Filip Springer zachwyca się bądź krytykuje wybrane obiekty architektury w Polsce. Doznania, które towarzyszą autorowi przy przywolywaniu poszczególnych budynków tworzą niebagatelną rolę w książce. I tego właśnie ona uczy - obserwowania architektury, krytykowania jej, a także rozpływania się nad nią w zachwycie.

Filip Springer zachwyca się bądź krytykuje wybrane obiekty architektury w Polsce. Doznania, które towarzyszą autorowi przy przywolywaniu poszczególnych budynków tworzą niebagatelną rolę w książce. I tego właśnie ona uczy - obserwowania architektury, krytykowania jej, a także rozpływania się nad nią w zachwycie.

Springera albo się lubi, albo nie może czytać. Gdy chodzi o architekturę dla niego nie ma miękkiej gry. Ja uwielbiam te jego opowiastki o otaczającym nas świecie, więc zawieść się nie mogłem.
A sama książka - bardzo dobra. Autor podróżuje przez Polskę regionami i pokazuje nam ciekawe powojenne realizacje w Polskich miastach i miasteczkach. Na minus - trochę prowincja jest zaniedbania kosztem głównych ośrodków miejskich no i za mało tego niestety, pomimo ponad 400 stron ja bym chciał jeszcze pooglądać trochę tego piękna i dowiedzieć się więcej.

Springera albo się lubi, albo nie może czytać. Gdy chodzi o architekturę dla niego nie ma miękkiej gry. Ja uwielbiam te jego opowiastki o otaczającym nas świecie, więc zawieść się nie mogłem.
A sama książka - bardzo dobra. Autor podróżuje przez Polskę regionami i pokazuje nam ciekawe powojenne realizacje w Polskich miastach i miasteczkach. Na minus - trochę prowincja jest...

Książka Springera jest skondensowanym przeglądem najciekawszych budynków w Polsce. Tak jak autor pisze na poacztku- bardzo subiektywnym. Podoba mi się styl , konkretna informacja, kilka ciekawostek bez zbędnego rozpisywania się. Czyta się ją bardzo przyjemnie. Myślę , że może być fajnym przewodnikiem po polskim miastach, często o zakątkach do których byśmy nie trafili wertując standardowe przewodniki.
A i uwaga ! Po przeczytaniu rozdziału o Kielcach wszyscy będziecie chcieli od razu tam pojechać obejrzeć dworzec autobusowy;)

Książka Springera jest skondensowanym przeglądem najciekawszych budynków w Polsce. Tak jak autor pisze na poacztku- bardzo subiektywnym. Podoba mi się styl , konkretna informacja, kilka ciekawostek bez zbędnego rozpisywania się. Czyta się ją bardzo przyjemnie. Myślę , że może być fajnym przewodnikiem po polskim miastach, często o zakątkach do których byśmy nie trafili...

"Wszystko jest architekturą i architektura jest wszędzie" - to niby banał, ale często o nim zapominamy w natłoku spraw codziennych. Dlatego uwielbiam czytać książki Springera - to prawdziwa uczta, niezwykła podróż i przeżycie duchowe jednocześnie. Jeśli kiedykolwiek zawitam przypadkiem w Mławie, i będzie mi dane zobaczyć na żywo Dom Handlowy na placu 3 Maja, to będzie to tylko i wyłącznie zasługa Autora i jego ogromnego talentu do zaciekawiania otaczającym nas światem architektury. Ta książka to jeden z najbardziej trafionych prezentów pod choinkę ever!

"Wszystko jest architekturą i architektura jest wszędzie" - to niby banał, ale często o nim zapominamy w natłoku spraw codziennych. Dlatego uwielbiam czytać książki Springera - to prawdziwa uczta, niezwykła podróż i przeżycie duchowe jednocześnie. Jeśli kiedykolwiek zawitam przypadkiem w Mławie, i będzie mi dane zobaczyć na żywo Dom Handlowy na placu 3 Maja, to będzie to...

Tak, jak pisze autor we wstępie, jest to subiektywny wybór budynków i oczywiście w wielu przypadkach dziwiłam się, dlaczego akurat ten budynek znalazł się w tym zbiorze, a inny nie. Jednak ciekawie jest spojrzeć na budownictwo oczami autora. I w wielu przypadkach zgadzam się całym sercem, że polskie budynki cierpią po prostu na zaniedbanie. Wystarczy je umyć i obedrzeć z reklam, aby okazały się perełkami. A w Polsce na zaniedbanie znany jest tylko jeden środek - wyburzenie.
Co do samej formy książki, to brakowało mi tu większej ilości zdjęć, czasem rzutów, jakiś perspektyw. Często budynki prezentowane były na zdjęciach, ukazujących tylko jakiś ich fragment, a bez większego kontekstu ciężko było zrozumieć przemyślenia Pana Springera.
No i kolejna sprawa, tytuł książki to "Księga zachwytów", a do tego zestawienia wkradły się też negatywne opinie. Trochę mnie to rozczarowało, bo negatywnych opinii, na temat polskiego budownictwa, jest całe morze (i zasłużenie). Naprawdę brakuje pozytywnych przykładów i publikacji na te tematy. Po przeczytaniu tej lektury zostałam dalej z poczuciem beznadziei w polskiej architekturze. Chociaż również zgadzam się z autorem, że każda okazja jest dobra, aby powiedzieć głośno, jak wielką pomyłką, pod każdym względem, jest nowy dworzec kolejowy w Poznaniu. Ta realizacja woła o pomstę do nieba i niech będzie o tym głośno.
Wracając do książki, to myślę, że może być ona ciekawa zarówno dla architektów jak i dla nie-architektów. Jednak nie jest to książka, która zmienia życie. Przynajmniej mojego nie zmieniła. Nie zainspirowała mnie, nie otworzyła nowych horyzontów. Jednak nie każda książka musi to robić, a ta wyraźnie do tego nie pretendowała. Dlatego uważam, że warto zapoznać się z tą publikacją, nie licząc na objawienie.

