Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Skomplikowana historia z całkiem mrocznym zakończeniem, którego się zdecydowanie nie spodziewałam.

Rozwój historii śledzi się bardzo przyjemnie. Razem z główną bohaterką próbowałam rozwikłać wszystkie te zagmatwane tajemnice rodziny Westaway'ów. Kilka razy myślałam, że rozwiązanie mnie nie zaskoczy, aczkolwiek byłam w błędzie. Było kilka momentów, w których musiałam się zatrzymać na chwilę, by ogarnąć co się właśnie zadziało.

Nie powiedziałabym, że książka ta to taki typowy thriller, w którym czuć niepokój i jest bardzo dużo akcji. Raczej przez większość książki towarzyszył mi spokój i ciekawość kto jest kim. To była bardziej taka łamigłówka.
Najwięcej emocji pojawiło się na samym końcu historii, kiedy zagadka była już prawie całkowicie rozwiązana. Wtedy podczas przewracania coraz to kolejnych kartek zrobiło mi się wręcz gorąco.

Nie jest na pewno to książka bez wad, ale dobrze się przy niej bawiłam.

Skomplikowana historia z całkiem mrocznym zakończeniem, którego się zdecydowanie nie spodziewałam.

Rozwój historii śledzi się bardzo przyjemnie. Razem z główną bohaterką próbowałam rozwikłać wszystkie te zagmatwane tajemnice rodziny Westaway'ów. Kilka razy myślałam, że rozwiązanie mnie nie zaskoczy, aczkolwiek byłam w błędzie. Było kilka momentów, w których musiałam się...

Dziwna. To chyba najlepsze określenie tej historii.

Czyta się tę książkę dosyć szybko, choć fabuła mnie nie wciągnęła za bardzo.
Bohaterów nie polubiłam. Jakoś tak mnie irytowali, że momentami nie mogłam się powstrzymać od przewracania oczami.
Ten motyw takiej poetyckości - momentami dla mnie trochę jakby na siłę, trochę jakby za dużo tego. Szczególnie niektórych przemyśleń. Chociaż momentami pozytywnie zaskakiwała.

Raczej szybko o niej zapomnę.

Dziwna. To chyba najlepsze określenie tej historii.

Czyta się tę książkę dosyć szybko, choć fabuła mnie nie wciągnęła za bardzo.
Bohaterów nie polubiłam. Jakoś tak mnie irytowali, że momentami nie mogłam się powstrzymać od przewracania oczami.
Ten motyw takiej poetyckości - momentami dla mnie trochę jakby na siłę, trochę jakby za dużo tego. Szczególnie niektórych...

220 strona i nie jestem w stanie ciągnąć tego dłużej. Ta książka strasznie mnie wymęczyła.

Mam wrażenie, jakby to był wydrukowany fanfik. Niesamowicie dużo sytuacji seksualnych, które nie byłyby żadnym problemem, gdyby nie fakt, że w fabule nie ma nic interesującego, co jako czytelniczka chciałabym śledzić.
Dorośli zachowujący się jak rozkapryszone dzieci, które nie mają za grosz szacunku do młodszych bohaterów. Jakby wyznacznikiem dorosłości było, ile razy w jednym zdaniu użyjesz przekleństw i jak bardzo znieważysz swojego rozmówcę. W k a ż d y m dialogu. Co to ma na celu?

Nic, kompletnie nic mnie z tej książki nie zachęciło, aby czytać ją dalej.
Co się stanie na następnych stronach? W ogóle mnie to nie interesuje.

Jestem naprawdę w szoku, że tak bardzo mnie ta książka odrzuciła. Szczególnie, że "One Last Stop" od tej autorki mi się podobało.

Zmarnowany potencjał całkiem fajnego pomysłu.

220 strona i nie jestem w stanie ciągnąć tego dłużej. Ta książka strasznie mnie wymęczyła.

