Trzeci tom Zdobywcy, "Czas zemsty", kończy erę panowania Czyngis-chana. Przez te trzy niezwykłe powieści autor przedstawił jego sylwetkę, charyzmę i charakter na tyle dokładnie, na ile pozwoliły mu dostępne źródła historyczne. Jednak aby powieść miała charakter przygodowy, musiał do tych faktów historycznych wpasować fikcyjne wydarzenia i dialogi. Niezwykłość postaci Czyngis-chana sprawiła, że z pewnością autor bez większych fantazji mógł opisywać jego niesamowite wyczyny, tworząc fascynującą powieść przygodową.
Muszę przyznać, że ta trylogia o Czyngis-chanie to jedna z najlepszych opowieści historyczno-przygodowych, jakie kiedykolwiek przeczytałem. Autor wykazał wielki kunszt przedstawiając sylwetkę tego niezwykłego przywódcy w różnych barwach. W tym trzecim tomie poznajemy nie tylko blaski, ale też cienie Czyngisa i jego dokonań. Nie wszystkie jego decyzje mogą się nam podobać, nie wszystkie jesteśmy w stanie zrozumieć. Niektóre wręcz budziły zgrozę, nie tylko wśród jego przeciwników, ale także wśród jego najbliższych i zaufanych generałów. Ale niezaprzeczalną wartością dodaną jest wspaniała lekcja historii. Wszyscy chyba słyszeli o Czyngis-chanie, ale nie sądzę, by oprócz historyków, ktoś tak dokładnie poznał jego dokonania, jak opisał to Conn Iggulden w tej fascynującej trylogii.
Oczywiście pozostały jeszcze dwa tomy tego wspaniałego cyklu, ale w nich głównym bohaterem nie będzie już Czyngis, tylko jego następcy. Wkrótce się za nie zabieram...
Gorąco polecam cały cykl!

Trzeci tom Zdobywcy, "Czas zemsty", kończy erę panowania Czyngis-chana. Przez te trzy niezwykłe powieści autor przedstawił jego sylwetkę, charyzmę i charakter na tyle dokładnie, na ile pozwoliły mu dostępne źródła historyczne. Jednak aby powieść miała charakter przygodowy, musiał do tych faktów historycznych wpasować fikcyjne wydarzenia i dialogi. Niezwykłość postaci...

Książkę tę czyta się bardzo dobrze jednakże widać, że autor nie ma zbyt wielkiego pojęcia o strategii i taktyce walki Mongołów oraz ogólnie o walce kawaleryjskiej innej niż bezwładne starcia zachodnioeuropejskich rycerzy. Dość naiwne opisy starć wielkich mas kawalerii wpisują się w typowo zachodnią szkołę historyków, którzy po łebkach traktują dzieje wszystkiego na wschód od Łaby. Tymczasem fenomen krwawego imperium XIII-wiecznych Mongołów wynika z kilku dość istotnych czynników, które w książce prawie nie występują - chodzi mi głównie o taktykę walki dużych sił mongolskich w starciu z równorzędnym albo wręcz posiadającym przewagę liczebną przeciwnikiem. Przede wszystkim wódz mongolski bardzo rzadko brał bezpośredni udział w boju - nie mógłby wtedy dowodzić ani kierować swoimi oddziałami. Oddziały te były uszykowane w kilka rzutów, które mogły się wzajemnie wspierać. Występowała kawaleria lekka i ciężka, z których każda miała inne działania. Szarża ciężkiej kawalerii nie kończyła się bezwładną walką z piechotą tylko po pierwszym uderzeniu następowało wycofanie i kolejna szarża aż do pokonania przeciwnika. Do tego dochodzą pozorowane odwroty i ataki, pułapki, skupianie przeważających sił na głównym kierunku uderzenie, działanie kilku samodzielnych korpusów wzajemnie wspierających się - czyli bardzo nowoczesna taktyka, o wynalezienie której błędnie posądzani są Niemcy wraz z ich blitzkriegiem. Podczas kilkusetletnich walk Polaków z Mongołami (a później Tatarami) polska kawaleria przyswoiła sobie sposoby walki Mongołów, co wraz z dodatkowym uzbrojeniem i wyposażeniem było powodem jej licznych sukcesów w XV, XVI i XVII wieku.
Mimo tych uwag, książka ta jest ciekawą i wciągającą pozycją, tym bardziej, że traktuje o rzadko opisywanych w powieściach czasach i wydarzeniach

