Cień Sprzedawcy Snów

Książkę czytałam bardzo długo... Czasem coś mnie w niej zaciekawiło, a czasem myślałam żeby ją już skończyć.

Książkę czytałam bardzo długo... Czasem coś mnie w niej zaciekawiło, a czasem myślałam żeby ją już skończyć.

Pokaż mimo to

Trafiłam na tę książkę zupełnie przypadkiem. Przypadkiem ją przeczytałam, choć nie ukrywam, że nie było łatwo.
Po pierwszych trzydziestu stronach myślałam, że nie dam rady. Ilość wydarzeń, przypadków, nieoczekiwanych połączeń, zauroczeń, miłości, dowcipów była tak duża, że spokojnie można byłoby obdzielić nimi ze trzy książki. Jak dla mnie zbyt dużo, zbyt szybko, zbyt bezpośrednio, zbyt aby było wiarygodnie. A to był dopiero sam początek.
Natomiast zdecydowanie trzeba przyznać, że Uśpione królowe czytało się bardzo szybko. Autorka potrafi utrzymać czytelnika przy książce i chyba tylko to sprawiło, że nie odłożyłam jej na bok, choć nie raz i nie dwa poczułam się przytłoczona humorem niekoniecznie śmiesznym, dialogami z przepychankami, czy przypadkami szczęśliwymi które rządziły losami bohaterów.
Uśpione królowe to nie mój typ książki. I chyba bohaterów też nie. Zdecydowanie przeszkadzała mi szybkość nawiązywania relacji, wydarzenia, emocje, decyzje które w prawdziwym życiu zajmują przysłowiową chwilę, tutaj pojawiały się jak za dotknięciem czarodziejskiej wróżki. Takie trochę bajkowe mi się wydało życie głównych bohaterów. Mimo problemów to nadal bajka.
Wiem, że w cyklu jest jeszcze kilka książek, które mam niemal na wyciągnięcie ręki. Jednak na dzień dzisiejszy nie wiem czy po nie sięgnę. Może cała historia rozwinie się w kolejnych tomach i autorka zwolni, zmieni akcenty… Tyle, że wtedy mogłaby wyjść zupełnie inna książka.
Wydaje mi się, że pióro Hanny Greń ma swoich zwolenników. Jak na razie ja jeszcze stoję w drzwiach zastanawiając się czy wejść czy nie. Zobaczymy. Choć nie ukrywam, że to znakomita książka na odpoczynek, reset, odreagowanie. Tyle, że ja zawsze chciałabym coś jeszcze. Dlatego nie wiem czy historia z bohaterami od pierwszych stron skazanymi na szczęście, miłość, zadowolenie i radość jest dla mnie odpowiednia.

Trafiłam na tę książkę zupełnie przypadkiem. Przypadkiem ją przeczytałam, choć nie ukrywam, że nie było łatwo.
Po pierwszych trzydziestu stronach myślałam, że nie dam rady. Ilość wydarzeń, przypadków, nieoczekiwanych połączeń, zauroczeń, miłości, dowcipów była tak duża, że spokojnie można byłoby obdzielić nimi ze trzy książki. Jak dla mnie zbyt dużo, zbyt szybko, zbyt...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Czytam dużo kryminałów. Bardzo sobie cenię polskie pozycje. W przypadku tej powieści ledwo przebrnęłam przez 20 stron. Męczący, infantylny język, dialogi których nie lubię. Jakaś akcja dziwna. A później przeczytałam tutaj recenzje i już wiem, że po powieści Pani Greń nie sięgnę więcej.

Czytam dużo kryminałów. Bardzo sobie cenię polskie pozycje. W przypadku tej powieści ledwo przebrnęłam przez 20 stron. Męczący, infantylny język, dialogi których nie lubię. Jakaś akcja dziwna. A później przeczytałam tutaj recenzje i już wiem, że po powieści Pani Greń nie sięgnę więcej.

Pokaż mimo to

Serio, nie wiem co tu się stało?! Mam wrażenie, że autorka postanowiła wrzucić jak najwięcej zboczeń i wynaturzeń do jednego worka, okrasić językiem na poziomie gimnazjum, dodać romansu rodem z Harlequina (och, jakże oni się kłócą, och jakże się godzą!)oraz wątku z mitologii greckiej, wymieszać i czekać na sukces. Nic z tego! Byłam autentycznie chora po przeczytaniu tej książki. Nic się tu nie trzyma kupy. Ani działania bohaterów i zabójcy ani sama fabuła. Nigdy więcej Pani Greń!

