Sam Rafał Ziemkiewicz mawia, że powieści mu nie wychodzą tak dobrze jak publicystyka społeczno - historyczna. Z pewnością "Polactwo", "Michnikowszczyzna", czy "Złowrogi cień Marszałka" czyta się łatwiej i sprawiają wrażenie bardziej błyskotliwych. "Ognie na skałach" są pisane jakby z obawą autora, o to czy będzie w stanie ową publicystyczną błyskotliwość pożenić z fantastyką, którą kiedyś się parał. Cierpi na tym sam świat przedstawiony, bo gdy przesłanie utworu, zresztą całkiem solidne wyprowadzone, do nas dotrze wraz z ostatnimi stronami książki, zapytamy - to tyle? Gdzie ta fantastyka? Ta książka jest przecież cholernie poważna!
"Ognie na skałach" wylądowały jednak u mnie na półce i co parę lat do nich wracam, nawet we fragmentach. Na swój sposób chciałbym więcej tak dojrzałych prób rodzimego fantasy, gdyż Ziemkiewicz, w przeciwieństwie do wielu hołubionych polskich twórców tego gatunku, wydaje się być z czytelnikiem szczery.

Sam Rafał Ziemkiewicz mawia, że powieści mu nie wychodzą tak dobrze jak publicystyka społeczno - historyczna. Z pewnością "Polactwo", "Michnikowszczyzna", czy "Złowrogi cień Marszałka" czyta się łatwiej i sprawiają wrażenie bardziej błyskotliwych. "Ognie na skałach" są pisane jakby z obawą autora, o to czy będzie w stanie ową publicystyczną błyskotliwość pożenić z...

Z trudem czytało mi się „Ognie (…)”. Być może dlatego, że nie jestem specjalnym wielbicielem twórczości Rafała Ziemkiewicza. Sięgając po książkę daleko odbiegającą od zainteresowań autora (to jednak fantastyka, a nie publicystyka czy literatura faktu) liczyłem, bo ja wiem… Może na zaskoczenie odnośnie formy, fabuły… Tymczasem sprawia wrażenia pracy zaczętej, acz niedokończonej. Jakby zabrakło pomysłu na zwieńczenie całości. Mieszane uczucia, książka raczej skierowana do czytelników sięgających po każdy przejaw literatury fantastycznej.

Z trudem czytało mi się „Ognie (…)”. Być może dlatego, że nie jestem specjalnym wielbicielem twórczości Rafała Ziemkiewicza. Sięgając po książkę daleko odbiegającą od zainteresowań autora (to jednak fantastyka, a nie publicystyka czy literatura faktu) liczyłem, bo ja wiem… Może na zaskoczenie odnośnie formy, fabuły… Tymczasem sprawia wrażenia pracy zaczętej, acz...

Jedna z najgorszych książek, jakie czytałam.
Mam wrażenie, że została napisana bez jakiegokolwiek pomysłu. Niby wątek fantastyczny jest, ale tak potraktowany po macoszemu. Cała książka krąży wokół tematu, ale nie jest on rozwinięty.
Jak dla mnie szkoda po prostu czasu.

Jedna z najgorszych książek, jakie czytałam.
Mam wrażenie, że została napisana bez jakiegokolwiek pomysłu. Niby wątek fantastyczny jest, ale tak potraktowany po macoszemu. Cała książka krąży wokół tematu, ale nie jest on rozwinięty.
Jak dla mnie szkoda po prostu czasu.

całkiem ładnie wystylizowana historia, z bardzo przemyślanym językiem i składnią, co jest chyba największą zaletą tej książki. niestety w logice fabuły zioną dziury, tak jakby autor dokładnie ułożył sobie ciąg przyczynowo-skutkowy, ale nie opisał go w całości, tylko wybierając co bardziej intrygujące momenty. jest to całkiem ciekawa historia, w konsekwentnie zbudowanym świecie, ale straszliwie długo się rozkręca, by doprowadzić do szybkiego i zdawkowego finału, co jest dosyć rozczarowujące. pozostawia czytelnika z bardzo wieloma znakami zapytania i bez dokładnego zrozumienia zachodzących w niej zdarzeń, co mogłoby by być dobre, gdyby była kontynuowana. a tak... coś tam sobie przeczytałam, było to względnie ok i tyle.

