Jesteśmy społecznością, która kocha książki

,,Biorąc Oddech ‘’ to istny , uczuciowy rollercoaster .Emma zaryzykowała i wsiadła do kolejki, a ja odważnie podążyłam tuż za nią. Podążyłam w stronę bólu ,straty , siły miłości i przyjaźni oraz ucisku w klatce piersiowej podczas zaczerpnięcia każdego oddechu ,gdy czytałam tę powieść.Tylko,że tym razem ból był dla mnie czymś dobrym..

Cała seria ma dla mnie ogromne znaczenie .Pomogła mi poznać siebie i wpłynęła na mój tok myślenia i sposób postępowania .Wiele zawdzięczam tej książce. Myślę, że każdy z nas w serii Oddechy mógł w głównych bohaterach odnaleźć cząstkę siebie. Emma to postać , która pokazała mi ,że nawet jeśli świat wywróci się nam do góry nogami to mimo bólu ,straty i chęci poddania się –będziemy walczyć dalej o oddech i życie , jakie pragniemy.

Mogę śmiało powiedzieć, że kocham tę trylogię. Kocham Emmę i Evana. Kocham autorkę za tak wspaniałe dzieło. I kocham ją za to ,że nie mogłam przejść obok tej historii obojętnie.

,,Biorąc Oddech ‘’ to istny , uczuciowy rollercoaster .Emma zaryzykowała i wsiadła do kolejki, a ja odważnie podążyłam tuż za nią. Podążyłam w stronę bólu ,straty , siły miłości i przyjaźni oraz ucisku w klatce piersiowej podczas zaczerpnięcia każdego oddechu ,gdy czytałam tę powieść.Tylko,że tym razem ból był dla mnie czymś dobrym..

Cała seria ma dla mnie ogromne...

Demi Lovato jest moją idolką.Jej piosenki sprawiają,że na moich ustach pojawia się uśmiech.Swoim głosem rysuje niewidoczną tęczę na niebie,która przepędza nadchodzące chmury wkradającego się do mojego serca złego nastroju.

''Bądż swoją siłą przez 365 dni w roku'' to zbiór cytatów,które mają na celu nas wspierać,pomagać i starać się zrozumieć otaczający nas świat.Książka zawiera nie tylko cytaty gwiazdy,ale Demi w swoich głównych myślach cytuje również wiele znanych osób między innymi Buddę lub chociażby Eminema.

Podczas czytania książki, Demi zwierza się nam-czytelnikom jak i swoim fanom jaką trudną ścieżkę musiała przejść podczas swojego wieku dojrzewania.Ile smutków,problemów z bulimią i samookaleczaniem musiała przezwyciężyć by być tera tutaj z nami.By być wojownikiem,który wspiera swoich żołnierzy,którzy stoją dla niej murem broniąc ją od lat-od zaistnienia na scenie podczas kręcenia filmu Camp Rock,po dzień dzisiejszy,w którym jej piosenka Really Don't Care stała sie ogromnym hitem.

Dzięki tej książce miałam okazję poznać bliżej swoją idolkę, co przyczyniło sie do tego,że jeszcze bardziej ją pokochałam.Dzięki cytatom zawartym w książce miałam okazję motywować się do działania,rozmyślać na temat życia i tego jak bardzo jestem wdzięczna temu,że akceptuje siebię i nie mam problemów.

Polecam tam książkę każdemu.Nie ważne czy jestem fanem Demi Lovato czy nie.
Jeśli masz problemy,borykasz się z problemami albo masz problemy z samookceptacją-Demi pomoże Ci zmienić nastawienie do samego siebie i zachęci Cię do sięgania po pomoc.

Demi Lovato jest moją idolką.Jej piosenki sprawiają,że na moich ustach pojawia się uśmiech.Swoim głosem rysuje niewidoczną tęczę na niebie,która przepędza nadchodzące chmury wkradającego się do mojego serca złego nastroju.

