Głód miłości

Mocne,bardzo mocne.Piękna opowieść o bordeline.
Nie jestem psychiatrą ( trzeba będzie się wybrać do doktorki ) .Opis chory mi się podobał.Widać,że nadal w Polsce takich ludzi się nie akceptuje.
Ach,ta mamusia.Niczego się nie nauczyła.
To co wygląda ,na zwykły romans.Jest poważną literaturą.

Mocne,bardzo mocne.Piękna opowieść o bordeline.
Nie jestem psychiatrą ( trzeba będzie się wybrać do doktorki ) .Opis chory mi się podobał.Widać,że nadal w Polsce takich ludzi się nie akceptuje.
Ach,ta mamusia.Niczego się nie nauczyła.
To co wygląda ,na zwykły romans.Jest poważną literaturą.

Pokaż mimo to

Głód miłości to porywająca, intrygująca historia o bardzo trudnej miłości. Zdecydowanie polecam.

Głód miłości to porywająca, intrygująca historia o bardzo trudnej miłości. Zdecydowanie polecam.

Pokaż mimo to

Niedawno otrzymałam w prezencie od Wydawnictwa Replika najnowszą powieść Natalii Nowak-Lewandowskiej zatytułowaną "Głód miłości".

Opis ze strony wydawnictwa:
Młody adwokat, Dawid, ma w życiu wszystko oprócz tego, co wydaje mu się zbędne: miłości i stabilizacji. Pewnego dnia na przejściu dla pieszych potrąca samochodem młodą dziewczynę, Martę. Nie wie jeszcze, że ten wypadek wywróci jego życie do góry nogami. Dziewczyna od początku wydaje mu się nieco dziwna i niekonsekwentna w swoich zachowaniach i reakcjach. Dawid odwiedza ją w szpitalu, gdzie po wypadku Marta dochodzi do siebie, i jest nią coraz bardziej zauroczony. Nie może jedynie zrozumieć, skąd jej dziwne zachowanie: raz okazuje mu serdeczność i zainteresowanie, by po chwili patrzeć na niego z taką wściekłością i niechęcią, jakby miała przed sobą największego wroga.

Mówi się, że nie należy oceniać książek po okładce i faktycznie jest to prawda. Czasami, gdy grafika poniesie fantazja, pojawiają się na rynku wydawniczym twory zupełnie nieadekwatne do zawartości. W tym konkretnym przypadku muszę stwierdzić, że praca P. Izy Szewczyk, która projektowała okładkę "Głodu miłości" to mistrzostwo. Niezwykle symboliczny obrazek jest doskonale dopasowany do treści. Przyciąga wzrok i intryguje. Gniazdo w dłoniach dziewczyny - ewidentne nawiązanie do kobiecych tęsknot o wiciu własnego gniazdka i pragnieniu stabilizacji. A te tabletki? To nie jest przypadek, lecz starannie dopracowana koncepcja.

Przejdźmy jednak do rzeczy.
"Głód miłości" to druga publikacja na koncie autorki. Jest to mocna powieść obyczajowa, lecz przypadnie do gustu również wielbicielkom romansów, ponieważ aż kipi emocjami. Miałam przyjemność czytać debiutancki tekst Natalii, i jestem pod dużym wrażeniem progresu. Ponownie podjęła się pisania na trudny temat, i w moim odczuciu doskonale sobie z nim poradziła.

Największym atutem tekstu są wyraziście nakreślone postaci pierwszoplanowe. Kiedy poznajemy główną bohaterkę, Martę, odnosimy wrażenie, że mamy do czynienia z dziwną, trochę wyrachowaną dziewczyną, która chciałaby wszystkiego, dając w zamian niewiele. Osacza swojego partnera, zachowuje się w sposób skrajnie nieprzewidywalny, ulega zmianom nastrojów. Jest naładowana emocjami, które aż elektryzują.

