Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Trzecia powieść z serii książek o Czarnej Kampanii. Tak jak drugi tom można byłoby czytać bez znajomości pierwszego, to tutaj już konieczna jest znajomość tomu drugiego. Przydałaby się też znajomość tomu pierwszego. Niestety nie jest zbyt dobrze. Po raz trzeci ostatecznie okazuje się, że złem z którym trzeba walczyć jest Dominator. Samej wojny jest bardzo mało. Mamy wędrówki, spiski, sojusze, magię, czytanie starych dokumentów. Ogólnie nie jest szczególnie ciekawie.

Trzecia powieść z serii książek o Czarnej Kampanii. Tak jak drugi tom można byłoby czytać bez znajomości pierwszego, to tutaj już konieczna jest znajomość tomu drugiego. Przydałaby się też znajomość tomu pierwszego. Niestety nie jest zbyt dobrze. Po raz trzeci ostatecznie okazuje się, że złem z którym trzeba walczyć jest Dominator. Samej wojny jest bardzo mało. Mamy...

Historia jest przedstawiona z perspektywy lekarza pracującego w kompanii wojskowej w świecie fantasy. Głównym elementem fantastycznym jest tutaj obecność magii i czarodziejów. Historia odchodzi od typowej dla gatunku walki dobra ze złem. Najemnicy walczą dla strony z którą podpisali umowę. Jednocześnie sama strona dla której walczą jest wewnętrznie podzielona i do końca nie wiadomo kto ma jakie cele.

Książkę czytało się dość przyjemnie. Zwroty akcji były oparte we wcześniejszych wydarzeniach, ale w taki sposób, że nie dało się domyślić na czym będą polegać.

Dużo ciekawych postaci.

Historia jest przedstawiona z perspektywy lekarza pracującego w kompanii wojskowej w świecie fantasy. Głównym elementem fantastycznym jest tutaj obecność magii i czarodziejów. Historia odchodzi od typowej dla gatunku walki dobra ze złem. Najemnicy walczą dla strony z którą podpisali umowę. Jednocześnie sama strona dla której walczą jest wewnętrznie podzielona i do końca nie...

Kilka opowiadań stworzonych na podstawie mitów nordyckich. Wszystkie dość sprawnie napisane i interesujące. Niestety wszystkiego razem jest mało i nie jest to to czego się spodziewamy po mitologii. Nie ma wiele o pochodzeniu świata, wyjaśnień zjawisk w świecie, teogonii, kosmologii, kosmogonii itp. raczej mamy opowieści krążące się wokół różnych bogów w tym głównie Thora. Fantastyczne przygodowe opowiadania.

Kilka opowiadań stworzonych na podstawie mitów nordyckich. Wszystkie dość sprawnie napisane i interesujące. Niestety wszystkiego razem jest mało i nie jest to to czego się spodziewamy po mitologii. Nie ma wiele o pochodzeniu świata, wyjaśnień zjawisk w świecie, teogonii, kosmologii, kosmogonii itp. raczej mamy opowieści krążące się wokół różnych bogów w tym głównie Thora....

Na początku jest to kłębowisko osobliwych pomysłów. Jednak zakończenie ratuje utwór. Autor podejmuje zagadnienie opatrzności, czy też sensu życia, a z drugiej strony wolności. Początkowo szalone pomysły stają się bazą do stworzenia postaci mających różne cele i różne podejście do celu w życiu i wolności.

Na początku jest to kłębowisko osobliwych pomysłów. Jednak zakończenie ratuje utwór. Autor podejmuje zagadnienie opatrzności, czy też sensu życia, a z drugiej strony wolności. Początkowo szalone pomysły stają się bazą do stworzenia postaci mających różne cele i różne podejście do celu w życiu i wolności.

