Kampanie Kazimierza Luksa to taka nasza wersja przygód Sharpe'a Bernarda Cornwella, z tą różnicą, że Kazik jest postacią jak najbardziej autentyczną. Jednak o ile cykl Cornwella liczy aż 23 tomy (szkoda że na polski przetłumaczono zaledwie osiem),a dwa ostatnie autor napisał niedawno po prawie 20-letniej przerwie, o tyle Sawicki utknął na dwóch. Minęło prawie 10 lat i cisza. Trochę szkoda, bo czyta się to całkiem nieźle. Kazik jest postacią, której nie da się nie lubić, choć momentami bywa dość naiwny, zwłaszcza w kontaktach z płcią piękną. Jednak odwagi i waleczności nie sposób mu odmówić. Opisy batalistyczne mogłyby być trochę lepsze, ale tragedii nie ma. Jeśli kiedyś autor powróci do przygód Kazika, na pewno po nie sięgnę.

Kampanie Kazimierza Luksa to taka nasza wersja przygód Sharpe'a Bernarda Cornwella, z tą różnicą, że Kazik jest postacią jak najbardziej autentyczną. Jednak o ile cykl Cornwella liczy aż 23 tomy (szkoda że na polski przetłumaczono zaledwie osiem),a dwa ostatnie autor napisał niedawno po prawie 20-letniej przerwie, o tyle Sawicki utknął na dwóch. Minęło prawie 10 lat i...

B

B

Ze sporym poślizgiem, ale dopadłem Luxa.
"Kampanie Richarda Sharpe'a" w polskim wydaniu, to pierwsze skojarzenie. Czas w książce toczy się całkiem wolno, więc chyba przed czytelnikami jeszcze sporo części z przygodami Luxa.

Książka długo się rozkręcała i właściwie dopiero druga jej połowa nabrała trochę rezonu. Sawicki pokazał, że nie boi się scen batalistycznych i wychodzi mu to wcale nie najgorzej (na pewno czytałem gorsze). Co uwiera... kiepski wątek miłosny i tej nieszczęsnej szabli Sobieskiego. Ba... okazało się, że to właśnie szabla była "przyczyną" romansu młodego Luxa.
Nie powiem, czytało się płynnie ale książka raczej ciut poniżej oczekiwań.

Ze sporym poślizgiem, ale dopadłem Luxa.
"Kampanie Richarda Sharpe'a" w polskim wydaniu, to pierwsze skojarzenie. Czas w książce toczy się całkiem wolno, więc chyba przed czytelnikami jeszcze sporo części z przygodami Luxa.

Książka długo się rozkręcała i właściwie dopiero druga jej połowa nabrała trochę rezonu. Sawicki pokazał, że nie boi się scen batalistycznych i...

Drugi tom cyklu, w moim odczuciu nawet lepszy od poprzedniego. Pomimo kilku drobnych błędów (niewłaściwe komendy i parę innych drobiazgów, które dla większości czytelników nie będą miały żadnego znaczenia),książkę czyta się przyjemnie i z zainteresowaniem śledzi się losy bohaterów. Warto polecić nie tylko miłośnikom epoki napoleońskiej, lecz także dobrej literatury przygodowej i awanturniczej.

Drugi tom cyklu, w moim odczuciu nawet lepszy od poprzedniego. Pomimo kilku drobnych błędów (niewłaściwe komendy i parę innych drobiazgów, które dla większości czytelników nie będą miały żadnego znaczenia),książkę czyta się przyjemnie i z zainteresowaniem śledzi się losy bohaterów. Warto polecić nie tylko miłośnikom epoki napoleońskiej, lecz także dobrej literatury...

Bardzo dobra książka, ciekawie prowadzona narracja. Rewelacyjne podejście do tematu, przez co czyta się ją łatwo i przyjemnie.

Bardzo dobra książka, ciekawie prowadzona narracja. Rewelacyjne podejście do tematu, przez co czyta się ją łatwo i przyjemnie.

