Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Kolejna, o wiele obszerniejsza część bestsellerowego bestiariusza znanego już szeroko w Polsce duetu artystów. Jak zwykle nie zawodzi, pełna zapomnianych, legendarnych stworzeń, tym razem mało znanych, często jedynie wspomnianych w jednym czy dwu podaniach.

Fanom twórczości Pawła Zycha i Witolda Vargasa polecam. Osobom chcącym jedynie zapoznać się z ich dokonaniami, polecam raczej pierwszą część.

Kolejna, o wiele obszerniejsza część bestsellerowego bestiariusza znanego już szeroko w Polsce duetu artystów. Jak zwykle nie zawodzi, pełna zapomnianych, legendarnych stworzeń, tym razem mało znanych, często jedynie wspomnianych w jednym czy dwu podaniach.

Fanom twórczości Pawła Zycha i Witolda Vargasa polecam. Osobom chcącym jedynie zapoznać się z ich dokonaniami,...

Bardzo dobry, ciekawy, momentami nawet inspirujący wywiad z jednym z przedstawicieli bodajże najbardziej "kolorowej" VII kadencji Sejmu, a obecnie słynnemu prezydentowi Słupska, usilnie próbującemu walczyć z przeciwnościami losu i z sukcesami podnosić z kolan to niewielkie miasto w północnej Polsce. Lektura lekka, przyjemna na 1-3 wieczory, więc aż wstyd byłoby przejść zupełnie obojętnie.

Bardzo dobry, ciekawy, momentami nawet inspirujący wywiad z jednym z przedstawicieli bodajże najbardziej "kolorowej" VII kadencji Sejmu, a obecnie słynnemu prezydentowi Słupska, usilnie próbującemu walczyć z przeciwnościami losu i z sukcesami podnosić z kolan to niewielkie miasto w północnej Polsce. Lektura lekka, przyjemna na 1-3 wieczory, więc aż wstyd byłoby przejść...

Mam bardzo mieszane uczucia. Jeśli miałbym opisać tę książkę jak najkrócej, powiedziałbym, że autor napisał tę książkę dla siebie, żeby spisać i przeanalizować (co sam potwierdza) swoje myśli kłębiące się od lat i wyciągnąć z nich wnioski. Przedstawia swoje spostrzeżenia na temat ludzi jego pokroju i do czego doszedł przez lata analizując swoje życie. I teraz - dla ludzi, którzy mają problemy podobne do autora bądź w ogóle są do niego podobni w kwestii częstego rozmyślania, introwertyzmu - uznają tę książkę zapewne za interesującą. Pozostali, którzy nie przejawiają takiego charakteru raczej odbiorą tę książkę jako pamiętnik, zbiór myśli na tematy wszelakie, spowiedź wewnętrzną osoby, która od nastoletnich lat trudziła się z życiem, rozmyślała i starała się znaleźć kogoś z kim mogłaby o tym porozmawiać.
Brakowało mi tu spójności, całego kręgosłupa, w którego ramach mogła być osadzona treść tej książki - niestety to jedynie zbiór najróżniejszych myśli i spostrzeżeń, zazwyczaj każda jest przeanalizowana na ledwie 1,5-2 stronach. Widocznie źle się do niej nastawiłem.
Autor wyraźnie pogardza couchingiem, z czym się zgadzam, aczkolwiek nie raz sama treść tej książki powiewała mocnym coachingowym stylem. Oczywiście, można znaleźć w tym dziele również ciekawe spostrzeżenia, niekiedy nawet pobudzające do myślenia, ale z szerszej perspektywy chyba nie tego oczekiwałem. Być może po prostu jej treść mnie nie do końca dotyczy, stąd do mnie nie trafia.
Podobnie jak po oglądaniu wywiadów z Włodkiem tak i po zapoznaniu się z jego książką - nie przemawia on do mnie specjalnie jako osoba, ale cenię go za jego wizję, którą potrafi przełożyć na ruchomy obraz i jedynie przy tych ruchomych obrazach pozostanę, aczkolwiek warto było spróbować, bez tego nie byłbym w stanie utworzyć swojej opinii, co polecam każdemu.

