-
Artykuły„Nie ma bardziej zagadkowego stworzenia niż człowiek” – mówi Anna NiemczynowBarbaraDorosz2
-
ArtykułyNie jesteś sama. Rozmawiamy z Kathleen Glasgow, autorką „Girl in Pieces”Zofia Karaszewska2
-
ArtykułyKsiążka na Dzień Matki. Sprawdź propozycje wydawnictwa Czwarta StronaLubimyCzytać1
-
ArtykułyBabcie z fińskiej dzielnicy nadchodzą. Przeczytaj najnowszą książkę Marty Kisiel!LubimyCzytać2
Biblioteczka
2016-11-04
2016-10-11
2016-04-15
Pani Małgorzata dosyć ciekawie opowiedziała historię życia z Grzegorzem Ciechowskim, jednak można odnieść wrażenie że w tej rozmowie chciała wybielić swoją osobę i mimo iż miał być to wywiad wyjaśniający pewien etap w jej życiu to jednak w moim odczuciu nie powiedziała wszystkiego. Sama Pani Krystyna złapała ją na tym iż nie wspomniała o tym że Grzegorz zażywał kokainę, a później jednak miała anegdotę z tym narkotykiem w tle. Nie wiem czy to niekonsekwencja w działu czy świadomy zabieg, natomiast nie specjalnie mi się to spodobało. Zabolały mnie również opisy i porównania Pani Małgorzaty kiedy przyszło jej opisywać świat elit i inteligencję którą miała podczas małżeństwa z panem Józefem a kręgi w których poruszał się Grzegorz. Z Pani Małgorzaty wyszła cała buta i taka arogancka pretensjonalność, bardzo ciężko czytało się te fragmenty w książce dlatego początek książki jest najbardziej męczący.
Mimo to polecam tę książkę każdemu, kogo interesuje postać Grzegorza Ciechowskiego. Najbardziej interesującymi momentami były z pewnością te dotyczącej świeżej miłości, zakochania, jak również tworzenia videoklipów do "Ciała" i "Nie pytaj o Polskę". Duże wrażenie zrobiło na mnie w jak niezwykły sposób Pani Małgorzata i Grzegorz spotykali na swojej drodze takie osobistości jak Kora, Kayah, Prezydent Kwaśniewski, Olbrychski czy Ryszard Kalisz.
Podsumowując, jeśli jesteś fanem Republiki i masz na tyle dużo cierpliwości, żeby przemęczyć się z pierwszymi stronami to jak najbardziej Ci polecam tę książkę. Jeśli jednak nie jesteś wielkim fanem Pani Małgorzaty Potockiej, to ta książka nic nie zmieni.
Pani Małgorzata dosyć ciekawie opowiedziała historię życia z Grzegorzem Ciechowskim, jednak można odnieść wrażenie że w tej rozmowie chciała wybielić swoją osobę i mimo iż miał być to wywiad wyjaśniający pewien etap w jej życiu to jednak w moim odczuciu nie powiedziała wszystkiego. Sama Pani Krystyna złapała ją na tym iż nie wspomniała o tym że Grzegorz zażywał kokainę, a...
więcej mniej Pokaż mimo to2015-12-26
Jedna z najlepszych książek jakie w życiu czytałem. Mnogość wątków i postaci nie pozwala czytelnikowi nawet na chwilę odczucia, że książka się dłuży. Dla osób dopiero co podchodzących, drobna rada - nie odstawiajcie książki na tydzień, starajcie się czytać regularnie, aby bez problemu wiązać bohaterów pobocznych z historiami. Są postaci, które przewijają się raz na 30-50 stron i łatwo zapomnieć kim i od kogo byli. Dla książki ma to ogromne znaczenie. GoT to pozycja obowiązkowa dla każdego fana fantastyki i szczerze polecam ją wszystkim. Piszę to jako osoba nie oglądająca serialu. :)
Jedna z najlepszych książek jakie w życiu czytałem. Mnogość wątków i postaci nie pozwala czytelnikowi nawet na chwilę odczucia, że książka się dłuży. Dla osób dopiero co podchodzących, drobna rada - nie odstawiajcie książki na tydzień, starajcie się czytać regularnie, aby bez problemu wiązać bohaterów pobocznych z historiami. Są postaci, które przewijają się raz na 30-50...
więcej mniej Pokaż mimo to2015-11-17
2014
Sapkowski to absolutny geniusz fantastyki, a to w jaki sposób decyduje Geralt i czym się kieruje powinno być dla socjologów tematem ich prac magisterskich i doktorskich ws. ludzkiej moralności i wyborów człowieka w trudnych sytuacjach. Wspaniałe historie, świetnie wykreowane postacie, takimi dziełami możemy chwalić nasz naród na całym świecie.
