Uwielbiam satyryczny humor,a w tej książce jest go sporo. O ile początkowo się śmiałam, to im głębiej w książkę, tym większe przerażenie mnie ogarniało-bałam się, że właśnie do takiej skrajności dążymy, że to rzeczywistość za jakieś 300 lat...
Książka rozprawia o różnych istotach kosmicznych, które toczą słowne wałki czy też manifestacje między soba- jedzace mieso, jedzace rośliny i jedzace papkę biofegradalna. Kazda z grup stara się przekonać pozostałych, że tylko ich sposób odżywiania jest właściwy.
Głównym bohaterem jest szef kuchni, który zna sie na przygotowaniu dan mięsnych i warzywnych, gardzi tylko papka, której składu nikt jeszcze do końca nie odkrył.
W jego restauracji ginie ktoś, komu podmieniono jedzenie, ucieka więc przed karą, a latając po kosmosie poznaje "egzotyczna" kuchnię, kilku sprzymierzeńców i wykrywa spisek polegający na zmuszeniu wszystkich istot do odżywiania się jedynie papka.
Motyw sam w sobie nie jest porywający, ale specyficzny humor sprawia że książkę czyta się szybko.

Uwielbiam satyryczny humor,a w tej książce jest go sporo. O ile początkowo się śmiałam, to im głębiej w książkę, tym większe przerażenie mnie ogarniało-bałam się, że właśnie do takiej skrajności dążymy, że to rzeczywistość za jakieś 300 lat...
Książka rozprawia o różnych istotach kosmicznych, które toczą słowne wałki czy też manifestacje między soba- jedzace mieso, jedzace...

Szef kuchni kontra regulacje. Po lockdownach zyskuje dodatkową warstwę. Trochę nie mogłem się wgryźć i wracałem do niej wielokrotnie, co może rzutować na całościowy odbiór - oznaczam do rereadu za rok lub dwa.

Szef kuchni kontra regulacje. Po lockdownach zyskuje dodatkową warstwę. Trochę nie mogłem się wgryźć i wracałem do niej wielokrotnie, co może rzutować na całościowy odbiór - oznaczam do rereadu za rok lub dwa.

Spodziewałem się troszkę czego innego. Myślałem, że będzie to coś podobnego do filmów których akcja dzieje się w restauracji wokół kuchni tylko w otoczce fantastycznej. Początek rzeczywiście taki był ale później akcje wyewoluowała w innym kierunku, gdzie kuchnia była tylko dodatkiem. W tej części możemy znaleźć trochę nawiązań do współczesnego świata … trochę do Rosji Putina, polityków, żywieniowych trendow vege. Ogólnie przyjemnie się słuchało.

Spodziewałem się troszkę czego innego. Myślałem, że będzie to coś podobnego do filmów których akcja dzieje się w restauracji wokół kuchni tylko w otoczce fantastycznej. Początek rzeczywiście taki był ale później akcje wyewoluowała w innym kierunku, gdzie kuchnia była tylko dodatkiem. W tej części możemy znaleźć trochę nawiązań do współczesnego świata … trochę do Rosji...

Komu zupę z ksenomorfa?

To nie jest książka idealna. Ba, to nawet nie jest najlepsza książka, jaką czytałam. Tylko że wpada w mój gust i poczucie humoru jak strzał w dziesiątkę!

Nawiązań do znanej fantastyki (i nie tylko) od groma. Do tego mam wrażenie, że wiele spostrzeżeń w ogóle się nie zestarzało i Grillbar Galaktyka jest równie aktualna - a może nawet bardziej niż w czasie powstania - w punktowaniu otaczającej nas rzeczywistości.
Absurdalna, lekka i przyjemna podróż pełna przygód przez absurdalny choć już nie tak lekki i przyjemny kosmos. Takich historii - z bohaterem z przypadku, zupełnie zwyczajnym gościem, który wylądował w mniej zwyczajnych okolicznościach - jest od groma i w tym Grillbar Galaktyka nie jest oryginalny. Tak samo w celnych odniesieniach do innych znanych i cenionych dzieł. Tylko że mnie lektura bawiła jak mało co ostatnio! Szczególnie akcja, gdzie grupa kucharzy musiała sobie poradzić z inwazją ksenomorfów… Nie obyło się bez brutalności i horrorowego zapędu, ale autentycznie płakałam ze śmiechu. Może przez to, że jestem fanką Obcego i pomysł, aby pacyfikować ksenomorfy patelnią jest dla mnie absurdalny, głupi, uroczy i genialny jednocześnie. Ba! One zostały później ugotowane!

