Opinie użytkownika
Jestem dłużnikiem Ojca chrzestnego. Choć z początku niczym Bonasera podchodziłem z lekkim dystansem do zaoferowanej mi przyjaźni, to już po paru stronach uderzył mnie piorun Sycylijski i zostałem urzeczony klimatem mafijnego świata, gdzie bezwzględność i okrucieństwo przeplatają się z elegancją i wartościami, takimi jak rodzina czy honor. Fabuła jest złożona i pochłania...
więcej Pokaż mimo toAntyutopia odmienna od innych. Tutaj prawie każdy jest szczęśliwy, nikt nie odczuwa potrzeby buntu przeciw władzy, społeczeństwo stawiane jest na pierwszym miejscu, a jednostka nie jest uciskana, tylko robi to co lubi najbardziej (dzięki odpowiedniemu uwarunkowaniu). Wszystko jest stabilne, oparte na nauce, choroby i starość odeszły w niepamięć, śmierć nie wzbudza lęku. No...
więcej Pokaż mimo toPielgrzymie, usiądź i posłuchaj opowieści siedmiu wędrowców (choć historii poznajemy w sumie sześć) zmierzających na spotkanie z Dzierzbą. Bez obaw nie będą to nudne pogadanki, ale bardzo ciekawe, czasami poruszające, kiedy indziej pomysłowe historie. Już po pierwszej, złapiesz się na tym, że cel podróży staje się mniej intrygujący, niż kolejna opowieść. W dodatku...
więcej Pokaż mimo toDo rąk wpadła mi ta bluźniercza księga, plugawsza jeszcze od Necronomiconu. Choć nie wzbudziła grozy w mym sercu, to jednak wywołała podziw w umyśle. Podziw nad kreatywnością i pomysłowością twórcy tego niegodziwego dzieła. Co jeszcze okropniejsze potrafił on pisać o tych przeraźliwych, paskudnych rzeczach zaiste pięknym, finezyjnym stylem. Mimo, iż sama fabuła tych...
więcej Pokaż mimo toWłaśnie tak się powinno przekazywać wiedzę w książkach popularnonaukowych. Wciąga bardziej niż niejedna powieść z niezłą fabułą. Intrygowały mnie zarówno specyficzne, zaskakujące przypadki neurologiczne, barwne życiorysy naukowców i medyków oraz bardzo przystępnie i interesująco przestawione fragmenty o budowie i działaniu mózgu (choć momentami liczyłem na bardziej...
więcej Pokaż mimo toStolica Gondoru upada, niedobitki żołnierzy paraliżuje strach, tysiące orków i ludzi oblegają miasto. Wszystko to widzi Theoden, król przybyłego z odsieczą Rohanu, i wątpi, boi się, czuje się znów stary i przytłoczony, lecz niespodziewanie wstaje świt, brzask przebija mroczne chmury po raz pierwszy od wielu dni. Władca z nową nadzieją rusza do desperackiej szarży na wroga....
więcej Oznaczone jako spoiler Pokaż mimo toPo ukończeniu I tomu z miejsca zabrałem się za ,,Dwie wieże". Po przeczytaniu pierwszej połowy II tomu moje wrażenia były bardziej niż pozytywne. Najpierw emocjonujący początek, potem pierwsze zetknięcie z brutalną, plemienną kulturą orków i uruk hai , dzięki czemu armie Saurona zyskują swój specyficzny charakter i zwyczaje przestają być nieznanymi wrogami a stają się...
więcej Pokaż mimo toW końcu, za trzecim podejściem udało mi się przeczytać to wielkie i kultowe dzieło jakim jest ,,Władca pierścieni". Teraz już nie okryję się hańbą mówiąc, że lubię fantasty, ale nie czytałem powieści Tolkiena. A jakie odczucia wywarł na mnie pierwszy tom? Niestety moje wrażenia zostały ,,spaczone" przez film przez co z mniejszym napięciem śledziłem akcję, bo z wyjątkiem...
więcej Pokaż mimo toPonad rok wcześniej czytałem pierwszą część ,,Opowieści z meekhańskiego pogranicza" i wtedy pochłaniając kolejne z opowiadań czułem, ze mam do czynienia z bardzo dobrym fantasty i chyba zaprzyjaźnię się z nową serią, teraz gdy po sporej przerwie zabrałem się za drugi tom, entuzjazm opadł. Zbiór opowiadań czytało się bardzo przyjemnie i lekko, większość byłą ciekawa...
więcej Pokaż mimo toKsiążka nietypowa i bardzo oryginalna. Trzeba się przyzwyczaić do specyficznej narracji ( a i tak rozdziały z perspektywy zmysłów, czy pełne absurdu zachowania głównego bohatera, to nic przy tym co dzieje się w drugiej połowie książki. Ale za to tyle cynizmu, ironii, zabawy słowem i specyficznego humoru próżno szukać nigdzie indziej. W dodatku ta książka przepełniona jest...