Książkę tę czyta się bardzo dobrze jednakże widać, że autor nie ma zbyt wielkiego pojęcia o strategii i taktyce walki Mongołów oraz ogólnie o walce kawaleryjskiej innej niż bezwładne starcia zachodnioeuropejskich rycerzy. Dość naiwne opisy starć wielkich mas kawalerii wpisują się w typowo zachodnią szkołę historyków, którzy po łebkach traktują dzieje wszystkiego na wschód...

Cykl “Zdobywca” jest z tomu na tom coraz lepszy i bardziej wciągający.
“Czas zemsty” obejmuje okres wojen z Chorezmem i kończy się śmiercią Czyngis-chana. Jesteśmy świadkami pierwszej porażki jego wojsk, wprawdzie srogo pomszczonej, ale burzącej mit niepokonanej armii mongolskiej. Znalazł się też interesujący wątek poświęcony legendarnemu Starcowi z Gór i jego asasynom.
Oprócz rewelacyjnych scen batalistycznych autor dużo miejsca poświęca na opis koczowniczego życia Mongołów i kompletnie niepojętej dzisiaj motywacji podbojów Czyngis-chana.
Iggulden w mistrzowski sposób łączy fabułę z faktami, co powoduje, że książkę czyta się jak pasjonującą powieść przygodową, w której każda z występujących postaci ma swój pierwowzór historyczny.
Dla mnie była to fantastyczna lektura i tylko ubolewam, że dwie ostatnie części cyklu są dzisiaj zupełnie niedostępne.
Gorąco polecam.

Cykl “Zdobywca” jest z tomu na tom coraz lepszy i bardziej wciągający.
“Czas zemsty” obejmuje okres wojen z Chorezmem i kończy się śmiercią Czyngis-chana. Jesteśmy świadkami pierwszej porażki jego wojsk, wprawdzie srogo pomszczonej, ale burzącej mit niepokonanej armii mongolskiej. Znalazł się też interesujący wątek poświęcony legendarnemu Starcowi z Gór i jego asasynom. ...

Nie spodziewałem się, że po sadze " wojny Wikingów" tak szybko znajdę coś równie ( a może i lepszego, bo nie będzie tak rozwleczone) porywającego.
Czy ktoś wie kiedy pojawi się 4 tom?

Nie spodziewałem się, że po sadze " wojny Wikingów" tak szybko znajdę coś równie ( a może i lepszego, bo nie będzie tak rozwleczone) porywającego.
Czy ktoś wie kiedy pojawi się 4 tom?

10 punktów . Ta powieść mnie porwała . Ostatnie dziesięć lat życia Chyngis Chana . Mongołowie wyruszają na podbój krajów arabskich . Conn Iggulden przedstawił zatrważającą historię budowy potęgi przez jednego , okrutnego , mądrego , zadufanego , genialnego człowieka . Powieść jest tak realistyczna , że ciarki przechodzą po plecach . Ta część jest po prostu rewelacyjna .

10 punktów . Ta powieść mnie porwała . Ostatnie dziesięć lat życia Chyngis Chana . Mongołowie wyruszają na podbój krajów arabskich . Conn Iggulden przedstawił zatrważającą historię budowy potęgi przez jednego , okrutnego , mądrego , zadufanego , genialnego człowieka . Powieść jest tak realistyczna , że ciarki przechodzą po plecach . Ta część jest po prostu rewelacyjna .

