczoru ;-)

Po kilku stronach miałach ochotę rzucić ją w kąt, ale postanowiłam dać książce szansę - ostatecznie poddałam się po kilkunastu; przereklamowana na skrzydełku, nudna, meczący styl pisania, w sumie dobrze, że to tylko część zmarnowanego wieczoru ;-)

Taka dawka pecha chyba nie zdarza się w realnym życiu, ale jeżeli chcecie się pośmiać, zrelaksować przy czymś nieskomplikowanym, to ta książka jest właśnie dla Was.
Potężna dawka humoru, prosty, codzienny język plus charakterystyczny styl pisarki- wszystko to składa się na tę powieść. Do tego bardzo ładna okładka, która zachęca do wypożyczenia.

Taka dawka pecha chyba nie zdarza się w realnym życiu, ale jeżeli chcecie się pośmiać, zrelaksować przy czymś nieskomplikowanym, to ta książka jest właśnie dla Was.
Potężna dawka humoru, prosty, codzienny język plus charakterystyczny styl pisarki- wszystko to składa się na tę powieść. Do tego bardzo ładna okładka, która zachęca do wypożyczenia.

Mamy 2051 rok.
Raisa Hedwig korzysta z wczesnej pory, aby podlać ukochane róże w przydomowym ogrodzie. Zastanawia się, jak spędzi dzisiejszy dzień. Nie wie jeszcze, że wszystko potoczy się zupełnie inaczej, niż zaplanowała.
Magda Sajewicz, popularna dziennikarka stacji NTV zmierza do Bornego Sulinowa, by zrealizować wystrzałowy materiał, którego bohaterką będzie właśnie Raisa. Reporterka ma nadzieję, że będzie na miejscu przed innymi ekipami.
A wydarzenie jest nie byle jakie. Raisa Hedwig, według raportu WHO i Human Resources Institute, została ogłoszona najbardziej pechową osobą na świecie. Wszystkie media chcą dowiedzieć się u samego źródła, jak to jest przeżyć m.in. porażenie piorunem, katastrofę promu czy atak szaleńca w Madrycie. Starsza pani jest zaskoczona wizytą dziennikarki, ale już nie tak bardzo nadanym jej tytułem. Magdzie udaje się zdobyć wyłączność na wywiad z Raisą, tej zaś wraca nadzieja na odzyskanie utraconego spokoju. Jednak okazuje się, że sprawa zatacza coraz szersze kręgi. Pani Hedwig otrzymuje list gratulacyjny od prezydenta z zaproszeniem do pałacu...
Ostra zazwyczaj dziennikarka, ujęta ciepłą osobowością Raisy, realizuje przychylny jej materiał, pokazując ją jako ofiarę wydarzeń losowych. Wkrótce dowiaduje się jednak o skrywanym przez nią epizodzie z życia, który stawia jej bohaterkę w nieco innym świetle. Magda Sajewicz ma swoje powody, aby chcieć dociec prawdy o pani Hedwig.

Książka pokazuje nam wszystkie odcienie przewrotnego ludzkiego losu. Niczego nie możemy być pewni wszystko może się wydarzyć, los lubi zaskakiwać tym co dla nas przygotował.

Mamy 2051 rok.
Raisa Hedwig korzysta z wczesnej pory, aby podlać ukochane róże w przydomowym ogrodzie. Zastanawia się, jak spędzi dzisiejszy dzień. Nie wie jeszcze, że wszystko potoczy się zupełnie inaczej, niż zaplanowała.
Magda Sajewicz, popularna dziennikarka stacji NTV zmierza do Bornego Sulinowa, by zrealizować wystrzałowy materiał, którego bohaterką będzie właśnie...

To powieść obyczajowa, której główną bohaterką jest Raisa Hedwig, sympatyczna starsza pani po siedemdziesiątce, mieszkająca w Bornem Sulinowie, skrywająca wstydliwą tajemnicę z wczesnej młodości. Jej spokojne, uporządkowane życie ulega gwałtownemu zwrotowi, gdy według raportu międzynarodowych organizacji zostaje ona ogłoszona najbardziej pechową osobą na świecie, co powoduje tłumny najazd dziennikarzy do sennego miasteczka. I tu zaczyna się tytułowe pięć minut Raisy...
Dużym smaczkiem powieści jest to, że akcja toczy się w 2051 r., ale zawiera bardzo czytelne odniesienia do obecnej sytuacji politycznej w Polsce.
Brawo dla autorki za nietuzinkowy pomysł na powieść. Bardzo polecam.

To powieść obyczajowa, której główną bohaterką jest Raisa Hedwig, sympatyczna starsza pani po siedemdziesiątce, mieszkająca w Bornem Sulinowie, skrywająca wstydliwą tajemnicę z wczesnej młodości. Jej spokojne, uporządkowane życie ulega gwałtownemu zwrotowi, gdy według raportu międzynarodowych organizacji zostaje ona ogłoszona najbardziej pechową osobą na świecie, co...

Lekka spokojna wieczorna lektura. Po całym męczącym dniu, gdy nie oczekujemy niczego, jak wyciszenia - nadaje się znakomicie.

Lekka spokojna wieczorna lektura. Po całym męczącym dniu, gdy nie oczekujemy niczego, jak wyciszenia - nadaje się znakomicie.