Jeśli Plantinga jest czołowym chrześcijańskim filozofem, to znaczy, że filozofia chrześcijańska nie ma nic ciekawego do zaproponowania.

Jeśli Plantinga jest czołowym chrześcijańskim filozofem, to znaczy, że filozofia chrześcijańska nie ma nic ciekawego do zaproponowania.

Ateista kontra teista. Nauka kontra teologia. Dwie sfery, które w moim pojmowaniu świata kompletnie ze sobą nie przystają. Moja subiektywna ocena dyskusji - wrzucam punkt po stronie ateisty Daniela Dennetta. Dlaczego ?
Kiedy czytałem strony poświęcone Dennettowi, jego argumentacja była wg mnie zupełnie logiczna. Kiedy tylko swoje tezy bronił czy oświadczał Plantinga - kompletnie się gubiłem.

Książka warta przeczytania, chociaż lepsze i bardziej zwięzłe tłumaczenie świata mogłem znaleźć u Harariego i jego Homo Deus

Ateista kontra teista. Nauka kontra teologia. Dwie sfery, które w moim pojmowaniu świata kompletnie ze sobą nie przystają. Moja subiektywna ocena dyskusji - wrzucam punkt po stronie ateisty Daniela Dennetta. Dlaczego ?
Kiedy czytałem strony poświęcone Dennettowi, jego argumentacja była wg mnie zupełnie logiczna. Kiedy tylko swoje tezy bronił czy oświadczał Plantinga -...

Nihil novi sub sole.

Stan zwarć teistów z ateistami jest jak sytuacja w okopach Verdun. Obie strony tkwią uzbrojone w swoje racje, a szans na zawieszenie broni nie ma. "Nauka i religia. Czy można je pogodzić?" jest niewielką książką stanowiącą spisane wystąpienia Daniela Dennetta i Alvina Plantingi ze zjazdu filozofów w 2009 roku. Zebrane eseje są kilkuetapową konfrontacją przekonań obu filozofów na temat relacji nauki i religii.

Po lekturze tak krótkiej publikacji, trudno oczekiwać nowych przemyśleń i poczucia wyczerpania tematu, szczególnie że całość skupiała się na argumentach dotyczących niemal wyłącznie neo-darwinizmu.
Plantinga skupił się na dwóch tezach obrony religii, które stanowiły oś debaty:

• ewolucja biologiczna w wyniku doboru naturalnego nie wyklucza istnienia nakierowanego planu (sprawczej boskości)
• dołączenie do darwinizmu naturalizmu (rozumianego, jako założenie nieistnienia boskości) prowadzi do sprzeczności

Nudny i kompletnie niewiarygodny jest główny wywód Plantingi wykazujący jakoby językiem rachunku zdań, że ewolucja sterowana jest bardziej prawdopodobna od tej niesterowanej (czyli odbywającej się na gruncie założeń naturalizmu). Żadną miarą nie można zaprezentowanemu wnioskowaniu przypisać głębszej wartości, poza potwierdzeniem przekonań jej autora.

Po raz kolejny zdumiewa mnie stosowany przez zwolenników sprawczej roli trenscendencji na przebieg procesów przyrodniczych mechanizm, że można założyć pewne przymioty i cele Bogu, a następnie na ich podstawie wykazywać konsekwencje tego domniemania. To nieuczciwe intelektualnie i rozbieżne z zasadami nauki. Stąd NOMA Goulda (zasada o nienachodzących na siebie magisteriach nauki i religii) jest raczej mało konkluzywna. Napięcia są nieredukowalne, szczególnie jeśli całość wywodu sprowadza się do niezrozumienia zasady, że 'brak dowodu nie jest dowodem braku'. W stosowaniu tej klauzuli obie strony nie mają symetrycznych praw. Nauka tłumaczy cierpliwie różne tajemnice świata, bez odwoływania się do transcendencji, ale nie oznacza to, że aktualne dziury w wiedzy prowadzą jednoznacznie do założenia istnienia boskiego planu wobec świata.