Serio, nie wiem co tu się stało?! Mam wrażenie, że autorka postanowiła wrzucić jak najwięcej zboczeń i wynaturzeń do jednego worka, okrasić językiem na poziomie gimnazjum, dodać romansu rodem z Harlequina (och, jakże oni się kłócą, och jakże się godzą!)oraz wątku z mitologii greckiej, wymieszać i czekać na sukces. Nic z tego! Byłam autentycznie chora po przeczytaniu tej...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Inne cykle tej autorki bardzo mi się podobały. Tutaj jednak coś poszło nie tak. Nie dałam rady przeczytać nawet połowy. Jest napisana bez ładu i składu, mnóstwo powtórzeń, od początku nic się nie dzieje i nie wciąga. Tak irytującej książki dawno nie czytałam.

Inne cykle tej autorki bardzo mi się podobały. Tutaj jednak coś poszło nie tak. Nie dałam rady przeczytać nawet połowy. Jest napisana bez ładu i składu, mnóstwo powtórzeń, od początku nic się nie dzieje i nie wciąga. Tak irytującej książki dawno nie czytałam.

Pokaż mimo to

Bardzo dobrze napisana. Bez rozwlekania, zwiększania na siłę objętości. Czyta się z ciekawością i niechętnie przerywa. Cała seria równie dobra.

Bardzo dobrze napisana. Bez rozwlekania, zwiększania na siłę objętości. Czyta się z ciekawością i niechętnie przerywa. Cała seria równie dobra.

Pokaż mimo to

Całą trylogie beskidzką czyta się całkiem przyjemnie. Jeżeli jestes zmęczony po całym dniu pracy, zamknięty przez pandemię w domu, a na zewnątrz ponura jesień książki te są idealne. Nie wymagają zaangażowania zbyt dużej ilości intelektu, sympatyczni bohaterowie, miłe miejsca i wciągająca intryga. Czego chcieć więcej!

Całą trylogie beskidzką czyta się całkiem przyjemnie. Jeżeli jestes zmęczony po całym dniu pracy, zamknięty przez pandemię w domu, a na zewnątrz ponura jesień książki te są idealne. Nie wymagają zaangażowania zbyt dużej ilości intelektu, sympatyczni bohaterowie, miłe miejsca i wciągająca intryga. Czego chcieć więcej!

Pokaż mimo to

Przede wszystkim to wg. mnie nie kryminał, a romans z wątkiem kryminalnym. Może i nie najgorsze, ale generalnie przynudnawe i rozwleczone strasznie. Być może jeszcze dam szansę pozostałym częściom cyklu, bo z tego co widzę z tomu na tom oceny są coraz wyższe, więc liczę, że jakość się poprawi. Tu niestety było dość słabo...

Przede wszystkim to wg. mnie nie kryminał, a romans z wątkiem kryminalnym. Może i nie najgorsze, ale generalnie przynudnawe i rozwleczone strasznie. Być może jeszcze dam szansę pozostałym częściom cyklu, bo z tego co widzę z tomu na tom oceny są coraz wyższe, więc liczę, że jakość się poprawi. Tu niestety było dość słabo...

Pokaż mimo to

Romans z drobnymi elementami kryminału.

Romans z drobnymi elementami kryminału.

Pokaż mimo to

Książka w zamyśle miała być kryminałem. Dla mnie jest to romans z wątkiem kryminalnym w tle. Drażniąca główna bohaterka, Petra. Cukierkowo-misiaczkowaci policjanci. Mało wiarygodne wątki kryminalne i psychologiczne. Jak nie ma nic pod ręką można poczytać, ale szału nie ma.

Książka w zamyśle miała być kryminałem. Dla mnie jest to romans z wątkiem kryminalnym w tle. Drażniąca główna bohaterka, Petra. Cukierkowo-misiaczkowaci policjanci. Mało wiarygodne wątki kryminalne i psychologiczne. Jak nie ma nic pod ręką można poczytać, ale szału nie ma.

Pokaż mimo to