Artur Hajzer. Nie miałam świadomości, że to on był sercem Alpinusa, którego produkty podziwiałam, a na plecak czy kurtkę nie było mnie stać. Zupełnie umknęły mi jego sukcesy w górach. Nie słyszałam tego nazwiska do czasu przeczytania "Broad Peaku". Uważam, że Bartek Dobroch ponownie wykonał świetną robotę. Spotkał się z mnóstwem osób, które na różnych etapach życia mieli kontakt z Arturem. Powstała bardzo ciekawa mozaika. Artur Hajzer był nietuzinkowy. Jak każdy z nas nie byl idealny, ale był człowiekiem wielkich pasji i robił to co kochał. Po prostu. Szkoda, że ludzie zgotowali piekło po nieszczęśliwej wyprawie. Nie wiesz, nie byłeś, nie widziałeś - nie oceniaj!

Artur Hajzer. Nie miałam świadomości, że to on był sercem Alpinusa, którego produkty podziwiałam, a na plecak czy kurtkę nie było mnie stać. Zupełnie umknęły mi jego sukcesy w górach. Nie słyszałam tego nazwiska do czasu przeczytania "Broad Peaku". Uważam, że Bartek Dobroch ponownie wykonał świetną robotę. Spotkał się z mnóstwem osób, które na różnych etapach życia mieli...

Mam sentyment do autora ponieważ książka o Broad Peak której był współtwórcą była pierwszą jaką czytałem w tzw. tematyce górskiej. Biografia ś.p. Hajzera jest być może mniej porywająca ale to raczej kwestia opisywanej postaci, a nie Dobrocha. Dla mnie najsłabsze są fragmenty dotyczące rodziny ale żaden biograf nie może takich rzeczy pominąć, a narzekań na opis biznesowej działalności bohatera kompletnie nie rozumiem. To był duży wycinek jego życia i dopiero brak szerszego nakreślenia byłby skandalem. Osobiście uważam, że to rzecz warta polecenia.

Mam sentyment do autora ponieważ książka o Broad Peak której był współtwórcą była pierwszą jaką czytałem w tzw. tematyce górskiej. Biografia ś.p. Hajzera jest być może mniej porywająca ale to raczej kwestia opisywanej postaci, a nie Dobrocha. Dla mnie najsłabsze są fragmenty dotyczące rodziny ale żaden biograf nie może takich rzeczy pominąć, a narzekań na opis biznesowej...

Coś mnie na samym początku zniechęciło do tej książki, coś się ewidentnie gryzło.
Przeważnie książki o górach, ludziach gór, pochłaniam ekspresem, a tu...
Może to dosyć frywolna chronologia, może zagłębianie się w drzewo genealogiczne Hajzerów do tego stopnia, że raz chyba powiedziałem na głos: "człowieku, co mnie to, kurcze pióro, obchodzi?!".

A potem nagle jakby coś przeskoczyło: nadal mielę tę książkę skandalicznie długo, ale już połknąłem haczyk i zaczyna mnie coraz bardziej wciągać.
Dobroch celnie puentuje, ukazuje negatywna stronę bohatera, przedstawia kupę źródeł i nie robi z tej książki laurki- dokładnie tak, jak go pewne osoby z towarzystwa Hajzera prosiły.
I to było fascynujące, czytać o zasłużonym himalaiście, partnerze wspinaczkowym Kukuczki, a jednocześnie biznesmenie doby transformacji, w dziedzinie wcześniej u nas prawie nieznanej, czyli produkcji i sprzedaży sprzętu outdoorowego.
Czy wreszcie trzeci rozdział, opisujący Hajzera jako twórcę PHZ, na którego zewsząd wylewały się fale gnoju. Co mogło rzucić cień podejrzenia na jego tajemniczą śmierć.

Autor, jak już mówiłem, nie sili się na słodzenie, po połowie wychodzi wykaz zalet i często bohaterskich czynów, z mocnymi przykładami na to, dlaczego wielu ludzi go nienawidziło.
Żałuję, że początek wpływa na ocenę końcową, bo summa summarum "Droga Słonia" jest książka tak samo nietuzinkową, jak i sam opisany w niej człowiek.

Coś mnie na samym początku zniechęciło do tej książki, coś się ewidentnie gryzło.
Przeważnie książki o górach, ludziach gór, pochłaniam ekspresem, a tu...
Może to dosyć frywolna chronologia, może zagłębianie się w drzewo genealogiczne Hajzerów do tego stopnia, że raz chyba powiedziałem na głos: "człowieku, co mnie to, kurcze pióro, obchodzi?!".

A potem nagle jakby coś...

