Opowieść podręcznej

W Republice Gilead są Komendanci, którzy mają Żony, a te nadzorują Podręczne. Te ostatnie nie mogą czytać i tylko raz dziennie mogą opuścić dom, by pójść na targ, na którym wszelakie napisy zostały zastąpione przez obrazki. Co miesiąc oddaje się Komendantowi, aby mieć z nim dziecko, ponieważ w czasach malejącego przyrostu naturalnego tylko jako ciężarne mają jakąś wartość. Intrygująco, prawda?
Po pierwsze – postaci. Nie są przerysowane, mają naturalne potrzeby, które (jak wiadomo) nie zanikają nawet w tak szalonych okolicznościach, jakie opisała autorka. Głównie opisywane są kobiety, które Freda napotyka na swojej drodze. Poznajemy wiele Podręcznych, kilka Mart oraz Żon. Opisywani są również mężczyźni, czyli Komendanci czy Oczy. Czyny głównej bohaterki były czasem dla mnie niezrozumiałe. Na początku nie potrafiłam wgryźć się w jej historię, ale im brnęłam w to dalej, tym było prościej.
Po drugie – historia. Jest naprawdę intrygująca i zapadająca w pamięć. Już zapomniałam, jak bardzo cenię antyutopię (czas przypomnieć sobie „Rok 1984”!). „Opowieść Podręcznej” to niewyobrażalna wizja świata, w którym występują zaostrzone ograniczenia i podporządkowanie kobiet. Opisy naprawdę sprawiają, że włos staje na głowie. Przytaczane historie można traktować jako pamiętnik Fredy. Momentami panuje w nim nieład spowodowany licznymi retrospekcjami. Kobieta pamięta, że w „poprzednim życiu” była kimś innym, co sprawia jeszcze upiorniejsze wrażenie o jej obecnym życiu. Mnie jeszcze bardziej przeraziło to, jak mało trzeba, by życie ludzi aż tak się zmieniło.
Książkę czyta się naprawdę szybko. Czasem owszem, może nudzić, ale wynikało to chyba z moich zbyt wygórowanych oczekiwań. Nie wszystko wywołało u mnie zaskoczenie czy szok, co mogłam zaobserwować u innych czytelników.
Mimo wszystko mam problem z tą książką. Liczyłam na coś więcej, ale nie mogę też powiedzieć, że jestem rozczarowana. Na pewno sięgnę po następną część książki, ale jest to spowodowane przede wszystkim zakończeniem, które rozbudza ciekawość. Natomiast pierwszą część polecam tylko ciekawym o co jest tyle szumu.

W Republice Gilead są Komendanci, którzy mają Żony, a te nadzorują Podręczne. Te ostatnie nie mogą czytać i tylko raz dziennie mogą opuścić dom, by pójść na targ, na którym wszelakie napisy zostały zastąpione przez obrazki. Co miesiąc oddaje się Komendantowi, aby mieć z nim dziecko, ponieważ w czasach malejącego przyrostu naturalnego tylko jako ciężarne mają jakąś wartość....

więcej

mniej

Pokaż mimo to

100 książek, które trzeba przeczytać przed śmiercią.
nr.23, 2019
👍Arcydzieło👍

100 książek, które trzeba przeczytać przed śmiercią.
nr.23, 2019
👍Arcydzieło👍

Pokaż mimo to

Książka wciągnęła mnie bez pamięci! W jeden dzień usiadłam i przeczytałam całą. W niektórych momentach brak konsekwencji, jest wiele niedopowiedzeń. Czasami prosi się, aż o rozbudowanie wątków, ale mimo to uważam, że książka jest świetna.

Książka wciągnęła mnie bez pamięci! W jeden dzień usiadłam i przeczytałam całą. W niektórych momentach brak konsekwencji, jest wiele niedopowiedzeń. Czasami prosi się, aż o rozbudowanie wątków, ale mimo to uważam, że książka jest świetna.

Pokaż mimo to

Opowieść niewątpliwie skłania do refleksji nad kolejami świata. Choć porusza trudne tematy, sama opowieść przedstawiona w dość nijaki sposób. Historia Fredy pokazuje, do czego może doprowadzić człowiek i jak, w czasach reżimu, próbować radzić sobie z codziennością. Nie zmienia to faktu, że ok 3/4 książki są lekturą żmudną, pokręconą i ciężką, głównie przez fragmenty narracji, które pojawiają się w środku całkiem innego wątku, a niewiele mają wspólnego z tym, co akurat dzieje się na stronach książki. Postawa Fredy nie jest taka, jakiej oczekiwałabym w danej sytuacji u kobiety przygniecionej ciężarem straty i braku wolności. Książka na pewno warta przeczytania, jednak trochę się trzeba namęczyć. Zakończenie otwiera wiele możliwości, choć w związku z całą fabułą, trudno uwierzyć w szczęśliwe zakończenie.

