-
ArtykułyTak kończy się świat, czyli książki o końcu epokiKonrad Wrzesiński5
-
ArtykułyCi bohaterowie nie powinni trafić na ekrany? O nie zawsze udanych wcieleniach postaci z książekAnna Sierant15
-
ArtykułyCzytamy w weekend. 24 maja 2024LubimyCzytać419
-
Artykuły„Zabójcza koniunkcja”, czyli Krzysztof Beśka i Stanisław Berg razem po raz siódmyRemigiusz Koziński1
Biblioteczka
2017-04-08
2017-03-30
Kapitalnie się czyta, u Hitchens'a spodobało mnie się to, że przytacza mnóstwo przykładów z historii, które obnażają wady religii. Konflikt w byłej Jugosławii, Iran, Irak, Pakistan, Afganistan, Irlandia i jej podział religijny, mnóstwo tego.. ale dużo łatwiej sobie zobrazować pewne przesłania mając przed oczami minione wydarzenia, które odbiły się echem na całym świecie. Wszak religijny fundamentalizm potrafi dokonać tragicznych w skutkach czynów rękami swoich orędowników. Ktokolwiek widział debaty Hitchens'a z największymi apologetami, nie zawiedzie się :).
Kapitalnie się czyta, u Hitchens'a spodobało mnie się to, że przytacza mnóstwo przykładów z historii, które obnażają wady religii. Konflikt w byłej Jugosławii, Iran, Irak, Pakistan, Afganistan, Irlandia i jej podział religijny, mnóstwo tego.. ale dużo łatwiej sobie zobrazować pewne przesłania mając przed oczami minione wydarzenia, które odbiły się echem na całym świecie....
więcej mniej Pokaż mimo to2017-04-14
Bardzo przyjemna forma lektury w postaci listów ze studentem. Hitchens stara się w krótki i merytoryczny sposób przedstawić przeciwstawności z jakimi będzie musiał się zmierzyć młody kontestator. Które wartości najlepiej pielęgnować, a którym powiedzieć kategoryczne NIE. Przytacza mnóstwo cytatów i zdarzeń wielu wielkich i wybitnych postaci*, Simone Weil, Jean Paul-Sartre, Milan Kundera a nawet Adam Michnik.
* tautologia celowa użyta w nawiązaniu do jednego z listów ;-)
Bardzo przyjemna forma lektury w postaci listów ze studentem. Hitchens stara się w krótki i merytoryczny sposób przedstawić przeciwstawności z jakimi będzie musiał się zmierzyć młody kontestator. Które wartości najlepiej pielęgnować, a którym powiedzieć kategoryczne NIE. Przytacza mnóstwo cytatów i zdarzeń wielu wielkich i wybitnych postaci*, Simone Weil, Jean Paul-Sartre,...
więcej mniej Pokaż mimo to2017-11-01
Ostatnie 100 stron to same przypisy i bibliografia :). Pierwsze co rzuca się w oczy, to, to że Harris przyjął utemperowany styl pisania, przeciwnie niż Hitchens i Dawkins - aczkolwiek stanowisko ma takie samo jak ów Panowie, wszak nie na darmo określa się ich mianem Jeźdźców Apokalipsy nowej fali ateizmu. Autor często odwołuje się do świadomości i umysłu starając się wytłumaczyć fenomen religii ( ostatni rozdział jest trochę zakręcony ), ze względu na jego wykształcenie ( neurobiolog ). Generalnie książkę można traktować jako uzupełnienie wiedzy w tym temacie, tj. stawianie logiki i rozumu ponad mistyką Voila!
Ostatnie 100 stron to same przypisy i bibliografia :). Pierwsze co rzuca się w oczy, to, to że Harris przyjął utemperowany styl pisania, przeciwnie niż Hitchens i Dawkins - aczkolwiek stanowisko ma takie samo jak ów Panowie, wszak nie na darmo określa się ich mianem Jeźdźców Apokalipsy nowej fali ateizmu. Autor często odwołuje się do świadomości i umysłu starając się...
więcej mniej Pokaż mimo toKsiążka momentami trudna ze względu na terminologie. Stricte naukowe podejście Dawkinsa do zagadnień Boga i religii merytorycznie na najwyższym poziomie. Faktycznie czasami przeciągał ( jak zauważył to jeden z użytkowników tego portalu ) ale tylko dlatego by nie nadinterpretować jego słów. Książka skłoniła mnie do wielu refleksji. Na pewno sięgnę po inne tytuły tego autora. Polecam. Osobiście mogę polecić również książki C. Hitchensa " Bóg nie jest wielki", "Śmiertelność" oraz "Misjonarska miłość"
Książka momentami trudna ze względu na terminologie. Stricte naukowe podejście Dawkinsa do zagadnień Boga i religii merytorycznie na najwyższym poziomie. Faktycznie czasami przeciągał ( jak zauważył to jeden z użytkowników tego portalu ) ale tylko dlatego by nie nadinterpretować jego słów. Książka skłoniła mnie do wielu refleksji. Na pewno sięgnę po inne tytuły tego autora....
