Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Trochę lepsza niż tom 1, ale też mniej logiczna. Sytuacje i to co mówią bohaterowie przeczą sobie wzajemnie.
SPOILER:
Np. Księżniczka państwa A dała się sprowokować i wyzwać na pojedynek przez szermierza z państwa B, więc w obronie honoru musiała z nim walczyć. Ona i cała jej rodzina (w tym przypadku wojsko, bo była przywódcą wojsk).

Kilkaset stron dalej bohaterowie z państwa A rozmawiają jak zabić legalnie obcego księcia państwa B i mówią, że z księciem to tylko księżniczka może walczyć, bo inaczej utracą "zdolność honorową". A w sytuacji opisanej wyżej, kiedy było to w drugą stronę to co, szermierz bez lipy mógł wyzwać książniczkę i już państwo B nie traciło zdolności honorowej? Bezsens...

Inna sytuacja. Achaja została uświadomiona co będzie robić w Zwiadzie. Ma robić świństwa, zabić matkę w połogu żeby wprawić w ruch jakiś plan, żeby przestrzec przed czymś strasznym swój kraj. Mniejsze zło - jak to często w różnych historiach bywa.
Jest tego doskonale świadoma i rozmawia o tym z Arne w Wielkim Lesie.

Potem ma zabić księcia o którym mowa w poprzednim przypadku - mówi że nie zrobi tego, nie będzie katem. No gdzie tu logika?
Autor jest bardzo niekonsekwentny. Mam wrażenie że dlatego, aby specjalnie napisać scenę przekonywania Achai i pokazać jakim to Biafra jest gnojem.
KONIEC SPOILERA

Albo jestem za stary, że zaczynają mi przeszkadzać nielogiczności, albo po prostu zacząłem czytać lepszych autorów, z większym talentem do pisania...
Brakuje mu też słownictwa. Ciągła "dupa" i "suka" w opisie kobiet nudzi się szybko, brak inwencji. A zdecydowanie ulubionym słowem pana Andrzeja jest "pragmatyzm" ;)

Trochę lepsza niż tom 1, ale też mniej logiczna. Sytuacje i to co mówią bohaterowie przeczą sobie wzajemnie.
SPOILER:
Np. Księżniczka państwa A dała się sprowokować i wyzwać na pojedynek przez szermierza z państwa B, więc w obronie honoru musiała z nim walczyć. Ona i cała jej rodzina (w tym przypadku wojsko, bo była przywódcą wojsk).

Kilkaset stron dalej bohaterowie z...

Jakbym to miał w wersji fizycznej to bym spalił...
Takie to głupie, nielogiczne, bezsensowne, źle napisane.

Autor na każdym kroku zaznacza kto co powiedział, nawet jak przez 10 minut rozmawiaja tylko dwie osoby.. Ciągle jest
"..." - powiedział olbrzym
"..." - powiedział człowiek w kapturze
"..." odparł olbrzym
"..." odpowiedział człowiek w kapturze

Zupełnie nie chce się tego słuchać, nawet przy zmywaniu naczyń. Albo inaczej - nie nie chce się, a nie da się.

Kolejną głupotą jest nielogiczność, naciąganie faktów. Zupełnie jakby pisało to dziecko.
SPOILER
Np wspomniany wyżej "olbrzym" dostał wiadomość przed ucztą od kogoś z informacją "o północy w sali tronowej"
Na uczcie się nawalił (bardzo logiczne, żeby się upić przed spotkaniem z niewiadomo kim), ledwo zdążył przed północą, ale dotarł. W sali tronowej po ciemku potknął się o zakrwawione ciało władcy. W kilka sekund drzwi się otwierają i otacz go z tuzin strażników z włóczniami i kuszami. Oczywiście musieli czekać na niego, żeby gościa wrobić, ale nikogo to nie zastanawia. Oczywiście od razu wydany wyrok śmierci bo to na pewno on zabił... JASNE..

Kolejny przykład - król uznany za zabójcę trafił do innego państwa ze swoim przyjacielem złodziejem-zabójcą. Rozmawiają że władca tego królestwa ma przydomek "okrutnik", ale ten domniemany król-zabójca zna go pod pseudonimem "dobrotliwy" - z uczt. Łapie ich straż, przedstawiają się jako władca sasiedniego kraju z przyjacielem, a ten "dobrotliwy okrutnik" (ani nikt ze świty)oczywiście nie potrafi rozpoznać króla sąsiedniego państwa.. serio?

W tym miejscu przestałem słuchać. Polecam jedynie dla dzieci - nie nastolatków, ale dzieci właśnie. Im może nie będą takie głupoty przeszkadzać.
Szajs straszny

Jakbym to miał w wersji fizycznej to bym spalił...
Takie to głupie, nielogiczne, bezsensowne, źle napisane.

