Całkiem przyjemna lektura, bardzo w stylu opowiadań Andrzeja Pilipiuka. Czytelnik, który dobrze się bawił przy lekturze takich zbiorów jak "Carska manierka", "Szewc z Lichtenrade" i pozostałych z cyklu "Światy Pilipiuka" z książki Olejniczaka też będzie zadowolony.

Całkiem przyjemna lektura, bardzo w stylu opowiadań Andrzeja Pilipiuka. Czytelnik, który dobrze się bawił przy lekturze takich zbiorów jak "Carska manierka", "Szewc z Lichtenrade" i pozostałych z cyklu "Światy Pilipiuka" z książki Olejniczaka też będzie zadowolony.

Ciekawy zbiór opowiadań w mrocznym klimacie, trzymający w napięciu. Chwilami fabuła danego opowiadania może wydawać się trochę za skomplikowana bądź brakuje punktu kulminacyjnego. W moim odczuciu pierwsze kilka opowiadań jest lepszych od tych późniejszych w książce.

Ciekawy zbiór opowiadań w mrocznym klimacie, trzymający w napięciu. Chwilami fabuła danego opowiadania może wydawać się trochę za skomplikowana bądź brakuje punktu kulminacyjnego. W moim odczuciu pierwsze kilka opowiadań jest lepszych od tych późniejszych w książce.

Zbiór opowiadań, które według recenzji okładkowej mają „głód mocnych wrażeń zaspokoić”. Polemizowałabym z tym zdaniem. Rzeczywiście historie opowiedziane przez autora mają wspólny pierwiastek, czyli grozę oraz czynnik nierealny, typu duch lub istota pozaziemska. Niemniej jednak czuje się pewien niedosyt po przeczytaniu większości z nich.

Zbiór opowiadań, które według recenzji okładkowej mają „głód mocnych wrażeń zaspokoić”. Polemizowałabym z tym zdaniem. Rzeczywiście historie opowiedziane przez autora mają wspólny pierwiastek, czyli grozę oraz czynnik nierealny, typu duch lub istota pozaziemska. Niemniej jednak czuje się pewien niedosyt po przeczytaniu większości z nich.

Zbiór opowiadań:
Noc szarańczy - wizja apokalipsy - 5+
Riffy -tajemnica nowego gitarzysty w zespole - 4
Florencja - zamówienie na portret - 4-
Pasażer - podróż dyliżansem i wilkołak - 4
Frankfurt - podróż w czasie do RFN - 3
Sztuczne palce - wizja przyszłości - 5
Czarny punkt - dziwne miasteczko - 5-
Dom Marty - wizyta księdza w tytułowym domu- 5-
Wyspa mnichów - Żmijce przejmujące kontrolę nad śwaitem - 4

Zbiór opowiadań:
Noc szarańczy - wizja apokalipsy - 5+
Riffy -tajemnica nowego gitarzysty w zespole - 4
Florencja - zamówienie na portret - 4-
Pasażer - podróż dyliżansem i wilkołak - 4
Frankfurt - podróż w czasie do RFN - 3
Sztuczne palce - wizja przyszłości - 5
Czarny punkt - dziwne miasteczko - 5-
Dom Marty - wizyta księdza w tytułowym domu- 5-
Wyspa mnichów - Żmijce...

Z tych pomysłów można było wykrzesać znacznie więcej, niektóre opowiadania miały potencjał na całe książki, efekt? Historie są dość płaskie, ot krótka relacja z wydarzenia. I druga kwestia, choć lubię, gdy autor pozostawia czytelnikowi pole do domysłu, to tym razem miałam wrażenie, że czasami było tego za dużo.

Z tych pomysłów można było wykrzesać znacznie więcej, niektóre opowiadania miały potencjał na całe książki, efekt? Historie są dość płaskie, ot krótka relacja z wydarzenia. I druga kwestia, choć lubię, gdy autor pozostawia czytelnikowi pole do domysłu, to tym razem miałam wrażenie, że czasami było tego za dużo.