Mam wrażenie, jakby to był wydrukowany fanfik. Niesamowicie dużo sytuacji seksualnych, które nie byłyby żadnym problemem, gdyby nie fakt, że w fabule nie ma nic interesującego, co jako czytelniczka chciałabym śledzić.
Dorośli zachowujący się jak rozkapryszone dzieci, które nie mają...

Chciałam przeczytać z jeden może dwa rozdziały, żeby zaznać chwili relaksu, ale jak już zaczęłam to nie byłam w stanie przestać. Ciągle mówiłam sobie, że jeszcze jeden rozdział i zajmę się pracą nad innymi rzeczami. To jednak było nie możliwe.

Świetna książka. Wspaniale było zatracić się w jej fabule na moment. Szczególnie, że już od samego początku sprawia, że chcemy jak najszybciej dowiedzieć się czegoś więcej.

Chciałam przeczytać z jeden może dwa rozdziały, żeby zaznać chwili relaksu, ale jak już zaczęłam to nie byłam w stanie przestać. Ciągle mówiłam sobie, że jeszcze jeden rozdział i zajmę się pracą nad innymi rzeczami. To jednak było nie możliwe.

Świetna książka. Wspaniale było zatracić się w jej fabule na moment. Szczególnie, że już od samego początku sprawia, że chcemy jak...

Pomimo wielu absurdalnych wydarzeń, była to ciekawa historia do przeczytania. Bałam się, że będzie to książka bardzo mdła, a okazało się wręcz przeciwnie. Chociaż nie zawsze wychodziło to na plus.

Podobał mi sie motyw gry "Assassin". Podobało mi się też to gdzie została osadzona cała historia - całkiem klimatyczna wyspa latem razem z wydarzeniami weselnymi w tle.

Jednakże miałam problem z dwoma aspektami tej historii. Pierwszym jest tempo niektórych wydarzeń - wydawało mi się jakby akcja w pewnych momentach niesamowicie przyspieszała i nie byłam przekonana do motywów głównej bohaterki, w niektórych jej działaniach. Drugim problemem był dziwny dysonans między działaniami Meredith a wspomnieniami o jej siostrze. Niektóre te wzmianki o siostrze były jakby nieprzemyślane i na siłę. Coś mi w tym po prostu nie grało.

Nie mogę powiedzieć, że był to najlepszy romans jaki przeczytałam, ale dobrze się to czytało (szczególnie jak w pewnym momencie zdecydowałam podejść bardziej pobłażliwie, do niektórych detali tej historii).

Pomimo wielu absurdalnych wydarzeń, była to ciekawa historia do przeczytania. Bałam się, że będzie to książka bardzo mdła, a okazało się wręcz przeciwnie. Chociaż nie zawsze wychodziło to na plus.

Podobał mi sie motyw gry "Assassin". Podobało mi się też to gdzie została osadzona cała historia - całkiem klimatyczna wyspa latem razem z wydarzeniami weselnymi w tle....

Nie wiem czy chce oceniać te serie, a przynajmniej tę część. Strasznie rozciągam czytanie Diuny w czasie, więc część rzeczy zapominam w między czasie i muszę znów wczuwać się w klimat. Ale po tym jak znowu się wczuję to sama historia bardzo mi się podoba.

Zauważyłam też, że jest to typ książki, z którą trzeba usiąść w skupieniu, żeby móc w pełni czerpać z niej przyjemność.

Nie wiem czy chce oceniać te serie, a przynajmniej tę część. Strasznie rozciągam czytanie Diuny w czasie, więc część rzeczy zapominam w między czasie i muszę znów wczuwać się w klimat. Ale po tym jak znowu się wczuję to sama historia bardzo mi się podoba.

Zauważyłam też, że jest to typ książki, z którą trzeba usiąść w skupieniu, żeby móc w pełni czerpać z niej przyjemność.

Pierwszy tom podobał mi się bardziej. Ta część niby jest słodka, ale mam wrażenie, że nic poza tym. Tom pierwszy był dla mnie nawet ekscytujący, a ten momentami mnie wręcz nudził i męczył.