Mam bardzo mieszane uczucia. Jeśli miałbym opisać tę książkę jak najkrócej, powiedziałbym, że autor napisał tę książkę dla siebie, żeby spisać i przeanalizować (co sam potwierdza) swoje myśli kłębiące się od lat i wyciągnąć z nich wnioski. Przedstawia swoje spostrzeżenia na temat ludzi jego pokroju i do czego doszedł przez lata analizując swoje życie. I teraz - dla ludzi,...

Jak na Wiedźmina, książka baardzo przeciętna. Książka zdaje się być zlepkiem różnorakich pomysłów, w rezultacie otrzymujemy zbiór opowiadań połączonych niesamowicie błahą przygodą, co jest dla mnie kompletnie niezrozumiałe. Po co było łączyć te, bądź co bądź dość niezależne opowiadania? Nie wiadomo. Fakt faktem wyszło średnio, chwilami nudno, mimo że niektóre pomysły były ciekawe i miały potencjał, lecz w moim uczuciu, żaden z nich nie został w omawianej książce dobrze użyty. Jedynie dla fanów.

Jak na Wiedźmina, książka baardzo przeciętna. Książka zdaje się być zlepkiem różnorakich pomysłów, w rezultacie otrzymujemy zbiór opowiadań połączonych niesamowicie błahą przygodą, co jest dla mnie kompletnie niezrozumiałe. Po co było łączyć te, bądź co bądź dość niezależne opowiadania? Nie wiadomo. Fakt faktem wyszło średnio, chwilami nudno, mimo że niektóre pomysły były...

Bardzo ciekawy zbiór legend o smokach i smokopodobnych stworach z terenu całej Polski. Interesujące opisy i jak zwykle barwne i stojące na wysokim poziomie ilustracje Witolda Vargasa i Pawła Zycha. Miałem jedynie jakieś drobne zastrzeżenia co do poprawności językowej opisów (autor błędnie używa chociażby słowa "tudzież"), co powinno zostać wychwycone podczas korekty, ale poza tym lektura bardzo przyjemna i lekka na wieczór, w sam raz na dobry (baśniowy?) sen.

Bardzo ciekawy zbiór legend o smokach i smokopodobnych stworach z terenu całej Polski. Interesujące opisy i jak zwykle barwne i stojące na wysokim poziomie ilustracje Witolda Vargasa i Pawła Zycha. Miałem jedynie jakieś drobne zastrzeżenia co do poprawności językowej opisów (autor błędnie używa chociażby słowa "tudzież"), co powinno zostać wychwycone podczas korekty, ale...

Bardzo dobra pozycja, czyta się ją błyskawicznie w 2-3 wieczory (lub kilka wiosennych posiedzeń na balkonie). Lektura lekka i okraszona humorem.

Bardzo dobra pozycja, czyta się ją błyskawicznie w 2-3 wieczory (lub kilka wiosennych posiedzeń na balkonie). Lektura lekka i okraszona humorem.

W mojej opinii książka jest słabsza od pierwszej autorstwa Marka traktującej o pozytywnych aspektach USA. Kilkukrotnie miałem wrażenie, że autor się powtarza i opisuje rzeczy, które opisał już 20-30 stron wcześniej, zupełnie jakby książka miała być zbiorem ciekawostek, które można czytać od deski do deski albo wyrywkowo. Osobiście nie przypadło mi to do gustu, jednakże poza takimi drobnymi mankamentami, dla chcących się dowiedzieć ciut więcej o Stanach i ich pozytywnej stronie, pozycja jak najbardziej dobra.

W mojej opinii książka jest słabsza od pierwszej autorstwa Marka traktującej o pozytywnych aspektach USA. Kilkukrotnie miałem wrażenie, że autor się powtarza i opisuje rzeczy, które opisał już 20-30 stron wcześniej, zupełnie jakby książka miała być zbiorem ciekawostek, które można czytać od deski do deski albo wyrywkowo. Osobiście nie przypadło mi to do gustu, jednakże poza...

