Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Piekna, melancholijna, a jednocześnie niepokojąca, opowieść o milosci, z elementami realizmu magicznego. Zaintrygowała mnie od pierwszej strony. Bardzo kibicowałam bohaterom, z których każdy był na swój sposób outsiderem i skrywał własną tajemnicę.

Piekna, melancholijna, a jednocześnie niepokojąca, opowieść o milosci, z elementami realizmu magicznego. Zaintrygowała mnie od pierwszej strony. Bardzo kibicowałam bohaterom, z których każdy był na swój sposób outsiderem i skrywał własną tajemnicę.

Byłam przekonana, że to będzie ciężka lektura i ciągle odkładałam ją na potem. Tymczasem, przez te książkę się płynie! Wspaniały język, szczerość i bezpretensjonalność, z jaką autorka opisuje swoje życie, włącznie z jego najmroczniejszym okresem, bardzo mnie ujęły. Na pewno sięgnę po inne książki Tove Ditlevsen, bo jestem pod ogromnym wrażeniem jej talentu.

Byłam przekonana, że to będzie ciężka lektura i ciągle odkładałam ją na potem. Tymczasem, przez te książkę się płynie! Wspaniały język, szczerość i bezpretensjonalność, z jaką autorka opisuje swoje życie, włącznie z jego najmroczniejszym okresem, bardzo mnie ujęły. Na pewno sięgnę po inne książki Tove Ditlevsen, bo jestem pod ogromnym wrażeniem jej talentu.

Gdybym przeczytała te powieść wcześniej, zanim sięgnęłam po “ Królestwo” czy “ Cholod”, to bym się zachwyciła. To, bez wątpienia, jest bardzo dobra książka, ale przy późniejszych pozycjach autora wypada blado i pokazuje, jak bardzo Szczepan Twardoch ewaluował jako twórca.

Gdybym przeczytała te powieść wcześniej, zanim sięgnęłam po “ Królestwo” czy “ Cholod”, to bym się zachwyciła. To, bez wątpienia, jest bardzo dobra książka, ale przy późniejszych pozycjach autora wypada blado i pokazuje, jak bardzo Szczepan Twardoch ewaluował jako twórca.

Cudownie odjechana książka! Literacka jazda bez trzymanki. Piękny język, poczucie humoru i nieokiełznana wyobraźnia autorki sprawiły, że bawiłam się świetnie.

Cudownie odjechana książka! Literacka jazda bez trzymanki. Piękny język, poczucie humoru i nieokiełznana wyobraźnia autorki sprawiły, że bawiłam się świetnie.

Godne zakończenie wspaniałej sagi rodzinnej. Każdy z pięciu tomów był równie dobry. Smutno mi trochę, że to już koniec.

Godne zakończenie wspaniałej sagi rodzinnej. Każdy z pięciu tomów był równie dobry. Smutno mi trochę, że to już koniec.

Bylam sceptycznie nastawiona do tej powieści, bo opowiadania Ottessy Moshfegh niezbyt przypadły mi do gustu. Ciesze sie, ze przeczytałam “ Mój rok..”, cóż to za niesamowita książka! Pomysł na fabułę doskonały, warsztat świetny. Sarkazm i poczucie humoru łagodzą wymowę tej powieści, która tak naprawdę opowiada o samotności, depresji i żałobie. To książka, o której można by dyskutować bez końca, tyle w niej smaczków i piła do różnych interpretacji. Przeczytajcie koniecznie!

Bylam sceptycznie nastawiona do tej powieści, bo opowiadania Ottessy Moshfegh niezbyt przypadły mi do gustu. Ciesze sie, ze przeczytałam “ Mój rok..”, cóż to za niesamowita książka! Pomysł na fabułę doskonały, warsztat świetny. Sarkazm i poczucie humoru łagodzą wymowę tej powieści, która tak naprawdę opowiada o samotności, depresji i żałobie. To książka, o której można by...

To moje drugie spotkanie z prozą Fosse. “Drugie imię “ podobało mi się o wiele bardziej, ale również w krótkiej formie pisarz mnie zaintrygował. Lubię ten jego strumien myśli i jego ciągłe zapętlenia. Chciałabym przeczytać sztuki teatralne Jo Fosse, podejrzewam, że są odjechane;)

To moje drugie spotkanie z prozą Fosse. “Drugie imię “ podobało mi się o wiele bardziej, ale również w krótkiej formie pisarz mnie zaintrygował. Lubię ten jego strumien myśli i jego ciągłe zapętlenia. Chciałabym przeczytać sztuki teatralne Jo Fosse, podejrzewam, że są odjechane;)

Wciągająca, dobrze napisana i nieodkładalna, aż do momentu, w którym przyszło mi się zmierzyć z zakończeniem. Tutaj, moim zdaniem, autor nieco przesadził. Przekombinowane, jak na mój gust. Dlatego nie mogłam dać ósemki.

Wciągająca, dobrze napisana i nieodkładalna, aż do momentu, w którym przyszło mi się zmierzyć z zakończeniem. Tutaj, moim zdaniem, autor nieco przesadził. Przekombinowane, jak na mój gust. Dlatego nie mogłam dać ósemki.

Ann Patchett kolejny raz mnie urzekła! Cudowna, niespieszna proza i opowieść o tym, co w życiu najważniejsze. Nie mogłam się oderwać.

Ann Patchett kolejny raz mnie urzekła! Cudowna, niespieszna proza i opowieść o tym, co w życiu najważniejsze. Nie mogłam się oderwać.

Krótka powieść, pozornie niczym się nie wyróżniająca, ale ma w sobie to “coś”. Ciekawe studium samotności, potrzeby akceptacji i przynależności. Przeczytałam z ogromną przyjemnością i na pewno sięgnę po inne książki autorki.

Krótka powieść, pozornie niczym się nie wyróżniająca, ale ma w sobie to “coś”. Ciekawe studium samotności, potrzeby akceptacji i przynależności. Przeczytałam z ogromną przyjemnością i na pewno sięgnę po inne książki autorki.

Wspaniała książka! Monumentalna, wielopokoleniowa saga o przyjaźni na tle burzliwych wydarzeń historycznych. Przepiękna opowieść o cierpieniu dwóch narodów i więzi wystawionych na próbę w obliczu krwawego konfliktu.

Wspaniała książka! Monumentalna, wielopokoleniowa saga o przyjaźni na tle burzliwych wydarzeń historycznych. Przepiękna opowieść o cierpieniu dwóch narodów i więzi wystawionych na próbę w obliczu krwawego konfliktu.

Uwielbiam książki o tematyce górskiej, ale ta była wyjątkowo nużąca. Rzetelna biografia, ale jakoś za mało było dla mnie relacji z wypraw, w porównaniu na przykład z przytłaczającą ilością szczegółów z życia rodziców bohatera i jego znajomych.

Uwielbiam książki o tematyce górskiej, ale ta była wyjątkowo nużąca. Rzetelna biografia, ale jakoś za mało było dla mnie relacji z wypraw, w porównaniu na przykład z przytłaczającą ilością szczegółów z życia rodziców bohatera i jego znajomych.

Piękna, nostalgiczna powieść o samotności, żałobie i nadziei. W ogóle nie czuć, że została napisana przez Włoszkę, ma ten poetycko oniryczny klimat, właściwy powieściom japońskim. Polecam.

Piękna, nostalgiczna powieść o samotności, żałobie i nadziei. W ogóle nie czuć, że została napisana przez Włoszkę, ma ten poetycko oniryczny klimat, właściwy powieściom japońskim. Polecam.