Pierwszy tom podobał mi się bardziej. Ta część niby jest słodka, ale mam wrażenie, że nic poza tym. Tom pierwszy był dla mnie nawet ekscytujący, a ten momentami mnie wręcz nudził i męczył.

Całkiem przyjemna historia, która pewnie dotarłaby do mnie odrobinę lepiej kilka lat temu. Komuś kto doświadcza podobnych myśli może przynieść odrobinę otuchy.

Chciałabym ją przeczytać ponownie, bo wydaję mi się, że trochę za bardzo się spieszyłam, co spowodowało wrażenie, że jest ona zbyt krótka.

Całkiem przyjemna historia, która pewnie dotarłaby do mnie odrobinę lepiej kilka lat temu. Komuś kto doświadcza podobnych myśli może przynieść odrobinę otuchy.

Chciałabym ją przeczytać ponownie, bo wydaję mi się, że trochę za bardzo się spieszyłam, co spowodowało wrażenie, że jest ona zbyt krótka.

Albo byłam bardzo nieskupiona podczas czytania, albo ta książka nie ma za wiele konkretów do zaoferowania. Mam wrażenie, że nic tu nie zostało dokładniej opisane, wszystko jest takie jakby niedopowiedziane.

Z jednej strony ktoś mógłby powiedzieć, że to zaleta, bo autor niewiele narzuca, ale z drugiej ta historia na pewno nie zostawi większego śladu w mojej głowie.

I te niezakończone wątki. I to zakończenie takie jakieś niedorobione. I postać Czorta, do której nie można się zbliżyć.

Nie była to może jeszcze droga przez mękę, głównie dlatego, że czytało mi się ją dosyć szybko. Ale chyba tak samo szybko wyleci mi ona z głowy.

Albo byłam bardzo nieskupiona podczas czytania, albo ta książka nie ma za wiele konkretów do zaoferowania. Mam wrażenie, że nic tu nie zostało dokładniej opisane, wszystko jest takie jakby niedopowiedziane.

Z jednej strony ktoś mógłby powiedzieć, że to zaleta, bo autor niewiele narzuca, ale z drugiej ta historia na pewno nie zostawi większego śladu w mojej głowie.

I...

Sięgnęłam po tę książkę przypadkiem. Kompletnie nie miałam jej w planach, ale skoro wpadła mi w ręce to postanowiłam ją przeczytać. Nie ukrywam, że po części dlatego, że spodobała mi się okładka. 😅

Na samym początku moja pierwsza myśl zwrociła się w stronę "na pewno mi się nie spodoba", ale im dalej w las tym bardziej się do niej przekonywałam.

Wciągnęłam się w tę historię i momentami nie mogłam przerwać lektury chcąc dowiedzieć się co nastapi dalej. Muszę przyznać, że autor potrafi trzymać w napięciu. Co jest zaskakujące patrząc na fakt, że "Osa" wcale nie ma skomplikowanej fabuły.

I to zakończenie! W końcu książka, która nie zawiodła mnie po całości przy zakończeniu. Pozostawia taki w sam raz niedosyt, który zostawił mnie w lekkiej konsternacji. Jest szybkie, ale to takie szybkie zerwanie plastra, tylko że nie boli tak bardzo.

Generalnie mi się podobała i cieszę się, ze nie zdecydowałam się jej porzucić na początku. Zauważyłam, że szybko mam ochotę tak porzucać książki, ktore nie sa ze sprawdzonego źródła. Przez to moglabym nie przeczytać i tej, a myślę, że było warto.

Jedyne czego nie rozumiem, to idea kamer, która nigdy nie zaistniała.

Sięgnęłam po tę książkę przypadkiem. Kompletnie nie miałam jej w planach, ale skoro wpadła mi w ręce to postanowiłam ją przeczytać. Nie ukrywam, że po części dlatego, że spodobała mi się okładka. 😅

Na samym początku moja pierwsza myśl zwrociła się w stronę "na pewno mi się nie spodoba", ale im dalej w las tym bardziej się do niej przekonywałam.

Wciągnęłam się w tę...