„Czas zemsty” to trzecia książka z serii, w której Dżyngis-chan zabiera swoją armię na arabskie ziemie a Iggulden tka epicką historię najbardziej enigmatycznego zdobywcy w historii. O ile poprzednia książka była brutalna; ta przewyższyła ją pod tym względem w każdy sposób. Autor nie tylko zwiększył ilość scen akcji ale też poprawił jakość, czyniąc wydarzenia i bitwy ni9ezwykle plastycznymi, bogatymi w szczegóły tak by oddać ich realizm.

Wojna z Arabami była bardzo okrutna a Mongołowie przechodzili przez różne krainy niczym tornado pozostawiając po sobie same zgliszcza i zaschniętą krew na ziemi.

Ciekawym wątkiem była rywalizacja Dżocziego i Czagataja, najstarszych synów Dżyngisa a także osobiste zmagania jego ludzi pod koniec panowania władcy. W tej części zdecydowanie lepiej byli przedstawieni bohaterowie. Mieli oni więcej głębi i emocji a do tego epicka akcja, choć momentami opływająca krwią ukazywała siłę armii mongolskiej, która niszczyła siły zdecydowanie większe od nich samych.

„Czas zemsty” to epicka opowieść pełna żądzy krwi, bitew, kłótni, nieporozumień, pełna świeżości gatunku, gdzie autor daje nam ciekawą lekcję historii bez szkolnej nudy. To obowiązkowa pozycja dla miłośników literatury przygodowej czy fabuły osadzonej w odległych czeluściach historii.

„Czas zemsty” to trzecia książka z serii, w której Dżyngis-chan zabiera swoją armię na arabskie ziemie a Iggulden tka epicką historię najbardziej enigmatycznego zdobywcy w historii. O ile poprzednia książka była brutalna; ta przewyższyła ją pod tym względem w każdy sposób. Autor nie tylko zwiększył ilość scen akcji ale też poprawił jakość, czyniąc wydarzenia i bitwy...

„Czas zemsty” to trzeci tom z serii zdobywca i podobnie jak poprzednie przypadł mi do gustu.

W tej części Czyngis-chan wyrusza do Arabii, gdzie stoczy walkę z armią szacha. Po drodze będzie walczył ze swoimi wrogami.

Cóż, nie da się nudzić podczas lektury.

Dodatkowo pojawia się tutaj konflikt pomiędzy synami chana Dżoczim i Czagatajem. Każdy z nich ma przychylnych mu wojowników, co za tym idzie dojdzie do starć.

Z jednej strony uważam, że to świetna seria. Z drugiej, nie lubię czytać o ludach mongolskich, i tematyka tak średnio mi siada. Jednak przeczytałam trzeci tom tej historii, więc coś jest na rzeczy.

Nie jest to na pewno lektura dla każdego. Jest w niej dużo okrucieństwa i przelewu krwi, a także zachowań i zwyczajów dla nas obcych.

„Czas zemsty” to trzeci tom z serii zdobywca i podobnie jak poprzednie przypadł mi do gustu.

W tej części Czyngis-chan wyrusza do Arabii, gdzie stoczy walkę z armią szacha. Po drodze będzie walczył ze swoimi wrogami.

Cóż, nie da się nudzić podczas lektury.

Dodatkowo pojawia się tutaj konflikt pomiędzy synami chana Dżoczim i Czagatajem. Każdy z nich ma przychylnych mu...

Kolejne arcydzieło spod ręki Conna Igguldena. Nic dodać nic ująć. Wspaniała!

Kolejne arcydzieło spod ręki Conna Igguldena. Nic dodać nic ująć. Wspaniała!

Imperium mongolskie w rozkwicie. historia obrazuje kolejne etapu rozwoju i eksploracji świata. Koniec tomu zaskakujący, więc czym prędzej trzeba pójść po kolejny :). Narracyjnie świetna historia, którą się bardzo sprawnie czyta.

Imperium mongolskie w rozkwicie. historia obrazuje kolejne etapu rozwoju i eksploracji świata. Koniec tomu zaskakujący, więc czym prędzej trzeba pójść po kolejny :). Narracyjnie świetna historia, którą się bardzo sprawnie czyta.

Tom trzeci trzyma poziom poprzednich.

Tom trzeci trzyma poziom poprzednich.