Rodzice po śmierci jednej z babć (matka matki) wybierają się na rejs statkiem. W związku z tym wymuszają na dziadku (ojcu ojca) wzięcie pod opiekę dzieci. Dziadek jest mało znany przez dzieci. Jest wraz z żoną samotnikiem żyjącym jak pustelnik w wielkiej posiadłości. Mała prymuska i jej młodszy brat będący urwisem z niechęcią zgadzają się zostać u dziadka. Szybko okazuje się, że dziadek ich okłamuje i pod jego różnymi zakazami kryją się tajemnice.

Powieść dla dzieci z dużą ilością wątków fantasy. Występują w powieści postacie z różnych mitologii, oraz baśni. Postacie są niestety jednowymiarowe, przewidywalne, nie ma zaskoczeń, ani zmian zachowania w nich. Idea czegoś jakby ogrodu zoologicznego dla baśniowych istot choć niezwykle ciekawa nie jest przedstawiona zbyt interesująco. Niezwykłości jest relatywnie mało.

Uważam tę książkę za niezbyt dobrze wykonaną. Dobra literatura dziecięca zawiera elementy ciekawe również dla dorosłego czytelnika. Tutaj mamy lekturę wyłącznie dla dzieci. Wszystko jest bardzo płytkie, bardzo oczywiste, niezwykle jednoznaczne.

Rodzice po śmierci jednej z babć (matka matki) wybierają się na rejs statkiem. W związku z tym wymuszają na dziadku (ojcu ojca) wzięcie pod opiekę dzieci. Dziadek jest mało znany przez dzieci. Jest wraz z żoną samotnikiem żyjącym jak pustelnik w wielkiej posiadłości. Mała prymuska i jej młodszy brat będący urwisem z niechęcią zgadzają się zostać u dziadka. Szybko okazuje...

Długo czekałem na powieść w której Leia będzie kompetentą bohaterką, a Gwiezdne wojny będą miały ciekawe spory polityczne. I choć tych dwóch elementów jest dużo, to mamy tutaj powieść przygodową z dużym natężeniem akcji.

Poza drobnymi mankamentami bardzo dobra rozrywka.

Długo czekałem na powieść w której Leia będzie kompetentą bohaterką, a Gwiezdne wojny będą miały ciekawe spory polityczne. I choć tych dwóch elementów jest dużo, to mamy tutaj powieść przygodową z dużym natężeniem akcji.

Poza drobnymi mankamentami bardzo dobra rozrywka.

Dość nietypowe wprowadzenie do filmu "Przebudzenie mocy". Książka przypomina wydarzenia z filmów IV-VI, pokazuje nowe spojrzenie na antagonistów, ukazuje Imperium z bardziej wewnętrznej perspektywy i ładnie wykorzystuje dowolność kultury z jakiej mogą się wywodzić bohaterowie, by całość była ładnie spięta. Naprawdę dobra rzemieślnicza robota.

Dodatkowo jest to powieść młodzieżowa w której bohaterowie wchodzą w dorosłość i przeżywają swoją pierwszą miłość i to bohaterowie naprawdę ciekawi.

Dość nietypowe wprowadzenie do filmu "Przebudzenie mocy". Książka przypomina wydarzenia z filmów IV-VI, pokazuje nowe spojrzenie na antagonistów, ukazuje Imperium z bardziej wewnętrznej perspektywy i ładnie wykorzystuje dowolność kultury z jakiej mogą się wywodzić bohaterowie, by całość była ładnie spięta. Naprawdę dobra rzemieślnicza robota.

Dodatkowo jest to powieść...

Książka o tym jak Kanan poznał Herę, czyli prequel do serialu animowanego "Gwiezdne Wojny: Rebelianci".

Fabuła oparta jest na ciekawej postaci negatywnej, która zrobi wszystko by uzyskać wzrost efektywności wydobywania gazu potrzebnego Imperium. Jest to o tyle ciekawa negatywna postać, że jej plany nie są oczywiste, że potrafi przewidywać i raz podjętą decyzję chce dopełnić bez względu na wszystko.

