Głębia. Powrót

Polecam. Bardzo dobra ksiazka.

Polecam. Bardzo dobra ksiazka.

Pokaż mimo to

doskonała, jeszcze lepsza niż tom pierwszy, wciągająca podróż wgłąb wypalonej galaktyki. Końcówka rewelacyjna aż strach brać do ręki tom trzeci co niniejszym czynię :)

doskonała, jeszcze lepsza niż tom pierwszy, wciągająca podróż wgłąb wypalonej galaktyki. Końcówka rewelacyjna aż strach brać do ręki tom trzeci co niniejszym czynię :)

Pokaż mimo to

Cóż, wróciłem do serii, po ponad roku i miałem lekki problem, żeby sobie przypomnieć bohaterów. Za dużo ich było, ale to nie problem. Mam jednak wrażenie, że pierwszy tom bardziej trzymał w napięciu, a tutaj wkradło się za dużo rozważań politycznych i długich kosmicznych przelotów w stazie, a za mało akcji. Retrospekcje głównych bohaterów to był ciekawy zabieg i pomógł mi ich jeszcze lepiej poznać, ale w sumie nic nowego do akcji nie wniósł.

Zaskakujące zakończenie pozwala wierzyć, że kolejne tomy będą przynajmniej równie ciekawe

Cóż, wróciłem do serii, po ponad roku i miałem lekki problem, żeby sobie przypomnieć bohaterów. Za dużo ich było, ale to nie problem. Mam jednak wrażenie, że pierwszy tom bardziej trzymał w napięciu, a tutaj wkradło się za dużo rozważań politycznych i długich kosmicznych przelotów w stazie, a za mało akcji. Retrospekcje głównych bohaterów to był ciekawy zabieg i pomógł mi...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Za użytkownikiem WupenI "Konstrukcja swiata o ile jest (byla) ciekawym zamyslem to jej realizacja juz niestety nie - jest niby skomplikowana a jednak bardzo powtarzalna, nielogiczna i niekonsekwentna (jak ktos juz napisal wczesniej w opini - czemu jedne statki potrzebuja astrolokatora, mechanika i komputerowca itd, a inne [Krzywa Czekoladka] nie maja w ogole zalogi i lataja sobie w najlepsze tak samo jak te pierwsze?)." to powoduje iż ta niekonsekwencja rzutuje na moją ocenę i oceniam tego Starcrafta 2 na solidne 7/10 bo to solidny tom 2 i nic więcej.

Za użytkownikiem WupenI "Konstrukcja swiata o ile jest (byla) ciekawym zamyslem to jej realizacja juz niestety nie - jest niby skomplikowana a jednak bardzo powtarzalna, nielogiczna i niekonsekwentna (jak ktos juz napisal wczesniej w opini - czemu jedne statki potrzebuja astrolokatora, mechanika i komputerowca itd, a inne [Krzywa Czekoladka] nie maja w ogole zalogi i lataja...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

O ile pierwszy tom pt. Skokowiec byl bardzo sredni ALE z jakimis nadziejami na poprawe w dalszych czesciach, to tom nr 2 jest niestety tylko jeszcze slabszy.
Fabula jest naiwna, naciagana i za bardzo rozciagnieta.
Bohaterowie sa plascy, przewidywalni, irytujacy i nad wyraz udziwnieni.
Akcja jest nieprzekonujaca i czesto niejasna.
Konstrukcja swiata o ile jest (byla) ciekawym zamyslem to jej realizacja juz niestety nie - jest niby skomplikowana a jednak bardzo powtarzalna, nielogiczna i niekonsekwentna (jak ktos juz napisal wczesniej w opini - czemu jedne statki potrzebuja astrolokatora, mechanika i komputerowca itd, a inne [Krzywa Czekoladka] nie maja w ogole zalogi i lataja sobie w najlepsze tak samo jak te pierwsze?).
Do tego styl autora jest irytujacy i drazniacy a humor oklepany.
Nie polecam i sam dalej nie bede czytal. Duzo lepsza pozycja z gatunku polskiego SF jest cykl Algorytm Wojny Michala Cholewy.