Opowieść niewątpliwie skłania do refleksji nad kolejami świata. Choć porusza trudne tematy, sama opowieść przedstawiona w dość nijaki sposób. Historia Fredy pokazuje, do czego może doprowadzić człowiek i jak, w czasach reżimu, próbować radzić sobie z codziennością. Nie zmienia to faktu, że ok 3/4 książki są lekturą żmudną, pokręconą i ciężką, głównie przez fragmenty...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Jedna z klasycznych dystopii, które trzeba przeczytać (inne to np. : "1984", Folwark zwierzęcy") . Napisana dość dawno temu a ciągle/znowu aktualna. To piękny przykład, jak działa odmóżdżająca dyktatura, wobec której mamy obowiązek aby "nie być obojętnym".

Jedna z klasycznych dystopii, które trzeba przeczytać (inne to np. : "1984", Folwark zwierzęcy") . Napisana dość dawno temu a ciągle/znowu aktualna. To piękny przykład, jak działa odmóżdżająca dyktatura, wobec której mamy obowiązek aby "nie być obojętnym".

Pokaż mimo to

Jedna z niewielu książek, której nie mogłam czytać, grafomańska, nudna i z tragiczną, chorą fabułą. Nie mam pojęcia w jakim umyśle może się stworzyć taka historia, brak słów. Bardzo ciężko było przez nią przebrnąć.

Jedna z niewielu książek, której nie mogłam czytać, grafomańska, nudna i z tragiczną, chorą fabułą. Nie mam pojęcia w jakim umyśle może się stworzyć taka historia, brak słów. Bardzo ciężko było przez nią przebrnąć.

Pokaż mimo to

To prawdopodobnie jest dobra książka, nawet bardzo dobra, ale... dawno się aż tak nie wynudziłam przy lekturze.

Tytułowa Podręczna snuje tę swoją opowieść jakby bez celu. Przynajmniej dla mnie to wszystko nie miało celu. Na początku myślałam "pewnie później się rozkręci", ale kiedy miałam za sobą 3/4 książki przestałam się już łudzić. Naprawdę nie wiem dokąd ta historia zmierzała. Jest to opowieść stawiająca pełno pytań, ale jak dla mnie nie dająca żadnych odpowiedzi. Zostawiła mnie w zawieszeniu. Mogłabym wypisać bardzo długą listę pytań, które snuły się po mojej głowie w trakcie czytania i byłam bardzo zawiedziona, że właściwie nie odpowiedziano mi na żadne z nich. Sytuacja w jakiej przyszło żyć naszej bohaterce jest okropna, ale cała historia jest jakby wyprana z emocji. Nie potrafiłam wczuć się w to o czym czytałam, nie potrafiłam poczuć emocji bohaterki.

Jedyne co jestem w stanie docenić w tej książce to styl. Autorka potrafi posługiwać się słowem, jednak nie potrafiłam cieszyć się tym w pełni przez to, że ta historia była całkowicie nie dla mnie. Szkoda, bo pokładałam w niej wielkie nadzieje.

Sama nie wiem jak mam to ocenić. Samą fabułę oceniłabym chyba 2/10, ale zawsze jest mi jakoś głupio, kiedy tak uznana pozycja całkowicie nie trafia w mój gust. Stawiam, że po prostu nie zrozumiałam historii, ale bywa i tak. Starczy narzekania. Mi się nie podobało.

To prawdopodobnie jest dobra książka, nawet bardzo dobra, ale... dawno się aż tak nie wynudziłam przy lekturze.

Tytułowa Podręczna snuje tę swoją opowieść jakby bez celu. Przynajmniej dla mnie to wszystko nie miało celu. Na początku myślałam "pewnie później się rozkręci", ale kiedy miałam za sobą 3/4 książki przestałam się już łudzić. Naprawdę nie wiem dokąd ta historia...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Główną bohaterką powieści jest Freda, nie jest to jednak jej imię, ponieważ posiadanie własnego imienia w Republice Gileadu jest surowo zabronione. Freda jest Podręczą Komendanta i jego Żony Sereny Joy. Jako Poręczna raz w miesiącu musi odbywać stosunek płciowy z Komendantem w obecności jego Żony. W inne dni wolno jej wychodzić z domu na zakupy, jednak wyłącznie w obecności innej podręcznej.