więcej mniej Pokaż mimo to2017-12-22
Humorystyczne sentencje/porady(?) w niekonwencjonalnej formie - treść i forma książki świetnie się dopełniają. Ot, tak do przeczytania, pośmiania, pomyślenia.. Nie jest to poradnik coachingowy :P
Humorystyczne sentencje/porady(?) w niekonwencjonalnej formie - treść i forma książki świetnie się dopełniają. Ot, tak do przeczytania, pośmiania, pomyślenia.. Nie jest to poradnik coachingowy :P
Pokaż mimo to2017-11-05
Kolejny tytuł z kolekcji dzieł Hessego, który mogę odhaczyć. Nie zawiodłem się, jak zwykle występuje dysonans moralny, między ascetyzmem a życiem pełnią szczęścia. Tym razem tłem zdarzeń jest posiadłość Rosshalde, jej mieszkańcy trapieni są życiem w cugach nakazów społecznych i sumienia. W raz z zdarzeniami rozbudzającymi wątpliwości co to prowadzenia takiego stanu życia, jeden z bohaterów postanawia się uwolnić z tego znoju.
Kolejny tytuł z kolekcji dzieł Hessego, który mogę odhaczyć. Nie zawiodłem się, jak zwykle występuje dysonans moralny, między ascetyzmem a życiem pełnią szczęścia. Tym razem tłem zdarzeń jest posiadłość Rosshalde, jej mieszkańcy trapieni są życiem w cugach nakazów społecznych i sumienia. W raz z zdarzeniami rozbudzającymi wątpliwości co to prowadzenia takiego stanu życia,...
więcej mniej Oznaczone jako spoiler Pokaż mimo to2017-10-21
Długo szukałem książki na temat kawy ( po polsku ), ta wydaje się najlepszym wyborem ze względu na przedstawienie istotnych procesów mających wpływ na smak małej czarnej :) Szybko można sobie skonstruować shortlist, która będzie pomocną podczas parzenia kawy. W książce poznajemy rodzaje kaw, czym charakteryzują się konkretne odmiany, jak ją parzyć, w czym parzyć, jakiej wody używać, ile czasu poświęcać w konkretnych etapach. Jednym słowem skondensowała wiedza w pigułce, inne pozycję z tej tematyki opowiadają historię kawy od starożytności, zamiast skupić się na tym co najważniejsze - jak zrobić dobrą kawę. :)
Długo szukałem książki na temat kawy ( po polsku ), ta wydaje się najlepszym wyborem ze względu na przedstawienie istotnych procesów mających wpływ na smak małej czarnej :) Szybko można sobie skonstruować shortlist, która będzie pomocną podczas parzenia kawy. W książce poznajemy rodzaje kaw, czym charakteryzują się konkretne odmiany, jak ją parzyć, w czym parzyć, jakiej...
więcej mniej Pokaż mimo to2017-10-21
2017-10-20
Od razu odradzam jeśli ktoś ma zakusy na film "Uczeń diabła" - tragiczny, nieodzwierciedlający nawet fragmentu twórczości Paganiniego. Książa natomiast oddziela mit od realizmu nadając mu wiarygodne źródło informacji. Paganini uznany jako mistrz wirtuozerii, natchną wielkich do kariery muzycznej Schumann, Liszt, Chopin, Rachmaninow, Brahms i tworzenia epokowych dzieł ( Etiudy Chopina ). W książce znajdują się też polskie wątki, pojedynek z Karolem Lipińskim - szeroko omawiany w tamtejszej prasie, młody talent z polski w postaci Apolinarego Kętskiego, nazywanego cudownym dzieckiem, którego nauczycielem przez pewien czas był Paganini. Mógłbym jeszcze długo i dużo wymieniać... Warto przeczytać!
