Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Jak na razie ostatni tom z serii Stare Królestwo. Jest to dokończenie opowieści rozpoczętej w "Lirael" i stanowi z nią nierozerwalną całość, dlatego też ciężko jest oceniać go jako coś całkiem odrębnego.

Jak na razie ostatni tom z serii Stare Królestwo. Jest to dokończenie opowieści rozpoczętej w "Lirael" i stanowi z nią nierozerwalną całość, dlatego też ciężko jest oceniać go jako coś całkiem odrębnego.

Jedna z moich ulubionych książek tego typu. Skierowana ewidentnie do młodszej młodzieży, ale mnie nadal odpowiada, najwyraźniej pozostało we mnie coś z dziecka. A jednocześnie przypadł mi do gustu prosty fakt, iż powieść zdaje się być odpowiedzią na HP. Dość pokrętną, swoją drogą. Ach, i nie należy zapominać o Bartimaeusie!

Jedna z moich ulubionych książek tego typu. Skierowana ewidentnie do młodszej młodzieży, ale mnie nadal odpowiada, najwyraźniej pozostało we mnie coś z dziecka. A jednocześnie przypadł mi do gustu prosty fakt, iż powieść zdaje się być odpowiedzią na HP. Dość pokrętną, swoją drogą. Ach, i nie należy zapominać o Bartimaeusie!

Dawno, naprawdę dawno, nie czytałam już książki tak gorzkiej, a jednocześnie słodkiej. Pełnej niepewności, piękna dziecięcych lat, bólu dojrzewania i porzucania tego, co każdy z nas kiedyś miał, ale z biegiem czasu być może utracił. "Bezludny Raj" jest opowieścią o źle świata nie przejawiającym się w wojnie, która pojawia się gdzieś w tle, lecz w ciszy, samotności, zawiści innych, w pewnym odrzuceniu przez rodziców i wielu tego typu sprawach. Jest jednocześnie niespotykaną radością znajdowaną u tych, których o to nikt by nie podejrzewał. Pokazuje dziecięcą naiwność, lecz również nieopisaną wręcz łatwość odkrywania tego, co nas otacza. Historia opowiedziana w tej książce jest również, być może przede wszystkim, potwornie bolesnym zderzeniem dziecka ze światem Olbrzymów (ludzi dorosłych), tak niezrozumiałym i narzucającym mu rzeczy niechciane, bolesne wręcz. Aż wreszcie na sam koniec, jest tajemnicą przemijania, łapania chwil ulotnych, życia tęsknotą do tego, co zgubiliśmy, choć być może nie wiemy nawet kiedy.

Dawno, naprawdę dawno, nie czytałam już książki tak gorzkiej, a jednocześnie słodkiej. Pełnej niepewności, piękna dziecięcych lat, bólu dojrzewania i porzucania tego, co każdy z nas kiedyś miał, ale z biegiem czasu być może utracił. "Bezludny Raj" jest opowieścią o źle świata nie przejawiającym się w wojnie, która pojawia się gdzieś w tle, lecz w ciszy, samotności, zawiści...