Miałem wrażenie, że Dennett bez większego zaangażowania zbijał argumenty interlokutora. Co prawda zastawił pułapkę intelektualną na Plantingę, który w nią wpadł, ale zrobił niewiele więcej. Właściwie główna linia obrony kognitywisty polegała na wykazywaniu, że słowo MUSI należy zamienić na MOŻE (w przypadku tez Plantingi) i argumentowaniu, że naturalizm jest niewypowiedzianym założeniem metody naukowej, co w efekcie nie daje prawa teistom do jednoznacznych wniosków uzasadniających wyznawane przekonania.

"Nauka i religia" to lektura, która pozostawia bez oczekiwanej satysfakcji. Zawężenie nauki do biologii, to poważny błąd i utrata części istotnej perspektywy. Wciąż pozostaję w zakłopotaniu zastanawiając się nad potrzebami części wierzących, by usankcjonować naukowo ich wiarę. Ona jest raczej 'niedowiedliwa' i chyba lepiej, żeby taka została. Bo mogłoby się okazać, że przedmiot wiary większości Ziemian jest nieadekwatny w świetle tak unaocznionych faktów.

Polecam tylko wytrwałym.

Nihil novi sub sole.

Stan zwarć teistów z ateistami jest jak sytuacja w okopach Verdun. Obie strony tkwią uzbrojone w swoje racje, a szans na zawieszenie broni nie ma. "Nauka i religia. Czy można je pogodzić?" jest niewielką książką stanowiącą spisane wystąpienia Daniela Dennetta i Alvina Plantingi ze zjazdu filozofów w 2009 roku. Zebrane eseje są kilkuetapową konfrontacją...

Z racji, że jestem ateistą, to nie zaskoczy was fakt, że argumenty teologa mnie raczej nie przekonały - mój największy zarzut to brak jasnego stwierdzenia, a może brak pokazania jasnego związku, co właściwie sprawia, że ten człowiek jest wierzący ... Plantinga nie daje żadnego konkretnego argumentu mówiącego: "wierzę dlatego, ponieważ ten dowód sprawia, że mogę wierzyć" - on tylko wskazuje, że istnieją pewne możliwości, które nie wykluczają wiary ... natomiast Denett wielokrotne wskazuje, że takie opieranie się na możliwościach, a nie na konkretnych dowodach, po pierwsze utrudnia i psuje dyskusję, a po drugie jest zwyczajnie absurdalne

Z racji, że jestem ateistą, to nie zaskoczy was fakt, że argumenty teologa mnie raczej nie przekonały - mój największy zarzut to brak jasnego stwierdzenia, a może brak pokazania jasnego związku, co właściwie sprawia, że ten człowiek jest wierzący ... Plantinga nie daje żadnego konkretnego argumentu mówiącego: "wierzę dlatego, ponieważ ten dowód sprawia, że mogę...

Plantinga zostaje zmiażdżony przez Dennetta. I mówię to jako osoba wierząca.

Książka absolutnie nie wyczerpuje tematu. Myślę, że dyskusja byłaby ciekawsza, gdyby Plantinga bronił tezy o kompatybilności nauki z religią na gruncie metafilozofii i koncepcji niezachodzących magisteriów, niż romansowania z Behem i Inteligentnym Projektem. Trochę szkoda. Choć poza wspomnianym romansem trafiło mu się kilka ciekawych argumentów.

Plantinga zostaje zmiażdżony przez Dennetta. I mówię to jako osoba wierząca.

Książka absolutnie nie wyczerpuje tematu. Myślę, że dyskusja byłaby ciekawsza, gdyby Plantinga bronił tezy o kompatybilności nauki z religią na gruncie metafilozofii i koncepcji niezachodzących magisteriów, niż romansowania z Behem i Inteligentnym Projektem. Trochę szkoda. Choć poza wspomnianym...

Polemika Teisty z Ateistą na dobrym poziomie. Dennett z pewnością obniża jakość dyskusji, dodając pseudonaukowe odpowiedzi.

Polemika Teisty z Ateistą na dobrym poziomie. Dennett z pewnością obniża jakość dyskusji, dodając pseudonaukowe odpowiedzi.