Autor na każdym kroku zaznacza kto co powiedział, nawet jak przez 10 minut rozmawiaja tylko dwie osoby.. Ciągle jest
"..." - powiedział olbrzym
"..." - powiedział człowiek w kapturze
"..." odparł olbrzym
"..." odpowiedział człowiek w kapturze

Zupełnie nie chce się...

Kolejna książka nudnego uniwersum..

Kolejna książka nudnego uniwersum..

Najlepsze uniwersum Pana Gołkowskiego. Świat po "niedorobionej apokalipsie". Słońce stanęło, Ziemia przestała się obracać, niebiosa się rozstąpiła, legiony aniołów wychwalały Pana a On... nie pojawił się.
Niebiancy posłańcy zatrudniają komorników, którzy przemierzają zniszczony świat i egzekwują "dług" życia od grzeszników. Jednym z takich komorników jest Ezekiel Siódmy aka "Zek", któego losy poznajemy przez trzy księgi.

Po słabych (w mojej opinii) książkach w świecie Stalkera - jest to pozycja, która wraca mi nadzieję, że pan Michał zacznie pisać coś, co czytelnika wciągnie ;)

Najlepsze uniwersum Pana Gołkowskiego. Świat po "niedorobionej apokalipsie". Słońce stanęło, Ziemia przestała się obracać, niebiosa się rozstąpiła, legiony aniołów wychwalały Pana a On... nie pojawił się.
Niebiancy posłańcy zatrudniają komorników, którzy przemierzają zniszczony świat i egzekwują "dług" życia od grzeszników. Jednym z takich komorników jest Ezekiel Siódmy aka...

Szybka recka: fajny język, fajny świat, bardzo lubię ten klimat. Bardzo podoba mi się też sposób pisania Pana Michała. Polecam ;)

Szybka recka: fajny język, fajny świat, bardzo lubię ten klimat. Bardzo podoba mi się też sposób pisania Pana Michała. Polecam ;)

Próbowałem, starałem to coś przeczytać. Jednak chyba jestem na to za stary... Książkę polecę nastolatkom, którzy nie zastanawiają się nad tym, czy coś co robią bohaterowie ma sens czy nie. Wiele rzeczy opisanych jest niespójnie, chaotycznie. W sumie to dotrwałem może do 20 strony i odpuściłem - po prostu nie mogłem się przełamać do czytania tego czegoś...

Próbowałem, starałem to coś przeczytać. Jednak chyba jestem na to za stary... Książkę polecę nastolatkom, którzy nie zastanawiają się nad tym, czy coś co robią bohaterowie ma sens czy nie. Wiele rzeczy opisanych jest niespójnie, chaotycznie. W sumie to dotrwałem może do 20 strony i odpuściłem - po prostu nie mogłem się przełamać do czytania tego czegoś...

Zbiór opowiadań o szarych ludziach, którym przytrafiają się różne przygody z magią w tle(a właściwie na pierwszym planie). Niemal wszystkie z neutralnym lub złym zakończeniem (dla bohaterów). Mnie osobiście opowiadania nie porwały fabułą, jednak trzeba przyznać, że są bardzo oryginalne i fajnie przemyślane.

Zbiór opowiadań o szarych ludziach, którym przytrafiają się różne przygody z magią w tle(a właściwie na pierwszym planie). Niemal wszystkie z neutralnym lub złym zakończeniem (dla bohaterów). Mnie osobiście opowiadania nie porwały fabułą, jednak trzeba przyznać, że są bardzo oryginalne i fajnie przemyślane.

Książka ciekawa, ale nie wybitna. Bardzo intrygująca wizja przyszłości, zmuszająca do zastanowienia się nad tym, jak może rozwinąć się obecne uzależnienie ludzi od technologii.
Przemyślenia te przedstawione są za pomocą fragmentu życia Norberta - iwenciarza, który kręci wydarzenia - im bardziej szokujące, wzbudzające emocje - tym lepiej, bo będą miały więcej wejść.

Wyolbrzymienie dzisiejszego obrazu społeczeństwa i przyszłość ery Internetu - jak najbardziej możliwa do spełnienia, przez co tym bardziej straszna

Książka ciekawa, ale nie wybitna. Bardzo intrygująca wizja przyszłości, zmuszająca do zastanowienia się nad tym, jak może rozwinąć się obecne uzależnienie ludzi od technologii.
Przemyślenia te przedstawione są za pomocą fragmentu życia Norberta - iwenciarza, który kręci wydarzenia - im bardziej szokujące, wzbudzające emocje - tym lepiej, bo będą miały więcej...