- Widziałam, wszystko widziałam! - dyszała. - Widziałam, jak na nią patrzyłeś, widziałam, jak flirtowałeś bez skrępowania, a ja siedziałam przecież na wprost ciebie! Jak mogłeś?! - Jej krzyk zwracał uwagę mijających ich przechodniów.

Jaki mężczyzna ma się zmierzyć z taką furią? Anioł w ludzkiej postaci? Męczennik, który pokornie zniesie wszystko? O nie! Autorka zafundowała nam szaleńczy roller coaster, bowiem Dawid bywa równie impulsywny i nieobliczalny co Marta.

- No ja pierdolę, nie wytrzymam! - Wyrżnął z całej siły w blat biurka, zrzucając przy tym dokumenty.

Co może wyjść z takiej diabelskiej mieszanki? Trudna miłość. Pełna pasji, namiętności i emocji. Bohaterowie zdają się balansować na kruchej tafli lodu. Jedno nieostrożne zachowanie może pociągnąć za sobą katastrofalne konsekwencje. Natalia intrygująco prowadzi nas przez meandry ludzkiej psychiki, zaglądając w jej najmroczniejsze zakamarki.

Dodatkowym atutem powieści jest prosta forma i brak zbędnych ozdobników. Na podstawie opisów możemy sobie wyobrazić bohaterów oraz sytuacje w które zabrnęli, lecz nie jest to monotonne czy nużące. Wyważony minimalizm.

"Głód miłości" z całą pewnością zapadnie w moją pamięć na długo. Jest to jedna z lepszych powieści, jakie przeczytałam w bieżącym roku. Z przyjemnością sięgnę po kolejne książki autorki.

Serdecznie polecam! Warto przeczytać!

Dziękuję Wydawnictwu Replika za egzemplarz powieści.

Link: https://edyta-swietek.blogspot.com/2017/10/god-miosci.html

Niedawno otrzymałam w prezencie od Wydawnictwa Replika najnowszą powieść Natalii Nowak-Lewandowskiej zatytułowaną "Głód miłości".

Opis ze strony wydawnictwa:
Młody adwokat, Dawid, ma w życiu wszystko oprócz tego, co wydaje mu się zbędne: miłości i stabilizacji. Pewnego dnia na przejściu dla pieszych potrąca samochodem młodą dziewczynę, Martę. Nie wie jeszcze, że ten...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

To moja pierwsza książka tej autorki i na pewno nie ostatnia. Temat borderline powiał troszkę świeżością, ponieważ nie zetknęłam się dotychczas z tą chorobą w żadnej książce. Aczkolwiek w tym przypadku można mieć wątpliwości czy to choroba głównej bohaterki Marty czy może raczej wpływ toksycznej matki powodował tak niską samoocenę i rozchwianie emocjonalne dziewczyny.
Przyczepiłabym się i to dużo do zakończenia. Ta książka dużo większe wrażenie (na mnie) zrobiłaby, gdyby zakończenie było tragiczne. I tego się spodziewałam gdy byłam już całkiem blisko końca książki. Jednak okazało się, że w dodatkowym rozdziale pt. 3 lata później, mamy happy end. I ja tego nie kupuję. Dodatkowo irytował mnie drugi z głównych bohaterów Dawid, który również za bardzo zrównoważony nie był.
Jednak widzę, że autorka lubi takie ciężkie tematy, choroby, patologie (a o tym niestety lubię czytać) dlatego chętnie przeczytam jej kolejną książkę.

