Bramy Światłości: Tom 3

Ostatni tom Bram światłości i całego cyklu zastępów anielskich wypada dobrze. Podsumowując całą serię to widać rozwój autorki i to na plus, jednak mam nieodparte wrażenie, że spędzając miesiąc z Kossakowską męczyłam się bardziej niż bawiłam. Owszem polubiłam Asmodeusza i trochę kluchę Lucka, Daimon też był ok, kreacja świata najlepiej wypada w trzech ostatnich tomach ale ze względu na akcję najbardziej podobała mi się końcówka Siewcy wiatru. Okropne zdrabnianie imion aniołów i ogólnie dialogi to najsłabszy punkt całej serii. Także ostatecznie było ok, ale raczej nie sięgnę więcej do twórczości autorki.

Ostatni tom Bram światłości i całego cyklu zastępów anielskich wypada dobrze. Podsumowując całą serię to widać rozwój autorki i to na plus, jednak mam nieodparte wrażenie, że spędzając miesiąc z Kossakowską męczyłam się bardziej niż bawiłam. Owszem polubiłam Asmodeusza i trochę kluchę Lucka, Daimon też był ok, kreacja świata najlepiej wypada w trzech ostatnich tomach ale ze...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Długo mi przyszło czekać na przeczytanie ostatniego tomu. Tak jak poprzednie, ta książka również trzyma poziom. Spodobały mi się przygody Abaddona (chociaż w niektórych momentach strasznie mnie irytował), a także towarzyszy podróży oraz zdarzenia, które się wydarzyły "na miejscu". Dałbym więcej gwiazdek, jednakże w niektórych momentach perypetie Seredy i całej kompanii były strasznie przerysowane, jakby autorka chciała ukazać swoją niezgłębioną wyobraźnię, co w rezultacie kończyło się śmiesznymi stworkami, a także wydarzeniami. Przede wszystkim spodobały mi się momenty z serum, z Nergalem i "fałszywym" Luckiem. Powieść uważam za udaną, fajnie się czytało, bardzo dobre zwieńczenie całej opowieści o Świetlistych.

Długo mi przyszło czekać na przeczytanie ostatniego tomu. Tak jak poprzednie, ta książka również trzyma poziom. Spodobały mi się przygody Abaddona (chociaż w niektórych momentach strasznie mnie irytował), a także towarzyszy podróży oraz zdarzenia, które się wydarzyły "na miejscu". Dałbym więcej gwiazdek, jednakże w niektórych momentach perypetie Seredy i całej kompanii były...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Bardzo podobał mi się ogólny motyw, tym razem bohaterowie wyruszają na wędrówkę. Najlepiej mi się po prostu czytało o Daimonie i jego wyprawie, i na jego rozdziały czekałem najbardziej, chociaż opisy przyrody w pewnym momencie stawały się męczące, a ilość przygód zaczęła dochodzić do absurdalnych rozmiarów. Z pozostałych wątków bardzo drażniła mnie wieczna histeria Gabriela, przykro się to czytało. Ale kompletną pomyłką jest wątek Głębi i wszystko z nim związane. Lucyfer - tak żałosny, że nie dało się czytać, motywy Moda - nie do końca wiarygodne, jak dla mnie, Aspaniasz - kto dopuścił go do pracy w wywiadzie, Nergal - on się akurat udał jako postać, ale wątek średnio pasuje, choć w sumie dobrze się kończy. Cały czas miałem wrażenie, że pani Kossakowska wymyśliła sobie historię i musi teraz świat przedstawiony do niej dostosować - nic nie jest niemożliwe dla magii, wszyscy bohaterowie nagle tracą na inteligencji, przestały istnieć tajne kanały komunikacji między Lampką i Dżibrilem, przestały istnieć latające dywany, lustra i pentagramy, i wreszcie Ziemia. Książka mogłaby być dużo staranniej napisana, co uczyniłoby wyzwania bohaterów większymi - wolałbym widzieć na przykład Moda na stołku regenta niż Razjela na stołku imperatora - wydaje mi się, że to by było ciekawsze. Całe "Bramy światłości" miały jednak wiele dobrych momentów i czytało się je jednym tchem, na plus też ważny i piękny morał.