Sapkowski to absolutny geniusz fantastyki, a to w jaki sposób decyduje Geralt i czym się kieruje powinno być dla socjologów tematem ich prac magisterskich i doktorskich ws. ludzkiej moralności i wyborów człowieka w trudnych sytuacjach. Wspaniałe historie, świetnie wykreowane postacie, takimi dziełami możemy chwalić nasz naród na całym świecie.
Pokaż mimo to2015-01-01
Hilarystyczna w momencie, kiedy mamy ze sobą wydanie z komentarzami i wyjaśnieniami. Plaut faktycznie jako pionier komedii dał kierunek twórcom jak tworzyć ten gatunek. Absolutny majstersztyk.
Hilarystyczna w momencie, kiedy mamy ze sobą wydanie z komentarzami i wyjaśnieniami. Plaut faktycznie jako pionier komedii dał kierunek twórcom jak tworzyć ten gatunek. Absolutny majstersztyk.
Pokaż mimo to2014-11
Mimo mojej miłości do Agenta 007, książkę "Dr No" na początku czyta się bardzo ciężko i rozkręca się ona dopiero w połowie. Fleming oddał wspaniale obraz Jamajki lat 60', James Bond wykreowany jest na inteligentnego twardziela (nie dziwi mnie że pierwszym wyborem reżysera był Sean Connery), a sama finałowa potyczka bardzo różni się od tej filmowej. Ciekawa i zwięzła, lecz brakowało jej filmowego klimatu.
Mimo mojej miłości do Agenta 007, książkę "Dr No" na początku czyta się bardzo ciężko i rozkręca się ona dopiero w połowie. Fleming oddał wspaniale obraz Jamajki lat 60', James Bond wykreowany jest na inteligentnego twardziela (nie dziwi mnie że pierwszym wyborem reżysera był Sean Connery), a sama finałowa potyczka bardzo różni się od tej filmowej. Ciekawa i zwięzła, lecz...
więcej mniej Pokaż mimo to2013
Jedna z najlepszych książek o Barcelonie. Wspaniała relacja wyspiarskiego fanatyka Barçy, wiele "smaczków" i ciekawych historii, których przeciętny kibic raczej nie zna. Mnie najbardziej zafascynowały rozdziały o Pique i Puyolu, lecz z pewnością każdy fan Blaugrany znajdzie coś dla siebie. Z pewnością ta książka pomoże części młodszych kibiców zrozumieć jakie są różnice między Zarządem Laporty, a Zarządem Rosella & Bartomeu i czemu duża część socios pragnie obalić obecnie panujących. Graham Hunter to wieloletni dziennikarz ESPN który w cotygodniowych felietonach raczy nas swoimi spostrzeżeniami związanymi z Barçą, w formie książkowej jest równie dobry.
Jedna z najlepszych książek o Barcelonie. Wspaniała relacja wyspiarskiego fanatyka Barçy, wiele "smaczków" i ciekawych historii, których przeciętny kibic raczej nie zna. Mnie najbardziej zafascynowały rozdziały o Pique i Puyolu, lecz z pewnością każdy fan Blaugrany znajdzie coś dla siebie. Z pewnością ta książka pomoże części młodszych kibiców zrozumieć jakie są różnice...
więcej mniej Pokaż mimo to2015-05-26
Bardzo się zawiodłem na tej książce. Niby śmieszna, niby lekko napisana, niby Górski, ale brakowało w niej najważniejszego - kontentu. Górski przysypał kilkoma żartami, pojawiły się stare dobre monologi np. Królikowskiego, jednak sama książka nic nie wnosi dla czytelnika, samej treści było niewiele, a ta została rozciągnięta na 200(?) stron. Niewarta swojej ceny, szczególnie że czyta się ją jak tani tygodniowy magazyn.
