Wespazjan, kat Rzymu

Brudna rzymska polityka, układy, brak zasad i honoru, brutalność życia codziennego, system zależności oraz "kastowość", szaleństwo cesarzy. W tej książce czuć specyfikę Rzymu okresu dynastii julijsko-klaudyjskiej. Sama książka mówi o upadku Sejana, który mógł sięgnąć po purpurę a skończył bardzo marnie.

Brudna rzymska polityka, układy, brak zasad i honoru, brutalność życia codziennego, system zależności oraz "kastowość", szaleństwo cesarzy. W tej książce czuć specyfikę Rzymu okresu dynastii julijsko-klaudyjskiej. Sama książka mówi o upadku Sejana, który mógł sięgnąć po purpurę a skończył bardzo marnie.

Pokaż mimo to

Powieść czyta się szybko i z zaciekawieniem. Czasami wkrada się tu nuda, ale natychmiast jest przełamywana zdarzeniami tak nagłymi i niespodziewanymi, że można aż podskoczyć z zaskoczenia w trakcie czytania! W porównaniu do poprzedniej części, tutaj było nieco za dużo politycznych zagrywek, które jednak były nieodłącznym elementem funkcjonowania starożytnego Rzymu. Niemniej, ogromna ilość nazwisk i imion bohaterów staje się przytłaczająca, co trochę utrudnia zapamiętanie, kto jest czyim kochankiem, synem, czy śmiertelnym wrogiem. Wciąż jest to bardzo dobra powieść historyczna i czekam na lekturę kolejnych tomów!

Powieść czyta się szybko i z zaciekawieniem. Czasami wkrada się tu nuda, ale natychmiast jest przełamywana zdarzeniami tak nagłymi i niespodziewanymi, że można aż podskoczyć z zaskoczenia w trakcie czytania! W porównaniu do poprzedniej części, tutaj było nieco za dużo politycznych zagrywek, które jednak były nieodłącznym elementem funkcjonowania starożytnego Rzymu....

więcej

mniej

Pokaż mimo to

„Kat Rzymu” druga część serii o Wespazjanie - nie spodziewałam, że tak bardzo się wkręcę w ten cykl.

Druga część sagi jest równie dobra jak pierwsza. Są polityczne intrygi, wielkie bitwy, namiętności i zemsta. Zawsze, czytając książki czy oglądając filmy z czasów cesarstwa, zdumiewa mnie jak mało wtedy znaczyło ludzkie życie. Dziś ktoś jest a za chwile go
nie ma. I nawet nikt się tym za bardzo nie przejmuje.

W książce cały czas się coś dzieje, ciągle jest jakaś akcja. A to wysłanie z niebezpieczną misją, a to konieczność ratowania najbliższych albo spotkania podczas, których nawet najmniejszy błąd może kosztować życie.

Ostatnie 150 stron „Kata Rzymu” tak wciąga, że nie wiadomo kiedy kończy się czytać a końcowe trzy strony książki sprawiły, że długo nie mogłam się otrząsnąć z tego co przeczytałam.

Coraz bardziej lubię Wespazjana. Jest przedstawiony jako mądry, inteligentny młody mężczyzna. Bardzo sympatyczny i wbrew temu co robi i w jakich czasach żyje to na swój sposób wrażliwy. Ciekawie się czyta jak z biegiem akcji poprawiają się relacje między Wespazjanem i jego bratem Sabinusem. Na początku byli rywalami, którzy nie pałali do siebie sympatią. Obecnie, pomimo ciągłych uszczypliwości i docinków, widać, że są sobie coraz bliżsi. Jednak moim absolutnym ulubieńcem niezmiennie jest Magnus! Uwielbiam człowieka!

Książka napisana jest cudownym językiem. Przyswajalnym, prostym, dzięki temu przez kolejne strony po prostu się płynie.

Miałam w planach teraz zabrać się za czytania czegoś innego ale tak mi się spodobała ta seria, że korci mnie, żeby zacząć czytać kolejny tom o losach Wespazjana. Tym bardziej, że w następnej części cesarzem będzie już Kaligula więc na bank będzie się działo. Serio, ile razy czytam coś o tym człowieku powiedzieć, że jestem zdumiona, to nic nie powiedzieć…. 😉

Z podjęciem decyzji co do kolejnej lektury poczekam do wieczora ale coś czuję, że jednak spędzę następne kilka dni w starożytnym Rzymie 😊

„Kat Rzymu” druga część serii o Wespazjanie - nie spodziewałam, że tak bardzo się wkręcę w ten cykl.