Dodatkowo mamy inne ciekawe postacie jak szalonego górnika, specjalistkę od monitoringu, tymczasową kapitan gwiezdnego niszczyciela.

Raczej polecam.

Książka o tym jak Kanan poznał Herę, czyli prequel do serialu animowanego "Gwiezdne Wojny: Rebelianci".

Fabuła oparta jest na ciekawej postaci negatywnej, która zrobi wszystko by uzyskać wzrost efektywności wydobywania gazu potrzebnego Imperium. Jest to o tyle ciekawa negatywna postać, że jej plany nie są oczywiste, że potrafi przewidywać i raz podjętą decyzję chce...

Trudno jest mi być sprawiedliwym dla tej książki, gdyż składa się ona z motywów, których nie lubię takich jak:
a) powoływanie i karmienie się "bogów" wiarą wyznawców,
b) podróże w czasie,
c) łączenie fantastyki z naszą historią,
d) mit wiedzy przedchrześcijańskich kapłanów.

Przedstawia wizję autorki, która za pomocą prostej fabuły, która nie ma jakiś szczególnych momentów wprawiających w czytelniku emocje buduje pomnik indyferentyzmu religijnego i trochę synkretyzmu. Można przeczytać, ale właściwie nie jest to nic nowego, ani nic szczególnie pociągającego. Choć indyferentyści religijni też mają prawo do swojej literatury.

Trudno jest mi być sprawiedliwym dla tej książki, gdyż składa się ona z motywów, których nie lubię takich jak:
a) powoływanie i karmienie się "bogów" wiarą wyznawców,
b) podróże w czasie,
c) łączenie fantastyki z naszą historią,
d) mit wiedzy przedchrześcijańskich kapłanów.

Przedstawia wizję autorki, która za pomocą prostej fabuły, która nie ma jakiś szczególnych momentów...

Powieść napisana jest w całości w trzeciej osobie. Wydarzenia przedstawia nam wszechwiedzący narrator. Dość często zmienia się miejsce i postacie w narracji, a w efekcie całość przypomina wielowątkowy film sensacyjny z licznymi krótkimi scenami. Przeplatają się właściwie cztery linie fabularne: I. Hana i Lando, II. Luke'a, III. Lei, oraz VI Thrawna.

W trzech pierwszych mamy jakiś problem do rozwiązania, który właściwie nie zostaje rozwiązany, ale zastąpiony czymś innym. Han i Lando chcą oczyścić Admirała Ackbara, ale zamiast tego podążają tropem ukrytych skarbów z odległej przeszłości. Luke szuka nauczyciela dzięki, któremu mógłby być lepszym mistrzem Jedi, ale odnajduje relację, która staje się dla niego ważna.

Książka zadziwia skalą światotwórstwa. Autor nie waha się pokazywać kulisów rozgrywek Rebelii z czasów oryginalnej trylogii, odnosić się do czasów sprzed niej i ustalać wiele ważnych rzeczy o tym jak funkcjonowali kiedyś Jedi, jaka była przeszłość bohaterów, o co chodziło w wojnie klonów, jakie różnice technologiczne były między czasami oryginalnej trylogii, a czasami wojen klonów.

Choć nie pojawiły się nowe dziwactwa dotyczące mocy jakie trochę pogorszyły moją opinię o poprzedniej części.

Autor starał się przedstawić postacie trochę z innej strony niż w poprzedniej książki i niestety nie wyszło to zbyt dobrze. Nie mamy ewolucji, ale założenie innych masek. W efekcie wygląda to trochę jakby to były inne wersje tych postaci, a nie te same osoby.

Problemem jest też trochę wymuszony wielki finał, który właściwie nie działa.

Nie oznacza, to że książka nie ma ciekawych elementów. Przedstawia w dość ciekawy sposób kulturę honorowych wojowników. Nawet ciekawie wygląda amatorskie śledztwo Hana i Lando. Luke również otrzymuje ciekawą konfrontację. Thrawn pokazuje, że nie jest tylko strategiem, ale również człowiekiem bezwzględnym i właściwie pozbawionym ludzkich uczuć, oraz że ma to również swoje negatywne konsekwencje nie tylko dla jego przeciwników i zasobów, które posiada, ale również dla samego Imperium, którym kieruje.