To moja pierwsza książka tej autorki i na pewno nie ostatnia. Temat borderline powiał troszkę świeżością, ponieważ nie zetknęłam się dotychczas z tą chorobą w żadnej książce. Aczkolwiek w tym przypadku można mieć wątpliwości czy to choroba głównej bohaterki Marty czy może raczej wpływ toksycznej matki powodował tak niską samoocenę i rozchwianie emocjonalne dziewczyny....

więcej

mniej

Pokaż mimo to

"Głód miłości" nie zachwyciła mnie tak bardzo, jak np.: "Wybór M.". Chociaż porusza ważny temat (Autorka świetnie potrafi pisać o tematach tabu, o problemach, chorobach) tym razem padło na chorobę psychiczną. I o ile chora bohaterka jest świetnie wykreowana! Czytając o niej czytelnik ma przed sobą portret psychologiczny pozwalający nam zrozumieć jej zachowanie. O tyle drugi bohater już mnie lekko irytował. Był rozchwiany, jakiś taki... Trochę infantylny. Nie polubiłam się z nim, mimo, że występował, jako pozytywna postać. Pomimo to czytało mi się ekspresowo i bardzo ciekawie. Żałuję, że nie zaczęłam przygody z książkami Autorki od tej właśnie pozycji. Potem "Pozorność" i na koniec "Wybór M.". Taką kolejność polecam :) I koniecznie też polecam "Układankę" i "Pionki" - świetne kryminały obyczajowe Pani Nowak-Lewandowskiej.

"Głód miłości" nie zachwyciła mnie tak bardzo, jak np.: "Wybór M.". Chociaż porusza ważny temat (Autorka świetnie potrafi pisać o tematach tabu, o problemach, chorobach) tym razem padło na chorobę psychiczną. I o ile chora bohaterka jest świetnie wykreowana! Czytając o niej czytelnik ma przed sobą portret psychologiczny pozwalający nam zrozumieć jej zachowanie. O tyle drugi...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Ostatnio chętnie sięgam po książki polskich pisarzy, bo bliższe memu sercu są polskie realia, łatwiej mi się w nich odnaleźć, a polskie imiona łatwiej zapadają w pamięć. Coraz częściej dochodzę do wniosku, że polscy autorzy w większości piszą tak samo dobrze, jeśli nie lepiej od zagranicznych. Po kolejnej rodzimej książce, stwierdzam, że na szczęście wydawcy nie rezygnują z wydawania polskich autorów i nie przestawiają się na pewniejsze tłumaczenia zagranicznych gwiazd świata literatury. Na szczęście, bo jakże inaczej dane by mi było przeczytać powieść „ Głód miłości „.

Nie czytałam dotychczas innych książek Pani Natalii, ale dałam tej powieści kredyt zaufania i nie żałuję. Tytuł sugeruje słodką historię o miłości, których ostatnio przesyt, ale zawartość książki nie ma nic wspólnego z ckliwymi historiami. Natalia Nowak – Lewandowska zaskoczyła mnie poruszając bardzo trudny temat. Bohaterka powieści Marta cierpi na chorobę zaburzenia osobowości z pogranicza. Przyznam szczerze, że dotychczas nie zetknęłam się z pojęciem bordeline i nie miałam zielonego pojęcia, czego dotyczy. Nawet nie zdawałam sobie sprawy, że istnieje takie schorzenie.