Druga odsłona przygód Kazia Luxa za mną. Nie zawiodłam się. Andrzej Sawicki trzyma poziom i daje czytelnikom wszystko to, czego oczekują. Sierżanta Luxa, sympatycznego warszawiaka, nieustannie pakującego się w kłopoty sercowe, jak i inne, spotykamy ponownie w maju 1798 roku. Jest to najlepszy miesiąc na to, by odwiedzić Wieczne Miasto, co też razem z bohaterem czynimy. Legionista Kazio, wraz z innymi Polakami w służbie napoleońskiej, z „Mazurkiem Dąbrowskiego” na ustach, wkracza do Rzymu. Kompania Drugiego Batalionu, w której służy Lux już pierwszego dnia rwie się do bitki. Francuzi w żywe oczy drwią z Polaków, wymyślając im od nic nie wartych najemników, w dodatku fanatycznie rozmodlonych i rzekomo sprzyjającym włoskim papistom. Kazio staje w obronie honoru polskiego żołnierza i jeszcze nie raz pokaże, na co go stać. Wkrótce na jego drodze stanie kobieta, której z młodzieńczą naiwnością odda serce i ciało. Czy słusznie? Tego nie zdradzę. Lecz kto mieczem wojuje, od szabli zginąć może… A szabla nie zwyczajna, spod Wiednia, którą król Sobieski bezlitośnie Turków gromił. Nie wszyscy w otoczeniu Kazia, kierują się w życiu honorem i naszego cwaniaka na złe drogi sprowadzić zechcą, a czy skutecznie – o tym w książce.
Mimo tego, że powieść Andrzeja Sawickiego traktuje o sprawach wojskowych, żołnierskich i militarnych, pomimo historycznego tła i obcych realiów, czytając, nie odczuwamy w ogóle ciężaru przypisów, które autor hojnie przytacza. Przynajmniej dla mnie nie stanowiło to żadnego problemu. Książka napisana została z humorem, charakterystycznym już dla pierwszej części pt. „ Honor Legionu”. Zabawne sytuacje, żołnierska służba, polityczne intrygi, w dobie słynnego pochodu wojsk napoleońskich przez Europę. Polacy z nadzieją na powrót do Ojczyzny, trwają w tym marszu często wbrew swoim przekonaniom, lecz nie ma innego wyjścia, niż żyć nadzieją i podążać naprzód. Oparta na prawdziwej historii żołnierza, pirata i obieżyświata powieść Andrzeja Sawickiego, będzie przyjemną lekturą dla miłośników historii w przygodowej odsłonie. Osobiście czekam na kolejne części i polecam wszystkim amatorom dobrej książki.

Druga odsłona przygód Kazia Luxa za mną. Nie zawiodłam się. Andrzej Sawicki trzyma poziom i daje czytelnikom wszystko to, czego oczekują. Sierżanta Luxa, sympatycznego warszawiaka, nieustannie pakującego się w kłopoty sercowe, jak i inne, spotykamy ponownie w maju 1798 roku. Jest to najlepszy miesiąc na to, by odwiedzić Wieczne Miasto, co też razem z bohaterem czynimy....

Jak zwykle, wybrałem książkę po okładce.

Zobaczyłem ją na półce "Fantastyka", zobaczyłem szable i wielki napis "SOBIESKIEGO" i to wystarczyło żeby mnie zainteresować. Uwielbiam powieści historyczne (szczególnie te z szablami).
Oczywiście, żeby nie było za fajnie dowiedziałem się w tak zwanym międzyczasie że to druga część, ale pomyślałem , no trudno najwyżej jak nie będę za bardzo "ogarniał" to porzucę dalszą lekturę.

Na szczęście nie było takiej potrzeby. Książka zafascynowała mnie totalnie. Świetny okres na stworzenie ciekawej fabuły, nigdy nie czytałem książki o Polskich legionach lecz widzę że czas to zmienić i poznać głębiej zwyczaje legionistów razem z Kazikiem Luxem.

Faktycznie jedynym minusem jest za duże zwracanie uwagi na szczegóły strategiczne podczas oblężeń, lecz tego nie uznałbym za minus bo nie zraża a może kogoś zainteresować strategią wojenną tamtych czasów.

Osobiście książkę przeczytałem na dwa razy (czyt. dwa razy do niej zasiadłem ) Więc uważam że czyta się szybko i przyjemnie. Polecam każdemu kto choć trochę lubi historię i czuje się patriotą, bo autor nie szczędzi nam pokazania waleczności, fantazji i odwagi Polskich legionistów co bardzo mi się spodobało.

POLECAM

Jak zwykle, wybrałem książkę po okładce.

Zobaczyłem ją na półce "Fantastyka", zobaczyłem szable i wielki napis "SOBIESKIEGO" i to wystarczyło żeby mnie zainteresować. Uwielbiam powieści historyczne (szczególnie te z szablami).
Oczywiście, żeby nie było za fajnie dowiedziałem się w tak zwanym międzyczasie że to druga część, ale pomyślałem , no trudno najwyżej jak nie będę...

„Bóg, ojczyzna, sława i pieniądze….”