Może nie szukałam wystarczająco mocno, ale to nie zmienia faktu, że dowiedziałam się o tym, że to zbiór opowiadań a nie powieść dopiero po skończeniu pierwszej historii. Ten fakt może i nie zabolałby mnie tak bardzo gdyby nie to, że nie przepadam za opowiadaniami :(

A jeśli chodzi o same opowiadania - znów zostałam oszukana. Na okładce jest napisane, że na czytelnika czeka ostra jazda bez trzymanki. Ok, czyta się to jako tako, ale bez przesady! Owszem, Autor zaprezentował kilka naprawdę ciekawych pomysłów, z których część mogłaby nawet posłużyć jako baza do całkiem niezłych książek, przez co na koniec każdej opowieści czułam dokładnie to samo: niedosyt.

Czy polecam książkę? Nie, raczej nie. Jest mnóstwo dużo lepszych pozycji, które można przeczytać :(

Może nie szukałam wystarczająco mocno, ale to nie zmienia faktu, że dowiedziałam się o tym, że to zbiór opowiadań a nie powieść dopiero po skończeniu pierwszej historii. Ten fakt może i nie zabolałby mnie tak bardzo gdyby nie to, że nie przepadam za opowiadaniami :(

A jeśli chodzi o same opowiadania - znów zostałam oszukana. Na okładce jest napisane, że na czytelnika czeka...

Sięgając po tą książkę, spodziewałam się opowiadań grozy, czegoś co wywrze na mnie wrażenie... Z przykrością muszę stwierdzić że zawiodłam się. Opowiadania zaczynały się bardzo obiecująco - w każdym z nich był motyw tajemniczości i czegoś co prawdopodobnie miało wzbudzić niewielki lęk czy niepokój u czytelnika. Więc co jest nie tak? Dlaczego tak słabo oceniam to dzieło? Cóż, opowiadanie potrafiło wciągnąć, a gdy zbliżał się moment, w którym osoba czytająca była najbardziej ciekawa co się stanie - gdzie tak na prawdę powinno być zwieńczenie opowiadania - co było dalej? Jak to wszystko się zakończyło? Czy postaci X udało się dokonać to o czym przez całą historię była mowa? - wtedy opowiadanie się kończyło, w sposób - moim zdaniem - taki, jakby autor nie miał pomysłu jak wszystko zakończyć, więc po prostu przestał pisać i postawił kropkę.

Sięgając po tą książkę, spodziewałam się opowiadań grozy, czegoś co wywrze na mnie wrażenie... Z przykrością muszę stwierdzić że zawiodłam się. Opowiadania zaczynały się bardzo obiecująco - w każdym z nich był motyw tajemniczości i czegoś co prawdopodobnie miało wzbudzić niewielki lęk czy niepokój u czytelnika. Więc co jest nie tak? Dlaczego tak słabo oceniam to dzieło?...

Bardzo przyjemny zbiór opowiadań, wiadomo, są lepsze i gorsze, żadne nie wydało mi się też zbytnio nowatorskie, ale czytało się miło i z zainteresowaniem. Najbardziej podobały mi się opowiadania "Sztuczne palce" i "Pasażer", pierwsze było właściwie jedynym z tego zbioru, które wywarło na mnie wrażenie przemyślanego od początku do końca, miało małą fabułę (nie krytykuję tu opowiadań sytuacyjnych, bez zakończenia, jeśli są dobrze poprowadzone, potrafią być cudowne) drugie dobrze trafiło w lubiane przeze mnie klimaty.

Bardzo przyjemny zbiór opowiadań, wiadomo, są lepsze i gorsze, żadne nie wydało mi się też zbytnio nowatorskie, ale czytało się miło i z zainteresowaniem. Najbardziej podobały mi się opowiadania "Sztuczne palce" i "Pasażer", pierwsze było właściwie jedynym z tego zbioru, które wywarło na mnie wrażenie przemyślanego od początku do końca, miało małą fabułę (nie krytykuję tu...

Do literatury fantastycznej podchodzę z pewnym dystansem. Przeczytałem tą książkę i jestem mile zaskoczony.

Do literatury fantastycznej podchodzę z pewnym dystansem. Przeczytałem tą książkę i jestem mile zaskoczony.

Antologia ma to do siebie, że są opowiadania o których chce się pamiętać i są też takie o których chce sie zapomnieć. Nie inaczej jest w tym przypadku, chociaż tych do zapomnienia jest zdecydowanie mniej.

Antologia ma to do siebie, że są opowiadania o których chce się pamiętać i są też takie o których chce sie zapomnieć. Nie inaczej jest w tym przypadku, chociaż tych do zapomnienia jest zdecydowanie mniej.