Złoty pociąg

Przyznam się szczerze, że nie rozumiem niskiej średniej i negatywnych opinii. Książkę czytałem dość dawno, bo kilkanaście lat temu. Podobała mi się. Nie było to może jakieś arcydzieło. Niemniej: ciekawie opisany wątek czechosłowacki w rosyjskiej wojnie domowej, wątki erotyczne - moim zdaniem interesująco wplecione w fabułę, ciekawe postacie, wartka fabuła i akcja. Dla mnie było na tyle ok, że sięgnąłem po następną część, już mniej udaną.

Przyznam się szczerze, że nie rozumiem niskiej średniej i negatywnych opinii. Książkę czytałem dość dawno, bo kilkanaście lat temu. Podobała mi się. Nie było to może jakieś arcydzieło. Niemniej: ciekawie opisany wątek czechosłowacki w rosyjskiej wojnie domowej, wątki erotyczne - moim zdaniem interesująco wplecione w fabułę, ciekawe postacie, wartka fabuła i akcja. Dla mnie...

Odkładam na półkę "Przeczytane" ale nie przeczytałam!

Trudno powiedzieć coś o książce, bo przeczytałam kilkadziesiąt stron i straciłam zainteresowanie dalszym ciągiem...
Tak sobie myślę, że chyba odstręczyły mnie erotyki jakich w książkach nie lubię...

Ale może kiedyś się postaram przemóc i wrócę do lektury - kto wie?

Odkładam na półkę "Przeczytane" ale nie przeczytałam!

Trudno powiedzieć coś o książce, bo przeczytałam kilkadziesiąt stron i straciłam zainteresowanie dalszym ciągiem...
Tak sobie myślę, że chyba odstręczyły mnie erotyki jakich w książkach nie lubię...

Ale może kiedyś się postaram przemóc i wrócę do lektury - kto wie?

'Zloty pociag' zaczelam czytac kilka miesiecy temu. 'Doczolgalam sie' do strony 204 (zostalo jeszcze ponad trzysta) i dla mnie ostatniej.
Miroslaw M. Bujko, doktor nauk humanistycznych wybral ciekawy temat ale nie byl w stanie nic dobrego z tym zrobic. Powiesc reklamowana jako swietna sensacja nie jest sensacja ani kryminalem.
Potwornie nudny tekst. Strata czasu gwarantowana.

'Zloty pociag' zaczelam czytac kilka miesiecy temu. 'Doczolgalam sie' do strony 204 (zostalo jeszcze ponad trzysta) i dla mnie ostatniej.
Miroslaw M. Bujko, doktor nauk humanistycznych wybral ciekawy temat ale nie byl w stanie nic dobrego z tym zrobic. Powiesc reklamowana jako swietna sensacja nie jest sensacja ani kryminalem.
Potwornie nudny tekst. Strata czasu gwarantowana.

Wojna domowa w Rosji sama w sobie jest tematem pasjonującym. Konflikt, który wyniszczył wielkie obszary Europy Wschodniej, po którym wielu wybitnych twórców rosyjskich na zawsze musiało opuścić swoją ojczyznę (jak np. Iwan Bunin) zasługuje na uwagę współczesnych literatów. Niestety w Polsce (zresztą w Rosji także) jest traktowany po macoszemu, pozostając bardzo na uboczu uwagi tak twórców, jak i czytelników.
Książka Mirosława Bujko jest osnuta na faktach historycznych - prawdą w niej jest to, iż rzeczywiście bolszewicy posiadali taki pociąg, wyładowany carskim złotem (dokładniej było to - historycy do dziś się spierają ile - około 610 ton złota w sztabkach i monetach oraz kamienie szlachetne. To wszystko stanowiło prywatny majątek rodziny carskiej, który pozostał w Piotrogrodzie po usunięciu jej z tronu),rzeczywiście wywieźli go na wschód, by ochronić go przed Niemcami, którzy znajdowali się u stóp byłej stolicy. Nie będę dalej mówił, co się z tym złotem stało (radzę poczytać - historia jest naprawdę fascynująca, acz do dzisiaj nierozwikłana),żeby nie psuć czytelnikom radości z lektury. Ta radość niestety jest moocno na wyrost, gdyż książka jest zwyczajnie słaba.
Rozpoczyna się co prawda mocno, sceną rozstrzelania Mikołaja II, przedstawienia postaci głównego bohatera - Iwana Wiktorowicza Każeduba, oficera CzeKa, oraz wprowadzenia pozostałych bohaterów, lecz później jest coraz słabiej. Fatalnym jest, iż powieść ta posiada tak dużo postaci pierwszoplanowych - ciągłe przeskoki akcji są rzeczą, których szczerze nie znoszę w książkach. Poza tą wadą, akcja zwalnia po wkroczeniu do akcji żołnierzy czeskich, i robi się zwyczajnie nudna, choć finał jest nawet niezły, choć raczej przewidywalny. Właśnie w tej drugiej części bardzo nie podobały mi się sceny erotyczne, których jest zwyczajnie za dużo i są za długie (zwłaszcza kilkadziesiąt (!) stron opisu pewnego stosunku nie do końca hetero). Także dialogi i czynności wykonywane przez Czechów są zwyczajnie nudne.
Podsumowując, słaba czwórka - jeden punkcik in plus za temat, który jest mi bliski. Książka kiepska, odradzam lekturę. Jeżeli ktoś chce przeczytać coś w tych klimatach, polecam "Lenina" Ossendowskiego. Tam dopiero czuć sugestywną atmosferę czasów rewolucji i wojny domowej.