Powieść napisana jest w całości w trzeciej osobie. Wydarzenia przedstawia nam wszechwiedzący narrator. Dość często zmienia się miejsce i postacie w narracji, a w efekcie całość przypomina wielowątkowy film sensacyjny z licznymi krótkimi scenami. Przeplatają się właściwie cztery linie fabularne: I. Hana i Lando, II. Luke'a, III. Lei, oraz VI Thrawna.

W trzech pierwszych...

Lubię czytać dramaty. Nie przeszkadza mi sposób w jaki są pisane, ale ten scenariusz przekracza nawet dramaty z największą liczbą scen. Co chwila mamy inną scenę. mnóstwu didaskaliów i kilka zdań na scenę.

Czytanie tego wydawnictwa sprawiało mi wielką trudność, a byłem już po oglądaniu filmu i chyba tylko to pozwalało mi ułożyć w głowie wydarzenia.

Książka na pewno ma jakąś wartość dla osoby, która obejrzała film i chciałaby przypomnieć sobie sceny z filmu w czasie wycieczki w góry, lub na okres zamkniętych rekolekcji. Poza takimi ekstremalnymi sytuacjami nie widzę powodu by ktoś chciałby tę książkę posiadać poza może samą wartością kolekcjonerską.

Sama historia jest niezwykle chaotyczna i niespójna z poprzednimi publikacjami. Okazuje się też, że ogólny obraz zachowań osób sterujących całą historią jest taki sam. Brakuje jednak motywu zagadki do rozwikłania, poczucia prawdziwego śledztwa, lub fascynacji zwierzętami i innym światem jak w poprzednim filmie i scenariuszu.

Skrajnie nie polecam.

Lubię czytać dramaty. Nie przeszkadza mi sposób w jaki są pisane, ale ten scenariusz przekracza nawet dramaty z największą liczbą scen. Co chwila mamy inną scenę. mnóstwu didaskaliów i kilka zdań na scenę.

Czytanie tego wydawnictwa sprawiało mi wielką trudność, a byłem już po oglądaniu filmu i chyba tylko to pozwalało mi ułożyć w głowie wydarzenia.

Książka na pewno ma...

Historię w takiej formie niezwykle nieprzyjemnie się czyta. Scen jest mnóstwo, w wielu jest kilka zdań. Nie odczuwa się wartości dodanej względem filmu. Wręcz widzi się słabości całej historii.

Historię w takiej formie niezwykle nieprzyjemnie się czyta. Scen jest mnóstwo, w wielu jest kilka zdań. Nie odczuwa się wartości dodanej względem filmu. Wręcz widzi się słabości całej historii.

Kontynuacja wydarzeń i przygód bohaterów znanych z oryginalnej trylogii gwiezdnych wojen. Książka wyłącznie dla osób które obejrzały oryginalną trylogię. Zawiera zarówno ujawnienia istotnych zwrotów akcji z filmu, co jest bezpośrednią kontynuacją problemów bohaterów z tych filmów.

Książka jest ewidentnie wstępem do większej historii. Nie mamy zamkniętej całości, więc dużej części książki nie można w łatwy sposób ocenić.

Książka wprowadza sporo nowych wątków, rozszerzeń uniwersum, wiele nawet ciekawych postaci. Wielość pomysłów sprawia, że jedne są dobre, a inne złe. Pomysły dotyczące mocy są np. fatalne. Niszczą ducha gwiezdnych wojen, reinterpretują w karygodny sposób "Powrót Jedi".

Mam mieszane odczucia z małym plusem.

