Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Szczera spowiedź trzeźwiejącej alkoholiczki wspaniale czytana przez Joannę Szczepkowską. Autorka, odnosząca sukcesy dziennikarka z Bostonu, dokładnie opisuje swój proces upadku. Pisze też, że wielu jej znajomych alkoholików ostro pijąc robiło wspaniałe rzeczy: pisali książki, robili doktoraty, wspinali się po szczeblach kariery itd itp. To prawda, wiadomo, że pijący alkoholicy mogą funkcjonować w miarę normalnie przez lata, dobrze wykonując swoje obowiązki zawodowe, sam znam takich ludzi. Alkohol powoli rozkłada charakter człowieka, ale jak rozłoży, to już poleci. Niestety autorka często przynudza, na przykład gdy pisze o swoim domu rodzinnym, na siłę usiłując pokazać, iż jej problemy alkoholowe biorą się stamtąd. A tak naprawdę miała dobrych, kochających rodziców, może nie okazywali nadmiernie swoich uczuć, ale i tak dom rodzinny był powyżej średniej. Dowiadujemy się też o innych uzależnieniach towarzyszących alkoholizmowi, o samookłamywaniu się alkoholików: to rzeczy znane, autorka nie wnosi nic nowego, moim zdaniem lepsze tu książki Wiktora Osiatyńskiego 'Rehab' czy Małgorzaty Halber 'Najgorszy człowiek na świecie'. Poza tym wszystko to jakieś rozwlekłe, egotyczne, za dużo tam o rodzicach, o ich życiu, o ich chorobach, o romansach autorki, nieliczne szczere momenty przeplatają się z dłużyznami. Słuchało mi się ciężko. Wyszła z owej spowiedzi rzecz mocno średnia, niestety, nie każdy trzeźwiejący alkoholik umie dobrze opisać historię swojego nałogu. Wspaniała interpretacja Joanny Szczepkowskiej nie ratuje audiobooka.