Wojna domowa w Rosji sama w sobie jest tematem pasjonującym. Konflikt, który wyniszczył wielkie obszary Europy Wschodniej, po którym wielu wybitnych twórców rosyjskich na zawsze musiało opuścić swoją ojczyznę (jak np. Iwan Bunin) zasługuje na uwagę współczesnych literatów. Niestety w Polsce (zresztą w Rosji także) jest traktowany po macoszemu, pozostając bardzo na uboczu...

Chyba nigdy nie miałem tak dojmującego poczucia straty czasu, jak podczas lektury tej książki. Coś niesamowitego - teoretycznie fajny temat i praktycznie tak koszmarne wykonanie. Dotrwałem do 1/3 i przejrzałem resztę. Jedną gwiazdkę daję tylko z tego powodu, że obawiam się, iż brak gwiazdek nie będzie liczony do średniej. Książka wędruje na allegro razem z innymi tytułami tego autora - takie są konsekwencje pisania gniotów.

edit: sprzedana.

Chyba nigdy nie miałem tak dojmującego poczucia straty czasu, jak podczas lektury tej książki. Coś niesamowitego - teoretycznie fajny temat i praktycznie tak koszmarne wykonanie. Dotrwałem do 1/3 i przejrzałem resztę. Jedną gwiazdkę daję tylko z tego powodu, że obawiam się, iż brak gwiazdek nie będzie liczony do średniej. Książka wędruje na allegro razem z innymi tytułami...

Powieść ,,Złoty pociąg” to na pewno nie jest powieść sensacyjna, jest to opowieść obyczajowa z elementami sensacji, oraz romansem ale nie takim w stylu Harlequina i to jest na plus. Masa postaci, szybkie przeskakiwanie w czasie wprowadza troszkę chaosu , jednak czyta się nieźle. Oprócz postaci fikcyjnych możemy poznać przemyślenia takich osobowości jak Lenin, Dzierżyński czy Kołczak. Występuje tu również podróba Szwejka w postaci szeregowca Svobovy, ale to miłe jest. Generalnie fajna książka - jednak fajerwerk nie ma.

Powieść ,,Złoty pociąg” to na pewno nie jest powieść sensacyjna, jest to opowieść obyczajowa z elementami sensacji, oraz romansem ale nie takim w stylu Harlequina i to jest na plus. Masa postaci, szybkie przeskakiwanie w czasie wprowadza troszkę chaosu , jednak czyta się nieźle. Oprócz postaci fikcyjnych możemy poznać przemyślenia takich osobowości jak Lenin, Dzierżyński...

Widać fascynację autora tematem, ale jednocześnie brak pomysłu. Wychodzi powieść bardzo dziwna, przez którą ciężko przebrnąć i na końcu okazuje się, że nawet nie warto.

Widać fascynację autora tematem, ale jednocześnie brak pomysłu. Wychodzi powieść bardzo dziwna, przez którą ciężko przebrnąć i na końcu okazuje się, że nawet nie warto.

Książka powinna znaleźć się w dziale erotyki, która w niej dominuje. Nie widać w niej kryminału ani sensacji. Już drugi raz próbuję ją skończyć ale chyba nie dam rady. Bardzo słaba pozycja.

Książka powinna znaleźć się w dziale erotyki, która w niej dominuje. Nie widać w niej kryminału ani sensacji. Już drugi raz próbuję ją skończyć ale chyba nie dam rady. Bardzo słaba pozycja.

Ciekawa książka, aczkolwiek wątki erotyczne całkowicie zbędne.

Ciekawa książka, aczkolwiek wątki erotyczne całkowicie zbędne.