Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Przy recenzowaniu "Oka czerwonego cara" tego samego autora napisałem, że końcówka nieco rozczarowuje. Tu nie ma potrzeby dzielić książki na części - rozczarowuje w całości.

Przy recenzowaniu "Oka czerwonego cara" tego samego autora napisałem, że końcówka nieco rozczarowuje. Tu nie ma potrzeby dzielić książki na części - rozczarowuje w całości.

Nie była to pierwsza książka Volkoffa, ale jak sam pisze w posłowiu "była tą, która uczyniła go znanym". Zaczyna się znakomicie - byłem zdumiony porównując lekkość stylu z najbardziej znanym volkoffoskim "Montażem". Inteligentny humor, znakomicie zarysowane postaci - doprawdy wyglądało, że "Montaż" zostanie za moment zdetronizowany. Jak się okazało mógł spokojnie stać na podium. Druga część "Werbunku" jest diametralnie inna. Moim zdaniem zdecydowanie słabsza. W szczególności sceny z cerkwi wręcz przytłaczają... i nużą jednocześnie.

Nie była to pierwsza książka Volkoffa, ale jak sam pisze w posłowiu "była tą, która uczyniła go znanym". Zaczyna się znakomicie - byłem zdumiony porównując lekkość stylu z najbardziej znanym volkoffoskim "Montażem". Inteligentny humor, znakomicie zarysowane postaci - doprawdy wyglądało, że "Montaż" zostanie za moment zdetronizowany. Jak się okazało mógł spokojnie stać na...

Powtórzę to co napisałem przy okazji "Twierdzy szyfrów":

Powrót po latach do książek Wołoszańskiego odrobinę mnie rozczarował. "Odrobinę" to troszkę mało powiedziane - wystawiłem całą jego beletrystykę na allegro :).

Kontynuacja losów bohaterów "Twierdzy szyfrów" wypada jeszcze słabiej niż poprzednia pozycja.

Doprawdy dziwię się wszystkim tym, którzy twierdzą, że z beletrystyki Wołoszańskiego dowiedzieli się więcej o historii niż z innych "uczonych" opracowań. Rozumiem, że język takich specjalizowanych pozycji bywa nieraz "odstraszający", ale są autorzy, którzy potrafią połączyć jasność wywodu i porywający styl z odpowiednimi kompetencjami. Polecam w tym zakresie w szczególności prace Davida Irvinga...

Powtórzę to co napisałem przy okazji "Twierdzy szyfrów":

Powrót po latach do książek Wołoszańskiego odrobinę mnie rozczarował. "Odrobinę" to troszkę mało powiedziane - wystawiłem całą jego beletrystykę na allegro :).

Kontynuacja losów bohaterów "Twierdzy szyfrów" wypada jeszcze słabiej niż poprzednia pozycja.

Doprawdy dziwię się wszystkim tym, którzy twierdzą, że z...