Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Na początku warto zaznaczyć, że książce tej zdecydowanie bliżej do "obyczajówki" z wątkiem tajemnicy niż do thrillera, kryminału o sensacji nawet nie wspominając. Dla osób oczekujących wartkiej akcji, pościgów w bieszczadzkiej głuszy czy innych tego typu fajerwerków - nie znajdziecie tego w tej książce. Ale...to nie oznacza, że nie warto jej przeczytać. Może bohaterowie i niektóre obrazki Bieszczad są ukazane w mocno stereotypowy sposób. Może tempo historii jest niespieszne. Może ktoś inny znajdzie kolejne "wady" tej książki. Jednak ja połknęłam ja w jeden dzień. Zauroczyli mnie Koledzy z Ustrzykowskiej ławeczki :) i ich historie, które trzeba czytać między wierszami i bardziej sercem niż rozumem. Dla mnie akcja tej książki płynęła powoli od histori do historii..od spotkania do spotkania..I od spaceru do spaceru..powoli, tak jak płynie czas w Bieszczadach po sezonie, gdy tłum "brzęczących pszczół" odleci w inne rejony. I nie, nie chciałabym żeby ta historia miała większe tempo bo od ukochanych Bieszczad oczekuję właśnie tego co otrzymałam podczas tej lektury - spokoju, prawdy i odrobiny zadziorności.

Na początku warto zaznaczyć, że książce tej zdecydowanie bliżej do "obyczajówki" z wątkiem tajemnicy niż do thrillera, kryminału o sensacji nawet nie wspominając. Dla osób oczekujących wartkiej akcji, pościgów w bieszczadzkiej głuszy czy innych tego typu fajerwerków - nie znajdziecie tego w tej książce. Ale...to nie oznacza, że nie warto jej przeczytać. Może bohaterowie i...