-
Artykuły„Kobiety rodzą i wychowują cywilizację” – rozmowa z Moniką RaspenBarbaraDorosz1
-
ArtykułyMagiczne sekrety babć (tych żywych i tych nie do końca…)corbeau0
-
ArtykułyNapisz recenzję powieści „Kroczący wśród cieni” i wygraj pakiet książek!LubimyCzytać2
-
ArtykułyLiam Hemsworth po raz pierwszy jako Wiedźmin, a współlokatorka Wednesday debiutuje jako detektywkaAnna Sierant1
Biblioteczka
2018
2019
2018
2019
2018
2019
2018
2016
2018
Świetna opowieść! Nie wspominając już o płynnym, przyjemnym, gawędziarskim a zarazem bogatym językiem Grzędowicza. Ta historia była zniewalająca. Od A do Z. Od deski do deski. Bałam się, trafiając na tak dobry początek, że już cała reszta skazana jest na bycie gorszą. Albo że pomysły autora muszą kiedyś ulec wyczerpaniu. To naprawdę niesłychane, że autora czegoś takiego jak "Pan Lodowego Ogrodu" stać na więcej! Jestem zachwycona, kłaniam się i będę tęsknić. To były niezapomniane chwile.
Świetna opowieść! Nie wspominając już o płynnym, przyjemnym, gawędziarskim a zarazem bogatym językiem Grzędowicza. Ta historia była zniewalająca. Od A do Z. Od deski do deski. Bałam się, trafiając na tak dobry początek, że już cała reszta skazana jest na bycie gorszą. Albo że pomysły autora muszą kiedyś ulec wyczerpaniu. To naprawdę niesłychane, że autora czegoś takiego jak...
więcej mniej Pokaż mimo to
Arcydzieło. Wprawdzie książka nie wywołała u mnie żadnych radosnych przeżyć, a wręcz przeciwnie - przytłoczyła, przybiła do granic możliwości, jednak mówi prawdę. Właśnie za tę smutną, jakże nieskazitelną, niczym nieskalaną prawdę ją cenię. Książka zasmuca, to fakt, ale tylko dlatego że potwierdza nam to, z czego zdajemy sobie sprawę, choć nie chcemy. Nie zamierzam nikomu niczego wyjawiać: to tr zeba przeczytać, nie ma innej opcji. Jeżeli faktycznie istnieją książki zdolne diametralnie zmienić światopogląd człowieka, to przed wami jedna z nich. Niemniej nie trzeba niczego się obawiać: świadomość jest bolesna, ale jednocześnie pozwala cieszyć się z drobnych rzeczy. Doceniam. Doceniam, co się da. Doceniam bardziej, choć jestem człowiekiem.
Arcydzieło. Wprawdzie książka nie wywołała u mnie żadnych radosnych przeżyć, a wręcz przeciwnie - przytłoczyła, przybiła do granic możliwości, jednak mówi prawdę. Właśnie za tę smutną, jakże nieskazitelną, niczym nieskalaną prawdę ją cenię. Książka zasmuca, to fakt, ale tylko dlatego że potwierdza nam to, z czego zdajemy sobie sprawę, choć nie chcemy. Nie zamierzam nikomu...
więcej Pokaż mimo to