więcej Pokaż mimo toBardzo podoba mi się okładka, można śmiało rzec, ze to małe dzieło sztuki, a cała warstwa graficzna w książce jest na niesamowitym poziomie. Tak powinno się wydawać wyjątkowe książki. Niestety ( choć wielu pewnie nie zgodzi się z tą opinią, ponieważ słyszałem, że Diuna ma rzesze fanów i jest uznawana za kultową ) nie była dla mnie niczym wyjątkowym. Wprawdzie sam pomysł na...
więcej Pokaż mimo toGdy zastanawiam się jak bardzo podobał mi się 3 tom, to wprawdzie gryzie mnie zbytni happy ending i pomyślność losów bohaterów ( a to przecież środek sagi i zakończenie Słów Światłości sugerowało, że teraz powinno być potężne Spustoszenie a nie czuć tego) i w parę momentów troszkę się ciągnęło w dodatku retrospekcje wydawały się nie mieć potencjału ( jednak pewne zwroty...
więcej Pokaż mimo toBałem się, że z racji, że to tylko połowa 3 części będzie to nudnawy wstęp, na szczęście fabułą jest bardzo ciekawa, pojawiają się nowe wątki, sekrety, problemy, wszystko szybko się rozkręca. Jednak największą radość daje ponowne spotkanie z lubianymi bohaterami, z którymi czytelnik zdążył się zżyć i śledzenie ich losów. Sanderson wciąż trzyma mistrzowski poziom, urzeka...
więcej Pokaż mimo toNiby od początku przeczuwało się, że nie potoczy się tak pięknie, jak w marzeniach bohaterów, a około 20 stron przed końcem potwierdziły się moje przypuszczenia, to jednak zakończenie uderzyło z niesamowitą siłą i ładunkiem emocjonalnym. Podziwiam autora, że używając tak oszczędnych opisów przeżyć wewnętrznych, tak genialnie oddaje uczucia bohaterów i oddziaływuje na...
więcej Pokaż mimo toKsiążka mnie urzekła. Główny bohater jest skonstruowany bardzo bogato, ciekawie a przy tym realistycznie. Wrażliwy, niezrozumiany, samotny po mimo wielu znajomych, bezsilny wobec zakłamania i hipokryzji świata, zżyty z rodziną, muszący sobie radzić ze stratą,ale też cyniczny, wesoły, złośliwy, potrafiący z pełna ironią kpić z ludzi i wciskać im takie przekonujące kłamstwa,...
więcej Pokaż mimo toKsiążka niesie mocne przesłanie, wizja nakreślonego przez Orwella świata przeraża i przybija, wszystkie snute przez autora rozważania na tema komunizmu i totalitaryzmu a także zachowań społecznych i relacji państwo człowiek są sprawnie przedstawione i wręcz zapraszają do przemyśleń i zastanowienia się nad nimi. Zastanawiające, jak autor trafnie przewidział wiele rzeczy,...
więcej Pokaż mimo toKilka opowiadań było słabych, nudnych bądź za krótkich. Na szczęście pozostałe urzekały klimatem, atmosferą, plastycznymi, specyficznymi opisami oraz bardzo ciekawymi i dobrymi pomysłami. Strasznie podobał mi się styl Lovecrafta i sposób w jaki prowadzi on historię. Wprawdzie myślałem, że z racji tego że to horror będzie bardziej strasznie, ale to nie jest jakiś wielki minus.
Pokaż mimo toBardzo imponował mi rozmach całej powieści. Tak wiele pomysłów wątków, postaci, istot nieludzkich oraz elementów nadprzyrodzonych. W dodatku bardzo łatwo się w tym wszystkim połapać ( duży plusik za umieszczeni przez autora na początku spisu postaci na wzór dramatu, dzięki czemu możemy łatwo sprawdzić kim jest ów bohater ). Bardzo podobał mi się klimat, jest krwawo, czuć...
więcej Pokaż mimo toNie można odmówić autorowi świetnych pomysłów oraz wielkiej kreatywności i oryginalności. Pełno tu absurdu, jednak w przeciwieństwie do ,,Ferdydurke" tutaj ten absurd jesteśmy w stanie kupić i czuć, że powieść ma logiczny sens. Bułhakow bezwzględnie krytykuje rosyjskie społeczeństwo i wyśmiewa się z wad swoich rodaków. Humor mi się podobał, wiele razy się szeroko...
więcej Pokaż mimo toZ początku historia biegnie dość typową dla podobnych powieści ścieżką, z góry wiadomo kto zdradzi głównego bohatera. W dodatku protagonista sprawia wrażenie przewrażliwionego, rozpieszczonego mięczaka. W drugiej połowie zarówno książka jak i bohater się rozkręcają. Akcja nabiera tempa, pojawiają się zwroty akcji, przeżycia postaci faktycznie zaczynają obchodzić, natomiast...
więcej Pokaż mimo to