Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Uuuuu ... coś nowego w końcu. Wyłamałam się z mojego czytelniczego schematu i jestem zachwycona. Od dziś mam słabość do ... egzorcystów. Tylu do wyboru, że aż nie sposób się zdecydować, który z nich jest najsmakowitszym kąskiem.

Wspaniała książka wprowadzająca nas w nieziemski klimat Dark Academia. Powieść pełna sarkastycznego humoru, demonów, egzorcystów, wrednych (a jednocześnie bardzo pociągających) facetów. Coś od czego ciężko się oderwać.

PS. Cudowne jest to jakich Leaf znalazła przyjaciół i to w tak niebezpiecznym i nieprzyjemnym miejscu, gdzie wszyscy chcą się jej pozbyć. Znalazła swoją małą sarkastyczną rodzinkę.

Uuuuu ... coś nowego w końcu. Wyłamałam się z mojego czytelniczego schematu i jestem zachwycona. Od dziś mam słabość do ... egzorcystów. Tylu do wyboru, że aż nie sposób się zdecydować, który z nich jest najsmakowitszym kąskiem.

Wspaniała książka wprowadzająca nas w nieziemski klimat Dark Academia. Powieść pełna sarkastycznego humoru, demonów, egzorcystów, wrednych (a...

Na samym początku dodatku byłam rozczarowana tym, co okazało się tam znajdować. Myślałam, że dostane trochę bonusowych rozdziałów Króla Wron i Księżniczki Shabbe. Na szczęście po 3 rozdziałach byłam już zachwycona tym dodatkiem, już wiem po kim odziedziczyła swój charakterek Fallon.

A teraz wracając do początku, to była najlepsza część ze wszystkich. Dużo tajemniczości i nie do końca wiadomo komu ufać. Źli okazują się dobrymi, a ci dobrzy złymi? Na to pytanie można znaleźć odpowiedź tylko w jeden sposób.

Jeśli chodzi o Dante Regio to za każdym razem, gdy tylko otwierał jape życzyłam mu najgorszego, tak samo sytuacja ma się z Tavo. Trochę za mało było w tej części dla mnie Lorcana, natomiast przedstawienie relacji Fallon z ojcem zdecydowanie na plus powieści.

Na samym początku dodatku byłam rozczarowana tym, co okazało się tam znajdować. Myślałam, że dostane trochę bonusowych rozdziałów Króla Wron i Księżniczki Shabbe. Na szczęście po 3 rozdziałach byłam już zachwycona tym dodatkiem, już wiem po kim odziedziczyła swój charakterek Fallon.

A teraz wracając do początku, to była najlepsza część ze wszystkich. Dużo tajemniczości i...

Nie zmarnowałam ani sekundy czytając tę książkę. To była jedna z tych powieści, które jak już ją zaczniesz, to nie możesz się oderwać nawet na chwilę. Biorąc tę książkę do ręki nie spodziewałam się tego jak bardzo mi się spodoba.

Intrygujący, mroczny, wciągający świat wykreowany przez autorkę to coś z czym chyba nie spotkałam się do tej pory. Rewelacyjne połączenie świata żywych i umarłych, miejsce, gdzie śmierć nie jest końcem, a dopiero początkiem.

Jest to niesamowita powieść z gatunku (jeśli się nie mylę) horroru i dark fantasy. Wyjątkowe połączenie mrocznej atmosfery, potworów, sarkastycznego humoru, tajemnic oraz motywu odnalezienia rodziny.

Nie zmarnowałam ani sekundy czytając tę książkę. To była jedna z tych powieści, które jak już ją zaczniesz, to nie możesz się oderwać nawet na chwilę. Biorąc tę książkę do ręki nie spodziewałam się tego jak bardzo mi się spodoba.

Intrygujący, mroczny, wciągający świat wykreowany przez autorkę to coś z czym chyba nie spotkałam się do tej pory. Rewelacyjne połączenie świata...

Dwie siostry bliźniaczki, niby identyczne, a jednak nie mogłyby się bardziej różnić od siebie. Rose jest idealną księżniczką, z nienagannymi manierami. Natomiast Wren to dzika i zwariowana czarownica.

Pokochałam tą historię całym sercem, nie potrafię do końca stwierdzić, w którym momencie to się wydarzyło.

Bardzo mi się podobało to, że co rozdział zmieniamy perspektywę. Raz jesteśmy z Rose, w jednym miejscu, a raz z Wren w innym. Co do fabuły, to jest to przede wszystkim książka o siostrzanej więzi oraz o tym jak różnice w wychowaniu wpływają na siostry, momentami powieść poprzetykana jest wątkiem romantycznym, osobnym dla każdej z sióstr. Och, i aż trudno mi wybrać, na której miejscu wolałabym być.