''Bądż swoją siłą przez 365 dni w roku'' to zbiór cytatów,które mają na celu nas wspierać,pomagać i starać się zrozumieć otaczający nas świat.Książka...

http://recenzje-ksiazkomaniaczki.blogspot.com/2014/07/dotyk-julii-taherehmafi-autortahereh.html

17 letnia Julia Ferrars posiada niezwykłą moc.
Dar.
A może przekleństwo?
Dotyk Julii zabija i nikt nie wie jak temu zapobiec.

Julia żyje w świecie przejętym przez Komitet Odnowy- organizację, która chcę stworzyć nowy, lepszy świat.
Świat bez książek.
Świat bez kultury i tradycji.
Świat bez historii.
A wszystko to w celu stworzenia lepszej przyszłości.

Julia spędza każdą chwilę w zamknięciu w celi szpitala psychiatrycznego .Trafiła tam wysłana przez swoich rodziców, którzy nie mogli znieść jej towarzystwa w swoim życiu. Dla Julii nie było już miejsca w jej rodzinnym domu.
Nie było dla niej miłości i wsparcia rodziny.
Została sama ze swoją mocą, o której boi się nawet myśleć.
Czasami marzę o tym, żeby nigdy nie musieć spać. Czasami myślę, że jeśli będą bardzo, bardzo cicho, jeśli przestanę się poruszać, wszystko się zmieni. Że jeśli zastygnę nieruchomo zastygnie również ból. Czasem nie poruszam się całymi godzinami. Ani o centymetr.
Przetrzymywana jako tajna broń Komitetu, dziewczyna cały czas siedzi w kącie pomieszczenia.
Samotna nie odbyła rozmowy z nikim od czasu przybycia do ośrodka.
Liczenie dni ,godzin, minut i sekund oraz nie myślenie o swojej przeszłości, rodzinie i zdarzeniu, które odcisnęło na niej piętno kilka lat temu-to sposób bohaterki na przetrwanie.
Główna bohaterka pragnie zastygnąć w czasie, być nieruchomą wskazówką w zegarze swojego życia.
Chcę umrzeć i przelewa swoje wszystkie uczucia w jedyną ważną, materialną rzecz w jej życiu-swój notatnik.
Nie jestem szalona. Nie jestem szalona. Nie jestem szalona.
Nie jestem szalona. Nie jestem szalona. Nie jestem szalona.
Nie jestem szalona. Nie jestem szalona. Nie jestem szalona.
Te słowa Julia powtarza sobie każdego dnia.
Każdego dnia ,w którym wątpi w swoje życie.
Ale boi się wypowiedzieć je na glos.
Tahereh Mafii w swojej książce używa często metaforycznego języka, który urzekł mnie swoim przesłaniem już od samego początku czytania. A myśli głównej bohaterki zapisane przekreśloną czcionką oddają i ukazują nam uczucia oraz myśli, których Julia boi się wypowiedzieć na głos.
Są jak rzep, który nie chcę się od niej odczepić.
Są to myśli czasami tak okrutne, że siedemnastolatka nie chce przyznać się do nich nagłos.
Lecz są i takie, w których Julia jest szczęśliwa. Pełna życia.
I takich myśli się boi.

Wszystko się zmienia, gdy do celi Julii zostaje przydzielony współlokator.
Żywa dusza.
Ciało ,które Julia boi się, że może skrzywdzić.
Adam.
Osoba, która zmieni w życiu dziewczyny wszystko.
Chłopak, z którym łączą bohaterkę wspomnienia.
Chłopak, który dotyk bohaterki nie sprawia mu bólu.
Czy on także pamięta dziewczynę?