Kolejna po „Honorze Legionów” odsłona burzliwych losów majora Kazimierza Luxa (polskiego bojownika o wolność, żołnierza, legionisty, awanturnika, obieżyświata a okresowo i pirata) wpisanych we wspaniałą choć tragiczną, jak to często u nas bywa, wojenną epopeje Legionów Polskich Jana Henryka Dąbrowskiego . To opowieść o człowieku który jak wielu mu podobnych zaplątany jest w trudny okres europejskich dziejów, sprzężonych z dramatyczną historią swojej ojczyzny i swojego narodu. Którzy za tzw. „wolność waszą i naszą” płacą daninę krwi na wielu europejskich i pozaeuropejskich frontach.

Podobnie jak w części pierwsze autor przybliża i opisuje nam niezwykłość tej polskiej formacji wplecionej w bardzo skomplikowaną (polityczną, militarną, religijną i społeczną) sytuację półwyspu apenińskiego, targanego konfliktami, sprzecznymi interesami poszczególnych państw i rozmaitych prywatnych koterii, intrygami, zdradami , skrytobójstwami, pozakulisowymi układami, kreśląc zbrojny wysiłek polskich oddziałów oraz sukcesy i porażki na różnych zapomnianych już dzisiaj frontach ( kto dziś pamięta o Republice Cisalpińskiej, Księstwie Parmy, Republice Liguryjskiej).

„Padła druga salwa i ścięła z nóg nadbiegających Włochów. Fizylierzy unieśli muszkiety , ustawili je pod katem i pociągnięci naprzód przez podoficera z wrzaskiem ruszyli na bagnety. Biegli jako zwarty szereg, mur najeżony stalowymi kolcami”

Wszystko to nadal widzimy z perspektywy młodego legionisty z którym dzielimy trudy i znoje żołnierskiego życia i którego poglądy i uczucia w oczywisty sposób się nam udzielają. Zagłębiamy się wraz z nim w coraz to nowe niebezpieczne i mroczne intrygi, spiski i ciemne interesy, częstokroć z masońskimi lożami w tle. Nie zabraknie wojennych zmagań, zbrojnych potyczek, karczemnych bójek, pięknych kobiet, zdrad, niegodziwości, namiętności, tajemnic i wielkich ponadczasowych idei. Sugestywna, pełna realizmu, dynamiki i niespodziewanych zwrotów akcji naprawdę dobrze napisaną przygodowo –historyczna opowieść, która oprócz zapewnienia nam kilkugodzinnej ciekawej rozrywki przybliży nam kolejny fragment naszej niezwykle interesujących narodowej przeszłości o której tak naprawdę wciąż niewiele wiemy.

Andrzejowi Sawickiemu udało się po raz kolejny uchwycić charakterystyczny klimat tego okresu ( widoczny zwłaszcza w opisach świata przedstawionego oraz znajomości ówczesnych militariów ) oraz taki iście prawdziwie polski rys, będący połączeniem: szczerości, szlachetności życiowego cwaniactwa, brutalności, nuty romantyzmu, szaleńczej odwagi i twardej życiowej kalkulacji

Mam tylko cichą nadzieje że pisarz nie karze nam zbyt długo czekać na kolejną cześć życiowych losów Kazimierza Luxa, jednej z najbarwniejszych polskich postaci swoich czasów.

„Bóg, ojczyzna, sława i pieniądze….”

Kolejna po „Honorze Legionów” odsłona burzliwych losów majora Kazimierza Luxa (polskiego bojownika o wolność, żołnierza, legionisty, awanturnika, obieżyświata a okresowo i pirata) wpisanych we wspaniałą choć tragiczną, jak to często u nas bywa, wojenną epopeje Legionów Polskich Jana Henryka Dąbrowskiego . To opowieść o człowieku ...

Jeśli jesteś choć odrobinę ciekawy w jaki sposób Legiony Polskie walczyły za wolność Polski. Lubisz historyczne ciekawostki i nie boisz się narracji średniej jakości... Możesz spokojnie wejść w jedno popołudniową komitywę z sierżantem Kazimierzem Luxem.

Jeśli jesteś choć odrobinę ciekawy w jaki sposób Legiony Polskie walczyły za wolność Polski. Lubisz historyczne ciekawostki i nie boisz się narracji średniej jakości... Możesz spokojnie wejść w jedno popołudniową komitywę z sierżantem Kazimierzem Luxem.

Słabsza niż część 1. Dlaczego? Bo to w zasadzie ta sama książka, z tą samą strukturą i rozwiązaniami fabularnymi. Szkoda, bo autor ma wielki talent.

Słabsza niż część 1. Dlaczego? Bo to w zasadzie ta sama książka, z tą samą strukturą i rozwiązaniami fabularnymi. Szkoda, bo autor ma wielki talent.