Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Wspaniała powieść, nie będąca kryminałem, ale trzymająca w napięciu. Cała akcja "zagrana" postaciami, z interesującym zakończeniem, stawiającym czytelnika przed pytaniem "Co się właściwie wydarzyło?".

Wspaniała powieść, nie będąca kryminałem, ale trzymająca w napięciu. Cała akcja "zagrana" postaciami, z interesującym zakończeniem, stawiającym czytelnika przed pytaniem "Co się właściwie wydarzyło?".

Myślałam, że tego nie skończę... Pierwsza część nie była porywająca, ale dało się to czytać. Tutaj zupełnie się zagubiłam... Okropnie płytka kontynuacja, coś tu się niby działo, ale tak naprawdę każda strona to kilka cukierkowych opisów wielkiej miłości kompletnie bezpłciowej dziewczyny do jej pogrążonego w obsesji chłopaka-porywacza i to jeszcze z mafią w tle. Oj, to zdecydowanie nie literatura dla mnie.

Myślałam, że tego nie skończę... Pierwsza część nie była porywająca, ale dało się to czytać. Tutaj zupełnie się zagubiłam... Okropnie płytka kontynuacja, coś tu się niby działo, ale tak naprawdę każda strona to kilka cukierkowych opisów wielkiej miłości kompletnie bezpłciowej dziewczyny do jej pogrążonego w obsesji chłopaka-porywacza i to jeszcze z mafią w tle. Oj, to...

Podeszłam do tej książki z naprawdę dużym dystansem. Ni to thriller erotyczny, ni to romans mafijny...
Bohaterowie typowi- niepozorna, pozbawiona charakteru dziewczyna i umięśniony, tajemniczy "samiec Alfa", w ukryciu układający jej życie.
Podczas lektury zastanawiało mnie kilka rzeczy... Porwana dziewczyna najbardziej zwraca uwagę na umięśnioną sylwetkę porywacza. Zostaje odcięta od dotychczasowego życia, ale nie skłania jej to do większych refleksji. Gdzieś między to wpleciono ich romans. W tej sytuacji odnoszę wrażenie, że zarówno jemu jak i jej brakuje piątej klepki. Czy to ma sens?
Fabuła, choć właśnie momentami tego sensu pozbawiona, trochę wciąga, czyta się więc szybko, chce się wiedzieć co dalej, sięgnąć po drugi tom. A z drugiej strony...
Przeczytałam, ale czy ją zapamiętam?

Podeszłam do tej książki z naprawdę dużym dystansem. Ni to thriller erotyczny, ni to romans mafijny...
Bohaterowie typowi- niepozorna, pozbawiona charakteru dziewczyna i umięśniony, tajemniczy "samiec Alfa", w ukryciu układający jej życie.
Podczas lektury zastanawiało mnie kilka rzeczy... Porwana dziewczyna najbardziej zwraca uwagę na umięśnioną sylwetkę porywacza....

Bardzo ciekawa zagadka i zaskakujące zakończenie! Wiele książek A.Christie ma to do siebie, że nie wciąga czytelnika aż tak, natomiast "Kieszeń pełną żyta" przeczytałam jednym tchem. Jeden z ciekawszych tomów z udziałem Panny Marple.

Bardzo ciekawa zagadka i zaskakujące zakończenie! Wiele książek A.Christie ma to do siebie, że nie wciąga czytelnika aż tak, natomiast "Kieszeń pełną żyta" przeczytałam jednym tchem. Jeden z ciekawszych tomów z udziałem Panny Marple.

Naprawdę ciekawy zbiór opowiadań z tytułową zimą w tle. Każdy, kto już przerobił inne powieści A. Christie z pewnością kojarzy te historie, ale zawsze warto przypomnieć sobie niektóre z nich. Przyjemna i, niestety, błyskawiczna lektura. Jednak według mnie, nie tak klimatyczna jak "Śmierć nadchodzi jesienią".