Dzisiaj zobaczę ptaka. Będzie biały, ze złotymi prążkami na głowie, przypominającymi koronę. Będzie latał.
Adam daje jej nadzieję.
Latanie na chmurze bezpieczeństwa nie trwa jednak długo.
Gdy siedemnastolatka zostaje eskortowana z celi ma nadzieję, że to już koniec. Myśli, że zaraz umrze.
Zamiast tego dowiaduje się zaskakującej prawdy o swoim współlokatorze , a sama ku swojemu zaskoczeniu zostaje przeniesiona do luksusowego pokoju w budynku Komitetu Odnowy.
Świat ma wobec dziewczyny wielkie plany.
Warner-chłopak zafascynowany jej mocą, potęgą i siłą-ma wobec Julii wielkie plany.
Dziewczyna spędza czas na wytrwanych ucztach w towarzystwie mężczyzny, którego widoku nie znosi. Mężczyzny, który każe nosić jej krótkie kuse sukienki i jej wykwintne kolacje w czasie, gdy na świecie panuje bieda i głód.
Mężczyzny, który poddaje ją strasznemu badaniu, którego nie zapomni do końca swojego życia.
Badaniu, które sprawi, że chęć ucieknięcia z tego piekła stanie się dla niej jeszcze większym priorytetem.
Tylko dwie rzeczy podtrzymują ja przy życiu:
Towarzystwo Adama.-chłopaka, którego może dotknąć.
I ucieczka z tego piekła.

Czy uda im się uciec?
Czy Julia będzie wystarczająco silna, by otworzyć się na ludzi?
Co jeśli istnieje jeszcze ktoś, osoba, która jest odporna na zabójczy dotyk dziewczyny?
Jak dalej potoczą się losy siedemnastoletniej Julii Ferrars?

Zapraszam do przeczytania pierwszej części trylogii Tahereh Mafii o tytule ‘’Dotyk Julii’’

http://recenzje-ksiazkomaniaczki.blogspot.com/2014/07/dotyk-julii-taherehmafi-autortahereh.html

17 letnia Julia Ferrars posiada niezwykłą moc.
Dar.
A może przekleństwo?
Dotyk Julii zabija i nikt nie wie jak temu zapobiec.

Julia żyje w świecie przejętym przez Komitet Odnowy- organizację, która chcę stworzyć nowy, lepszy świat.
Świat bez książek.
Świat bez kultury i...

Przejmująca pozycja.
Sposób napisania, przypominający wiersz biały, sprawił, że wszystko, co zostało powiedziane odczuwałam mocniej.
Każdy z nas może być meduzą.
To chwyta za serce.

Przejmująca pozycja.
Sposób napisania, przypominający wiersz biały, sprawił, że wszystko, co zostało powiedziane odczuwałam mocniej.
Każdy z nas może być meduzą.
To chwyta za serce.

Piękna książka opowiadająca historię między dwoma zakochannymi ludżmi.Po przeczytaniu tej książki nic nie jest już takie samo.Zmieniła mnie,moje nastawienie do życia i sprawiła,że doceniam to,że jestem zdrowa.Miłość między bohaterami jest tak piękna i cudowna,że czekam na dzień,w którym spotkam swoją drugą połówkę.

Piękna książka opowiadająca historię między dwoma zakochannymi ludżmi.Po przeczytaniu tej książki nic nie jest już takie samo.Zmieniła mnie,moje nastawienie do życia i sprawiła,że doceniam to,że jestem zdrowa.Miłość między bohaterami jest tak piękna i cudowna,że czekam na dzień,w którym spotkam swoją drugą połówkę.

‘’Klątwa Tygrysa’’ pociągnęła mnie na sam dół wulkanu i trzymała mnie w swoim kraterze jak magnes. Nie mogłam oderwać swoich oczu od stronic opowieści ,mówiącej o historii Rena, mężczyzny, będącego zaklętego w tygrysa oraz nastoletniej dziewczyny Kelsey ,która zrobi wszystko by mu pomóc. Pokochałam tę dwójkę ,ich charaktery ,poczucie humoru ,poświęcenie i troskę o siebie nawzajem. Dawno nie spotkałam się z tak interesującymi głównymi bohaterami.
Ogromny podziw dla autorki za pomysł na serię , kreowanie każdej postaci tak, bym mogła ją sobie szczegółowo wyobrazić.Jest to cudowna książka, którą gorąco polecam.
10/10

‘’Klątwa Tygrysa’’ pociągnęła mnie na sam dół wulkanu i trzymała mnie w swoim kraterze jak magnes. Nie mogłam oderwać swoich oczu od stronic opowieści ,mówiącej o historii Rena, mężczyzny, będącego zaklętego w tygrysa oraz nastoletniej dziewczyny Kelsey ,która zrobi wszystko by mu pomóc. Pokochałam tę dwójkę ,ich charaktery ,poczucie humoru ,poświęcenie i troskę o siebie...