O co chodzi z tym różowym słoniem? To pytanie zawsze zadawałam sobie ze względu na członka mojej rodziny, który kilka razy o nim wspominał. Cieszę się, że "Lesio" wpadł w moje ręce, bo w końcu mogłam dołączyć do grupki wtajemniczonych osób.

Jest to pełna humoru książka, która przenosi do świata tak absurdalnego, że nagle wszystkie głupie czy nieprzemyślane rzeczy z mojego życia stały się odrobinę bledsze. Czasami wręcz trudno zrozumieć poczynania głównego bohatera, co tłumaczy dlaczego niegdyś mnie do niego porównywano.

Niestety, kolejna książka na mojej liście, której zakończenie pozostawiło niedosyt oraz poczucie, że było pisane na szybko.

O co chodzi z tym różowym słoniem? To pytanie zawsze zadawałam sobie ze względu na członka mojej rodziny, który kilka razy o nim wspominał. Cieszę się, że "Lesio" wpadł w moje ręce, bo w końcu mogłam dołączyć do grupki wtajemniczonych osób.

Jest to pełna humoru książka, która przenosi do świata tak absurdalnego, że nagle wszystkie głupie czy nieprzemyślane rzeczy z...

Zaskoczyła mnie kilka razy, była wciągająca, ale czegoś mi zabrakło w końcówce - jakby była napisana w pośpiechu i na czymś mocniejszym. Mam wrażenie, że to zakończenie trochę odebrało tej książce.

Z lekkim przerażeniem mam wrażenie, że część tej książki jest dzisiaj aktualna, co widzę nawet po sobie.

Zaskoczyła mnie kilka razy, była wciągająca, ale czegoś mi zabrakło w końcówce - jakby była napisana w pośpiechu i na czymś mocniejszym. Mam wrażenie, że to zakończenie trochę odebrało tej książce.

Z lekkim przerażeniem mam wrażenie, że część tej książki jest dzisiaj aktualna, co widzę nawet po sobie.

Bardzo dobra książka.

Jest jaki taki miły kocyk, który otula w gorsze dni. Bardzo lekka, a przy tym bardzo szybko się ją czyta. Miła odskocznia od problemów dnia codziennego.

Bardzo dobra książka.

Jest jaki taki miły kocyk, który otula w gorsze dni. Bardzo lekka, a przy tym bardzo szybko się ją czyta. Miła odskocznia od problemów dnia codziennego.

Ciekawy temat, ale sposob pisania nie do konca mi podszedł. Trochę informacji sie powtarzało.
Siegajac po te książkę myślałam tez, ze bedzie wiecej informacji o doroslych juz dzieciach, które wystąpiły w programie (ale rozumiem też dlaczego nie bylo więcej).

Ciekawy temat, ale sposob pisania nie do konca mi podszedł. Trochę informacji sie powtarzało.
Siegajac po te książkę myślałam tez, ze bedzie wiecej informacji o doroslych juz dzieciach, które wystąpiły w programie (ale rozumiem też dlaczego nie bylo więcej).

Pierwsza ksiazka w 2023 roku przeczytana.

Kompletnie nie byłam świadoma, że ta historia tak sie toczy. Ciesze się, ze przeczytałam i z chęcią obejrzę film.

Pierwsza ksiazka w 2023 roku przeczytana.

Kompletnie nie byłam świadoma, że ta historia tak sie toczy. Ciesze się, ze przeczytałam i z chęcią obejrzę film.

Z początku bardzo wciągająca, potem zaczęła mi się trochę ciągnąć.

Jeśli chodzi o zakończenie - nie jestem fanką tego jak zostało rozwiązany główny wątek.

Chyba oczekiwałam czegoś więcej.

Z początku bardzo wciągająca, potem zaczęła mi się trochę ciągnąć.

Jeśli chodzi o zakończenie - nie jestem fanką tego jak zostało rozwiązany główny wątek.

Chyba oczekiwałam czegoś więcej.

To było moje pierwsze zetknięcie się z historią Shackletona i cieszę się, że mogłam zapoznać się z tymi wydarzeniami.

