Anders Roslund

Muszę ocenić dwie części powieści osobno: 1.Bez zachwytów. Mnie nie wciągała, mogłam lekturę odkładać bez poczucia żalu lub chęci „jeszcze troszkę, aż dowiem się …” Akcja toczy się powoli bez zwrotów trzymających w napięciu. Nie jestem miłośniczką rollercastera w literaturze, wręcz przeciwnie, ale niech snucie fabuły da głębszy wgląd w bohaterów, akcję czy motywy, tu powtarzano mi aż do bólu jak to bohater bardzo kocha rodzinę. 2. Super. Wciąga, chce się wiedzieć co dalej, nie ma roztkliwiania się nad własnymi uczuciami. Podsumowując: Dobry pomysł, podejście z innej strony daje możliwość na budowanie wciągającej fabuły. Bohater typu Bond – przygotowany na wszystko, ale sprawdza się, jest w ciekawym ustawieniu. Mam odczucie, że duet autorów podzielił się prowadzeniem akcji po połowie, szkoda dla całości.