Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Alkoholizm to przede wszystkim choroba duszy,umysłu i brak kontaktu emocjonalnego w stadzie ludzkim.
Nie można jej wyleczyć za pomocą tabletki, zastrzyku czy wszywki.

Alkoholizm to przede wszystkim choroba duszy,umysłu i brak kontaktu emocjonalnego w stadzie ludzkim.
Nie można jej wyleczyć za pomocą tabletki, zastrzyku czy wszywki.

Bader zwany BAJEREM!
Czuję się rozczarowany,a nawet oszukany.Tytuł książki jest całkowicie mylący,widać,że został wybrany tylko w celach komercyjnych i w o ogóle,nie ma nic wspólnego z zawartością książki.
Nastawiłem się że przeprowadził jakiś szereg rozmów z ludźmi ,którzy opowiadali mu swoje jakieś tam majaki i wizje,a zwłaszcza ich przygody i uczynki wynikające z obrzęku mózgu po słynnym ruskim zapoju- (który jak wiadomo jest nie rozłącznym elementem egzystencji rosyjskiego społeczeństwa).
Liczyłem,że ładnie opisze to ich narodowe zjawisko,podda jakiejś socjologicznej analizie,ukaże je aspekt kulturowy,a tu absolutnie nic z tych rzeczy -żadnych opowieści z delirium tremens- trochę opisów z tragicznego życia narkomanów i alkoholików (o wiele lepsze można znaleźć w pierwszej lepszej pozycji wspomnieniowej tychże).W zasadzie jest to zbiór takich mniej lub bardziej udanych przypadkowych reportaży wrzuconych do jednego wora i opatrzone całkowicie mylącym tytułem(bo co np z białą gorączką mają wspólnego reportaże o ich wyprawie nad Bajkał,czy też ten opisujący Żydowskiego prof ,który siedział za homoseksualizm).
Na szczęście II część znacznie lepsza od I-po prostu uczciwe reportaże-chociaż wydają się być trochę podkolorowane.
Podobno nawet Badrea nazywają Bajerem (adaw9)
Jego Syberiada(Dzienniki Kołymskie) podobała mi się o wiele bardziej.

Bader zwany BAJEREM!
Czuję się rozczarowany,a nawet oszukany.Tytuł książki jest całkowicie mylący,widać,że został wybrany tylko w celach komercyjnych i w o ogóle,nie ma nic wspólnego z zawartością książki.
Nastawiłem się że przeprowadził jakiś szereg rozmów z ludźmi ,którzy opowiadali mu swoje jakieś tam majaki i wizje,a zwłaszcza ich przygody i uczynki wynikające z...

Ta ksiażka jest po prostu genialna.Każdy powinien ja przeczytać-zwłaszcza podsumowanie ostatnie 15 min,którego jednak pełne,dogłebne zrozumienie nie jest możliwe bez przeczytania tej pozycji od pierwszej strony.W ciagu roku przeczytałem ja 2x i nadal jestem pod wielkim wrażeniem jej niesamowitości. Posiada ona niezaprzeczalny swój urok.Składam również swój hołd autorowi za wielka umiejętność opisywania zarówno przyrody jak i ludzi.Polecam naprawdę gorąco!

Ta ksiażka jest po prostu genialna.Każdy powinien ja przeczytać-zwłaszcza podsumowanie ostatnie 15 min,którego jednak pełne,dogłebne zrozumienie nie jest możliwe bez przeczytania tej pozycji od pierwszej strony.W ciagu roku przeczytałem ja 2x i nadal jestem pod wielkim wrażeniem jej niesamowitości. Posiada ona niezaprzeczalny swój urok.Składam również swój hołd autorowi za...

Duży niedosyt.
Myślałem ,że bedą to same wspomnienia pisane własnoręcznie (czy też dyktowane komuś)wspaniałej pani Celińskiej
Że chronologicznie wysnuje opowieść o całym swoim życiu o młodości,dorastaniu,o jej miłościach ,popadaniu w nałóg,dorastaniu dzieci itd,a że cudnie umie opowiadac przekonałem się o tym przed kilu laty czytając artykuł jej pióra o swoim piciu,opisywała te swoje wyprawy do monopolowego zazwyczaj po 6 piw i ćwiartkę -zwaną emerytką i jak po pijaku chodziła do kościoła się modlić ,jak wstydziła się przed własnymi dziećmi swojego nałogu ,jak przeżywała roztanie z mężem).
A te wywiadziki takie powierzchowne,niewiele w nich tak naprawde o życiu prywatnym więcej o jej aktorstwie zwłaszcz teatralnym.
Wszystko to jakieś chaotyczne takie.
Liczyłem,że opisze jak kręcono Noce i dnie ,że opisze jak zagrała tę Agnieszkę ,a tu ledwie napomkneła.
Te wypowiedzi znajomych o pani Celińskiej też mnie jakoś nie zachwyciły nie przekonały ,nie trafiły do mnie ,ot takie zbiory powierzchownych pochwał.
Szkoda,ze pani Celińska sama z siebie nie podzieliła się z nami swoim życiem.
Spodziewałem sie czegoś lepszego.

Duży niedosyt.
Myślałem ,że bedą to same wspomnienia pisane własnoręcznie (czy też dyktowane komuś)wspaniałej pani Celińskiej
Że chronologicznie wysnuje opowieść o całym swoim życiu o młodości,dorastaniu,o jej miłościach ,popadaniu w nałóg,dorastaniu dzieci itd,a że cudnie umie opowiadac przekonałem się o tym przed kilu laty czytając artykuł jej pióra o swoim...