Dla mnie historia jest niesamowita, świetnie skonstruowana. Początkowo nic nie zapowiadało, co otrzymam w dalszej części powieści, bo z pozoru zaczyna się banalnie. Dawid, główny bohater twardy i skuteczny adwokat. Bezwzględny i uparty, niepozwalający sobie ani innym na żadne kompromisy. Wymaga perfekcji i doskonałości, prowadzi ustabilizowane i jak sądzi szczęśliwe życie, w którym praca jest najważniejsza. Tak jest do dnia, gdy jadąc do jedynych przyjaciół, jakich ma, potrąca dziewczynę. Od tego momentu, trafiony strzałą amora, zachowuje się wbrew wypracowanym przez siebie regułom, zapominając całkowicie o jakiejkolwiek logice. Natomiast Marta zachowuje się irracjonalnie jest dziwna i humorzasta. Funduje Dawidowi huśtawkę nastrojów, wprowadza dziwną aurę niedopowiedzenia, która udziela się również czytelnikowi. Raz traktuje go z przyjacielską życzliwością, innym razem zupełnie go ignoruje. Stanowi to dla Dawida zagadkę, a jego ambicja powoduje, że pogłębienie relacji z Martą traktuje jak kolejne wyzwanie. Uczucie, wzajemna fascynacja coraz więcej tajemnic i sekretów, sprawiły, że nie dostrzegł emocjonalnego zaangażowania, a gdy to sobie uświadamia, na odwrót już jest za późno. Chwilami zastanawiałam się, które z bohaterów jest bardziej zaburzone. Marta, u której zdiagnozowano chorobę, czy Dawid teoretycznie zdrowy, który myśli, analizuje, podejmuje decyzje i za chwilę je zmienia. To, co dzieje się pomiędzy bohaterami, ich wzajemne relacje, to istne tsunami uczuć i emocji. Nie ma tu sztuczności, wszystko dopracowane w najmniejszym szczególe. Autorka potrafi przekonująco pisać o mało znanej chorobie i pokusiła się o analizę trudnego emocjonalnie tematu, który moim zdaniem został w książce rzetelnie przekazany. Kreacja psychologiczna Marty, której chwiejność emocjonalna jest codziennością, a przeskoki od poczucia euforycznego szczęścia do wielkiego smutku i agresji, zdarzają się w przeciągu kilku chwil, została niezwykle dogłębnie przedstawiona.

„ Głód miłości „ to wielowymiarową opowieść o sile uczucia, skomplikowanych relacjach pomiędzy bohaterami. Autorce udało się stworzyć niebanalną fabularnie książkę sprawnie wpleść w powieść obyczajową wątek nietypowej choroby. Odtąd zupełnie inaczej spojrzę na chwilowe odchylenia od normalności spotykanych osób.

„Ech, co to za życie, które jednemu daje wszystko, a innemu rzuca namiastkę szczęścia, żeby za chwilę uderzyć w niego z całą, okrutną siłą.”

Ostatnio chętnie sięgam po książki polskich pisarzy, bo bliższe memu sercu są polskie realia, łatwiej mi się w nich odnaleźć, a polskie imiona łatwiej zapadają w pamięć. Coraz częściej dochodzę do wniosku, że polscy autorzy w większości piszą tak samo dobrze, jeśli nie lepiej od zagranicznych. Po kolejnej rodzimej książce, stwierdzam, że na szczęście wydawcy nie rezygnują z...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Młody adwokat, Dawid, ma w życiu wszystko oprócz tego, co wydaje mu się zbędne: miłości i stabilizacji. Pewnego dnia na przejściu dla pieszych potrąca samochodem młodą dziewczynę, Martę. Nie wie jeszcze, że ten wypadek wywróci jego życie do góry nogami. Dziewczyna od początku wydaje mu się nieco dziwna i niekonsekwentna w swoich zachowaniach i reakcjach. Dawid odwiedza ją w szpitalu, gdzie po wypadku Marta dochodzi do siebie, i jest nią coraz bardziej zauroczony. Nie może jedynie zrozumieć, skąd jej dziwne zachowanie: raz okazuje mu serdeczność i zainteresowanie, by po chwili patrzeć na niego z taką wściekłością i niechęcią, jakby miała przed sobą największego wroga

Młody adwokat, Dawid, ma w życiu wszystko oprócz tego, co wydaje mu się zbędne: miłości i stabilizacji. Pewnego dnia na przejściu dla pieszych potrąca samochodem młodą dziewczynę, Martę. Nie wie jeszcze, że ten wypadek wywróci jego życie do góry nogami. Dziewczyna od początku wydaje mu się nieco dziwna i niekonsekwentna w swoich zachowaniach i reakcjach. Dawid odwiedza ją w...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

