Książka ma już kilka lat i trzeba to brać pod uwagę podczas jej czytania, lecz mam kilka zastrzeżeń. ,,Kropki" spodobały mi się pierwszymi stronami. ale im dalej w las tym bardziej odczuwałem wrażenie, że Włodek mówi o tematach tak bardzo oczywistych, że aż za bardzo.

Książka nie jest zła, jak na 6 lat nadal ma wiele aktualnych tematów, trzeba brać pod uwagę, że nie jest to książka dla każdego co zresztą sam Włodek napisał. Jest to terapia autora i stworzył to bardziej z myślą o sobie niż o innych.

Książka ma już kilka lat i trzeba to brać pod uwagę podczas jej czytania, lecz mam kilka zastrzeżeń. ,,Kropki" spodobały mi się pierwszymi stronami. ale im dalej w las tym bardziej odczuwałem wrażenie, że Włodek mówi o tematach tak bardzo oczywistych, że aż za bardzo.

Książka nie jest zła, jak na 6 lat nadal ma wiele aktualnych tematów, trzeba brać pod uwagę, że nie jest...

Czym są "Kropki"? Dla Włodka 2016 to, jak sam o tym pisze, terapeutyczny zbiór przemyśleń, który ma na celu pomóc mu owe myśli pozbierać, poukładać, coś zrozumieć. To coś w rodzaju pamiętnika, z tym że, jak też sam pisze, pamiętniki zawierają myśli ukryte, a on pragnie być szczery ze sobą i światem, jego myśli są więc transparentne, nie ma nic do ukrycia, "interesuje go tylko prawda". Są to takie myśli, które - w założeniach autora - być może dadzą komuś do myślenia w jakimś aspekcie.

W pewnych sferach jest mi blisko do Włodka: lubiłem te chwile z jego książką, w których mogłem oddać się filozoficznym kontemplacjom egzystencjalnym o życiu, prawdzie, miłości, emocjach, systemie etc., puszczając w tle polecaną przez niego muzykę (i to jeszcze w wersji slowed+reverb). Były to jednak przemyślenia z rodzaju "wpadną na chwilę, za chwilę zastąpi je coś innego, aż nie zostanie nic".

Miałem też trochę uwag, gdy coś mną wstrząsnęło bardziej niż zwykłe Włodkowanie. Muszę jednak przyznać, że ostatni, (dość krótki rozdział) "Sens" bardzo ze mną rezonuje, bo sam też czuję od dłuższego czasu okropny weltschmertz i próbuję jakoś odnaleźć swoją drogę w życiu. "Kropki" niewiele tu zmieniły, ale też ani ja się niczego po nich nie spodziewałem, ani też Włodek nie miał tu zamiaru cokolwiek zmieniać w tym aspekcie (o czym sam pisze). Paradoksalnie jednak dzięki temu przynajmniej wiedziałem, że autor przechodził kiedyś przez coś podobnego, więc jakby nie jestem z tym sam. Czuję że sam mógłbym nawet jakoś rozwinąć niektóre kwestie z tych przedstawionych przez Włoda. Na pewno jeszcze będę nad tym myślał przy pisaniu pełnego tekstu do Magazynu Bezbek.

Czy polecam Wam lekturę? Wbrew wszystkiemu - tak. Może być nieraz zbyt oczywista, zbyt "włodkowa", bo to taki overthinking na tematy egzystencjalno-duchowo-wartościowe. Nie jest to na pewno grafomańska szmira, choć do wybitnych jej bardzo daleko.

Czym są "Kropki"? Dla Włodka 2016 to, jak sam o tym pisze, terapeutyczny zbiór przemyśleń, który ma na celu pomóc mu owe myśli pozbierać, poukładać, coś zrozumieć. To coś w rodzaju pamiętnika, z tym że, jak też sam pisze, pamiętniki zawierają myśli ukryte, a on pragnie być szczery ze sobą i światem, jego myśli są więc transparentne, nie ma nic do ukrycia, "interesuje...

Gdy zamówiłem tę książkę kilka lat temu, byłem jeszcze za młody, żeby pojąć jej treść, więc porzuciłem czytanie po kilku pierwszych rozdziałach. Po paru latach podjąłem kolejną próbę i nie żałuję. Wyciągnąłem z tej lektury wiele życiowych wartości, między innymi to, że powinniśmy doceniać wiele wynalazków, z których możemy obecnie swobodnie korzystać (samochody, smartfony, internet) oraz akceptować inność każdego z nas - nie każdy musi lubić to, co ja.

Gdy zamówiłem tę książkę kilka lat temu, byłem jeszcze za młody, żeby pojąć jej treść, więc porzuciłem czytanie po kilku pierwszych rozdziałach. Po paru latach podjąłem kolejną próbę i nie żałuję. Wyciągnąłem z tej lektury wiele życiowych wartości, między innymi to, że powinniśmy doceniać wiele wynalazków, z których możemy obecnie swobodnie korzystać (samochody, smartfony,...

Zdecydowanie warte przeczytania. Pozwala spojrzeć na parę rzeczy z nowej perspektywy oraz poukładać co nieco w głowie. Polecam każdemu i życzę miłej lektury <3

Zdecydowanie warte przeczytania. Pozwala spojrzeć na parę rzeczy z nowej perspektywy oraz poukładać co nieco w głowie. Polecam każdemu i życzę miłej lektury <3

Autor pisze o rzeczach, które są dość oczywiste i większość z nich wiedziałam już dawno, ale to wszystko mówiąc wprost zostało ładnie przelane na papier co może pozwolić na lepsze uświadomienie sobie tych wszystkich poruszanych tematów. Polecam...idealna książka na wieczory z herbatką.