Druga część sagi jest równie dobra jak pierwsza. Są polityczne intrygi, wielkie bitwy, namiętności i zemsta. Zawsze, czytając książki czy oglądając filmy z czasów cesarstwa, zdumiewa mnie jak mało wtedy znaczyło ludzkie życie. Dziś ktoś jest a za chwile go
nie ma. I nawet...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Kiedy sięgałam po Trybuna Rzymu, nie spodziewałam się, że powieść historyczna i poruszająca temat starożytności aż tak mnie wciągnie. Skończyłam drugi tom, który był jeszcze lepszy, niż poprzedni. Choć dość długo nie mogłam się do niego dobrać, to nie odebrało mi to przyjemności z poznawania kontynuacji historii Wespazjana. No a teraz co nieco Wam o tej pozycji opowiem.

Wespazjan nie jest w stanie ukryć się przez burzliwą polityką cesarstwa nawet na drugim końcu kraju. Przed nim staje trudne zadanie: będzie musiał niezauważony uwolnić starego wroga z fortecy, w której roi się od rzymskich legionistów. Ponadto nad całym Imperium wisi widmo wojny domowej, a zeznania człowieka, którego kazano mu pojmać, mogłyby spokojnie doprowadzić go do Sejana. Misja jest naprawdę niebezpieczna – Wespazjan będzie musiał zmierzyć się z zasadzkami, piratami oraz ludźmi, którzy będą chronić znienawidzonego Sejana za wszelką cenę.

Zacznę od wszystkich plusów, jakie udało mi się wychwycić podczas lektury tej pozycji. Musicie wiedzieć, że jest ich naprawdę sporo, a minusów... nie ma. Tak po prostu, nie potrafiłam znaleźć choćby jednej rzeczy, która by mnie w jakiś sposób zraziła czy zniechęciła do dalszego czytania.

Z racji tego, że akcja dzieje się tutaj pięć lat później, Wespazjan całkowicie się zmienił. Stał się dojrzałym, odważnym mężczyzną oraz dość bezwzględnym trybunem. Choć oczywiście, zdarzały mu się momenty, kiedy gdzieś ta jego młoda dusza wychodziła na wierzch, to i tak nie da się zaprzeczyć temu, że Wespazjan po prostu zmienił się nie do poznania.

Kolejnym plusem tej powieści jest dynamiczna akcja, która mnie szczerze mówiąc zaskoczyła. W pierwszym tomie również sporo się działo, ale nie przypominam sobie, by było tam aż tyle akcji. Kat Rzymu zaskoczył mnie tym, że tutaj ciągle coś było, bohaterowie ciągle musieli zmieniać miejsce pobytu, po drodze mieli sporo przygód, a to wszystko skutkowało tym, że nie można było się oderwać od tej książki. Nawet ja, która nie za dużo czytała w życiu takiej literatury, poczułam się mile zaskoczona i nie potrafiłam odłożyć tej pozycji na półkę.

O tym, że autor ma bardzo przyjemny i całkiem lekki styl pisania muszę także wspomnieć, ponieważ jest to dla mnie nadal coś zaskakującego. Dzięki temu mogę śmiało napisać, że przez Kata Rzymu dosłownie płynęłam, z czego absolutnie się cieszę, bo sprawiło mi to ogromną przyjemność z poznawania dalszej historii głównego bohatera.

Nie można zapomnieć o brutalności, czyli nieodłącznym elemencie chyba całej serii. Idealnie odwzorowuje ona tamte czasy, które pełne były krwi, walk i innych okrucieństw. Autor przedstawia to w sposób obrazowy, co jednym się może spodobać, a drugim już nie do końca. W końcu wiecie, krew, dokładne opisywanie tortur (z najmniejszymi szczegółami) mogą niektórych wręcz obrzydzić.

Kat Rzymu, czyli drugi tom serii o Wespazjanie to świetna książka, która zaskakuje co stronę kolejnymi zwrotami akcji, dynamizmem (o czym piszę już kolejny raz) oraz wieloma innymi zaletami, które każdy czytelnik znajduje we własnym zakresie. Jeżeli niestraszne Wam krwiste opisy i umiejscowienie akcji w starożytności, to musicie sięgnąć po te pozycje.

http://www.oksiazkachinietylko.pl/2020/09/613-wespazjan-kat-rzymu-robert-fabbri.html

Kiedy sięgałam po Trybuna Rzymu, nie spodziewałam się, że powieść historyczna i poruszająca temat starożytności aż tak mnie wciągnie. Skończyłam drugi tom, który był jeszcze lepszy, niż poprzedni. Choć dość długo nie mogłam się do niego dobrać, to nie odebrało mi to przyjemności z poznawania kontynuacji historii Wespazjana. No a teraz co nieco Wam o tej pozycji...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Intryga się zagęszcza - walka o tron cesarski i władzę w Rzymie trwa, a w wielką politykę zamieszani są Wespazjan i jego starszy brat Sabinus. Czy niebezpieczne zadania przezwyciężą wzajemną niechęć Wespazjana i Sabinusa?
Wyprawa przez Trację do Mezji, aby pochwycić pogańskiego kapłana Rotekesa i przeciwstawić się ambicjom Sejana związanych z przejęciem władzy w Cesarstwie Rzymskim, spotkanie z niezrównoważonym cesarzem Tyberiuszem na Capri, a w końcu objęcie przez Wespazjana najniższego stanowiska urzędniczego w Rzymie.