On (Dawid), ona (Marta) i Borderline, Co ich połączyło? Przypadek, wypadek, przeznaczenie czy życzenie? Jak sobie poradzą z tym trójkątem? Czy ich rodzące się uczucie przetrwa? Czy mają szansę na zbudowanie szczęśliwego związku? Czy poradzą sobie z jej zawieszeniem między pragnieniem uczucia a poczuciem zawiedzenia? „Chwilami, kiedy patrzył na nią, miał wrażenie, że jest nieobecna, jakby zamknięta szczelnie w swoim świecie. Czasem jej oczy przybierały szalony wyraz, jakby od środka trzymała ją jakaś siła, zakleszczała i niszczyła w niej zwykłego człowieka”. Czy ich uczucie będzie silniejsze niż jej choroba?

On (Dawid), ona (Marta) i Borderline, Co ich połączyło? Przypadek, wypadek, przeznaczenie czy życzenie? Jak sobie poradzą z tym trójkątem? Czy ich rodzące się uczucie przetrwa? Czy mają szansę na zbudowanie szczęśliwego związku? Czy poradzą sobie z jej zawieszeniem między pragnieniem uczucia a poczuciem zawiedzenia? „Chwilami, kiedy patrzył na nią, miał wrażenie, że jest...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Aż trudno uwierzyć, że "Głód Miłości" napisała ta sama autorka co "Wybór M." - totalnie inny poziom. Owszem zachowane zostały pewne charakterstyczne dla Pani Nowak-Lewandowskiej elementy, ale historia kompletnie nie trzymała się kupy. Głowny bohater Dawid jest beznadziejny - pod każdym względem i już przez samo to było mi ciężko przebrnąć przez książkę do końca. Marta - tą postać znałam tak samo jak znał ją Dawid - czyli wcale. Na czymś takim nie da się zbudować emocjonującej powieści, bo nie ma przywiązania do bohaterów. Wątek Aliny i Grzegorza nie wnisł do hostorii ani odrobiny wartości. Nie wiem po co w ogóle sobie nimi zawracać głowę. Autorka chciała przybliżyć konkretny problem i częściowo jej się to udało, ale moim zdaniem można było popracować nad tymtroszkę lepiej i bardziej skupić się na Marcie niż Dawidzie, którego najchętniej bym już wyrzuciła z pamięci. Nie polecam. Strata czasu.