Naprawdę ciekawy zbiór opowiadań z tytułową zimą w tle. Każdy, kto już przerobił inne powieści A. Christie z pewnością kojarzy te historie, ale zawsze warto przypomnieć sobie niektóre z nich. Przyjemna i, niestety, błyskawiczna lektura. Jednak według mnie, nie tak klimatyczna jak "Śmierć nadchodzi jesienią".

Klimatyczne opowiadania, raczej o zjawiskach paranormalnych, a nie zagadki kryminalne. Prawie wszystkie czytane też drugi raz, bo pojawiały się w poprzednich zbiorach opowiadań A. Christie. Za to przepięknie wydane!

Klimatyczne opowiadania, raczej o zjawiskach paranormalnych, a nie zagadki kryminalne. Prawie wszystkie czytane też drugi raz, bo pojawiały się w poprzednich zbiorach opowiadań A. Christie. Za to przepięknie wydane!

Intrygująca, ciekawa książka, fabuła inna niż we wszystkich thrillerach, które czytałam do tej pory, jednak nie porwała mnie. Oprócz kilku zaskakujących momentów niestety była dla mnie przewidywalna od samego początku. Mimo to miejscami nie mogłam się oderwać. Dobrze, lekko napisana kobiety codziennie przeżywającej na nowo swoje dotychczasowe życie i szukającej odpowiedzi na pytanie, co jest prawdziwe, a co nie.

Intrygująca, ciekawa książka, fabuła inna niż we wszystkich thrillerach, które czytałam do tej pory, jednak nie porwała mnie. Oprócz kilku zaskakujących momentów niestety była dla mnie przewidywalna od samego początku. Mimo to miejscami nie mogłam się oderwać. Dobrze, lekko napisana kobiety codziennie przeżywającej na nowo swoje dotychczasowe życie i szukającej odpowiedzi...

Kolejna wspaniała powieść. Czytałam ją długo, ale dokładnie, mogę powiedzieć, że delektowałam się każdym słowem. Powiedziałabym, że książki tego autora są dla mnie jednym wielkim cytatem, nawet gdybym chciała wybrać jeden lub kilka fragmentów "Tej prawdziwej", który najbardziej zapadł mi w pamięć- po prostu bym nie umiała. Przepiękna opowieść przede wszystkim o samotności. Patrząc na tytuł można by pomyśleć, że o miłości, ale dla mnie to wątek poboczny, tło dla wzruszeń i goryczy po prostu życia i właśnie samotności, poszukiwania siebie i odkrycia tego, co dla nas najważniejsze. "Ta prawdziwa'" napisana jest w taki sposób, że nawet najprostsze zdania potrafiły wywołać u mnie wzruszenie, jednak nie nad losami bohaterów, ale nad prawdziwością tego, co przekazuje nam Autor. Za to właśnie go podziwiam- pisze o złudnie prostych sprawach w pięknym stylu.

Kolejna wspaniała powieść. Czytałam ją długo, ale dokładnie, mogę powiedzieć, że delektowałam się każdym słowem. Powiedziałabym, że książki tego autora są dla mnie jednym wielkim cytatem, nawet gdybym chciała wybrać jeden lub kilka fragmentów "Tej prawdziwej", który najbardziej zapadł mi w pamięć- po prostu bym nie umiała. Przepiękna opowieść przede wszystkim o samotności....

Niestety muszę przyznać, że ta książka kompletnie mnie nie porwała. Nie mogłam się doczekać ostatniej strony, aby po prostu ją skończyć i przejść do innej, być może ciekawszej powieści spod pióra Agathy Christie. Nie wiem, czego dokładnie tu zabrakło- zbrodnia i samo jej dokonanie wydawało się z początku interesujące, jednak im dalej brnęłam w fabułę, tym bardziej traciłam zainteresowanie, którego nic nie przywracało. Bohaterowie też właściwie tacy nijacy, dodatkowo - Panny Marple tutaj jak na lekarstwo. Czuję, że szybko zapomnę o tej powieści.

Niestety muszę przyznać, że ta książka kompletnie mnie nie porwała. Nie mogłam się doczekać ostatniej strony, aby po prostu ją skończyć i przejść do innej, być może ciekawszej powieści spod pióra Agathy Christie. Nie wiem, czego dokładnie tu zabrakło- zbrodnia i samo jej dokonanie wydawało się z początku interesujące, jednak im dalej brnęłam w fabułę, tym bardziej traciłam...