Dwóch ciekawych dyskutantów, dwie wydawałoby się sprzeczne koncepcje, jednak brakowało mi w tej polemice mocniejszych punktów, albo takich o których wcześniej nie słyszałam, tym niemniej polecam, 140 stron świetnego tekstu.

Dwóch ciekawych dyskutantów, dwie wydawałoby się sprzeczne koncepcje, jednak brakowało mi w tej polemice mocniejszych punktów, albo takich o których wcześniej nie słyszałam, tym niemniej polecam, 140 stron świetnego tekstu.

Ciekawy zapis debaty ateisty i teisty na temat nauki i religii, rozmowa w głównej mierze dotyczy naturalizmu oraz ewolucji. Każdy kto lubi polemiki na najwyższym poziomie merytorycznym, powinien przeczytać ten tytuł w ramach uzupełnienia poglądów na w/w tematy.

Ciekawy zapis debaty ateisty i teisty na temat nauki i religii, rozmowa w głównej mierze dotyczy naturalizmu oraz ewolucji. Każdy kto lubi polemiki na najwyższym poziomie merytorycznym, powinien przeczytać ten tytuł w ramach uzupełnienia poglądów na w/w tematy.

Polemika dwóch wybitnych współczesnych filozofów zajmujących się konfliktem religii i nauki. Szkoda tylko, że jakościowo nie jest to najwyższa półka filozoficznej dyskusji. Teista Plantinga gubi się we własnych rozważaniach, podaje liczne argumenty nieprzedstawiające wartości filozoficznej i unika odpowiedzi na zadane przez Dennetta pytania. Natomiast Dennett, choć argumentuje klarownie i logicznie, skupia się na pluciu jadem i ośmieszaniu przekonań teistów. Szkoda, bo choć jest to zabawne i trafnie przedstawione, proponowana przez niego argumentacja wiele na tym traci. Na plus wstęp od polskich tłumaczy, który, choć zdradza nieco treść dysputy, fajnie wprowadza w temat. Moim zdaniem po drobnych korektach wydawca powinien był podzielić go na dwie części. Pierwsza cząstka treściowa przez właściwym dialogiem filozofów służyłaby za wprowadzenie, a druga na końcu książki spełniałaby funkcję swoistego podsumowania.

A tak na marginesie - jeżeli Plantinga jest jednym z najwybitniejszych współczesnych zwolenników popierających teizm, to słabo. Dyskusję zdecydowanie wygrywa tutaj ateizm - w wielu momentach po prostu śmiałem się na głos z nietrafionych argumentów Plantingi.

Polemika dwóch wybitnych współczesnych filozofów zajmujących się konfliktem religii i nauki. Szkoda tylko, że jakościowo nie jest to najwyższa półka filozoficznej dyskusji. Teista Plantinga gubi się we własnych rozważaniach, podaje liczne argumenty nieprzedstawiające wartości filozoficznej i unika odpowiedzi na zadane przez Dennetta pytania. Natomiast Dennett, choć...

Książka jest dyskusją pomiędzy dwoma filozofami czy można pogodzić współczesną naukę z religią. Jeśli Plantinga ma być tym, który pogodzi wiarę z nauką to zdecydowanie teiści stoją na straconej pozycji – w mojej subiektywnej ocenie. Długie, nieco mętne wywody Plantingi są w tej książce kontrowane eleganckimi i krótkimi (choć momentami boleśnie złośliwymi) odpowiedziami Dennetta. Książka jest zdecydowanie zbyt krótka, żałuję, że w projekcie nie wzięło udziału więcej filozofów, ale cóż… W każdym razie warto, choć podziewałem się znacznie więcej, przyznaję dlatego zaniżam ocenę.

Książka jest dyskusją pomiędzy dwoma filozofami czy można pogodzić współczesną naukę z religią. Jeśli Plantinga ma być tym, który pogodzi wiarę z nauką to zdecydowanie teiści stoją na straconej pozycji – w mojej subiektywnej ocenie. Długie, nieco mętne wywody Plantingi są w tej książce kontrowane eleganckimi i krótkimi (choć momentami boleśnie złośliwymi) odpowiedziami...