Aż trudno uwierzyć, że "Głód Miłości" napisała ta sama autorka co "Wybór M." - totalnie inny poziom. Owszem zachowane zostały pewne charakterstyczne dla Pani Nowak-Lewandowskiej elementy, ale historia kompletnie nie trzymała się kupy. Głowny bohater Dawid jest beznadziejny - pod każdym względem i już przez samo to było mi ciężko przebrnąć przez książkę do końca. Marta - tą...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Czy ktoś nam obiecał przy narodzinach, że życie będzie łatwe, proste i tylko przyjemne ? Nie. Nikt niczego nam nie obiecywał. Musimy iść przez życie , które jest pełne przeszkód, częściej mamy powody do narzekania czy płaczu jak do śmiania i cieszenia się życiem. Mimo to, mimo wszystko szczęście żeby było docenione, zauważone jako coś wartościowego musi składać się tylko i wyłącznie z małych okruchów.
Książka Natalii Nowak- Lewandowskiej ,, Głód miłości ‘’ opowiada m.in. o poszukiwaniu właśnie okruchów , chorobliwym poszukiwaniu szczęścia. Kiedy nastąpi uświadomienie sobie co jest tym szczęściem to pragniemy za wszelką cenę to zdobyć. I utrzymać, zatrzymać przy sobie. Pragnę zatrzymać ciebie. Zatrzymać tak jak czas , który jest zaklęty magicznie w złocistej kropli bursztynu. Nie szkodujemy swoich sił, myśli, czasu. Nie żałujemy niczego, chcemy tylko…zatrzymać tą drugą osobę.
Opis dwóch związków. Pierwszy ten, który dopiero się zaczyna. Zaczął się dość nietypowo od wypadku samochodowego. Drugi wieloletni, dojrzewający cały czas. Dorosły. Trwały, ale z problemami z wichurami , które ten wieloletni dorosły związek mogą zniszczyć . Pierwszy i drugi przypadek pokazuje, że o związek należy i trzeba walczyć codziennie. Walka o miłość trwa minuta po minucie, godzina po godzinie, w każdej godzinie naszego życia trwa bój, walka o naszą miłość. Trzeba się starać codziennie. Codziennie wchodzimy na Mount Everest i codziennie stajemy naprzeciwko problemów, kłótni, waśni , osób nam nieżyczliwych i walczymy o nasz związek. O NAS.
Ona piękna , urocza, on inteligentny, wykształcony. Ona i on dla siebie zwariowali i to nie jest przenośnia. Ona skrywa tajemnicę zaburzenia osobowości z pogranicza typu bordeline. On niby wszystko ma , ale brakuje mu tak naprawdę kogoś z nim mógłby spędzić całe życie. Jego życie miga się między kancelarią, kolejnymi sprawami, a wódką z najlepszym przyjacielem. Życie spędza z kobietami od których nic nie chce, nigdy nie kochał, potrzebuje ich tylko do jednej czynności.
Ona skrywa też inną tajemnicą. Jej własna matka się jej wstydzi, nienawidzi jej i pragnie w chwilach złości żeby córka umarła. Ojciec typowy pantofel nie ma nic do powiedzenia. Czasem w chwilach przypływu ojcowskiej miłości chroni córkę przed atakami , przed zniszczeniem do końca córki przez matkę.
Choroba psychiczna, despotyczna matka taki świat nieciekawy rysuje się przed Martą naszą bohaterką. Jest samotna. Więc kiedy nadarza się okazja postanawia zatrzymać przy sobie ukochanego za wszelką cenę. Autorka bardzo dobrze opisała jednostkę chorobową. Ja od siebie dodam iż pani Śliwińska jest za to odpowiedzialna. Choroby psychiczne są dziedziczne. Ktoś z rodziny tej wyrachowanej paniusi musiał chorować , a jak dodatkowo ktoś z rodziny męża był chory to wystarczy dodać 2 do dwóch i mamy 4. Jeżeli w obu rodzinach były przypadki zachorowań do prawdopodobieństwo dziedziczenia przez dzieci choroby jest bardzo, bardzo wysokie.
Marta zamiast wsparcia od swoich rodziców otrzymywała tylko przelew na konto. Do tego niespełniona matka wiecznie niszczyła ją psychicznie. Zwalała winę na córkę za swoje nieudane, niespełnione życie. Czytając tą książkę dziękowałem w myślach Bogu, że pani Śliwińska nie została lekarzem. W tym zawodzie najpierw trzeba być dobrym człowiekiem, a dopiero potem lekarzem, dobrym specjalistą. Tak to się odbywa.
Dawid wykształcony, inteligentny , dość majętny pan mecenas. Czy mogło być lepiej ? Dawid nie jest ideałem. Patrzą ludzie na niego przez pryzmat statusu społecznego. Owszem jest dobry w tym co robi, kocha prawo, ale tak naprawdę Dawid Paliszewski nie jest dobrym człowiekiem. Jest despotą. Jego pozycja społeczna przyzwyczaiła go do tego, że dostawał wszystko co chciał, traktował ludzi instrumentalnie. Bezuczuciowo . Czy sam coś czuł ? Nie. Pan mecenas Dawid Paliszewski przed spotkaniem Marty Śliwińskiej nic nie czuł. Jego serce biło tylko, żeby oddychać, jeść, pić i spać. Nie biło jego serce dla nikogo. Nie biło mocniej. Nie kochało. Ale to się zmienia…..
