Cytat dnia
To zdumiewające, jak gorliwie usiłujemy nie dostrzegać wad, jeśli kochamy coś lub kogoś.
Najnowsze artykuły
ArtykułyPrzeczytaj fragment książki „Blizny jak skrzydła” Erin Stewart
1
ArtykułyNajlepsze kryminały dla słuchaczy: te audiobooki sprawią, że nie oderwiesz się od słuchawek!1
ArtykułyRuszają castingi do nowego serialu o „Harrym Potterze”. Wśród wymagań dwa ważne punkty
14
ArtykułyUwaga, konkurs! Wygraj „Głębokie rany“ – powieść kryminalną Nele Neuhaus16
Popularne wyszukiwania
Polecamy
Patronat LC
Patronat LC
Patronat LC
Patronat LC
Patronat LC
- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma
2012
2003
Picie. Opowieść o miłości Caroline Knapp 
'' Trzeźwość jest oschła i sztywna , pijaństwo zaś płynne i rozluźnione ''
Caroline Knapp nieżyjąca już autorka tej książki , dokonała na swoim życiu prawdziwej analitycznej operacji . Rozebrała i zanalizowała wszystkie aspekty tegoż życia bardzo dokładnie . Opisała swoją rodzinę i dorastanie w rodzinnym domu . Swoje związki , a raczej po prostu swoje relacje z mężczyznami , których ja nie ośmieliłabym się nazwać związkami . Równie drobiazgowo , ale w moim odczuciu bardzo szczerze i wcale nie nudno , ukazała swoją szaloną miłość do alkoholu . Swoją straszną drogę na dno . W którymś miejscu swojej książki pisze że życie pijącego alkoholika jest jak podróż windą , coraz szybciej i tylko w dół . Towarzyszymy też autorce w trudnym '' rozwodzie '' ze swoim '' kochankiem '' alkoholem . To droga ciężka , trudna i pełna pułapek . Przeczytałam już sporo książek o piciu i w ogóle o nałogach . Ta jest ciut inna , bardziej reportażowa niż beletrystyczna . Bardziej ukazuje twarde i miejscami bardzo nieprzyjemne fakty , niż dialogowe relacje , przez co miejscami może wydać się rozciągnięta ponad miarę . W każdym bądź razie ja ją serdecznie polecam .
Picie. Opowieść o miłości Caroline Knapp
Nie wiem, może to i potrzebna książka, ale dla mnie to po prostu dłużąca się opowieść autobiograficzna o tyle trudna do przełknięcia, że z autorką trudno mi się było utożsamić i jej kibicować. Jest we mnie coś, no jest coś co naprawdę nie lubi alkoholików, wiem że to choroba, ale potworne żniwo jakie zbiera w swoim otoczeniu nie pozwala mi patrzeć na uzależnionych z odpowiednią empatią.
Dodać należy że autorka opisuje lata 80 i 90, a wiele się od tego czasu zmieniło.
Nie podoba mi się w ogóle "kobiecy alkoholizm" co to za określenie? Spojler alert - kobity jak pijo to rozkładajo nogi. Ciekawe czy w przypadku "męskiego alkoholizmu" też piętnowany i podnoszony jest problem przypadkowego seksu?