Czytanie Bardugo jest jak jedzenie pysznego tortu (lub gofra, co byłoby bardzo w stylu Niny Zenik). Bierzesz jeden kawałek i nie możesz się oderwać.
Po przeczytaniu trylogii Griszów, Szóstki Wron i Królestwa Kanciarzy przyszła pora na historię księcia. Bardugo nie zawiodła moich oczekiwań. Z zapartym tchem czytałam o przygodach Nikolaja, Niny i Zoi. Nie mogę doczekać się, aż poznam finałowe losy bohaterów.

Czytanie Bardugo jest jak jedzenie pysznego tortu (lub gofra, co byłoby bardzo w stylu Niny Zenik). Bierzesz jeden kawałek i nie możesz się oderwać.
Po przeczytaniu trylogii Griszów, Szóstki Wron i Królestwa Kanciarzy przyszła pora na historię księcia. Bardugo nie zawiodła moich oczekiwań. Z zapartym tchem czytałam o przygodach Nikolaja, Niny i Zoi. Nie mogę doczekać się,...

Jace stał się sługą zła, związanym na wieczność z Sebastianem,a ja stałam się sługą tej genialnej książki.

Rzadko zdarza mi się pokochać wszystkich bohaterów.Clary ,Jace,Simon,Izzy,agnus,Jordan,Maia ,nawet Sebastian-autorka opisuje ich tak,że mimo tego,że podejmują czasami złe decyzje to nie potrafię się na nich gniewać i do nich zniechęcić.

Podobała mi się w tej części Clary-pewna siebie,walcząca o Jace'a.
Od razu biorę się za ostatnią część !

Jace stał się sługą zła, związanym na wieczność z Sebastianem,a ja stałam się sługą tej genialnej książki.

Rzadko zdarza mi się pokochać wszystkich bohaterów.Clary ,Jace,Simon,Izzy,agnus,Jordan,Maia ,nawet Sebastian-autorka opisuje ich tak,że mimo tego,że podejmują czasami złe decyzje to nie potrafię się na nich gniewać i do nich zniechęcić.

Podobała mi się w tej części...

''Notatki samobójcy'' to historia nastoletniego chłopaka o imieniu Jeff,który próbował odebrać sobie życie.Zostaje on zabrany do szpitala psychiatrycznego.Jeff zawiera z lekarzem umowę.Jeśli przez 45 dni będzie uczęszczał na specjalne zajęcia grupowe i lekarze potwierdzą jego tezę''nic mi nie jest'' po tych dniach wypuszczą go wolno.

Piętnastoletni chłopak jest bardzo upartą postacią.Nie lubi dzielić się z nieznajomymi swoja historią,co sprawia problemy podczas codziennych wizyt u doktora.Na poważne pytania odpowiada z ironią albo zmienia temat kaśliwie komentując wygląd zewnętrzny swojego psychologa.

Dni mijają,a Jeff w końcu zaczyna się powoli otwierać.Znajduje przyjaciół.kórych powoli przestaje traktować jak świrów.Pewnego dnia przydarza mu się bardzo zaskakująca i szokująca sytuacja,która podczas czytania sprawia,że daje nam ona powód do myślenia na temat głównego bohatera.

''Notatki Samobójcy ''to książka prawdziwa.Ile osób w prawdziwym świecie stara się popełnić samobójstwo?Otóż wielu.Ważne jest więc,by nauczyć się otworzyć i opowiadać swoją historię tak jak to zrobił Jeff-niesamowicie inteligentny chłopak,który swoimi przemyśleniami niejednokrotnie was zaskoczy.





„Raz siedmioro małych świrków drwa w drewutni porąbało;

jeden z taty zrobił grzankę i sześcioro ich zostało.

Raz sześcioro małych świrków wokół ula się bawiło;

jeden się zatatuował i pięcioro się zrobiło.