Tak, jak pisze autor we wstępie, jest to subiektywny wybór budynków i oczywiście w wielu przypadkach dziwiłam się, dlaczego akurat ten budynek znalazł się w tym zbiorze, a inny nie. Jednak ciekawie jest spojrzeć na budownictwo oczami autora. I w wielu przypadkach zgadzam się całym sercem, że polskie budynki cierpią po prostu na zaniedbanie. Wystarczy je umyć i obedrzeć z...

Warto swoje wycieczki po Polsce planować z tą książką. Polecam Wrocław i Kraków. Zwłaszcza te mniej znane zakątki ja np. blokowisko przy pl. Grunwaldzkim we Wrocławiu, albo Renoma w tym samym, mieście. Można się zachwycić.

Warto swoje wycieczki po Polsce planować z tą książką. Polecam Wrocław i Kraków. Zwłaszcza te mniej znane zakątki ja np. blokowisko przy pl. Grunwaldzkim we Wrocławiu, albo Renoma w tym samym, mieście. Można się zachwycić.

"Księga zachwytów" przewodnik po wybranych obiektach powstałych w Polsce po 1945 r. Filip Springer dokonuje ich subiektywnej oceny. Opisuje historię ich powstania. Zwraca również uwagę na to jakie konstrukcje są warte uwag, a jakie zostały niewłaściwie zaprojektowane, bądź szpecą otoczenie. Podkreśla również, iż niektóre obiekty obecnie ulegają zniszczeniu i z różnych powodów są zaniedbane. Warto przeczytać.

"Księga zachwytów" przewodnik po wybranych obiektach powstałych w Polsce po 1945 r. Filip Springer dokonuje ich subiektywnej oceny. Opisuje historię ich powstania. Zwraca również uwagę na to jakie konstrukcje są warte uwag, a jakie zostały niewłaściwie zaprojektowane, bądź szpecą otoczenie. Podkreśla również, iż niektóre obiekty obecnie ulegają zniszczeniu i z różnych...

Tytuł oddaje treść książki. Okazuje się, że Polska to nie tylko wanna z kolumnadą. Autor docenił zarówno dorobek komuny jak i nowoczesne konstrukcje. Księga uwrażliwia na architekturę, "wyrabia oko", w znakomity sposób popularyzuje techniczne koncepcje.

Tytuł oddaje treść książki. Okazuje się, że Polska to nie tylko wanna z kolumnadą. Autor docenił zarówno dorobek komuny jak i nowoczesne konstrukcje. Księga uwrażliwia na architekturę, "wyrabia oko", w znakomity sposób popularyzuje techniczne koncepcje.

Książka zachęciła mnie do podróży po polskich miastach i szukania miejsc opisanych przez autora. Choć czasem opisy budynków wydawały mi się nieco zbyt "naukowe", ale do tego stopnia rozpalające ciekawość, że szukałam o nich informacji w necie (nie wszystkie obiekty są pokazane na zdjęciach). Świetna przygoda. Kolejny raz Pan Springer udowodnił, że można o architekturze pisać interesująco.

Książka zachęciła mnie do podróży po polskich miastach i szukania miejsc opisanych przez autora. Choć czasem opisy budynków wydawały mi się nieco zbyt "naukowe", ale do tego stopnia rozpalające ciekawość, że szukałam o nich informacji w necie (nie wszystkie obiekty są pokazane na zdjęciach). Świetna przygoda. Kolejny raz Pan Springer udowodnił, że można o architekturze...

merytorycznie książka jest świetna, w szczególności dla osób zaczynających swoją przygodę z architekturą. pokazuje duży przekrój architektury w polsce na przestrzeni lat. największym dla mnie jednak brakiem jest mała ilość zdjęć - jeśli mówimy o inspiracji a pokazujemy tylko gotową realizacje jak mamy nauczyć się postrzegania? tak samo skoro mówimy o rzucie czemu go nigdzie nie ma? wiadomo, na sam początek do poznania architektury będzie bardzo dobrą pozycją, jednak nie sprawi że będziemy płynnie o niej mówić i ją opisywać. do tego potrzeba mieć więcej przykładów „przed oczami” a nie wyszukiwać czytając. to zakłucia harmonię. jak dla mnie książka pozostawia spory niedosyt.

merytorycznie książka jest świetna, w szczególności dla osób zaczynających swoją przygodę z architekturą. pokazuje duży przekrój architektury w polsce na przestrzeni lat. największym dla mnie jednak brakiem jest mała ilość zdjęć - jeśli mówimy o inspiracji a pokazujemy tylko gotową realizacje jak mamy nauczyć się postrzegania? tak samo skoro mówimy o rzucie czemu go nigdzie...