O ile pierwszy tom pt. Skokowiec byl bardzo sredni ALE z jakimis nadziejami na poprawe w dalszych czesciach, to tom nr 2 jest niestety tylko jeszcze slabszy.
Fabula jest naiwna, naciagana i za bardzo rozciagnieta.
Bohaterowie sa plascy, przewidywalni, irytujacy i nad wyraz udziwnieni.
Akcja jest nieprzekonujaca i czesto niejasna.
Konstrukcja swiata o ile jest (byla)...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Bardzo mnie wciągnęła. Myślami byłem z bohaterami. Choć to space opera wg "oficjalnej szuflady" to przeżyłem na prawdę skok w "głębie"

Bardzo mnie wciągnęła. Myślami byłem z bohaterami. Choć to space opera wg "oficjalnej szuflady" to przeżyłem na prawdę skok w "głębie"

Pokaż mimo to

Wspaniała kontynuacja pierwszej części. Przedstawiony świat został bardziej rozbudowany, połatany i absolutnie nie pozwalał się nudzić.
Głębia wciąga i nie można się od niej od tak oderwać.
800 stron? Łyka się je na raz.

Wspaniała kontynuacja pierwszej części. Przedstawiony świat został bardziej rozbudowany, połatany i absolutnie nie pozwalał się nudzić.
Głębia wciąga i nie można się od niej od tak oderwać.
800 stron? Łyka się je na raz.

Pokaż mimo to

Kapitan statku leży na granicy życia i śmierci, sam statek pomimo wielu napraw jest w stanie nienadającym się do użytku, a w ślad za naszą załogą ruszyła Flota kooperacyjna. Tak wygląda kolejny zwyczajny dzień na "Wstążce" i jednocześnie moment w którym ponownie spotykamy naszych bohaterów.
Druga odsłona przygód Myrtona Grunwalda oraz jego podwładnych jest jeszcze lepsza od części pierwszej. Można się przyczepić, że samego Myrtona troszkę mało tym razem, ale reszta ekipy doskonale broni się bez niego. Historie bohaterów nienależących do załogi skokowca również nie spuszczają z tonu i fabuła leci przez Wypaloną Galaktykę na pełnym gazie. Jeden jedyny minusik to zakończenie. Ja rozumiem, że jeżeli książka jest częścią większego cyklu to trzeba się z tym liczyć, ale bardzo nie lubię kiedy ostatnie rozdziały są wprowadzeniem do kolejnego tomu w większym stopniu niż zwieńczeniem aktualnego.
Podsumowując, fantastyczna rozrywka którą muszę polecić i w moim przypadku, 3 tom na pewno nie będzie kazał na siebie długo czekać.

Kapitan statku leży na granicy życia i śmierci, sam statek pomimo wielu napraw jest w stanie nienadającym się do użytku, a w ślad za naszą załogą ruszyła Flota kooperacyjna. Tak wygląda kolejny zwyczajny dzień na "Wstążce" i jednocześnie moment w którym ponownie spotykamy naszych bohaterów.
Druga odsłona przygód Myrtona Grunwalda oraz jego podwładnych jest jeszcze lepsza od...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Najlepsza polska space opera. Świetne pomysły i jak to się czyta! Mniej punktów, bo wciąż niedosyt.

Najlepsza polska space opera. Świetne pomysły i jak to się czyta! Mniej punktów, bo wciąż niedosyt.

Pokaż mimo to

Chyba bardziej techniczna, niż pierwsza, ale bardziej przeze mnie wyczekana. Wciągnęłam nosem na raz i w zasadzie ze wszystkich części chyba pasowała mi najbardziej dlatego, że bohaterowie byli mi już znani, tech słownictwo również, a akcja była bardzo równa, mimo różnych poziomów narracji. Ogólnie to chyba lubię space opery.

Chyba bardziej techniczna, niż pierwsza, ale bardziej przeze mnie wyczekana. Wciągnęłam nosem na raz i w zasadzie ze wszystkich części chyba pasowała mi najbardziej dlatego, że bohaterowie byli mi już znani, tech słownictwo również, a akcja była bardzo równa, mimo różnych poziomów narracji. Ogólnie to chyba lubię space opery.

Pokaż mimo to