Kontynuacja wydarzeń i przygód bohaterów znanych z oryginalnej trylogii gwiezdnych wojen. Książka wyłącznie dla osób które obejrzały oryginalną trylogię. Zawiera zarówno ujawnienia istotnych zwrotów akcji z filmu, co jest bezpośrednią kontynuacją problemów bohaterów z tych filmów.

Książka jest ewidentnie wstępem do większej historii. Nie mamy zamkniętej całości, więc dużej...

Dość zabawny podręcznik. Opis Bretonii jest ciekawy. Kraina opiera się na wielu pomysłach. Nie jest to wybitne, całość jest bardzo powierzchowna i mało tam odniesień do kultury francuskiej, ale jednak wypada dużo lepiej od przewodniku po Imperium.

Podręcznik mocno jest nastawiony na granie rycerzami Graala, ale ma to też swoje zalety, gdyż rycerze bretońscy zostali przedstawieni w licznych kontekstach i istnieje kilka sposobów na modyfikację postaci sprawiając, że ścieżka od błędnego rycerza do rycerza Graala nie musi być jakimś powtarzającym się schematem.

Dość zabawny podręcznik. Opis Bretonii jest ciekawy. Kraina opiera się na wielu pomysłach. Nie jest to wybitne, całość jest bardzo powierzchowna i mało tam odniesień do kultury francuskiej, ale jednak wypada dużo lepiej od przewodniku po Imperium.

Podręcznik mocno jest nastawiony na granie rycerzami Graala, ale ma to też swoje zalety, gdyż rycerze bretońscy zostali...

Stereotypowy świat fantasy zaatakowany przez egipsko-japońskich najeźdźców. Wszystko z perspektywy młodzieńca o niejasnej przeszłości, który choć nie ma perspektyw na cokolwiek nagle okazuje się człowiekiem, któremu los rozwiązuje wszystkie problemy. Do tego mamy elfy, demoniczne elfy, krasnoludy i smoka.

Naprawdę nudna książka.

Stereotypowy świat fantasy zaatakowany przez egipsko-japońskich najeźdźców. Wszystko z perspektywy młodzieńca o niejasnej przeszłości, który choć nie ma perspektyw na cokolwiek nagle okazuje się człowiekiem, któremu los rozwiązuje wszystkie problemy. Do tego mamy elfy, demoniczne elfy, krasnoludy i smoka.

Naprawdę nudna książka.

Tom lepszy od poprzedniego. Więcej informacji o świecie i pojawiają się najistotniejsze elementy pierwszej intrygi w serii.

Tom lepszy od poprzedniego. Więcej informacji o świecie i pojawiają się najistotniejsze elementy pierwszej intrygi w serii.

Kreska dość charakterystyczna. Wydaje się rysowana bardzo lekko i z wyczuciem. Natomiast pokazane historie nie przedstawiają zbytnio głębi świata, nie są zbyt ciekawe, nie mają jakiś wielkich zwrotów akcji, a humor jest dość prymitywny.

Kreska dość charakterystyczna. Wydaje się rysowana bardzo lekko i z wyczuciem. Natomiast pokazane historie nie przedstawiają zbytnio głębi świata, nie są zbyt ciekawe, nie mają jakiś wielkich zwrotów akcji, a humor jest dość prymitywny.

Tom składa się z raczej niepowiązanych ze sobą zeszytówek. Na początku mamy zakończenie dłuższej i lekko przypominającej "Imperium kontratakuje" opowieści, następnie wprowadza się nowych antagonistów od imperialnego karierowicza-biznesmena przez osobę nieakceptującej swojej cyborgizacji i trochę taką Ventress ze skrzydłami. Doceniam tą różnorodność, ale wolałbym historie silniej ze sobą połączone głównym wątkiem. Choć pewnie wtedy otrzymalibyśmy mniej różnorodny świat wewnątrz tomu.

