Cykl „Orły Imperium” opowiada o losach dwóch przyjaciół, Macro i Katona. Obaj są rzymskimi legionistami walczącymi w różnych rejonach świata w imię Rzymu. W dwunastym tomie - „Kohorcie” -, powracają do Brytanii.

Właśnie. Walki w Brytanii mieliśmy już w kilku tomach. Simon Scarrow robi, co może, aby urozmaicić miejsce akcji. Śledzimy emocjonującą bitwę wyróżniającą się na tle wcześniejszych. Poznajemy nową postać z ciekawym potencjałem. W tle słyszymy o zakulisowych rozgrywkach pałacowych, nawiązujących do „Pretorianina”.
Niestety, to za mało. Fabuła wciąż dzieje się w dobrze nam znanej Brytanii. Rzymianie walczą z Celtami, których styl walki jest nam dobrze znany. Wciąż śledzimy losy Macro oraz Katona, których poznaliśmy tak dobrze podczas jedenastu wcześniejszych tomów. Można wiele wybaczyć cyklowi, ponieważ autor oferuje nam wysoki poziom powieści historycznej. Jednak nie wtedy, kiedy mamy wtórne miejsce akcji. Walki z gladiatorami czy intrygi pokazały, że autor potrafi wprowadzić powiew świeżości bez zmieniania czasów i głównych bohaterów. Jeżeli pragnął rzucić Macro i Katona z powrotem do Brytanii, winien był czytelnikom wprowadzenie znacznie więcej nowych elementów.
Trudno mówić o konkretnych wadach. Aspekty wojenne są opisywane z detalami, jednocześnie nie zanudzając czytelnika. Opisy otoczenia i zachowań bohatera grupowego, jakim są poszczególne grupy zamieszkujące Brytanię, wypadają bez zarzutu. Główni bohaterowie zachowują się wiarygodnie i konsekwentnie. Znamy ich słabe oraz mocne strony i jesteśmy w stanie przewidzieć niektóre z ich decyzji i reakcji. Ich stosunek do Brytanii. Marzenia o przyszłości. Wyznaczniki moralne, którymi kierują się w życiu. Simon potrafi niejednokrotnie wzbudzić w nas wrażenie, jakbyśmy czytali o autentycznych postaciach.
Nie zmienia to faktu, że często powieść zyskuje, kiedy zamiast posiadania dopracowanych szczegółów, ma oryginalne elementy. Nietuzinkową fabułę. Nieznane miejsce akcji. Nowych bohaterów, których możemy zestawiać ze starymi z poprzednich tomów. Wtedy książkę można docenić za mniej rzeczy, ale czytać z większą ciekawością.
Dokładnie tak wygląda mój obecny stosunek do „Orłów Imperium”. Szanuję i doceniam ten cykl, jednocześnie wertując kolejne stronice bez ekscytacji i wysokich oczekiwań.
SPOILERY:



Myślałem, że Kwertus, dowódca trackich kawalerzystów, Krwawych Wron, będzie najmocniejszym punktem. Bezwzględny. Budzący postrach wśród Brytów. Znający się na wojnie. Ostatecznie okazał się płytką postacią na podobieństwo większości bohaterów drugoplanowych „Orłów Imperium”. Jego koniec był całkowicie pozbawiony wyobraźni: przegrał w pojedynku z Rzymianinem. Barbarzyńca, dla którego walka jest codziennością, uległ legioniście, szkolonemu do walki w szyku.
Z kolei obrona fortu w Bruccium to prawdziwa gratka dla fanów starożytnych wojen. Nie polegała na statycznej defensywie umocnień. Gdyby tak było, Rzymianie przegraliby. Pomimo zbliżających się posiłków, które nie wiedziały o barbarzyńskiej armii pod murami fortu i najprawdopodobniej wpadłyby w zasadzkę. Dlatego elitarni kawalerzyści przebili się przez Brytów, aby powiadomić odsiecz o grożącym niebezpieczeństwie. Niestety, oddziały idące w sukurs zostały rozbite. Elitarni konni jednak przetrwali i powiadomili o niebezpieczeństwie kwaterę główną, która natychmiastowo ruszyła na pomoc oblężonemu fortowi. Czytało się o tym niczym o ciekawych wojnach historycznych. Przemyślane i wiarygodne.



KONIEC SPOILERÓW:
Nie polecam fanom zmęczonym walkami w Brytanii.

Cykl „Orły Imperium” opowiada o losach dwóch przyjaciół, Macro i Katona. Obaj są rzymskimi legionistami walczącymi w różnych rejonach świata w imię Rzymu. W dwunastym tomie - „Kohorcie” -, powracają do Brytanii.

Właśnie. Walki w Brytanii mieliśmy już w kilku tomach. Simon Scarrow robi, co może, aby urozmaicić miejsce akcji. Śledzimy emocjonującą bitwę wyróżniającą się na...