Bardzo podobał mi się ogólny motyw, tym razem bohaterowie wyruszają na wędrówkę. Najlepiej mi się po prostu czytało o Daimonie i jego wyprawie, i na jego rozdziały czekałem najbardziej, chociaż opisy przyrody w pewnym momencie stawały się męczące, a ilość przygód zaczęła dochodzić do absurdalnych rozmiarów. Z pozostałych wątków bardzo drażniła mnie wieczna histeria...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Zdecydowanie najlepsza z ostatniej serii, dużo się dzieje i bohaterowie bardziej krwiści, nie tacy zdechli. Tylko końcówka jak zwykle ucięta trochę nożem.
Mimo wszystko będę tęsknić :D

Zdecydowanie najlepsza z ostatniej serii, dużo się dzieje i bohaterowie bardziej krwiści, nie tacy zdechli. Tylko końcówka jak zwykle ucięta trochę nożem.
Mimo wszystko będę tęsknić :D

Pokaż mimo to

Strasznie mi smutno, że to już koniec. Ostatnia część miała swoje wady. Podróż w jedną stronę trwała prawie trzy tomy, powrót natomiast kilka stron. Ale mimo to, warto. W porównaniu do początku cyklu - postaci mocno się rozwinęły, nabrały kształtów i stały się moimi towarzyszami. A teraz? No cóż, koniec. Szczerze wzruszyłam się na końcu i nie wiedziałam co ze sobą zrobić po zamknięciu tej książki.

Strasznie mi smutno, że to już koniec. Ostatnia część miała swoje wady. Podróż w jedną stronę trwała prawie trzy tomy, powrót natomiast kilka stron. Ale mimo to, warto. W porównaniu do początku cyklu - postaci mocno się rozwinęły, nabrały kształtów i stały się moimi towarzyszami. A teraz? No cóż, koniec. Szczerze wzruszyłam się na końcu i nie wiedziałam co ze sobą zrobić po...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Długo się zastanawiałam nad tym, dlaczego czuję taki okropny dysonans pomiędzy pierwszym a ostatnim tomem i chyba wreszcie wiem czemu tak się wydarzyło...
Nie wiem czy któryś z was też odniósł takie wrażenie, ale postaci drugoplanowe nie licząc Raziela, Beliala i Algiwiusa im dalej w las tym bardziej dziecinnieją. Być może jest to moje osobiste spodtrzeżenie, być może znów się czepiam, ale w pierwszym tomie postać np Asmodeusza czy Gabriela była wyrazistrza. Ich zachowania były logiczniejsze względem tego co teraz się dzieje, a charaktery bardziej twarde i nieustępliwe. Nawet kochliwość Asmodeusza była jakoś mniej wyzywająca, podszyta nutą pewnej lekkości i gracji.
Zachowanie Gabriela- dziwne, zważywszy na to że Raziel jest dla niego jak Brat i autorka raczej nie chce kreować Gabrysia i Raziela jako parę.
Ogólnie Bromans jest tutaj bardzo silny. Tak silny że w niektórych momentach zastanawiam się czy czasami nie jest tak, że bohaterowie Pani Kossakowskiej lecą na siebie, ale o tym nie wiedzą.
Co do fabuły. Hmmm... Ciekawa. Jest to powiew świeżości, bo jeszcze nie spotkałam się z żadną książką poruszającą w swojej fabule akurat te wątki mitologiczne. Po raz kolejny mój ogromny podziw budzi fakt, że wszystkie te mitologiczne stwory, o których wspomina autorka istnieją naprawdę w mitologii.
Ogólnie książka jest lekka, idealna na leniwe wieczory po pracy lub czas kwarantanny spowodowanej koronowirusem.

Długo się zastanawiałam nad tym, dlaczego czuję taki okropny dysonans pomiędzy pierwszym a ostatnim tomem i chyba wreszcie wiem czemu tak się wydarzyło...
Nie wiem czy któryś z was też odniósł takie wrażenie, ale postaci drugoplanowe nie licząc Raziela, Beliala i Algiwiusa im dalej w las tym bardziej dziecinnieją. Być może jest to moje osobiste spodtrzeżenie, być może znów...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

To się nie mogło skończyć inaczej! Cudowna opowieść.

To się nie mogło skończyć inaczej! Cudowna opowieść.

Pokaż mimo to

Zdążyłem już bardzo polubić perypetie Frey'a, Razjela i reszty niebiańsko-głębiańskiego folkloru. W tym tomie jednak jedno słówko bardzo spodobało się autorce....do przesady: ZDETONOWANY :D może w trakcie pisania rozmawiała z autorem Cyfraka? :) Niemniej jednak saga naprawdę świetna. Miałem poczucie że dopiero od Bram Światłości tchnęła prawdziwego ducha w te uniwersum. Warto przeczytać :)

Zdążyłem już bardzo polubić perypetie Frey'a, Razjela i reszty niebiańsko-głębiańskiego folkloru. W tym tomie jednak jedno słówko bardzo spodobało się autorce....do przesady: ZDETONOWANY :D może w trakcie pisania rozmawiała z autorem Cyfraka? :) Niemniej jednak saga naprawdę świetna. Miałem poczucie że dopiero od Bram Światłości tchnęła prawdziwego ducha w te uniwersum....

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Najbardziej zaskakująca książka z serii.

Najbardziej zaskakująca książka z serii.

Pokaż mimo to

Napiszę krótko... Lucek "kradnie" cały 3 tom Bram Światłości. :)

Napiszę krótko... Lucek "kradnie" cały 3 tom Bram Światłości. :)

Pokaż mimo to