Kolejny tom zapowiada się naprawdę dobrze.

Dwie siostry bliźniaczki, niby identyczne, a jednak nie mogłyby się bardziej różnić od siebie. Rose jest idealną księżniczką, z nienagannymi manierami. Natomiast Wren to dzika i zwariowana czarownica.

Pokochałam tą historię całym sercem, nie potrafię do końca stwierdzić, w którym momencie to się wydarzyło.

Bardzo mi się podobało to, że co rozdział zmieniamy perspektywę....

Po przeczytaniu opisu doszłam do wniosku, że będzie to albo bardzo dobra książka, albo totalna klapa. Na szczęście nie zmarnowałam ani sekundy czytając tę książkę, bo okazała się ona bardzo oryginalną i zachwycającą fabularną intrygą powieścią fantasy.

Przedstawienie przez autorkę kolejnych rozdziałów z perspektywy różnych osób, pozwala na niezwykle umiejętne wprowadzenie w historię i wykreowany świat. A dodatek rysunków pozwala na weryfikację możliwości naszej wyobraźni.

Podsumowując, powieść jest wyborna od pierwszych stron. Fabuła, bohaterowie, świat, magia i emocje - każdy z tych elementów jest niezbędny, by książka pozostała intrygująca i klimatyczna. Zakończenie sprawia, że kontynuacja tej historii zapowiada się ciekawie.

Po przeczytaniu opisu doszłam do wniosku, że będzie to albo bardzo dobra książka, albo totalna klapa. Na szczęście nie zmarnowałam ani sekundy czytając tę książkę, bo okazała się ona bardzo oryginalną i zachwycającą fabularną intrygą powieścią fantasy.

Przedstawienie przez autorkę kolejnych rozdziałów z perspektywy różnych osób, pozwala na niezwykle umiejętne wprowadzenie...

Taki przerywnik w czytaniu. Nic fenomenalnego. Lekkie do przeczytania i odpoczęcia od cięższej, bardziej wymagającej literatury.

Zdecydowałam się na przeczytać ze względu na scenę z tańcem w barze i w sumie sam kowbojski charakter, do którego mam słabość. Raczej nie przeczytam ponownie.

Taki przerywnik w czytaniu. Nic fenomenalnego. Lekkie do przeczytania i odpoczęcia od cięższej, bardziej wymagającej literatury.

Zdecydowałam się na przeczytać ze względu na scenę z tańcem w barze i w sumie sam kowbojski charakter, do którego mam słabość. Raczej nie przeczytam ponownie.

Nie do końca wiem, co sądzić o tej książce i po skończeniu jej mam mieszane uczucia. Związane jest to przede wszystkim z tym, że nie męczyłam się podczas czytania, ale również nie było momentu, w którym ta pozycja by mnie zachwyciła.

Czytało się ją szybko i była to lekka pozycja, w której tak naprawdę dopiero pod sam koniec zrobiło się trochę ciekawiej, na tyle, że nie chciałam żeby to był już koniec.

Książka napisana fajnym, trochę poetycznym językiem, łatwym do przyswojenia. Jeśli chodzi o fabułę, to wyróżnia się wśród fantastyki zalewającej półki sklepowe w czasach obecnych. Duży plus za sekretną wymianę listów i przedstawienie historii z perspektywy obojga bohaterów.

Nie do końca wiem, co sądzić o tej książce i po skończeniu jej mam mieszane uczucia. Związane jest to przede wszystkim z tym, że nie męczyłam się podczas czytania, ale również nie było momentu, w którym ta pozycja by mnie zachwyciła.

Czytało się ją szybko i była to lekka pozycja, w której tak naprawdę dopiero pod sam koniec zrobiło się trochę ciekawiej, na tyle, że nie...

Po pierwsze ta książka powinna być krótsza. Niektóre fragmenty były zbędne i ciągnęły się niemiłosiernie. Praktycznie od połowy książki czekałam aż w końcu coś się spierdoli.

To była opinia pisana w trakcie czytania.

Teraz przejdźmy do opinii po skończeniu tej książki.

Mimo przeciągających się momentów, na koniec stwierdzam, że była ona cudowna i nawet przez chwilę nie żałuję jej przeczytania.

Po pierwsze ta książka powinna być krótsza. Niektóre fragmenty były zbędne i ciągnęły się niemiłosiernie. Praktycznie od połowy książki czekałam aż w końcu coś się spierdoli.

To była opinia pisana w trakcie czytania.