Bardzo się zawiodłem na tej książce. Niby śmieszna, niby lekko napisana, niby Górski, ale brakowało w niej najważniejszego - kontentu. Górski przysypał kilkoma żartami, pojawiły się stare dobre monologi np. Królikowskiego, jednak sama książka nic nie wnosi dla czytelnika, samej treści było niewiele, a ta została rozciągnięta na 200(?) stron. Niewarta swojej ceny,...
więcej mniej Pokaż mimo to2015-05-26
Jeśli jesteś osobą, która wciąż szuka siebie, pragnie odkryć swój światopogląd i mieć swoje zdanie, to rozpocznij tę podróż wraz z tą książką. Pan Leszek był najwybitniejszym polskim filozofem i myślicielem, a sposób w jaki się wypowiadał i pisał, to absolutnie mistrzostwo świata. Nie spotkałem jeszcze nikogo, kto o tak trudnych rzeczach pisze równie prosto.
Jeśli jesteś osobą, która wciąż szuka siebie, pragnie odkryć swój światopogląd i mieć swoje zdanie, to rozpocznij tę podróż wraz z tą książką. Pan Leszek był najwybitniejszym polskim filozofem i myślicielem, a sposób w jaki się wypowiadał i pisał, to absolutnie mistrzostwo świata. Nie spotkałem jeszcze nikogo, kto o tak trudnych rzeczach pisze równie prosto.
Pokaż mimo to2013-05-26
Ciekawe uzupełnienie filmu dokumentalnego o Joy Division nadanego bodajże przez BBC i kultowego filmu Control. Sama książka w pewnym momencie staje się nudnawa i zamiast czytać o historii chłopaków z JD, jesteśmy zalewani nazwami wytwórń oraz nazwiskami wydawców, którzy dla całej historii nie odegrali aż tak istotnej roli. Zarówno Control jak i filmy dokumentalne o JD czerpią z tej książki garściami, nie sposób tego nie zauważyć. Polecam wyłącznie osobom, które w twórczości Curtisa są zakochane po uszy, przeciętny czytelnik wymęczy się nad tą książką, co widać także po ocenach na LC.
Ciekawe uzupełnienie filmu dokumentalnego o Joy Division nadanego bodajże przez BBC i kultowego filmu Control. Sama książka w pewnym momencie staje się nudnawa i zamiast czytać o historii chłopaków z JD, jesteśmy zalewani nazwami wytwórń oraz nazwiskami wydawców, którzy dla całej historii nie odegrali aż tak istotnej roli. Zarówno Control jak i filmy dokumentalne o JD...
więcej mniej Pokaż mimo to2012
Nie zrobiła na mnie ogromnego wrażenia, mimo mojej miłości do regionu i znajomości historii. Jako zapis relacji może wydać się ciekawa, jednak Orwel nie potrafił w nią tchnąć życia.
Nie zrobiła na mnie ogromnego wrażenia, mimo mojej miłości do regionu i znajomości historii. Jako zapis relacji może wydać się ciekawa, jednak Orwel nie potrafił w nią tchnąć życia.
Pokaż mimo to2015-05-26
Najlepsza książka o sportowcu jaką miałem okazje przeczytać. Zalewani historiami o grzecznych piłkarzach jak Xavi, Iniesta czy Messi wreszcie otrzymujemy petardę (dosłownie!), człowieka demolkę, którego życie jest bogate w kontrowersje i który nie boi się o tym mówić. Znakomita, lekka, fanów futbolu zdecydowanie zachęcam.
Najlepsza książka o sportowcu jaką miałem okazje przeczytać. Zalewani historiami o grzecznych piłkarzach jak Xavi, Iniesta czy Messi wreszcie otrzymujemy petardę (dosłownie!), człowieka demolkę, którego życie jest bogate w kontrowersje i który nie boi się o tym mówić. Znakomita, lekka, fanów futbolu zdecydowanie zachęcam.
Pokaż mimo to
Książka w sposób konkretny przez pierwsze 100 stron opowiada o wymaganiach fizycznych, jak i psychicznych, które są niezbędne aby móc zostać reporterem. Bardzo trafnie, przeplatając konkretne przykłady anegdotami, książkę czyta się szybko i przyjemnie. Na minus jedynie ostatnie 20-30 stron, które są przewidywaniem i narzekaniem na rozwój mediów w XX wieku. Świetna jako książka akademicka.
Książka w sposób konkretny przez pierwsze 100 stron opowiada o wymaganiach fizycznych, jak i psychicznych, które są niezbędne aby móc zostać reporterem. Bardzo trafnie, przeplatając konkretne przykłady anegdotami, książkę czyta się szybko i przyjemnie. Na minus jedynie ostatnie 20-30 stron, które są przewidywaniem i narzekaniem na rozwój mediów w XX wieku. Świetna jako...
więcej Pokaż mimo to