Raz pięcioro małych świrków do piwnicy szło z podwórka;

aż jednemu odwaliło i została tylko czwórka.

Potam czworo małych świrków na głębinie się kąpało,

jeden bardzo długo milczał i tak troje ich zostało.

Troje małych świrków poszło, żeby w zoo odwiedzić wujka,

jeden ciągle walił konia i została tylko dwójka.

Potem dwoje małych świrków opalało się na słońcu,

jeden objadł się tabletek i pozostał jeden w końcu.

Ten ostatni mały świrek poszedł sobie włąsną drogą.

Potem podciął sobie żyły i nie było już nikogo”


Zapraszam na fb:https://www.facebook.com/pages/Recenzje-Ksi%C4%85%C5%BCkomaniaczki/260483354141732

oraz bloga:http://recenzje-ksiazkomaniaczki.blogspot.com/2014/08/ford-michael-notatki-samobojcy-notatki.html

''Notatki samobójcy'' to historia nastoletniego chłopaka o imieniu Jeff,który próbował odebrać sobie życie.Zostaje on zabrany do szpitala psychiatrycznego.Jeff zawiera z lekarzem umowę.Jeśli przez 45 dni będzie uczęszczał na specjalne zajęcia grupowe i lekarze potwierdzą jego tezę''nic mi nie jest'' po tych dniach wypuszczą go wolno.

Piętnastoletni chłopak jest bardzo...

Kim ja naprawdę jestem?
Kim są dla mnie ludzie z otaczającego mnie otoczenia?
Kim oni są dla siebie samych?

Te trzy pytania chodziły za mną jak cień przez ostatnie kilka dni po przeczytaniu tej powieści. Nie mogłam przestać ich analizować i o nich myśleć. Tak zadziałały na mnie ,,Papierowe Miasta’’ .Książka niesamowicie wciągająca , z poczuciem humoru i filozofii na temat życia. Ta powieść jest niesamowita .Polecam każdemu kto przy lekturze lubi się pośmiać, wciągnąć w akcje bohaterów i chce odkryć w niej cząstkę samego siebie.

Kim ja naprawdę jestem?
Kim są dla mnie ludzie z otaczającego mnie otoczenia?
Kim oni są dla siebie samych?

Te trzy pytania chodziły za mną jak cień przez ostatnie kilka dni po przeczytaniu tej powieści. Nie mogłam przestać ich analizować i o nich myśleć. Tak zadziałały na mnie ,,Papierowe Miasta’’ .Książka niesamowicie wciągająca , z poczuciem humoru i filozofii na temat...

Gdyby ktoś kiedyś powiedziałby mi ,że zakocham się w elfie to bym go wyśmiała. Ale cóż poradzić, Julie Kagawa stworzyła jedną z lepszych postaci literackich z jakimi miałam okazję się spotkać. Mowa tutaj o Ashu, narratorze ostatniej już części ,,Żelaznego Dworu’’’, który skradł moje serce.

Ash marzy tylko o jednym. Pragnie spędzić resztę swojego życia z Meghan ,Żelazną Królową. Wyrusza więc ,na niebezpieczną podróż, aby zdobyć duszę i stać się człowiekiem. To jedyny sposób, aby mógł być ze swoją ukochaną. Podejmuje wiele wyzwań ,które niosą ze sobą nie tylko ważne lekcję dla Zimowego Księcia, ale i także czytelnika, który towarzyszył chłopakowi w jego wyprawie. W części nie zabrakło oczywiście Puka i Grimalkina ,którzy od czasu Żelaznego Króla stali się postaciami, których nigdy nie mogłabym zapomnieć.

Uwielbiam Julie Kagawe za magiczny portal, otwarty specjalnie dla mnie, bym mogła dostać się do magicznego świata, który stworzyła. Świata elfów i magicznych istot, o których kiedyś nie miałam pojęcia. Uwielbiam ją i dziękuje jej za to. Spędzenie czasu w Nigdynigdy było przeżyciem, którego nigdy nie zapomnę,a bohaterzy zostaną w moim sercu na zawsze.