Bardzo fajny cykl.
Wciąga od samego początku. Bardzo ciekawie napisane postacie - zwłaszcza główny bohater. Lekki kryminał, dużo wojskowych gier, jeszcze więcej wojny i wszechobecnej niepewności z nią związanej. Szczerze polecam

Bardzo fajny cykl.
Wciąga od samego początku. Bardzo ciekawie napisane postacie - zwłaszcza główny bohater. Lekki kryminał, dużo wojskowych gier, jeszcze więcej wojny i wszechobecnej niepewności z nią związanej. Szczerze polecam

Bardzo fajny cykl.
Wciąga od samego początku. Bardzo ciekawie napisane postacie - zwłaszcza główny bohater. Lekki kryminał, dużo wojskowych gier, jeszcze więcej wojny i wszechobecnej niepewności z nią związanej. Szczerze polecam

Bardzo fajny cykl.
Wciąga od samego początku. Bardzo ciekawie napisane postacie - zwłaszcza główny bohater. Lekki kryminał, dużo wojskowych gier, jeszcze więcej wojny i wszechobecnej niepewności z nią związanej. Szczerze polecam

Bardzo fajny cykl.
Wciąga od samego początku. Bardzo ciekawie napisane postacie - zwłaszcza główny bohater. Lekki kryminał, dużo wojskowych gier, jeszcze więcej wojny i wszechobecnej niepewności z nią związanej. Szczerze polecam

Bardzo fajny cykl.
Wciąga od samego początku. Bardzo ciekawie napisane postacie - zwłaszcza główny bohater. Lekki kryminał, dużo wojskowych gier, jeszcze więcej wojny i wszechobecnej niepewności z nią związanej. Szczerze polecam

Bardzo średnia książka. wręcz średnio-słaba. Nie wiem skąd się wzięła taka wysoka ocena cyklu. To takie lekkie i nudne fantasy dla dzieci w wieku 12-16 lat. Zero głębi, zero-jedynkowe, płytkie postacie. Książka niczym nie porywa - no może delikatnie pod koniec gdy dochodzi do walki.
Fabuła do bólu przewidywalna i widać, że pisana do młodego odbiorcy.
Wydarzenia do bólu nierealistyczne - chodzi mi o zachowania postaci, słowa, gesty. Może kolejne tomy są lepsze - ale sorki, ja się przemęczyłem przez ten i po kolejne nie zamierzam sięgać.

Bardzo średnia książka. wręcz średnio-słaba. Nie wiem skąd się wzięła taka wysoka ocena cyklu. To takie lekkie i nudne fantasy dla dzieci w wieku 12-16 lat. Zero głębi, zero-jedynkowe, płytkie postacie. Książka niczym nie porywa - no może delikatnie pod koniec gdy dochodzi do walki.
Fabuła do bólu przewidywalna i widać, że pisana do młodego odbiorcy.
Wydarzenia do bólu...

Wysoka ocena mnie zachęciłą do tej książki, ale jest ona bardzo... nijaka. Nie wciąga, jest nudna, dłuży się strasznie. Bohaterowie bez wyrazu - ciekawszy jedynie fragment walki Odłamkowego z królem.
Nie wiem czym się tutaj zachwycać.. to już Oko Jelenia było ciekawsze bo pod koniec pierwszej książki wciągnęło mnie

Wysoka ocena mnie zachęciłą do tej książki, ale jest ona bardzo... nijaka. Nie wciąga, jest nudna, dłuży się strasznie. Bohaterowie bez wyrazu - ciekawszy jedynie fragment walki Odłamkowego z królem.
Nie wiem czym się tutaj zachwycać.. to już Oko Jelenia było ciekawsze bo pod koniec pierwszej książki wciągnęło mnie

Słabizna...
Zupełnie brak tu ducha Mordimera. Spolegliwy, łagodny, spokojny, GRZECZNY nawet. Zupełna pomyłka pana Piekary... jeżeli takie będą kolejne książki o Inkwizytorze to przestaję czytać.
Z hardego, przenikliwego inkwizytora Madderdin stał się... ciapą, łajzą która niczego nie potrafi się domyśleć i już nawet czytelnik łapie szybciej niż on.

Bardzo się zawiodłem

Słabizna...
Zupełnie brak tu ducha Mordimera. Spolegliwy, łagodny, spokojny, GRZECZNY nawet. Zupełna pomyłka pana Piekary... jeżeli takie będą kolejne książki o Inkwizytorze to przestaję czytać.
Z hardego, przenikliwego inkwizytora Madderdin stał się... ciapą, łajzą która niczego nie potrafi się domyśleć i już nawet czytelnik łapie szybciej niż on.

Bardzo się zawiodłem

Powieść kryminalna w czasach Polski szlacheckiej po śmierci Jana III Sobieskiego. Autor przedstawia życie w tamtej epoce, zwyczaje możnych, ich problemy i pragnienia.
Wszystko na tle tajemnicy tytułowego charakternika.