Dzieło doktora Kissingera jest z całą pewnością jedną z najlepszych pozycji jakie w ostatnich latach przyszło mi czytać.
Książka ta w sposób niesłychanie interesujący przybliża nam kulisy zbliżenia amerykańsko-chińskiego w czasach zimnej wojny dzięki naocznemu świadkowi wszystkich wydarzeń jakim jest Pan Kissinger.

Prócz bezpośrednich kulisów nierzadko ściśle tajnych rozmów na najwyższych szczeblach władzy, autor przybliża nam również historię Chin i światopogląd żyjących tam ludzi, który pozwoli nam zrozumieć dlaczego postępują tak, a nie inaczej - rzecz niezwykle trudną dla nas, ludzi wywodzących się z zupełnie innej kultury.

Polecam serdecznie wszystkim, nie tylko zainteresowanym Chinami i współczesną polityką, choć i początkujący "sinofani" znajdą tę pozycję jako idealną do rozpoczęcia studiów nad chińską kulturą.

Dzieło doktora Kissingera jest z całą pewnością jedną z najlepszych pozycji jakie w ostatnich latach przyszło mi czytać.
Książka ta w sposób niesłychanie interesujący przybliża nam kulisy zbliżenia amerykańsko-chińskiego w czasach zimnej wojny dzięki naocznemu świadkowi wszystkich wydarzeń jakim jest Pan Kissinger.

Prócz bezpośrednich kulisów nierzadko ściśle tajnych...

Książka bardzo dobra - nie wyśmienita, nie rewelacyjna - spodziewałem się nieco czegoś innego. W porównaniu do osobowości księdza, książka wypada dość blado. Być może wina to Pana Piotra i jego pytań? Nie mnie to oceniać, zwłaszcza, że sam nigdy wywiadów nie prowadziłem.

Niemniej jest to lektura lekka, na którą minęły 2-3 wieczory. Czasem skłoni do myślenia, czasem do uśmiechu. Do przeczytania, ale bez gigantycznych fajerwerków.

Książka bardzo dobra - nie wyśmienita, nie rewelacyjna - spodziewałem się nieco czegoś innego. W porównaniu do osobowości księdza, książka wypada dość blado. Być może wina to Pana Piotra i jego pytań? Nie mnie to oceniać, zwłaszcza, że sam nigdy wywiadów nie prowadziłem.

Niemniej jest to lektura lekka, na którą minęły 2-3 wieczory. Czasem skłoni do myślenia, czasem do...

Ładne ilustracje, dużo concept-artów oraz ładne wydanie. Nie ma co spodziewać się po tym czegoś więcej - ot album - dla fanów jak najbardziej cenny nabytek, dla pozostałych - cóż, chyba nie wart wydatku.

Ładne ilustracje, dużo concept-artów oraz ładne wydanie. Nie ma co spodziewać się po tym czegoś więcej - ot album - dla fanów jak najbardziej cenny nabytek, dla pozostałych - cóż, chyba nie wart wydatku.

Świetna pozycja nie tylko dla fanów science-fiction, świata postapokaliptycznego, lecz również dla wielbicieli literatury rosyjskiej, w której można dostrzec skryte, przerysowane wyobrażenie współczesnej Rosji fantastycznie zakamuflowane w postapokaliptycznym świecie przez Dmitra Glukhovskiego.

Świetna pozycja nie tylko dla fanów science-fiction, świata postapokaliptycznego, lecz również dla wielbicieli literatury rosyjskiej, w której można dostrzec skryte, przerysowane wyobrażenie współczesnej Rosji fantastycznie zakamuflowane w postapokaliptycznym świecie przez Dmitra Glukhovskiego.

Świetna pozycja! Edgar Allan Poe jest mistrzem w swoim fachu. Im czarniejsze i mroczniejsze historie tym jeszcze lepsze. Pomimo upływu tak wielu lat, czyta się jego dzieła z niesłabnącym napięciem, jak gdyby były napisane przez mistrza horroru przed 5 laty, a przecież wiele z tych powieści ma już prawie 200 lat.