Dla mnie była to bardzo wciągająca powieść. Faktycznie, po opisie spodziewałam się bardziej "gotyckiej" historii, fabuły przepełnionej grozą - niestety, tego tu nie było, choć raz po raz dopadł mnie dreszczyk niepokoju. Ciekawy klimat, czytając opisy faktycznie odczuwało się to, co autorka chciała przekazać- ciemność, chłód... Mnie się podobało. Co prawda ni to romans, ni to groza, ale, cokolwiek by to nie było- książka godna uwagi.

Dla mnie była to bardzo wciągająca powieść. Faktycznie, po opisie spodziewałam się bardziej "gotyckiej" historii, fabuły przepełnionej grozą - niestety, tego tu nie było, choć raz po raz dopadł mnie dreszczyk niepokoju. Ciekawy klimat, czytając opisy faktycznie odczuwało się to, co autorka chciała przekazać- ciemność, chłód... Mnie się podobało. Co prawda ni to romans, ni...

"Noc w bibliotece" nie będzie chyba pozycją, którą szczególnie zapamiętam. W dorobku A. Christie jest wiele innych książek, które zachęciły do próby samodzielnego rozwiązania zagadki. Tutaj trochę tego zabrakło, ale dzięki temu zakończenie było większym zaskoczeniem. Mimo tego jakoś mnie ta książka nie wciągnęła...

"Noc w bibliotece" nie będzie chyba pozycją, którą szczególnie zapamiętam. W dorobku A. Christie jest wiele innych książek, które zachęciły do próby samodzielnego rozwiązania zagadki. Tutaj trochę tego zabrakło, ale dzięki temu zakończenie było większym zaskoczeniem. Mimo tego jakoś mnie ta książka nie wciągnęła...

Ciekawe zagadki, ale tak jak zawsze w opowieściach Agathy Christie- zanim na dobre się rozkręcą to już czyta się rozwiązanie. Zdecydowanie wolę dłuższe formaty, ale te historie również były interesujące.

Ciekawe zagadki, ale tak jak zawsze w opowieściach Agathy Christie- zanim na dobre się rozkręcą to już czyta się rozwiązanie. Zdecydowanie wolę dłuższe formaty, ale te historie również były interesujące.

Dobrze przeczytać to wyłącznie w ramach uzupełnienia wiedzy o niektórych wątkach z poprzednich części, jednak sama książka nie wnosi prawie nic nowego do historii, którą zna się z innych tomów. "Before" to opowiedzenie jeszcze raz tego samego, z innej perspektywy i dosyć wybiórczo. Z jednej strony to w porządku- Autorka nie powtarza tego samego. Z drugiej jednak książka pozostawia niedosyt- to tak jakby oglądać film na przyspieszeniu. Fajne zakończenie serii i chociaż bez tego też bym się obyła, ciekawie było znów na chwilę wrócić do tej historii.

Dobrze przeczytać to wyłącznie w ramach uzupełnienia wiedzy o niektórych wątkach z poprzednich części, jednak sama książka nie wnosi prawie nic nowego do historii, którą zna się z innych tomów. "Before" to opowiedzenie jeszcze raz tego samego, z innej perspektywy i dosyć wybiórczo. Z jednej strony to w porządku- Autorka nie powtarza tego samego. Z drugiej jednak książka...

"Morderstwo na plebanii" mnie nie porwało. Christie ciekawie przedstawiła wszystkich mieszkańców wioski, zakończenie było zaskakujące, jednak w środku czegoś mi zabrakło. Bardzo spokojny kryminał.

"Morderstwo na plebanii" mnie nie porwało. Christie ciekawie przedstawiła wszystkich mieszkańców wioski, zakończenie było zaskakujące, jednak w środku czegoś mi zabrakło. Bardzo spokojny kryminał.