Gdyby ktoś kiedyś powiedziałby mi ,że zakocham się w elfie to bym go wyśmiała. Ale cóż poradzić, Julie Kagawa stworzyła jedną z lepszych postaci literackich z jakimi miałam okazję się spotkać. Mowa tutaj o Ashu, narratorze ostatniej już części ,,Żelaznego Dworu’’’, który skradł moje serce.

Ash marzy tylko o jednym. Pragnie spędzić resztę swojego życia z Meghan ,Żelazną...

Czytałam wiele książek o miłości. Miłości, która stanowi najważniejszych aspekt życia głównych bohaterów. Potem przeczytałam tę książkę i dopiero wtedy dostrzegłam, że żyłam w błędzie, gdyż żadna z poprzednich pozycji nie mówiła o miłości, uczuciu, współuzależnieniu od drugiego człowieka i jego bliskości tak pięknie jak ,,Trzy godziny ciszy".

Nie mogłam oderwać się od pióra Patrycji Gryciuk. Wyjątek stanowiły momenty licznych zaskoczeń, które pojawiały się w powieści. Autorka gra z czytelnikiem. Można powiedzieć, że go oszukuje, lecz czy rzeczywistość widziana oczyma danej osoby jest kłamstwem, czy prawdziwym, osobistym światem?
Wątek kryminalny również zaskoczył mnie na plus, gdyż odnosiłam wrażenie, że każdy temat/ działanie w powieści ma konkretny cel i nie jest tylko zapełnieniem ,,pustych stron".

,,Trzy godziny ciszy" to zdecydowanie jedna z piękniejszych powieści, jakie przeczytałam w swoim życiu za co dziękuję autorce.

Czytałam wiele książek o miłości. Miłości, która stanowi najważniejszych aspekt życia głównych bohaterów. Potem przeczytałam tę książkę i dopiero wtedy dostrzegłam, że żyłam w błędzie, gdyż żadna z poprzednich pozycji nie mówiła o miłości, uczuciu, współuzależnieniu od drugiego człowieka i jego bliskości tak pięknie jak ,,Trzy godziny ciszy".

Nie mogłam oderwać się od...

Ach, gdyby takie historię przydarzały się naprawdę.

Zbliżają się święta Bożego Narodzenia, nadchodzą one wielkimi krokami, a chmury cierpliwie czekają, aby wydać swój pierwszy śnieg. To idealna pora na sięgnięcie po tę książkę. Trzy niesamowite opowiadania ,nie tylko o miłości, ale również o poznawaniu siebie i zasięgnięciu przygód. Osobiście najbardziej spodobała mi się historia napisana, przez panią Maureen Johnson,lecz pozostałe dwie powieści również skradły moje serce. Czytało mi się je przyjemnie, nieraz wprawiły mnie w rozbawienie ,a ciepło w sercu podczas czytania miłosnych scen sprawiło,że mimo nadchodzącej zimy-wcale nie czułam się zmarznięta.

Gorąco polecam.

Ach, gdyby takie historię przydarzały się naprawdę.

Zbliżają się święta Bożego Narodzenia, nadchodzą one wielkimi krokami, a chmury cierpliwie czekają, aby wydać swój pierwszy śnieg. To idealna pora na sięgnięcie po tę książkę. Trzy niesamowite opowiadania ,nie tylko o miłości, ale również o poznawaniu siebie i zasięgnięciu przygód. Osobiście najbardziej spodobała mi się...

Ostania część Niezgodnej.
Tak jak poprzednie bardzo szybko czytało mi sie historię Tris i Tobiasa.Plusem Wiernej było to,że Veronica Roth postanowiła pisać ksiązkę z punktu widzenia dwóch najważniejszych bohaterów serii-Tris i Tobiasa.
Świetna książka o intygującym zakończeniu.
Histori takich jak między innymi Niezgodna nie da się zapomnieć.

Ostania część Niezgodnej.
Tak jak poprzednie bardzo szybko czytało mi sie historię Tris i Tobiasa.Plusem Wiernej było to,że Veronica Roth postanowiła pisać ksiązkę z punktu widzenia dwóch najważniejszych bohaterów serii-Tris i Tobiasa.
Świetna książka o intygującym zakończeniu.
Histori takich jak między innymi Niezgodna nie da się zapomnieć.