Drugi związek Alinka i Grzesiek. W tym związku oboje myśleli, że to on jest silniejszy , ale życie pokazało, że to Alinka jest mocarzem siłaczem. To ona walczyła o ich związek za oboje. Za siebie i za Grzesia. Książka ukazuje jak Wam napisałem na początku walkę. Mimo tego, że Alinka i Grzesiek Morawscy są szczęśliwi, to w życiu nie ma nic za darmo, muszą walczyć o miłość, walczyć o siebie. Żeby lepiej zobrazować kłopoty Morawskich pozwolę sobie w tym momencie zacytować innego prawnika. Joanna Chyłka ,, Gnój nigdy nie spada z wozu porcjami. Jak już na ciebie wali to całą falą ‘’. I trzeba założyć przyłbicę wziąć łopatę do ręki i wywalać ten gnój problemów za drzwi. Walka Morawskich o związek uświadomiła Grześkowi/ Alinka to wiedziała od razu , moim zdaniem jest najsympatyczniejszą z bohaterów tej książki/ , że pieniądze szczęścia nie dają. Uświadomiła mu, że pieniądze to tylko pieniądze, Jak ich nie ma to można pożyczyć/ od przyjaciela/ można zarobić, znaleźć inną pracę. Jeżeli nawet nie mamy forsy, a obok nas jest ktoś kto nas wspiera, szanuje i kocha to znak, że mamy wszystko. Owszem Alinka była zadowolona z nowego mieszkania, dobrego życia, ale jej szczęściem tym prawdziwym , jedynym był ON. Na nic to wszystko jakby coś się Grześkowi stało. Jej skarbem był mąż. On to po czasie zrozumiał. Zrozumiał, że największą wartość ma w domu. W kuchni z tym skarbem pije kawę i je śniadanie. Z tym skarbem wychodzi do kina, z tym skarbem się kocha czy nawet kłóci na zakupach, ale tak wygląda właśnie związek, tak wygląda życie, te prawdziwe.
Parę ładnych lat temu też bym się dziwił, tak jak niektórzy czytelnicy czytając książkę Natalii Nowak- Lewandowskiej ,, Głód miłości ‘’ , poddawał wątpliwościom zdrowie psychiczne mecenasa Paliszewskiego. Kiedyś tak, dzisiaj nie. Wiecie dlaczego ? Bo żeby w pełni zrozumieć to co nam pisarka chciał przekazać, w pełni docenić każdy moment trzeba to po prostu przeżyć. Ja coś takiego przeżyłem. Doświadczyłem czegoś takiego na własnej skórze. Czy jesteś gotowy na to, czy masz w sobie tyle odwagi i determinacji, żeby zejść do mroku i przedewszystkich chcieć, pragnąć kogoś wyciągnąć z tej ciemniej otchłani ? Wyciągnąć tą osobę za rękę. Czy twoje serce kocha , czy potrafi kochać na tyle, żeby schodzić coraz niżej, coraz głębiej w mrok w ciemność i być dla tego drugiego człowieka swoistą latarnią, robaczkiem świętojańskim który rozbłyśnie i przegoni ciemność. Wygoni mroki. Przegoni chmury i zatrzyma potoki łez. Czy twoje serce jest na tyle silne ,żeby walczyć za dwoje. W sumie w takich przypadkach to walczymy o nas oboje , o tą drugą osobę i walczymy często ze swoimi demonami. Walczymy z samym sobą, tym słabszym, tym, który chce odejść od niej. Który czasem już nie daje rady. Rozum mówi odejdź, serce krzyczy zostań i walcz. Niby nic, ale jednak. Po prostu bądź, po prostu zostań. Trwaj i walcz.
Zdajesz sobie sprawę z konsekwencji, wiesz, że nie będzie łatwo, wiesz, że będzie cholernie ciężko, płaczesz, ale mimo wszystko, mimo to wlaczyć o ten związek. Wiesz jakie będą problemy, kłopoty a mimo to świadomie decydujesz się trwać , walczyć i być obok. Pragniesz iść z tą drugą osobą przez świat za rękę, dobrze wiedząc, że będzie wiało. Będzie huragan. Będzie źle będzie ciężko. Ty to po prostu wiesz. Wiesz, że nie będzie tylko kolorowo, że życie z taką osobą to rollercoaster z dwoma promilami we krwi. Taka jazda bez trzymanki. Także nie osądzajcie , dopóki nie staniecie na tym samy miejscu, z tymi samymi problemami, wahaniami, pragnieniami. Dylematami.
Kobieca torebka ma wiele tajemnic w sobie. M.in. do dziś pozostaje zagadka na temat jej pojemności. Zmieści się tam dosłownie wszystko. Mężczyzna przeciera nieraz oczy ze zdziwienia ile tam kobieta może napakować różności i wszystko się jej przyda. Jak nie dziś, to jutro, jak nie jutro to w przyszłości. Są jednak przypadki, że nawet kobieca torebka nie pomieści jednej rzeczy. Każdy jej strach, każdy jej lęk nie ziemi się w jej torebce. Znów z jej oczu pada deszcz, łzy lecą coraz gęściej i gęściej. W twoich oczach jest czasem świat, którego żadne z nas nie chce. Pozwól tylko …ja wezmę twój lęk wiesz……..zmieści się w mojej ręce. Zamknę go w swojej dłoni.
Książka Natalii Nowak- Lewandowskiej jest opowieścią o kochankach w ciemnościach, którzy muszą znaleźć w sobie odwagę, chęć , tak muszą też chcieć , bardzo chcieć aby wyjść z mroku, z ciemności, smutku i rozjaśnić swój szary zwykły dzień. Taką lampką jest ludzkie serce. A jak jest już nas dwoje, dwoje obok siebie , nasze serca zaczynają rozganiać mrok niczym latarnia morska. Latarnia morska, która rozświetla drogę uczuciom, pragnieniom , marzeniom , niczym zagubionym statkom aby trafiły do portu przeznaczenia. Naszym portem przeznaczenia jest zawsze serce. Marzenia wypływają z głowy, serce oświetla morze obaw i lęków, statki muszą dopłynąć do Tego portu. Nie gdzieś obok czy do obcego. Muszą dopłynąć do swojego portu.