Pomyśleć tylko, że Poe jest praktycznie rówieśnikiem Mickiewicza. Zdecydowanie przypadł mi do gustu romantyzm amerykański niż polski, choć i moim celem nie jest umniejszanie dokonań tego ostatniego.

Tak czy inaczej, serdecznie polecam zaznajomienie się z Edgarem, jeśli ktoś nie miał jeszcze okazji.

Świetna pozycja! Edgar Allan Poe jest mistrzem w swoim fachu. Im czarniejsze i mroczniejsze historie tym jeszcze lepsze. Pomimo upływu tak wielu lat, czyta się jego dzieła z niesłabnącym napięciem, jak gdyby były napisane przez mistrza horroru przed 5 laty, a przecież wiele z tych powieści ma już prawie 200 lat.

Pomyśleć tylko, że Poe jest praktycznie rówieśnikiem...

Świetna książka przybliżająca dzieje Kanady, jej odwieczne problemy i spory.
Wyjaśnia nam zawiłe dzieje polityki, przedstawia historię, nakreśla zarys tworzenia się nowego, wielokulturowego narodu, opisuje przyrodę i geografię oraz wprowadza w temat rywalizacji frankofonów i anglofonów, a jednak od 300 lat żyjących w jednym kraju.

Przy tych wszystkich tematach książka jest bardzo "lekka". W związku z tym mogę ją wszystkim polecić, pomimo tego, że ma już trochę lat.

Świetna książka przybliżająca dzieje Kanady, jej odwieczne problemy i spory.
Wyjaśnia nam zawiłe dzieje polityki, przedstawia historię, nakreśla zarys tworzenia się nowego, wielokulturowego narodu, opisuje przyrodę i geografię oraz wprowadza w temat rywalizacji frankofonów i anglofonów, a jednak od 300 lat żyjących w jednym kraju.

Przy tych wszystkich tematach książka jest...

Bardzo dobra klasyka brazylijskiej literatury. Troszkę przeszkadzały mi tematy miłostkowe, za którymi nie przepadam, ale zdaję sobie sprawę z jakiego okresu literatury brazylijskiej pochodzi to dzieło.

Niemniej akcja wartka, opisy przebogatej przyrody (polecam czytać w oryginale), zakończenie satysfakcjonujące.

Jak najbardziej polecam.

Bardzo dobra klasyka brazylijskiej literatury. Troszkę przeszkadzały mi tematy miłostkowe, za którymi nie przepadam, ale zdaję sobie sprawę z jakiego okresu literatury brazylijskiej pochodzi to dzieło.

Niemniej akcja wartka, opisy przebogatej przyrody (polecam czytać w oryginale), zakończenie satysfakcjonujące.

Jak najbardziej polecam.

Klasyka. Przeczytana już po raz drugi, pierwszy raz w dzieciństwie, więc można było na nią spojrzeć nieco dojrzalszym okiem. Jednakże wydaje się, że nic jej nie ubyło. Fascynuje i wciąga w ten sam sposób jak wiele lat temu.

Klasyka. Przeczytana już po raz drugi, pierwszy raz w dzieciństwie, więc można było na nią spojrzeć nieco dojrzalszym okiem. Jednakże wydaje się, że nic jej nie ubyło. Fascynuje i wciąga w ten sam sposób jak wiele lat temu.

Klasyka. Przeczytana już po raz drugi, pierwszy raz w dzieciństwie, więc można było na nią spojrzeć nieco dojrzalszym okiem. Jednakże wydaje się, że nic jej nie ubyło. Fascynuje i wciąga w ten sam sposób jak wiele lat temu.

Klasyka. Przeczytana już po raz drugi, pierwszy raz w dzieciństwie, więc można było na nią spojrzeć nieco dojrzalszym okiem. Jednakże wydaje się, że nic jej nie ubyło. Fascynuje i wciąga w ten sam sposób jak wiele lat temu.

Krótko: niektóre wątki przypadły mi do gustu, inne nie. Jest też kilka kwestii, które wydaje mi sie zostały rozwiązane naprędce. Czułem także zbyt wiele odwołań do szeroko rozumianej popkultury i przesyt wulgaryzmów. Chociaż te ostatnie kwestie mogły być zwiazane z tym, że ostatnimi czasy zaczytywałem się w dzieła sprzed 200-300 lat, a to pierwsza od długiego czasu pozycja z literatury współczesnej.