całkiem ładnie wystylizowana historia, z bardzo przemyślanym językiem i składnią, co jest chyba największą zaletą tej książki. niestety w logice fabuły zioną dziury, tak jakby autor dokładnie ułożył sobie ciąg przyczynowo-skutkowy, ale nie opisał go w całości, tylko wybierając co bardziej intrygujące momenty. jest to całkiem ciekawa historia, w konsekwentnie zbudowanym...

Niby wszystko, czego na dobrą fantasy trzeba, w tej powieści jest: tajemniczy obcy, uwikłany nieoczekiwanie (dla niego) w spór, który doprowadzi koniec końców do dramatycznego finału. Jest też i magia, pozostająca tym razem raczej na drugim planie, co nie musi być jakimś minusem. Są zgrabnie opisane, klimatyczne scenki rodzajowe (w karczmie czy w karcerze chociażby). Sceny walki też da się czytać, mimo że nie jest to jakaś bitwa na polach Pellenoru.

Niby wszystko jest - ale ta powieść nie funkcjonuje. Zabrakło tego ciężko uchwytnego klimatu, tego "sense of wonder", jaki powinien towarzyszyć dobrej fantastyce. Poszczególne elementy nie łączą się w harmonijną całość. Czasami (n.p. scena dialogu w książęcej komnacie) tchną jakaś sztucznością, która bardzo utrudnia zawieszenie niewiary.

Mój główny zarzut to jednak jeszcze coś innego: z tej książki po prostu nic nie wynika. Jej finał, jeśli sformułowane przez autora zakończenie można w ogóle tak nazwać, ani ziębi, ani grzeje.

Niby wszystko, czego na dobrą fantasy trzeba, w tej powieści jest: tajemniczy obcy, uwikłany nieoczekiwanie (dla niego) w spór, który doprowadzi koniec końców do dramatycznego finału. Jest też i magia, pozostająca tym razem raczej na drugim planie, co nie musi być jakimś minusem. Są zgrabnie opisane, klimatyczne scenki rodzajowe (w karczmie czy w karcerze chociażby). Sceny...

Bardzo "Sapkowska" w duchu powieść - pomieszanie baśni z brudnym, pesymistycznym światem stylizowanym na średniowiecze. Książka po przeczytaniu pozostawia uczucie niedosytu, zarówno z powodu długości, jak i tego, że RAZ wycofał się z tworzenia fantastyki na rzecz publicystyki.

Bardzo "Sapkowska" w duchu powieść - pomieszanie baśni z brudnym, pesymistycznym światem stylizowanym na średniowiecze. Książka po przeczytaniu pozostawia uczucie niedosytu, zarówno z powodu długości, jak i tego, że RAZ wycofał się z tworzenia fantastyki na rzecz publicystyki.

bardzo dobrze się zapowiadała, ale przeciętnie się skończyła - jakby autor znudził się w trakcie pisania.

bardzo dobrze się zapowiadała, ale przeciętnie się skończyła - jakby autor znudził się w trakcie pisania.

2021-06-01

2021-06-01

Rozczarowujące zakończenie historii, która spokojnie po skróceniu mogłaby być jednym z opowiadań w jakimś zbiorze o przygodach Żegosta, bo przedstawiany tu świat miał duży potencjał. Szkoda, że niewykorzystany.

Rozczarowujące zakończenie historii, która spokojnie po skróceniu mogłaby być jednym z opowiadań w jakimś zbiorze o przygodach Żegosta, bo przedstawiany tu świat miał duży potencjał. Szkoda, że niewykorzystany.

Przez całą książkę czekałam, kiedy zacznie się akcja. Książka się skończyła i w sumie nic się nie wydarzyło. Potencjał był spory, ale nie został wykorzystany.

Przez całą książkę czekałam, kiedy zacznie się akcja. Książka się skończyła i w sumie nic się nie wydarzyło. Potencjał był spory, ale nie został wykorzystany.