"Dziesięć płytkich oddechów" to wzruszająca historia o drodze do zrozumienia, jak ważne w życiu jest przebaczenie sobie oraz innym. Z jednej strony jest to romans, z drugiej jednak książka o odkrywaniu na nowo siebie, znaczenia miłości i przyjaźni. Była to dla mnie przyjemna lektura, mimo tego, że właściwie od początku można przewidzieć, co wydarzy się dalej.

"Dziesięć płytkich oddechów" to wzruszająca historia o drodze do zrozumienia, jak ważne w życiu jest przebaczenie sobie oraz innym. Z jednej strony jest to romans, z drugiej jednak książka o odkrywaniu na nowo siebie, znaczenia miłości i przyjaźni. Była to dla mnie przyjemna lektura, mimo tego, że właściwie od początku można przewidzieć, co wydarzy się dalej.

Część trochę inna niż poprzednie tomy, jednak utrzymana na dobrym poziomie, trzymająca w napięciu aż do ostatniej strony.

Część trochę inna niż poprzednie tomy, jednak utrzymana na dobrym poziomie, trzymająca w napięciu aż do ostatniej strony.

Uwielbiam Muminki i zawsze z chęcią wracam do bajkowej interpretacji. Tym razem postanowiłam sięgnąć do wersji pisanej - ale to nie było to. Opowiadanie bardzo wprowadzające i mam nadzieję, że w kolejnych tomach będzie bardziej "Muminkowo".

Uwielbiam Muminki i zawsze z chęcią wracam do bajkowej interpretacji. Tym razem postanowiłam sięgnąć do wersji pisanej - ale to nie było to. Opowiadanie bardzo wprowadzające i mam nadzieję, że w kolejnych tomach będzie bardziej "Muminkowo".

Nie do końca nazwałabym tę książkę zbiorem kryminalnych zagadek. To bardziej kilka tajemnic, których rozwiązanie połączone jest obecnością dwóch bohaterów- tajemnice, w które ja bardzo się wciągnęłam. Cieszę się, że zajrzałam do tej pozycji. Z jednej strony podczas czytania wie się, że jest to książka Christie (ze względu na opisy bohaterów, wiejskich posiadłości, wyższych i niższych sfer), z drugiej - nie jest to typowa, kryminalna opowieść spod jej pióra, chociaż wciąga porównywalnie. Szkoda jedynie, że te opowiadania są takie krótkie. Chętnie przeczytałabym całą powieść z udziałem Pana Quina.

Nie do końca nazwałabym tę książkę zbiorem kryminalnych zagadek. To bardziej kilka tajemnic, których rozwiązanie połączone jest obecnością dwóch bohaterów- tajemnice, w które ja bardzo się wciągnęłam. Cieszę się, że zajrzałam do tej pozycji. Z jednej strony podczas czytania wie się, że jest to książka Christie (ze względu na opisy bohaterów, wiejskich posiadłości, wyższych...

To moje trzecie spotkanie z doktorem Hunterem i według mnie najlepsze. Już dawno żadna historia nie trzymała mnie tak bardzo w napięciu. Książka przerażająca bardziej niż jeden horror, ale zdecydowanie warta przeczytania. Nie mogę się doczekać kolejnego tomu.

To moje trzecie spotkanie z doktorem Hunterem i według mnie najlepsze. Już dawno żadna historia nie trzymała mnie tak bardzo w napięciu. Książka przerażająca bardziej niż jeden horror, ale zdecydowanie warta przeczytania. Nie mogę się doczekać kolejnego tomu.

Do połowy nie widziałam w tej książce nic nadzwyczajnego, od połowy było więcej wzruszających, ciekawszych momentów, fabuła nabrała tempa. Uważam jednak, że było tu za dużo wątków, które nie do końca zostały dobrze poprowadzone i zakończone. Myślałam, że będę bardziej zachwycona!

Do połowy nie widziałam w tej książce nic nadzwyczajnego, od połowy było więcej wzruszających, ciekawszych momentów, fabuła nabrała tempa. Uważam jednak, że było tu za dużo wątków, które nie do końca zostały dobrze poprowadzone i zakończone. Myślałam, że będę bardziej zachwycona!