Wróciłem do legionistów Katona i Macro, gdyż wreszcie dorwałem 12 część, co w moim przypadku nie było łatwo. Jak zwykle przeniosłem się w te lata do deszczowej Brytanii. Bohaterowie wrócili tutaj po kilku latach rozwiązywania innych tajnych misji wysyłanych przez Narcyza. Chcieli wrócić do zwykłej "żołnierki" a trafili znów z deszczu pod rynnę. Książka bardzo wciąga, a końcówka to już jazda bez trzymanki. Uwielbiam tą serię i mimo, że jest tak dużo tych książek zupełnie nie nudzi i chce się sięgnąć po kolejną. Jedna z najlepszych serii o starożytnym Rzymie.

Wróciłem do legionistów Katona i Macro, gdyż wreszcie dorwałem 12 część, co w moim przypadku nie było łatwo. Jak zwykle przeniosłem się w te lata do deszczowej Brytanii. Bohaterowie wrócili tutaj po kilku latach rozwiązywania innych tajnych misji wysyłanych przez Narcyza. Chcieli wrócić do zwykłej "żołnierki" a trafili znów z deszczu pod rynnę. Książka bardzo wciąga, a...

Świetna , wyśmienita powieść historyczno-przygodowa . Powrót Kantona i Macro do Brytanii . Starzy przyjaciele , starzy i nowi wrogowie . Ta część cyklu jest bardzo dynamiczna i dzięki temu nie ma momentu nudy . Niepozorny cykl dla mnie staje się kultowy . Warto wziąć do ręki i przeczytać . Dla fanów czasów rzymskich lektura obowiązkowa .

Świetna , wyśmienita powieść historyczno-przygodowa . Powrót Kantona i Macro do Brytanii . Starzy przyjaciele , starzy i nowi wrogowie . Ta część cyklu jest bardzo dynamiczna i dzięki temu nie ma momentu nudy . Niepozorny cykl dla mnie staje się kultowy . Warto wziąć do ręki i przeczytać . Dla fanów czasów rzymskich lektura obowiązkowa .

To już dwunasty tom cyklu, i jest rewelacyjny, jeden z najbardziej krwawych, w którym pokazane jest okrucieństwo podboju Brytanii przez Rzymian, jak i walka o wolność Brytów. Krew leje się gęsto, na okrucieństwo najeżców tubylcy odpowiadają tym samym, chcąc wygrać z wielką Rzymską armią.
Makro i Katon po kilku latach przerwy powracają do Brytanii, by walczyć, ale misja którą dostali jest straceńcza i wyjść z niej żywym będzie bardzo trudno. W odległym forcie, będą musieli walczyć nie tylko z Brytami, na ich życie będzie czyhał ktoś jeszcze. Krwawe bitwy, pościgi, porwania, nieprzystępna pogoda, podstępny wróg, żeby przeżyć trzeba mieć wiele szczęścia.

To już dwunasty tom cyklu, i jest rewelacyjny, jeden z najbardziej krwawych, w którym pokazane jest okrucieństwo podboju Brytanii przez Rzymian, jak i walka o wolność Brytów. Krew leje się gęsto, na okrucieństwo najeżców tubylcy odpowiadają tym samym, chcąc wygrać z wielką Rzymską armią.
Makro i Katon po kilku latach przerwy powracają do Brytanii, by walczyć, ale misja...

"Kohorta" to niezwykle ciekawa i trzymająca w napięciu kolejna odsłona z niezmordowanymi bohaterami cyklu Orły Imperium - prefektem Katonem i centurionem Macro.
Nasi bohaterowie wrócili do Brytanii, licząc na spokój od intryg cesarskiego pałacu i oddaniu się wyłącznie wojennemu rzemiosłu, ale... Spokoju mieć nie będą. O, nie! Znów wdeptują w bagno...
Autor w tym tomie przybliżył genezę wlokącego się i okupionego wielkimi stratami podboju Brytanii przez wojska cesarza Klaudiusza. Dlaczego tak opornie to szło i co było tego główną przyczyną. Nie zabrakło plastycznych opisów krwawych i brutalnych walk, oblężenia fortu i beznadziejnego położenia głównych bohaterów. Czy znów wyjdą cało z opresji?...
"Kohortę" czytało się niczym mocno trzymający w napięciu thriller. Powieść jak zwykle znakomita, napisana na świetnym poziomie i z niezwykłą brawurą.
Gorąco polecam!

"Kohorta" to niezwykle ciekawa i trzymająca w napięciu kolejna odsłona z niezmordowanymi bohaterami cyklu Orły Imperium - prefektem Katonem i centurionem Macro.
Nasi bohaterowie wrócili do Brytanii, licząc na spokój od intryg cesarskiego pałacu i oddaniu się wyłącznie wojennemu rzemiosłu, ale... Spokoju mieć nie będą. O, nie! Znów wdeptują w bagno...
Autor w tym tomie...

Jest mi zwyczajnie smutno, że jest to moje ostatnie spotkanie z bohaterami cyklu.

Jest mi zwyczajnie smutno, że jest to moje ostatnie spotkanie z bohaterami cyklu.

