Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Dawno, dawno temu, żyła sobie piękna księżniczka. Ukochane pierwsze dziecko, wyczekana przez poddanych, obdarzona łaskami matki chrzestnej. Prześliczny potwór, który przy najbliższej okazji wymorduje cały dwór i będzie ze śmiechem tańczył na zgliszczach świata. Kto pokona demonicę i uratuje królestwo? Dzielny rycerz? Przystojny wojownik? A gdyby tak... Ropuszka?

Autorka jak ma to już w zwyczaju na główną bohaterkę wybiera niepozorną postać i wrzuca ją w sam środek baśni, opowiadając ją na nowo. Wnikliwy czytelnik rozpozna tu wiele klasycznych baśniowych wątków, splecionych w zupełnie nową opowieść. Nie ma tutaj bowiem standardowych rozwiązań fabularnych. Odwracanie ról to to co Kingfisher potrafi najlepiej. Bohaterka nie- piękna i nie – dzielna musi stawić czoło zastanej rzeczywistości, wbrew swoim pragnieniom. Może stąd w „Cierniu' tak wielka doza nostalgii. To nie tylko prosta historia o dobru i złu – raczej zgrabne przebranie do rozważań o przeznaczeniu, wyborach i samotności.

Niestety „Cierń” ma jedną podstawową wadę – jest za krótki. To zaledwie rozbudowane opowiadanie z lekka zarysowanym światem przedstawionym. Chcemy więcej – Ropuszce należy się pełnoprawna powieść ze szczęśliwym zakończeniem; jest to bohaterka, której od samego początku życzymy dobrze i liczymy, że odnajdzie swoje 'żyli długo i szczęśliwie'.

W świecie, w którym piękno nie jest dobrem, a miłość przychodzi w najmniej właściwym momencie, żaby muszą strzec nas przez potworami. Czy poradzą sobie? Czy znajdą księcia, który odczaruje je pocałunkiem? Czy w ogóle potrzebują, by ktoś je ratował?

Dawno, dawno temu, żyła sobie piękna księżniczka. Ukochane pierwsze dziecko, wyczekana przez poddanych, obdarzona łaskami matki chrzestnej. Prześliczny potwór, który przy najbliższej okazji wymorduje cały dwór i będzie ze śmiechem tańczył na zgliszczach świata. Kto pokona demonicę i uratuje królestwo? Dzielny rycerz? Przystojny wojownik? A gdyby tak... Ropuszka?

Autorka...