Popularne hasła / tagi
Popularne wyszukiwania
Polecamy
Elie Wiesel

- Pisze książki: kryminał, sensacja, thriller, literatura piękna, powieść historyczna, biografia, autobiografia, pamiętnik
- Oficjalna strona: Przejdź do strony www
- Urodzony: 30 września 1928
- Zmarły: 2 lipca 2016
Eliezer Wiesel - amerykański pisarz i dziennikarz pochodzenia żydowskiego.
Przyszedł na świat w Rumuni, w rodzinie chasydzkiej.
W czasie Holokaustu stracił rodziców i siostrę, zaś sam przetrzymał trudy obozów koncentracyjnych Auschwitz i w Buchenwaldzie.
W latach 1945-55 przebywał we Francji.
Studiował na Sorbonie (literaturoznawstwo, psychologia i filozofia).
W 1955 r. wyjechał do Stanów Zjednoczonych.
Syjonista. Pomysłodawca terminu Holocaust.
W 1986 r. otrzymał Pokojową Nagrodę Nobla.
Inicjator budowy United States Holocaust Memorial Museum.
Elie Wiesel żył 87 lat.
Wybrane publikacje książkowe: "Un di Velt Hot Geshvign" (1956),"La Nuit" (1958, polskie wydanie: "Noc", Wydawnictwo Państwowego Muzeum w Oświęcimiu, 1992),"Le Mendiant de Jérusalem" (1968, polskie wydanie: "Żebrak z Jerozolimy", Wydawnictwo Cyklady, 2007),"Les juges" (1999, polskie wydanie: "Sędziowie", Wydawnictwo Dolnośląskie, 2006).
Żona: Marion Erster Rose (1969-02.07.2016, jego śmierć),syn Shlomo Elisha.
- 558 przeczytało książki autora
- 1 205 chce przeczytać książki autora
Książki i czasopisma
Cytaty
Nigdy nie zapomnę tej nocy, pierwszej nocy spędzonej w obozie, która zamieniła moje życie w mroczne, zaryglowane więzienie. Nigdy nie zapomnę tego dymu. Nigdy nie zapomnę drobnych twarzyczek dzieci, których ciała zamieniały się na moich oczach w kłęby dymu pod milczącym niebem. Nigdy nie zapomnę płomieni, które strawiły doszczętnie moją wiarę. Nigdy nie zapomnę tej nocnej ciszy, która odebrała mi na wieki chęć do życia. Nigdy nie zapomnę tych chwil, które zabiły mego Boga i moją duszę, ani obróconych wniwecz marzeń. Nigdy tego wszystkiego nie zapomnę, choćbym miał żyć tak długo jak sam Bóg.
Nigdy nie zapomnę tej nocy, pierwszej nocy spędzonej w obozie, która zamieniła moje życie w mroczne, zaryglowane więzienie. Nigdy nie zapomn...
Rozwiń ZwińŻydom kazano wysiąść i wykopać wielkie groby. A gdy skończyli robotę, Gestapo zaczęło swoją. Beznamiętnie, niespiesznie wymordowali swoich więźniów. Każdy musiał podejść do jamy i odwrócić się plecami. Dzieci rzucano w powietrze i strzelcy celowali do nich z karabinów maszynowych jak do tarcz. Stało się to w galicyjskim lesie niedaleko Kołomyi.
Żydom kazano wysiąść i wykopać wielkie groby. A gdy skończyli robotę, Gestapo zaczęło swoją. Beznamiętnie, niespiesznie wymordowali swoich ...
Rozwiń Zwiń(...) w każdym pytaniu tkwi potęga, której nie ma w odpowiedzi.
(...) w każdym pytaniu tkwi potęga, której nie ma w odpowiedzi.
Artykuły