Od razu odradzam jeśli ktoś ma zakusy na film "Uczeń diabła" - tragiczny, nieodzwierciedlający nawet fragmentu twórczości Paganiniego. Książa natomiast oddziela mit od realizmu nadając mu wiarygodne źródło informacji. Paganini uznany jako mistrz wirtuozerii, natchną wielkich do kariery muzycznej Schumann, Liszt, Chopin, Rachmaninow, Brahms i tworzenia epokowych dzieł (...
więcej mniej Pokaż mimo to2017-10-19
Pisarz co się zowie, uwielbiam ten styl w którym ten człowiek pisał!. Każde opowiadanie z tego zbioru powoduje narastające napięcie, by na ostatnich stronach ulecieć wraz z zalewającym zadowoleniem, a ty mówisz sobie - Tak to miało się zakończyć. Książka naszpikowana rozmyślaniami nad wyborami jednostki oraz pojęciem szczęśliwego życia.
Pisarz co się zowie, uwielbiam ten styl w którym ten człowiek pisał!. Każde opowiadanie z tego zbioru powoduje narastające napięcie, by na ostatnich stronach ulecieć wraz z zalewającym zadowoleniem, a ty mówisz sobie - Tak to miało się zakończyć. Książka naszpikowana rozmyślaniami nad wyborami jednostki oraz pojęciem szczęśliwego życia.
Pokaż mimo to2017-10-17
Przyjemnie się czyta, coś w stylu Siddarhty Hessego, prostota treści z ponadczasowym przesłaniem. Nostalgia dopada podczas czytania.
Przyjemnie się czyta, coś w stylu Siddarhty Hessego, prostota treści z ponadczasowym przesłaniem. Nostalgia dopada podczas czytania.
Pokaż mimo to2017-10-16
Czytając tą historię nie da się wyjść z szoku, który w pewnych momentach sięga nieba.. Jedzenie żab, szczurów, roślin z pobliskich łąk, jedyną stałą racją żywieniową jest pięciuset gramowa kolba kukurydzy. Przerażające są realia północnokoreańskich łagrów, przypominają mi się słowa Christophera Hitchensa odnośnie Niebiańskiej Korei Północnej i kultu wokół jej wielkich wodzów ( jedyne państwo w którym występuje teokracja ), a każda nieprzychylna wypowiedź zakończy się ustami pełnymi kamieni..
Czytając tą historię nie da się wyjść z szoku, który w pewnych momentach sięga nieba.. Jedzenie żab, szczurów, roślin z pobliskich łąk, jedyną stałą racją żywieniową jest pięciuset gramowa kolba kukurydzy. Przerażające są realia północnokoreańskich łagrów, przypominają mi się słowa Christophera Hitchensa odnośnie Niebiańskiej Korei Północnej i kultu wokół jej wielkich...
więcej mniej Pokaż mimo to2017-10-12
Świetna książka, rozkręca się z każdym następnym rozdziałem. Zakończenie niszczy i wgniata w fotel, poczułem ukłucie wodnego nożna na plecach. Trzeba się rozglądnąć za osławioną pompą nr 6 i nakręcaną dziewczyną :P
Świetna książka, rozkręca się z każdym następnym rozdziałem. Zakończenie niszczy i wgniata w fotel, poczułem ukłucie wodnego nożna na plecach. Trzeba się rozglądnąć za osławioną pompą nr 6 i nakręcaną dziewczyną :P
Pokaż mimo to2017-10-06
Można powiedzieć, że dopełnienie cyklu Oka Jelenia. Po skończeniu 6 tomu, stwierdziłem, że fajnie by było gdyby historią losów bohaterów zajął się Robert Storm - fajnie by to mogło wyglądać, aż tu miła niespodzianka - tak się stało :D. Zakończenie trochę zawiodło, łatwe do przewidzenia pod koniec czytania. Ale czyta się szybko i przyjemnie.
Można powiedzieć, że dopełnienie cyklu Oka Jelenia. Po skończeniu 6 tomu, stwierdziłem, że fajnie by było gdyby historią losów bohaterów zajął się Robert Storm - fajnie by to mogło wyglądać, aż tu miła niespodzianka - tak się stało :D. Zakończenie trochę zawiodło, łatwe do przewidzenia pod koniec czytania. Ale czyta się szybko i przyjemnie.
Pokaż mimo to2017-09-30
2017-09-29
Ciekawy zapis debaty ateisty i teisty na temat nauki i religii, rozmowa w głównej mierze dotyczy naturalizmu oraz ewolucji. Każdy kto lubi polemiki na najwyższym poziomie merytorycznym, powinien przeczytać ten tytuł w ramach uzupełnienia poglądów na w/w tematy.
Ciekawy zapis debaty ateisty i teisty na temat nauki i religii, rozmowa w głównej mierze dotyczy naturalizmu oraz ewolucji. Każdy kto lubi polemiki na najwyższym poziomie merytorycznym, powinien przeczytać ten tytuł w ramach uzupełnienia poglądów na w/w tematy.
Pokaż mimo to