Tom składa się z raczej niepowiązanych ze sobą zeszytówek. Na początku mamy zakończenie dłuższej i lekko przypominającej "Imperium kontratakuje" opowieści, następnie wprowadza się nowych antagonistów od imperialnego karierowicza-biznesmena przez osobę nieakceptującej swojej cyborgizacji i trochę taką Ventress ze skrzydłami. Doceniam tą różnorodność, ale wolałbym historie...

Podręcznik, a raczej dodatek do podręcznika do gry fabularnej składa się z kilku części, które należy ocenić oddzielnie.

Po pierwsze mamy kompilację informacji o świecie, która jest niewielkim rozszerzeniem informacji podanych wcześniej. Przy czym większość nowych informacji nie jest istotna. Są to ciekawostki. Zakładając jednak, że w grupie znajomych każdy kupuje inny dodatek, to takie powtórzenie nie jest tak bardzo bolesne, a część z tych elementów konstrukcji świata jest ciekawych.

Drugim elementem jest przedstawienie historii Imperium. Jest to najbardziej rozczarowująca część książki. Historia składa się wyłącznie z historii politycznej i anegdot. Opis historii politycznej wydaje się niezwykle dziwny jeśli porównać do jakiegokolwiek podobnego obszaru w naszym świecie, gdyż wygląda to tak jakby przemiany polityczne w Warhammerze dokonywały się przynajmniej dziesięciokrotnie wolniej niż w naszej rzeczywistości. To potwornie rozczarowujące, gdyż można było zrobić już przeskok mający 1500 lat i nie wyjaśniać, co działo się w tej dziurze, by przynajmniej Mistrz Gry mógł uwiarygodnić całą tę historię.

Trzecim elementem jest opis prowincji, który jest potwornie nudny. Otrzymujemy miasta, poziom życia w miastach (ale bez opisu co oznacza poziom życia 5, a co poziom życia 2 więc nawet nie wiemy jak duże są to nierówności), sporo miast z których nic nie pozostało, podobnie z wsiami, informacje o najważniejszych obszarach w danej prowincji, cechy mieszkańców. ogółem coś co mogło być ciekawe wypada nudno przez stale ten sam schemat (tabela miejscowości, kilkuzdaniowa propozycja przygody, opis losowego mieszkańca obszaru, opis kilku miejsc, jakieś takie bardzo ogólne stereotypy, towary na handel)

Dwa zakazane kulty, czyli kult Żółtego Kła i kult Ahalta Łaknącego. I tutaj mamy materiał znacznie ciekawszy ale wykastrowany. Kult Żółtego Kła wymaga posiadania dodatkowo jeszcze przynajmniej Bestiariusza, a najlepiej Dzieci Rogatego Szczura, a kapłani i kultyści kultu Ahalta Łaknącego nie posiadają żadnych statystyk i w efekcie całą ich magię kapłańską, statystyki kultysty, albo trzeba wymyślić samemu, albo kult pozornie ciekawy nie będzie się różnił od zwykłej bandy rozbójników.

Jedynym dobrym elementem podręcznika są profesje. Zarówno podstawowe (aptekarz, szuler, bajarz) jak i zaawansowane (astrolog, śledczy Venery, egzorcysta, fałszerz, rycerz Płonącego Słońca) są dobrze pomyślane i wiele z nich chciałoby się dodać do podręcznika głównego. Niestety nie ma nowych table losowania i autorzy wprowadzili profesje w sposób całkiem niesatysfakcjonujący gracz ma prosić Mistrza Gry o możliwość zasępienia konkretnej wylosowanej profesji z podstawowej listy profesją z dodatku (aptekarz zamiast skryby, bajarz, lub szuler zamiast kanciarza).

Podręcznik, a raczej dodatek do podręcznika do gry fabularnej składa się z kilku części, które należy ocenić oddzielnie.

Po pierwsze mamy kompilację informacji o świecie, która jest niewielkim rozszerzeniem informacji podanych wcześniej. Przy czym większość nowych informacji nie jest istotna. Są to ciekawostki. Zakładając jednak, że w grupie znajomych każdy kupuje inny...