I tego jest tu sporo - nie tyle parodii, co brania znanych motywów i tytułów do zrobienia czegoś po swojemu. Historia i cała intryga? Prosta jak budowa cepa, ale przez to czym i w jaki sposób została ubarwiona nadaje się świetnie na lekturę do odprężenia i czystej rozrywki. Do tego bohaterowie też robią robotę - najpierw sam Hermoso i jego ekipa z kuchni, a później ta druga ekipa odszczepieńców i outsiderów, którą zbiera po drodze i z którą przyjdzie mu uratować Galaktykę. Głębokie charaktery? Nah, ale za to sympatyczne. I charakterne.

Serio, wielki szacun dla Hermo za zrobienie zupy z ksenomorfa…

Komu zupę z ksenomorfa?

To nie jest książka idealna. Ba, to nawet nie jest najlepsza książka, jaką czytałam. Tylko że wpada w mój gust i poczucie humoru jak strzał w dziesiątkę!

Nawiązań do znanej fantastyki (i nie tylko) od groma. Do tego mam wrażenie, że wiele spostrzeżeń w ogóle się nie zestarzało i Grillbar Galaktyka jest równie aktualna - a może nawet bardziej niż w...

Książka określana jest mianem czytadła. Dlaczego? Niewyczerpana zabawa słowem, liczne nawiązania do tekstów kultury i do polityki, niespożyta, Lemowska wręcz wyobraźnia...Czy trzeba więcej walorów, żeby dzieło nazwać dziełem?

Książka określana jest mianem czytadła. Dlaczego? Niewyczerpana zabawa słowem, liczne nawiązania do tekstów kultury i do polityki, niespożyta, Lemowska wręcz wyobraźnia...Czy trzeba więcej walorów, żeby dzieło nazwać dziełem?

Świetna humorystyczna space opera z bardzo ciekawym światem przedstawionym, interesującymi postaciami i wieloma nawiązaniami do innych dzieł kultury. Jest napisana naprawdę lekkim stylem i pochłania się nią błyskawicznie. Jedyny mankament jakiego mogę się dopatrzeć to momentami zbytnie psioczenie autorki na Unię Europejską i biurokrację.

Świetna humorystyczna space opera z bardzo ciekawym światem przedstawionym, interesującymi postaciami i wieloma nawiązaniami do innych dzieł kultury. Jest napisana naprawdę lekkim stylem i pochłania się nią błyskawicznie. Jedyny mankament jakiego mogę się dopatrzeć to momentami zbytnie psioczenie autorki na Unię Europejską i biurokrację.

Dość specyficzna jak na autorkę, przypomina mi książki o robotach Lema, stylem i absurdem.

Ostatnia książka autorki jaka pozostała mi do przeczytania ;(

Dość specyficzna jak na autorkę, przypomina mi książki o robotach Lema, stylem i absurdem.

Ostatnia książka autorki jaka pozostała mi do przeczytania ;(

bardzo mi się podobała, śmieszna lekka, łatwa i przyjemna. polecam dla relaksu na wieczór

bardzo mi się podobała, śmieszna lekka, łatwa i przyjemna. polecam dla relaksu na wieczór

Książkę określiłbym jako komedię science - fiction z wątkiem kryminalnym. Generalnie Pani Maja ostrzega przed polityką żywieniową Unii Europejskiej będącej w książce Unią Międzygalaktyczną ( przynajmniej ja to tak odebrałem). Patrząc z dzisiejszej perspektywy słowa Pani Mai okazują się prorocze. Dostrzegłem również poruszony problem niehumanitarnego uboju zwierząt oraz rządów autorytarnych. Tematy są poważne, jednak przedstawione w zabawnej formie. Wszystko jest przedstawione z perspektywy znanego szefa kuchni na którego barkach spoczną główne problemy zawarte w książce a towarzyszyć mu będą napotkani w kosmosie , wzbudzający sympatię przyjaciele. Dużo różnych potraw - Smacznego.

Książkę określiłbym jako komedię science - fiction z wątkiem kryminalnym. Generalnie Pani Maja ostrzega przed polityką żywieniową Unii Europejskiej będącej w książce Unią Międzygalaktyczną ( przynajmniej ja to tak odebrałem). Patrząc z dzisiejszej perspektywy słowa Pani Mai okazują się prorocze. Dostrzegłem również poruszony problem niehumanitarnego uboju zwierząt oraz...

W sumie to nie moje klimaty, ale jestem zadowolony. Tyle aluzji antyunijnych, antyekologicznych i jeszcze parę anty...
W sumie rozumiem przemilczanie tej książki.

W sumie to nie moje klimaty, ale jestem zadowolony. Tyle aluzji antyunijnych, antyekologicznych i jeszcze parę anty...
W sumie rozumiem przemilczanie tej książki.