Nie mniej, książka jest dobra. To nie to, co pierwsza czy druga część, niemniej nadal przystępna, którą czyta się bardzo szybko.

Krótko: niektóre wątki przypadły mi do gustu, inne nie. Jest też kilka kwestii, które wydaje mi sie zostały rozwiązane naprędce. Czułem także zbyt wiele odwołań do szeroko rozumianej popkultury i przesyt wulgaryzmów. Chociaż te ostatnie kwestie mogły być zwiazane z tym, że ostatnimi czasy zaczytywałem się w dzieła sprzed 200-300 lat, a to pierwsza od długiego czasu pozycja...

Dzieło idealnie wpisujące się w romantyzm brazylijski, potępiający niewolnictwo i idący śladem europejskich twórców w zakresie pięknej miłości.

Osobiście? Słynnego serialu nigdy na oczy nie widziałem. Isaura wielokrotnie jest irytująca i mdła, narrator wyjaśniający i dopowiadający wszystko - psuje klimat, który zachowuje się jedynie dzięki ciut bardziej charyzmatycznym (lub po prostu nie tak szlachetnym) postaciom jak Leôncio. Z drugiej strony, minęło już blisko 150 lat od publikacji tej książki, więc taki a nie inny sposób prowadzenia, chociażby narracji, nie powinien dziwić.

Podsumowując - warto przeczytać, zwłaszcza jeśli ktoś jest z pokolenia, które było zafascynowane serialem, bądź co bądź jednym z pierwszych tego typu w Polsce. Nie ma się jednak co nastawiać na wspaniałe doznania, prócz kilku momentów.

Dla pasjonatów - polecam wersję oryginalną (A Escrava Isaura), język jest stosunkowo prosty.

Dzieło idealnie wpisujące się w romantyzm brazylijski, potępiający niewolnictwo i idący śladem europejskich twórców w zakresie pięknej miłości.

Osobiście? Słynnego serialu nigdy na oczy nie widziałem. Isaura wielokrotnie jest irytująca i mdła, narrator wyjaśniający i dopowiadający wszystko - psuje klimat, który zachowuje się jedynie dzięki ciut bardziej charyzmatycznym...

Pozycja okropna. Pisana w latach trzydziestych, przepełniona marksizmem. Nic bym do tego nie miał, znam wiele marksistowskich pozycji, które poza ideologią, z którą się nie do końca zgadzam, zawierają również ciekawą treść. Tutaj niestety nawet i tego nie ma. Książka nie wnosi za wiele nowego i najzwyczajniej w świecie jest nudna.

Nie polecam.

Pozycja okropna. Pisana w latach trzydziestych, przepełniona marksizmem. Nic bym do tego nie miał, znam wiele marksistowskich pozycji, które poza ideologią, z którą się nie do końca zgadzam, zawierają również ciekawą treść. Tutaj niestety nawet i tego nie ma. Książka nie wnosi za wiele nowego i najzwyczajniej w świecie jest nudna.

Nie polecam.

Epos narodowy Portugalczyków jest tym, czym Eneida dla Rzymian, na której zresztą był wzorowany.
Opowiada historię podróży Vasco da Gamy do Indii w fascynujący sposób przedstawiając dotychczasową oraz późniejszą historię Portugalii.

Warto sięgnąć po tę książkę, chcąc zagłębić się w luzofońską kulturę, zwłaszcza że odwołania do Camõesa spotkamy również i u polskich pisarzy (jak Cyprian Kamil Norwid).

Epos narodowy Portugalczyków jest tym, czym Eneida dla Rzymian, na której zresztą był wzorowany.
Opowiada historię podróży Vasco da Gamy do Indii w fascynujący sposób przedstawiając dotychczasową oraz późniejszą historię Portugalii.

Warto sięgnąć po tę książkę, chcąc zagłębić się w luzofońską kulturę, zwłaszcza że odwołania do Camõesa spotkamy również i u polskich pisarzy...