Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Książki Palahniuka są takie, że, bez względu właściwie na to, o czym są- i tak wciągają. I to takie "niestety" dla mnie w tym konkretnym dziele. Przez pierwsze kilka stron zapowiadało się coś takiego własnie "palahniukowego", specyficznego i innego niż inne książki. Jednak dalej.. opowieść, w mojej opinii, stała się po prostu przerysowana (rozumiem, że właściwie w książkach tego autora wiele rzeczy jest przerysowanych, ale tutaj przerysowanie graniczyło z głupotą)i miejscami niesmaczna, trochę na siłę próbująca być oryginałem. Oryginałem jednak może i ta książka jest, ale w negatywnym tego słowa znaczeniu. A szkoda, bo czytając inne tytuły Palahniuka, mimo tego, że były równie nietuzinkopwe, bardziej bawiły i zaciekawiały, niż pozostawiały niesmak, co niestety "Pełnia piękna" u mnie wywołała.

Książki Palahniuka są takie, że, bez względu właściwie na to, o czym są- i tak wciągają. I to takie "niestety" dla mnie w tym konkretnym dziele. Przez pierwsze kilka stron zapowiadało się coś takiego własnie "palahniukowego", specyficznego i innego niż inne książki. Jednak dalej.. opowieść, w mojej opinii, stała się po prostu przerysowana (rozumiem, że właściwie w książkach...