Opowiadanie o niczym konkretnym, takie sobie parę dni wyjętych z życia Magnusa. Głównie o jego nielegalnie prowadzonym lokalu, nieustających popijawach, samobójcy który stracił sens życia, kryzysie ekonomicznym i starym czarodzieju otwierającym bramy piekła. No i Magnus który wszystkich ocalił.
Jak na razie najsłabsza część, przeczytać warto jako, że jest to całość kronik ale nie ma żadnego ŁAŁ.
Co autorka chciała nam pokazać? Ano to, że Bane wyjdzie cało z każdej opresji ... i chyba to tyle.

Opowiadanie o niczym konkretnym, takie sobie parę dni wyjętych z życia Magnusa. Głównie o jego nielegalnie prowadzonym lokalu, nieustających popijawach, samobójcy który stracił sens życia, kryzysie ekonomicznym i starym czarodzieju otwierającym bramy piekła. No i Magnus który wszystkich ocalił.
Jak na razie najsłabsza część, przeczytać warto jako, że jest to całość kronik...

Są książki,
które sprawiają,
że płaczę,
że się śmieję,
i że się zakochuje
i całkowicie uzależniam-
te książki to dzieła Cassandry Clare...

Są książki,
które sprawiają,
że płaczę,
że się śmieję,
i że się zakochuje
i całkowicie uzależniam-
te książki to dzieła Cassandry Clare...

Szczerze mówiąc to ta Kronika najmniej mi się podobała. Właściwie była o wszystkim i o niczym. Była trochę nudna.

Szczerze mówiąc to ta Kronika najmniej mi się podobała. Właściwie była o wszystkim i o niczym. Była trochę nudna.

Fajne

Fajne

Dużo słabsza od poprzedniczek, a mogło być tak ciekawie ;/

Dużo słabsza od poprzedniczek, a mogło być tak ciekawie ;/

Po troszku o wszystkim a ogółem o niczym - jedyne zdanie, które przychodzi mi na myśl po lekturze tej części Kronik. Brakowało mi rozwoju akcji, jakiegoś punktu kulminacyjnego. Cóż, jestem nieźle zdezorientowana i zastanawiam się co ta część miała wnieść. Napisana fajnym językiem, Magnus też świetny ale....nie, chyba nie polecam.

Po troszku o wszystkim a ogółem o niczym - jedyne zdanie, które przychodzi mi na myśl po lekturze tej części Kronik. Brakowało mi rozwoju akcji, jakiegoś punktu kulminacyjnego. Cóż, jestem nieźle zdezorientowana i zastanawiam się co ta część miała wnieść. Napisana fajnym językiem, Magnus też świetny ale....nie, chyba nie polecam.

Szczerze mówiąc nie jestem pewna, o czym do końca miała być ta opowieść. O tym, że Magnus miał swój nielegalny bar? WOW? O tym, że Camille przysłała do niego młodą wampirzycę, by go ostrzec o przyszłym kryzysie ekonomicznym? WOW? Czy może o tym, że stary czarownik chciał się dostać do świata demonów, ale Magnus w przeciągu chwili zażegnał kryzys? WOW? Naprawdę, nie widzę, co w przeciągu tych 40 stron miało służyć za akcję... Cały czas czekałam na COŚ, na jakieś WYDARZENIE, na coś co miałoby jakiekolwiek znaczenie. Cóż, nie doczekałam się. Opowiadanie o niczym, taka "zapchaj-dziura". Stanowczo odradzam, nawet Magnus nie jest w stanie tego ulepszyć, w szczególności, że to już nie jest ten sam Magnus. :(

Szczerze mówiąc nie jestem pewna, o czym do końca miała być ta opowieść. O tym, że Magnus miał swój nielegalny bar? WOW? O tym, że Camille przysłała do niego młodą wampirzycę, by go ostrzec o przyszłym kryzysie ekonomicznym? WOW? Czy może o tym, że stary czarownik chciał się dostać do świata demonów, ale Magnus w przeciągu chwili zażegnał kryzys? WOW? Naprawdę, nie widzę,...

Po skończeniu czytania tego opowiadania, po raz kolejny miałam wrażenie, że coś tu jest nie na miejscu. Coś jest nie tak.
Nie bede sie za bardzo rozpisywać, bo to zbytnio nie ma sensu. Fabuła była dziwna i częściowo nie trzymała się całości.
Wątek Alfiego mnie wrecz rozbił na kawałki.. po co on tam wgl był ? nie czaje..
tak więć, średnie opowiadanie. Odstaje od poprzednich.

Po skończeniu czytania tego opowiadania, po raz kolejny miałam wrażenie, że coś tu jest nie na miejscu. Coś jest nie tak.
Nie bede sie za bardzo rozpisywać, bo to zbytnio nie ma sensu. Fabuła była dziwna i częściowo nie trzymała się całości.
Wątek Alfiego mnie wrecz rozbił na kawałki.. po co on tam wgl był ? nie czaje..
tak więć, średnie opowiadanie. Odstaje od poprzednich.