Z początku było mi trudno się wciągnąć, gdyż wstęp skupia się na przedstawieniu bohaterów. Przyznam szczerze, że trochę się w tym gubiłam. Dodatkowe zamieszanie wprowadzały zdjęcia uczestników, które nie były dopasowane do opisów. Tak więc czytając opis o osobie X z boku widniało zdjęcie osoby Y.

Sama historia wyprawy była wciągająca. Mimo że mniej więcej wiedziałam w jakim nastroju się zakończy, to i tak chciałam dowiedzieć się, jak do tego dojdzie. Dodatkowo opisy surowej Antarktydy sprawiały, że mimo siedzenia w ciepłym domu robiło mi się zimno. Z kolei opisy diety uczestników łamały mi serce.

Jest to historia inspirująca i pokazująca do czego zdolni są ludzie, aby przetrwać mimo wszelkich trudności. To nie jest książka, która sprawi, że czytelnik poczuje się otulony kocykiem. Wręcz przeciwnie. Można się czuć wystawionym na mroźny, przenikliwy wiatr bez kurtki. Ale ciekawość sprawia, że można to wytrzymać.

To było moje pierwsze zetknięcie się z historią Shackletona i cieszę się, że mogłam zapoznać się z tymi wydarzeniami.

Z początku było mi trudno się wciągnąć, gdyż wstęp skupia się na przedstawieniu bohaterów. Przyznam szczerze, że trochę się w tym gubiłam. Dodatkowe zamieszanie wprowadzały zdjęcia uczestników, które nie były dopasowane do opisów. Tak więc czytając opis o...

Zawsze jak sięgam po książki Backmana to mam wysokie oczekiwania i boję się, że się zawiodę. Jednak w znacznej większości udaję mi się uniknąć tego uczucia.

"Niespokojni ludzie" to książką, którą trudno mi sklasyfikować. Jest o po prostu o życiu, ale jednak nie do końca. Historia, przy której można się śmiać płacząc i płakać śmiejąc. Zachowuje prawdziwość w byciu nieprawdopodobną.

W tym momencie mojego życia może nie stanie się moją ulubioną, ale miło będę ją wspominać.

Zawsze jak sięgam po książki Backmana to mam wysokie oczekiwania i boję się, że się zawiodę. Jednak w znacznej większości udaję mi się uniknąć tego uczucia.

"Niespokojni ludzie" to książką, którą trudno mi sklasyfikować. Jest o po prostu o życiu, ale jednak nie do końca. Historia, przy której można się śmiać płacząc i płakać śmiejąc. Zachowuje prawdziwość w byciu...

Dużo wyciągnęłam z tej książki odnośnie całej koncepcji i nie ukrywam, że mi się spodobała.

Dużo wyciągnęłam z tej książki odnośnie całej koncepcji i nie ukrywam, że mi się spodobała.

Bardzo dobrze się bawiłam przy tej opowieści, mimo że oglądałam serial kilka lat temu.

Cała historia jest dziwna, czasami obrzydliwa, ale ma w sobie coś, co sprawia, że chce się ją skończyć. I mimo że znałam rozwiązanie to chciałam poznać je jeszcze raz, tym razem w wersji pisanej.

Jedynie sama końcówka wbiła mnie bardziej w fotel podczas oglądania serialu (scena po napisach) niż w książce. Chociaż może to być związane z faktem, że to zakończenie już po prostu znałam.

Nie jest to książka idealna (jakby którakolwiek książka była), ale jako ciekawa, trochę niepokojąca historia wypada bardzo dobrze.

Bardzo dobrze się bawiłam przy tej opowieści, mimo że oglądałam serial kilka lat temu.

Cała historia jest dziwna, czasami obrzydliwa, ale ma w sobie coś, co sprawia, że chce się ją skończyć. I mimo że znałam rozwiązanie to chciałam poznać je jeszcze raz, tym razem w wersji pisanej.

Jedynie sama końcówka wbiła mnie bardziej w fotel podczas oglądania serialu (scena po...