Polecam tym którzy czasem wątpią, nie chcą, nie wierzą w miłość, a mimo wszystko po cichu pragną przeżyć i trwać w miłość. Mieć kogoś z kim mogą jeść śniadanie czy nawet się kłócić. Bo i kłótnia czegoś uczy jak jest konstruktywna !  Opowieść o walce, opowieść o samotności, opowieść o ludzkich pragnieniach. Opowieść o miłości, która pomimo problemów miała szansę wykiełkować. Od nas samych zależy czy potrafimy i czy chcemy , czy pozwolimy aby ta miłość rozkwitła i trwała.
Nauczyłem się ciebie na pamięć. Jesteś moją najlepszą książką. Wiem o tobie chyba wszystko, a mimo to nie nudzisz mi się, codziennie odkrywam w Tobie coś nowego. Odkrywam codziennie coś ciekawego. Czytam ciebie codziennie od nowa, chociaż znam cię na pamięć………..

Czy ktoś nam obiecał przy narodzinach, że życie będzie łatwe, proste i tylko przyjemne ? Nie. Nikt niczego nam nie obiecywał. Musimy iść przez życie , które jest pełne przeszkód, częściej mamy powody do narzekania czy płaczu jak do śmiania i cieszenia się życiem. Mimo to, mimo wszystko szczęście żeby było docenione, zauważone jako coś wartościowego musi składać się tylko i...

więcej

mniej

Pokaż mimo to