Teraz przejdźmy do opinii po skończeniu tej książki.

Mimo przeciągających się momentów, na koniec stwierdzam, że była ona cudowna i nawet przez chwilę nie...

Książka, której nie da się nie pokochać!

Przystojny, gburowaty Wiking i piękna, z sercem na dłoni Stokrotka. Od pierwszej rozmowy między bohaterami sypią się iskry. Dwa całkowite przeciwieństwa, które po wielu bardzo wyrównanych potyczkach słownych i kłótniach z pazurem, w końcu poddają się nieuniknionemu.

Dodatkowo przedstawienie całej historii w małym miasteczku, jest taką wisienką na torcie.

Książka, której nie da się nie pokochać!

Przystojny, gburowaty Wiking i piękna, z sercem na dłoni Stokrotka. Od pierwszej rozmowy między bohaterami sypią się iskry. Dwa całkowite przeciwieństwa, które po wielu bardzo wyrównanych potyczkach słownych i kłótniach z pazurem, w końcu poddają się nieuniknionemu.

Dodatkowo przedstawienie całej historii w małym miasteczku, jest...

Pod wspaniałą okładką skrywa się równie niesamowita historia, od której nie dało się odejść nawet na chwilę.
To było NIE Z TEJ ZIEMI. Historia oparta na mitologii nordyckiej, czyli walkiriach, nordyckich bogach, Misgardzie oraz Walhalli.
Bohaterowie, czyli Walkirie, Blair, a nawet Ryan wzbudzili we mnie bardzo pozytywne odczucia. I tak, jakby ktoś pytał, mam tu na myśli WSZYSTKIE Walkirie, bez wyjątku.

Końcówka to totalny CHAOS. Nigdy w życiu nie spodziewałam się takiego zakończenia pierwszego tomu. Stoję w bloczkach startowych, aby przeczytać kolejny tom, jak tylko się pojawi.

Pod wspaniałą okładką skrywa się równie niesamowita historia, od której nie dało się odejść nawet na chwilę.
To było NIE Z TEJ ZIEMI. Historia oparta na mitologii nordyckiej, czyli walkiriach, nordyckich bogach, Misgardzie oraz Walhalli.
Bohaterowie, czyli Walkirie, Blair, a nawet Ryan wzbudzili we mnie bardzo pozytywne odczucia. I tak, jakby ktoś pytał, mam tu na myśli...

Myślę, że takich książek jak ta nie powinno się oceniać w kategoriach literackich.

Nie spodziewałam się wątku o wybaczeniu ...

Myślę, że takich książek jak ta nie powinno się oceniać w kategoriach literackich.

Nie spodziewałam się wątku o wybaczeniu ...

Nie powaliła mnie. Mało szczegółów, dużo ogólników ...

Nie powaliła mnie. Mało szczegółów, dużo ogólników ...

Autorka ma rację w podziękowaniach, a mianowicie chodzi o to, że mam ochotę rzucić ją na pożarcie Dantemu i jeśli będzie trzeba powtarzać to jak dzień świstaka.

Zakończenie tej książki sprawiło, że serce mnie boli i czuję milion emocji na raz. Myślę, że czuję się prawie tak jak Lore.

Moim skromnym zdaniem "Dom bijących serc" jest zdecydowanie lepszy niż pierwsza część historii Króla Wron i Fal. A co za tym idzie kolejny tom potrzebny na wczoraj!

Autorka ma rację w podziękowaniach, a mianowicie chodzi o to, że mam ochotę rzucić ją na pożarcie Dantemu i jeśli będzie trzeba powtarzać to jak dzień świstaka.

Zakończenie tej książki sprawiło, że serce mnie boli i czuję milion emocji na raz. Myślę, że czuję się prawie tak jak Lore.

Moim skromnym zdaniem "Dom bijących serc" jest zdecydowanie lepszy niż pierwsza część...

Bardzo fajna, lekka i przyjemna książka. Trochę spicy, ale tak dosłownie minimalnie. Najlepszą jej częścią są bohaterzy i to wszyscy, zarówno główni, jak i ci drugo i trzecioplanowi. Motywy hokeja i jazdy figurowej to mój totalny faworyt! (Możliwe, że dlatego przypadła mi tak do gustu.)

Bardzo fajna, lekka i przyjemna książka. Trochę spicy, ale tak dosłownie minimalnie. Najlepszą jej częścią są bohaterzy i to wszyscy, zarówno główni, jak i ci drugo i trzecioplanowi. Motywy hokeja i jazdy figurowej to mój totalny faworyt! (Możliwe, że dlatego przypadła mi tak do gustu.)