Druga część cyklu R. Fabbriego „Wespazjan. Kat Rzymu” jest wciągającą lekturą i napewno spodoba się wszystkim miłośnikom powieści historycznych osadzonych w starożytnym Rzymie.

Intryga się zagęszcza - walka o tron cesarski i władzę w Rzymie trwa, a w wielką politykę zamieszani są Wespazjan i jego starszy brat Sabinus. Czy niebezpieczne zadania przezwyciężą wzajemną niechęć Wespazjana i Sabinusa?
Wyprawa przez Trację do Mezji, aby pochwycić pogańskiego kapłana Rotekesa i przeciwstawić się ambicjom Sejana związanych z przejęciem władzy w Cesarstwie...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Naprawdę fajny drugi Tom. Warto było słuchać.

Naprawdę fajny drugi Tom. Warto było słuchać.

Pokaż mimo to

No,to idziemy dalej z tym Wespazjanem.Jak czytać to czytać.Świetna fabuła :piraci,maniak seksualny Cesarz Tyberiusz.
Młody Kaligula,który traktuje siostry jak seksualne zabawki.
A mówią,że to czasy obecne są rozpustne ,ha,ha.
Ale,książka to nie tylko sam sex i nic po za tym.
Dużo się dzieje,w swrze politycznej.
Widać,że Rzym,to było miejsce nie zwykle brutalne.
I trzeba,było mieć łeb z żelaza by tam przeżyć.

No,to idziemy dalej z tym Wespazjanem.Jak czytać to czytać.Świetna fabuła :piraci,maniak seksualny Cesarz Tyberiusz.
Młody Kaligula,który traktuje siostry jak seksualne zabawki.
A mówią,że to czasy obecne są rozpustne ,ha,ha.
Ale,książka to nie tylko sam sex i nic po za tym.
Dużo się dzieje,w swrze politycznej.
Widać,że Rzym,to było miejsce nie zwykle brutalne.
I...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Szybko się czyta :)

Szybko się czyta :)

Pokaż mimo to

Książka, której nie sposób odstawić na półkę. Człowiek wyobraża sobie, że po "akcji" zrobi sobie krótką przerwę.. ale nie ma takiej możliwości. Tutaj akcja goni akcję, bez zbędnych przystanków. Całość napisana tak intrygująco, że nawet nie wiadomo kiedy znikają kolejne strony i rozdziały. Robert Fabbri to dla mnie mistrz! Nawet wtedy kiedy czytelnik myśli "o to finał książki", za chwilę może się przyjemnie "rozczarować". I to zakończenie, od którego aż ciary przechodzą po ciele! Dodatkowym wzmocnieniem wszystkich odczuć jest również fakt iż duża część wydarzeń miała miejsce w rzeczywistości... Już dawno nie czytałem tak dobrej książki! Z całą pewnością sięgnę do trzeciej części opowiadań o przygodach Wespazjana. Polecam.

Książka, której nie sposób odstawić na półkę. Człowiek wyobraża sobie, że po "akcji" zrobi sobie krótką przerwę.. ale nie ma takiej możliwości. Tutaj akcja goni akcję, bez zbędnych przystanków. Całość napisana tak intrygująco, że nawet nie wiadomo kiedy znikają kolejne strony i rozdziały. Robert Fabbri to dla mnie mistrz! Nawet wtedy kiedy czytelnik myśli "o to finał...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Drugi tom opowieści o życiu cesarza Wespazjana, który jeszcze bynajmniej nie podejrzewa swej przyszłej wielkości. Polecam dla wielbicieli starożytności i wartkiej akcji wśród szczęku miecza. Może nie błyszczy pięknym językiem i kolorytem postaci, ale da się wciągnąć w ramach zaciekawienia światem antycznym, bez naukowego, czysto podręcznikowego podejścia. W końcu - tak też mogło być...

Drugi tom opowieści o życiu cesarza Wespazjana, który jeszcze bynajmniej nie podejrzewa swej przyszłej wielkości. Polecam dla wielbicieli starożytności i wartkiej akcji wśród szczęku miecza. Może nie błyszczy pięknym językiem i kolorytem postaci, ale da się wciągnąć w ramach zaciekawienia światem antycznym, bez naukowego, czysto podręcznikowego podejścia. W końcu - tak też...

więcej

mniej

Pokaż mimo to