W "Opowieści podręcznej" nie możemy spodziewać się nagłych zwrotów akcji. Przebieg powieści jest raczej powolny, pełen rozbudowanych opisów, wewnętrznych rozmyślań głównej bohaterki. Narracja pierwszoosobowa pozwala nam się dokładniej wczuć w rzeczywistość, w której żyje Freda. Podczas swojej opowieści często powraca do wydarzeń, które miały miejsce zanim powstała Republika. Wspomina wtedy czasy kiedy jeszcze miała córkę, męża, matkę i najlepszą przyjaciółkę... Ponieważ w realiach, w jakich żyje, została już całkiem sama.

Po książkę sięgnęłam zachęcona licznymi pozytywnymi opiniami oraz perspektywą obejrzenia serialu nakręconego na podstawie powieści. Mówiąc kolokwialnie, dosłownie pochłonęłam ją w dwa wieczory i długo nie potrafiłam się po niej otrząsnąć. Na pewno nie jest to lektura, która miałaby nam dostarczyć rozrywki, moim zdaniem właśnie to odróżnia ją od innych dzieł z gatunku science fiction. Historia przedstawiona w powieści jest przepełniona smutkiem, bezradnością, prawie namacalnym bólem, co czyni ją tak niesamowicie nieprawdopodobną, że aż niepokojąco możliwą do zrealizowania. Ma ona za zadanie zmusić nas do zastanowienia się nad otaczającym nas światem, i chociaż historia ta została napisana ponad trzydzieści lat temu, to tak jak dzieła Georga Orwella, zawsze będą niepokojąco aktualne. Moim zdaniem książka ta należy do tych pozycji, które każdy z nas powinien w życiu przeczytać i polecam ją każdemu, kto ma ochotę oraz czas na dłuższą chwilę refleksji. Obyśmy nigdy nie byli zmuszeni do życia w takiej rzeczywistości.

Książka dostępna za punkty w serwisie czytampierwszy.pl

Główną bohaterką powieści jest Freda, nie jest to jednak jej imię, ponieważ posiadanie własnego imienia w Republice Gileadu jest surowo zabronione. Freda jest Podręczą Komendanta i jego Żony Sereny Joy. Jako Poręczna raz w miesiącu musi odbywać stosunek płciowy z Komendantem w obecności jego Żony. W inne dni wolno jej wychodzić z domu na zakupy, jednak wyłącznie w obecności...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Muszę przyznać, że gdyby nie serial to chyba w ogóle nie wiedziałabym o czym czytam. Moim zdaniem, autorka przedstawiła wszystko tak, jakby czytelnik doskonale wiedział wszystko o podanym świecie i nie potrzebował objaśnień. Potencjalne wyjaśnienia pojawiają się gdzieś w połowie książki (jak nie dalej) i wcale nie podają odpowiedzi na większość pytań, jakie rodzą się w głowie czytelnika podczas lektury. W efekcie czego, książka jest mi obojętna, chociaż to, co dzieje się w niej z kobietami powinno mną wstrząsnąć.

Muszę przyznać, że gdyby nie serial to chyba w ogóle nie wiedziałabym o czym czytam. Moim zdaniem, autorka przedstawiła wszystko tak, jakby czytelnik doskonale wiedział wszystko o podanym świecie i nie potrzebował objaśnień. Potencjalne wyjaśnienia pojawiają się gdzieś w połowie książki (jak nie dalej) i wcale nie podają odpowiedzi na większość pytań, jakie rodzą się w...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Miałam duże oczekiwania co do tej książki, wiele się o niej nasłuchałam, jak i o serialu na jej podstawie. Niestety strasznie się zawiodłam. Sam pomysł na książkę był super, naprawdę opis mnie zaintrygował, ale coś tu poszło nie tak. Bohaterka jest niesamowicie nudna, książka nie ma żadnej akcji, żadnego plot twistu, zupełnie NIC się w niej nie dzieje, mamy za to opisane krok po kroku co robi tytułowa podręczna. Minusem jest także sposób, w jaki została napisana książka, wkurzały mnie naprawdę liczne retrospekcje i niepotrzebne opisy np. snów czy bezsensownych myśli głównej bohaterki. A na sam koniec wkurzyłam się tym,że niektóre wątki w ogóle nie zostały ani wytłumaczone, ani zakończone. Dla mnie ta pozycja była męcząca, teraz biorę się za serial, podobno jest lepszy :)

Miałam duże oczekiwania co do tej książki, wiele się o niej nasłuchałam, jak i o serialu na jej podstawie. Niestety strasznie się zawiodłam. Sam pomysł na książkę był super, naprawdę opis mnie zaintrygował, ale coś tu poszło nie tak. Bohaterka jest niesamowicie nudna, książka nie ma żadnej akcji, żadnego plot twistu, zupełnie NIC się w niej nie dzieje, mamy za to opisane...

więcej

mniej

Pokaż mimo to