Autor pisze o rzeczach, które są dość oczywiste i większość z nich wiedziałam już dawno, ale to wszystko mówiąc wprost zostało ładnie przelane na papier co może pozwolić na lepsze uświadomienie sobie tych wszystkich poruszanych tematów. Polecam...idealna książka na wieczory z herbatką.

Być może jestem wyjątkiem potwierdzającym regułę, ale przed sięgnięciem po książkę nie słyszałam o jej Autorze. Najpierw przeczytałam gdzieś w internecie cytat z książki, który wydał mi się na tyle inspirujący, że zapisałam sobie tytuł i nazwisko Autora. Przeczytałam przy pierwszej okazji, ale niestety nie pamiętałam, które zdanie wywarło na mnie wrażenie, więc nie mogłam odnaleźć go w szerszym kontekście.
Ale do rzeczy. Uważam "Kropki" za przyjemny sposób spędzenia wolnego czasu, niektóre bardziej inspirujące, prowokujące i zmuszające do refleksji, inne znacznie bledsze. Może niektórym czytelnikom lepiej poszło łączenie tytułowych kropek. Dla mnie książka była bardzo nierówna i poszatkowana. Niektórych rozdziałków mogłoby równie dobrze nie być, a inne lepiej wyszłyby dłuższe. Doceniam jednak próby zainspirowania czytelnika i narzucenia pozytywnego nastawienia.

Być może jestem wyjątkiem potwierdzającym regułę, ale przed sięgnięciem po książkę nie słyszałam o jej Autorze. Najpierw przeczytałam gdzieś w internecie cytat z książki, który wydał mi się na tyle inspirujący, że zapisałam sobie tytuł i nazwisko Autora. Przeczytałam przy pierwszej okazji, ale niestety nie pamiętałam, które zdanie wywarło na mnie wrażenie, więc nie mogłam...

Dla osób które nie czytają regularnie książka może być oporna z powodu stylu w jakim została napisana. Przecież Włod nie jest pisarzem. Cena jest jak najbardziej adekwatna do treści. Książka jest bardzo liberalna i Włodek wysnuwa dosyć ciekawe wnioski.

Dla osób które nie czytają regularnie książka może być oporna z powodu stylu w jakim została napisana. Przecież Włod nie jest pisarzem. Cena jest jak najbardziej adekwatna do treści. Książka jest bardzo liberalna i Włodek wysnuwa dosyć ciekawe wnioski.

Opinie o tej książce są mieszane. Ja sama zakupiłam ją zaraz po wydaniu, czyli kilka lat temu, a przeczytałam, czy skończyłam ją dopiero teraz. Może ze wzglądu na dość niedojrzały wiek przerwałam czytanie, chociaż nadal jestem sporo młodsza od Włodka Markowicza.

Rozumiem opinie pochlebne, jak i te nieprzychylne. Sama jestem gdzieś pośrodku. Dużo rozmyślałam po zakończeniu lektury i niestety myślę o niej coraz gorzej. Nie zrozumiałam, czy raczej nie doszukałam się konkretnego przekazu w książce. Owszem, takie wartości, jak szacunek do innego człowieka, nie myślenie jedynie o sobie, równoważenie swoich potrzeb z potrzebami bliskich, pchnięcie człowieka do ciągłego rozwijania się i posiadanie swojego zdania jest tutaj obecne. Ale wszystko to co właśnie wypisałam jest już nam doskonale znane, prawda?

Myślę, że mój problem w stosunku do "Kropek" w głównej mierze wynika z młodego wieku autora. Wiadomo, nie każdy mędrzec musi być w podeszłym wieku i posiadać siwą brodę, jednak uważam, iż przez autora wciąż przemawia coś na kształt młodocianego ego, chęć podboju świata z kilkoma maksymami, które się opanowało. W książce ciągle przewija się kilka haseł o czym ona opowiada, jednak ja nie doszukałam się rozwinięć większości z nich.

Teraz świat ciągle się zmienia, potrzebuje ciągle czegoś innego. Może gdybym przeczytała książkę zaraz po jej wydaniu, mając tyle lat co teraz, patrzyłabym na nią jako na coś, co przemawia do mnie w zupełności. Ale o rzeczach tutaj zawartych można już teraz przeczytać na najmniej znanych blogach, doszukać się w każdym poradniku.

Każdy może napisać książkę o czym mu się podoba i ja to rozumiem, a nawet popieram. Jednak trzeba mieć świadomość, że nie do wszystkiego ma się zdolność, kompetencje, dar. A ja nie czułam, aby autor wiedział i stosował się do rzeczy, o których mówi.

Opinie o tej książce są mieszane. Ja sama zakupiłam ją zaraz po wydaniu, czyli kilka lat temu, a przeczytałam, czy skończyłam ją dopiero teraz. Może ze wzglądu na dość niedojrzały wiek przerwałam czytanie, chociaż nadal jestem sporo młodsza od Włodka Markowicza.

Rozumiem opinie pochlebne, jak i te nieprzychylne. Sama jestem gdzieś pośrodku. Dużo rozmyślałam po zakończeniu...

DNF i wielkie rozczarowanie

DNF i wielkie rozczarowanie

Luźna lektura do poczytania przy akompaniamencie polecanej playlisty przez autora, zapewni mile spędzony czas.

Luźna lektura do poczytania przy akompaniamencie polecanej playlisty przez autora, zapewni mile spędzony czas.