''Dlatego właśnie lepiej udawać, że jest się taką samą osobą jak wszyscy, chociaż w głębi duszy człowiek wie, że jest inny.''

Przepiękna książka. Postać Fincha mną zaintrygowała .Polubiłam go ,bo był inny. Był prawdziwy, starał się być sobą. Był osobą, która w książce złamała moje serce na tysiąc małych kawałeczków ,lecz jednocześnie udało mu się je pozbierać i razem z Violet poskładali je w jedną całość ,tak ,że gdy skończyłam czytać tę książkę byłam pokiereszowana, zniszczona przez życie ,lecz odbyło to się w dobry ,czytelniczy sposób.

Bohaterowie książki sprawiają,że po przeczytaniu należy zastanowić się na d samym sobą ,jak się czujemy?Czy wszystko z nami w porządku? A może w naszym otoczeniu jest ktoś kto potrzebuje pomocy?
Nie warto być biernym ,należy działać.

''Dlatego właśnie lepiej udawać, że jest się taką samą osobą jak wszyscy, chociaż w głębi duszy człowiek wie, że jest inny.''

Przepiękna książka. Postać Fincha mną zaintrygowała .Polubiłam go ,bo był inny. Był prawdziwy, starał się być sobą. Był osobą, która w książce złamała moje serce na tysiąc małych kawałeczków ,lecz jednocześnie udało mu się je pozbierać i razem z...

''Zabić Drozda'' to książka,z którą nie warto się spieszyć.Należy czytać ją powoli ,chłonąć każde słowo i zrozumieć co miało ono znaczyć.

Książka dała mi wiele.Czytając ją w dzisiejszych czasach mogłam zobaczyć jak nie do końca dużo się zmieniło.O ile traktowanie Afroamerykanów uległo zmianie prawnej to dalej na świecie występuję rasizm.Rodzą się nowe problemy ,tematy o których nie każdy chce rozmawiać.W takich chwilach żałuję ,że nie ma w pobliżu odważnego Skauta ,jej brata Jema a w sczególności Atticusa Fincha-ojca,który stanął w obronie sprawy przegranej ,ale jego walka była symboliczna.

Książka cudowna.Daje do myślenia ,a to jest najważniejsze.Ciekawie napisana.Pokazuje,że czasami siedmioletnia dziewczynka ma w sobie więcej siły i odwagi od niejednego dorosłego.

''Zabić Drozda'' to książka,z którą nie warto się spieszyć.Należy czytać ją powoli ,chłonąć każde słowo i zrozumieć co miało ono znaczyć.

Książka dała mi wiele.Czytając ją w dzisiejszych czasach mogłam zobaczyć jak nie do końca dużo się zmieniło.O ile traktowanie Afroamerykanów uległo zmianie prawnej to dalej na świecie występuję rasizm.Rodzą się nowe problemy ,tematy o...

Historia porusza ciężki temat jakim jest zgwałcona w młodości młoda bohaterka i sięgając po opowieść nie wiedziałam czego mam się spodziewać. Autorka zrobiła naprawdę dobrą robotę ,wplatając w ,,Zaczekaj na mnie’’ mnóstwo poczucia humoru, normalności bohaterki, która poszła ze swoim życiem krok na przód .Nie zabrakło w niej wątku cudownej miłości , od której sama poczułam stado latających motyli w moim brzuchu.

Niesamowita .Ta książka jest po prostu niesamowita. Pięknie przedstawiona historia , którą zapamiętam na długo.

Historia porusza ciężki temat jakim jest zgwałcona w młodości młoda bohaterka i sięgając po opowieść nie wiedziałam czego mam się spodziewać. Autorka zrobiła naprawdę dobrą robotę ,wplatając w ,,Zaczekaj na mnie’’ mnóstwo poczucia humoru, normalności bohaterki, która poszła ze swoim życiem krok na przód .Nie zabrakło w niej wątku cudownej miłości , od której sama poczułam...