Dosyć ciekawy świat i interesująca fabuła.

Jeśli chodzi o bohaterów, to Fallon (czyli w domniemaniu nasza główna bohaterka) jest dosyć ograniczoną osobą (wręcz irytująco), oczywiście ma swoje chwile przebłysku prawdziwego, mocnego charakteru, w których można poczuć do niej sympatię. Kolejna z postaci, Dante jest wręcz tragiczny, bo o ile Fallon można wybaczyć jej zachowanie ze względu na jej uczucia do księcia, to on jest po prostu głupim książątkiem, dla którego ludzie (nawet przyjaciele) nie stanowią żadnej wartości i jedna informacja jest w stanie zmienić to jak ich postrzega (nieważne, że znają się i przyjaźnią wiele lat). Moją opinię na temat bohaterów tej książki ratuje reszta postaci, tj. przyjaciele Fallon, jej znajomi oraz oczywiście król Wron. Są to osoby z pasją, inteligencją, ceniące sobie przyjaźń i walczące o swoje. Dzięki nim świat zbudowany przez autorkę nabiera kolorów.

Czy przeczytam kolejną część? Tak. Co prawda nie słyszałam o niej zbyt wiele dobrych opinii, ale jestem gotowa to zrobić tylko do Króla Wron.

Dosyć ciekawy świat i interesująca fabuła.

Jeśli chodzi o bohaterów, to Fallon (czyli w domniemaniu nasza główna bohaterka) jest dosyć ograniczoną osobą (wręcz irytująco), oczywiście ma swoje chwile przebłysku prawdziwego, mocnego charakteru, w których można poczuć do niej sympatię. Kolejna z postaci, Dante jest wręcz tragiczny, bo o ile Fallon można wybaczyć jej...

Jeszcze lepsza niż poprzednia część! Nie mogę się już doczekać kolejnych i dalszej historii Auren 🥰

Jeszcze lepsza niż poprzednia część! Nie mogę się już doczekać kolejnych i dalszej historii Auren 🥰

O dziwo nie był to taki typowy erotyk, że sam seks i nic więcej.
Szybko i przyjemnie się czytało, fabuła nie była zbyt skomplikowana, a przez to nie była przesadzona i męcząca.

O dziwo nie był to taki typowy erotyk, że sam seks i nic więcej.
Szybko i przyjemnie się czytało, fabuła nie była zbyt skomplikowana, a przez to nie była przesadzona i męcząca.

Coś innego niż do tej pory czytałam. Mroczny klimat, tajemniczy. Zmusza czytelnika do poświęcenia jej pełni uwagi. Wydaje mi się, że powinno się ją czytać w formie papierowej ze względu dużą ilość przypisów na końcu rozdziału. Na czytniku w większości je pominęłam lub nie wiedziałam o co w nich chodzi, bo ciężko jest wrócić do konkretnej strony.

Coś innego niż do tej pory czytałam. Mroczny klimat, tajemniczy. Zmusza czytelnika do poświęcenia jej pełni uwagi. Wydaje mi się, że powinno się ją czytać w formie papierowej ze względu dużą ilość przypisów na końcu rozdziału. Na czytniku w większości je pominęłam lub nie wiedziałam o co w nich chodzi, bo ciężko jest wrócić do konkretnej strony.

Trudno mi się zdecydować czy wolę pierwszy tom czy drugi. Możliwe, że trochę bardziej drugą część przez relację jaką maja Książę Gniewu i Emilia. Bardzo podobało mi się jak zostałam wręcz wciągnięta w plany i rozważania Emilii, prawie tak jakbym to ja analizowała i rozwiązywała te zagadki. Z niecierpliwością czekam na drugą część!

Trudno mi się zdecydować czy wolę pierwszy tom czy drugi. Możliwe, że trochę bardziej drugą część przez relację jaką maja Książę Gniewu i Emilia. Bardzo podobało mi się jak zostałam wręcz wciągnięta w plany i rozważania Emilii, prawie tak jakbym to ja analizowała i rozwiązywała te zagadki. Z niecierpliwością czekam na drugą część!

Dawno nie czytałam w tym klimacie książki, która tak by mi się spodobała. Autorka dorównuje swoimi pomysłami i fabułą Sarah J. Maas. Niby podobny klimat, a jednak coś nowego i wciągającego. Nie mogę się doczekać kolejnej części.

Dawno nie czytałam w tym klimacie książki, która tak by mi się spodobała. Autorka dorównuje swoimi pomysłami i fabułą Sarah J. Maas. Niby podobny klimat, a jednak coś nowego i wciągającego. Nie mogę się doczekać kolejnej części.