Kolejna świetna część przygód centuriona Macro oraz prefekta Katona. Moje uzależnienie od serii zamiast maleć z każdym kolejnym tomem rośnie. Szkoda mi tylko, że stosik książek z cyklu do przeczytania coraz mniejszy.

Nasi dobrzy znajomi wracają na rubieże Imperium Rzymskiego - czyli do Brytanii, która od ich ostatniej bytności bardzo się zmieniła. Londinium się rozrosło, sieć dróg jest bardziej rozbudowana, a Brytowie... chociaż nie, w tej kwestii nie zmieniło się nic. Brytowie nadal walczą. Katon obejmuje dowództwo w najdalej wysuniętym posterunku, ale na myśl mu nie przyszło, że to nie tubylcy będą jego największym wrogiem.

Właśnie ten wróg i skomplikowana sytuacja wewnątrz rzymskiego fortu zainteresowały mnie najbardziej. Takiego czarnego charakteru jak Kwertus w tej serii brakowało. Podobało mi się też to, że w końcu mamy silną kobiecą postać - matkę Macro. Szkoda, że pojawia się tylko w początkowej części książki, jednak lepszy rydz niż nic.

Minus jest jeden (i jest to, niestety, wina tłumacza): angielskie "bastard" naprawdę można przetłumaczyć inaczej niż "bękart" (tłumaczenie słownikowe). Naprawdę uważam, że użyte w książce wyzwiska mogłyby być nieco barwniejsze.

Mimo tych drobnych szczegółów "Orły Imperium" to jedna z najlepszych serii jakie miałam okazję czytać. Zdecydowanie polecam :)

Kolejna świetna część przygód centuriona Macro oraz prefekta Katona. Moje uzależnienie od serii zamiast maleć z każdym kolejnym tomem rośnie. Szkoda mi tylko, że stosik książek z cyklu do przeczytania coraz mniejszy.

Nasi dobrzy znajomi wracają na rubieże Imperium Rzymskiego - czyli do Brytanii, która od ich ostatniej bytności bardzo się zmieniła. Londinium się rozrosło,...

Spragniony przygód moich ulubionych legionistów zacząłem czytać "Kohortę" z nadzieją, że się nie zawiodę. Miło wspominam kampanie w Brytanii więc z optymizmem podchodzę do lektury. Nie zawiodłem się, genialne opisy bitew rzymskiej armii z brytami to coś od czego ciężko się oderwać. Wydaje mi się jednak, że pierwsze książki autora były dłuższe od jego ostatnich wydawnictw, mimo wszystko polecam fanom serii! Ave :) \m/

Spragniony przygód moich ulubionych legionistów zacząłem czytać "Kohortę" z nadzieją, że się nie zawiodę. Miło wspominam kampanie w Brytanii więc z optymizmem podchodzę do lektury. Nie zawiodłem się, genialne opisy bitew rzymskiej armii z brytami to coś od czego ciężko się oderwać. Wydaje mi się jednak, że pierwsze książki autora były dłuższe od jego ostatnich wydawnictw,...

Zawsze doję 10 temu pisarzowi za ogrom dobrej pracy. Opisami działając na wyobraźnię ukazuje nam czasy Imperium Rzymskiego - nie było łatwo.

Zawsze doję 10 temu pisarzowi za ogrom dobrej pracy. Opisami działając na wyobraźnię ukazuje nam czasy Imperium Rzymskiego - nie było łatwo.

Następna odsłona przygód prefekta Katona i centuriona Macro. Niezbyt wymyślna intryga przy sporej ilości scen batalistycznych gwarantuje rozrywkę na takim samym poziomie jak w przypadku poprzednich części "Orłów Imperium". Jest zatem zupełnie dobrze, choć autor zaczyna powielać swoje dawniejsze pomysły. Umiejętność budowania napięcia i plastyczność scen nie wymagają rekomendacji. Tę sztukę Simon Scarrow opanował w stopniu wystarczającym, by tworzyć barwne czytadła na jesienne wieczory. Intryga, jak już wspomniano, i tym razem niezbyt skomplikowana, choć fabułę wzbogaca swą obecnością niejaki centurion Kwertus, postać dość osobliwa, taki antyczny odpowiednik Vlada Palownika. Z rzeczy zabawniejszych odnotuję tylko, że Karatakus (z pewnością nieświadomie) cytuje Jezusa Chrystusa ("Kto mieczem wojuje od miecza ginie"),a prefekt Katon miewa refleksje w duchu von Clausewitza (wojna jako polityka prowadzona innymi środkami). To ostatnie dziwić nie powinno, skoro tylko pamiętać będziemy, że młodość naszego bohatera w znacznej części upłynęła na lekturze dzieł historyków i filozofów :)

Następna odsłona przygód prefekta Katona i centuriona Macro. Niezbyt wymyślna intryga przy sporej ilości scen batalistycznych gwarantuje rozrywkę na takim samym poziomie jak w przypadku poprzednich części "Orłów Imperium". Jest zatem zupełnie dobrze, choć autor zaczyna powielać swoje dawniejsze pomysły. Umiejętność budowania napięcia i plastyczność scen nie wymagają...