Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Hesse tradycyjnie nie zawodzi. Dwanaście iście onirycznych opowieści, sprawione w leniwym nastroju i otoczone semantyczne perfekcyjną panierką. Moje ulubione opowiadania, "Europejczyk. Baśń". Oczywiście każdy utwór niesie w sobie pierwiastek biograficzny i ideologiczny, którym kierował się autor w swoim życiu na tym łez padole. 10/10
Książka w sam raz na wieczór.

Hesse tradycyjnie nie zawodzi. Dwanaście iście onirycznych opowieści, sprawione w leniwym nastroju i otoczone semantyczne perfekcyjną panierką. Moje ulubione opowiadania, "Europejczyk. Baśń". Oczywiście każdy utwór niesie w sobie pierwiastek biograficzny i ideologiczny, którym kierował się autor w swoim życiu na tym łez padole. 10/10
Książka w sam raz na wieczór.

Kolejny tytuł z kolekcji dzieł Hessego, który mogę odhaczyć. Nie zawiodłem się, jak zwykle występuje dysonans moralny, między ascetyzmem a życiem pełnią szczęścia. Tym razem tłem zdarzeń jest posiadłość Rosshalde, jej mieszkańcy trapieni są życiem w cugach nakazów społecznych i sumienia. W raz z zdarzeniami rozbudzającymi wątpliwości co to prowadzenia takiego stanu życia, jeden z bohaterów postanawia się uwolnić z tego znoju.

Kolejny tytuł z kolekcji dzieł Hessego, który mogę odhaczyć. Nie zawiodłem się, jak zwykle występuje dysonans moralny, między ascetyzmem a życiem pełnią szczęścia. Tym razem tłem zdarzeń jest posiadłość Rosshalde, jej mieszkańcy trapieni są życiem w cugach nakazów społecznych i sumienia. W raz z zdarzeniami rozbudzającymi wątpliwości co to prowadzenia takiego stanu życia,...

Pisarz co się zowie, uwielbiam ten styl w którym ten człowiek pisał!. Każde opowiadanie z tego zbioru powoduje narastające napięcie, by na ostatnich stronach ulecieć wraz z zalewającym zadowoleniem, a ty mówisz sobie - Tak to miało się zakończyć. Książka naszpikowana rozmyślaniami nad wyborami jednostki oraz pojęciem szczęśliwego życia.

Pisarz co się zowie, uwielbiam ten styl w którym ten człowiek pisał!. Każde opowiadanie z tego zbioru powoduje narastające napięcie, by na ostatnich stronach ulecieć wraz z zalewającym zadowoleniem, a ty mówisz sobie - Tak to miało się zakończyć. Książka naszpikowana rozmyślaniami nad wyborami jednostki oraz pojęciem szczęśliwego życia.

Książkę czytania się bardzo przyjemnie, czuć Zeitgeist tamtej epoki. Jak zwykle Hesse nawiązuje do dualizmu. Rywalizacja między indywiduum i poznawaniem samego siebie a spełnieniem swojej roli w szerokiej społeczności i odnajdywanie tam iluzorycznego szczęścia. Osobiście polecam, językowo nie odbiega od Siddharty, Wilka stepowego - mam nadzieje, że reszta dzieł również :)

Książkę czytania się bardzo przyjemnie, czuć Zeitgeist tamtej epoki. Jak zwykle Hesse nawiązuje do dualizmu. Rywalizacja między indywiduum i poznawaniem samego siebie a spełnieniem swojej roli w szerokiej społeczności i odnajdywanie tam iluzorycznego szczęścia. Osobiście polecam, językowo nie odbiega od Siddharty, Wilka stepowego - mam nadzieje, że reszta dzieł również :)