Książka mnie na początku wybitnie nudziła i nie potrafiła zaciakawić. Zmusiłem się do niej i nie żałuję. Jak się już przełamiemy i damy wciągnąć to nie daje się oderwać.

Powieść kryminalna w czasach Polski szlacheckiej po śmierci Jana III Sobieskiego. Autor przedstawia życie w tamtej epoce, zwyczaje możnych, ich problemy i pragnienia.
Wszystko na tle tajemnicy tytułowego charakternika.

Książka mnie na początku wybitnie nudziła i nie potrafiła zaciakawić. Zmusiłem się do niej i nie żałuję. Jak się już przełamiemy i damy wciągnąć to nie daje...

Bardzo ciekawa książka.
Początkowo jej konwencja mnie nie zaciekawiła, ale z kolejnymi rozdziałami było coraz ciekawiej.
Początkowo myślałem, że główny bohater jest jakimś pedofilem - lecz to zupełnie inna bajka.
Zwykłe życie głownego bohatera przedstawione tu jest względem niego bezwzględne, brutalne, szare. Wszystko się zmienia gdy poznaje tajemniczą Alicję - wydawało by się ze zwykłą dziewczynkę, ale... ale do dziś zadaję sobie pytanie kim(czym?) ona właściwie jest.

Bardzo ciekawa książka.
Początkowo jej konwencja mnie nie zaciekawiła, ale z kolejnymi rozdziałami było coraz ciekawiej.
Początkowo myślałem, że główny bohater jest jakimś pedofilem - lecz to zupełnie inna bajka.
Zwykłe życie głownego bohatera przedstawione tu jest względem niego bezwzględne, brutalne, szare. Wszystko się zmienia gdy poznaje tajemniczą Alicję - wydawało...

Słaba, nudna, przeciętna.
To właśnie jest dla mnie idealny przykład książki dla nastolatek. o miłości, nienawiści, wrogach w szkole, a wszystko podszyte czy wręcz nasączone magią. Fakt, ze późniejsze przygody są troszkę ciekawsze(jak zaczyna robić sie mrocznie) ale wg mnie to wciąż denny cykl dla osób(zwłaszcza płci pięknej) które są młode i dopiero zaczynają przygodę z czytelnictwem.

Słaba, nudna, przeciętna.
To właśnie jest dla mnie idealny przykład książki dla nastolatek. o miłości, nienawiści, wrogach w szkole, a wszystko podszyte czy wręcz nasączone magią. Fakt, ze późniejsze przygody są troszkę ciekawsze(jak zaczyna robić sie mrocznie) ale wg mnie to wciąż denny cykl dla osób(zwłaszcza płci pięknej) które są młode i dopiero zaczynają przygodę z...

Znane wszystkim bajki opowiedziane na nowo, osadzone wśród wierzeń słowian, krwawe. Świetne :) Lepsze niż właściwa historia

Znane wszystkim bajki opowiedziane na nowo, osadzone wśród wierzeń słowian, krwawe. Świetne :) Lepsze niż właściwa historia

Ujdzie. Szału nie ma.
Autor stworzył ciekawy świat, ale nie zachwyca historią, nie wciąga tak jak by mógł. Momentami fabuła ciągnie się jak flaki z olejem - aż się odechciewa czytać. Nie rozumiem tych, którzy uważają to za arcydzieło - jest wiele lepszych książek polskich autorów

Ujdzie. Szału nie ma.
Autor stworzył ciekawy świat, ale nie zachwyca historią, nie wciąga tak jak by mógł. Momentami fabuła ciągnie się jak flaki z olejem - aż się odechciewa czytać. Nie rozumiem tych, którzy uważają to za arcydzieło - jest wiele lepszych książek polskich autorów

Mam wrażenie, że Jacek Piekara chciał pokazać, że potrafi pisać mocne, dobitne książki z obnażeniem wszystkich słabości ludzi(sadyzm, pociąg seksualny, pociąg do władzy, dążenie do celu po trupach).
Fabuła zaczyna się rozkręcać i wciągać dopiero pod sam koniec, wcześniej do książki się przymuszałem.
Ogólnie to wydaje mi się, że te opisy gore są zbędne momentami i służą tylko podkreśleniu beznadziejności i zezwierzęcenia ludzi w Przenajświętszej

Mam wrażenie, że Jacek Piekara chciał pokazać, że potrafi pisać mocne, dobitne książki z obnażeniem wszystkich słabości ludzi(sadyzm, pociąg seksualny, pociąg do władzy, dążenie do celu po trupach).
Fabuła zaczyna się rozkręcać i wciągać dopiero pod sam koniec, wcześniej do książki się przymuszałem.
Ogólnie to wydaje mi się, że te opisy gore są zbędne momentami i służą...