Jesteś dobry? Jesteś zły? Jestem dobry? Jestem zły? Jaki jesteś nie wie nikt. Nie wiesz tego nawet ty.
Takim dziecinnym wierszykiem można by sparafrazować tą niezwykle udaną biografię. Żadko kiedy udaje się w tym gatunku uchwycić taką niejednoznaczność człowieka. Zwykle pisarz wybiera jakąś stronę, jakiś punkt widzenia. Czasem pokazuje 2 alternatywne wersję. Tutaj mamy wybornie ukazane całe spektrum szarości ludzkiego żywota.
Nie potrafię ocenić Hajzera jako osoby. Był to człowiek. A więc chodzący worek sprzeczności, pragnień, kompleksów i słabości.
Polecam

Jesteś dobry? Jesteś zły? Jestem dobry? Jestem zły? Jaki jesteś nie wie nikt. Nie wiesz tego nawet ty.
Takim dziecinnym wierszykiem można by sparafrazować tą niezwykle udaną biografię. Żadko kiedy udaje się w tym gatunku uchwycić taką niejednoznaczność człowieka. Zwykle pisarz wybiera jakąś stronę, jakiś punkt widzenia. Czasem pokazuje 2 alternatywne wersję. Tutaj mamy...

Ciekawa historia początków polskiego humanizmu, jeżeli chodzi o Hajzera to dla mnie jest to opowieść o smutnym człowieku

Ciekawa historia początków polskiego humanizmu, jeżeli chodzi o Hajzera to dla mnie jest to opowieść o smutnym człowieku

Zbyt rozwlekle, brak dyscypliny. Nie liczy się ilość lecz jakość. Znacznie bardziej zasłużone dla historii i społeczeństwa osoby mają krótsze biografie. To wręcz zadziwiające ile pobocznych opowieści, dygresji i anegdot można wpleść w opowieść o polskim himalaiście, nie najwybitniejszym przecież. Ponoć dalej historia się rozkręca, ja poległem na przedstawieniu historii liceum, do którego uczęszczał bohater książki.

Zbyt rozwlekle, brak dyscypliny. Nie liczy się ilość lecz jakość. Znacznie bardziej zasłużone dla historii i społeczeństwa osoby mają krótsze biografie. To wręcz zadziwiające ile pobocznych opowieści, dygresji i anegdot można wpleść w opowieść o polskim himalaiście, nie najwybitniejszym przecież. Ponoć dalej historia się rozkręca, ja poległem na przedstawieniu historii...

Bardzo chciałam przeczytać książkę, ale pomimo ogromu pracy jaką włożył w to autor książkę czyta się ciężko i doszłam b tylko do połowy. Jest wymieszane mnóstwo wątków. Można dokładnie przestudiować życie Chajzera, ale brakuje tu lekkości.

Bardzo chciałam przeczytać książkę, ale pomimo ogromu pracy jaką włożył w to autor książkę czyta się ciężko i doszłam b tylko do połowy. Jest wymieszane mnóstwo wątków. Można dokładnie przestudiować życie Chajzera, ale brakuje tu lekkości.

Nie zgadzam się z negatywnymi opiniami. Według mnie biografia napisana jest perfekcyjnie. To nie tylko opowieść o Arturze Hajzerze - to całe kompendium wiedzy na temat rozwoju polskiego himalaizmu. Autor naprawdę dobrze się spisał - nie wystawia laurki, a pozwala poznać osoby, które uwiecznia.

Nie zgadzam się z negatywnymi opiniami. Według mnie biografia napisana jest perfekcyjnie. To nie tylko opowieść o Arturze Hajzerze - to całe kompendium wiedzy na temat rozwoju polskiego himalaizmu. Autor naprawdę dobrze się spisał - nie wystawia laurki, a pozwala poznać osoby, które uwiecznia.

"Kiedy odpuszczę to kim jestem. Stanę się tym kim mogę być"
Laozi

Cóż to za biografia!
Kawał historii polskiego, i nie tylko, himalaizmu.
Na początku trudno się czyta.
Dużo żargonu i dygresji do dygresji.
Słoń o wielu twarzach.
Bogata biografia.
Bardzo dobra książka.
Poszerza horyzonty.
Polecam.

https://www.instagram.com/p/CDgjrQYBjiL/?utm_source=ig_web_copy_link

"Kiedy odpuszczę to kim jestem. Stanę się tym kim mogę być"
Laozi

Cóż to za biografia!
Kawał historii polskiego, i nie tylko, himalaizmu.
Na początku trudno się czyta.
Dużo żargonu i dygresji do dygresji.
Słoń o wielu twarzach.
Bogata biografia.
Bardzo dobra książka.
Poszerza horyzonty.
Polecam.

https://www.instagram.com/p/CDgjrQYBjiL/?utm_source=ig_web_copy_link

Uwielbiam książki o tematyce górskiej, ale ta była wyjątkowo nużąca. Rzetelna biografia, ale jakoś za mało było dla mnie relacji z wypraw, w porównaniu na przykład z przytłaczającą ilością szczegółów z życia rodziców bohatera i jego znajomych.

Uwielbiam książki o tematyce górskiej, ale ta była wyjątkowo nużąca. Rzetelna biografia, ale jakoś za mało było dla mnie relacji z wypraw, w porównaniu na przykład z przytłaczającą ilością szczegółów z życia rodziców bohatera i jego znajomych.