Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Cichy jest jednym z 4 przystojniaków. Najwspanialsze jest to, ze facet sam doszedł do wszystkiego. Nie miał bogatych rodziców, jak znani nam z poprzednich części, jego poprzednicy. Drogę do zwycięstwa była dla niego usłana niewygodnymi wybojami. Gdy na jego drodze pojawia się młodziutka Edie, jego życie wywraca się do góry nogami. Trent jest bardzo wybuchową postacią, ale mimo wszystko bardzo go polubiłam. Jeśli zaś chodzi o Edie, to osobiście uważam, że dziewczyna jest fenomenalna. Bardzo polubiłam jej charyzmatyczny styl bycia, nieprzyzwoitość oraz dobroć. Jest idealną dziewczyną dla Cichego, chociaż na początku, ani trochę nie pałają do siebie sympatią. Lecz od nienawiści do miłości jest jedynie jeden krok, prawda?

"Oboje patrzyliśmy na siebie, ja w przerażeniu, on rozbawiony. Mój puls przyspieszył, a ja zastanawiałam się, jak musiało to wyglądać od środka. Czy komory mojego serca pękały już pod wpływem silnego wyrzutu adrenaliny. Powoli uniósł rękę i zdjął mi kaptur, pozwalając moim falowanym blond włosom opaść aż do talii. Czułam się obnażona i to mnie denerwowało. Jego oczy przyglądały mi się leniwie, jakbym była rzeczą, a on zastanawiał się, czy ma mnie kupić, czy nie. "

Erotyk połączony z romansem to świetna lektura dla każdej kobiety. Przy tego typu połączeniu, szybsze bicie serca jest murowane. Poprzednim razem gdy czytałam książkę z tej serii, czułam do niej przyciąganie, lecz również delikatne znudzenie. Bardzo jednak czekałam na ten tom. Strasznie pragnęłam poznać losy Cichego i jego córeczki. Jego postać zainteresowała mnie najbardziej.



Dla mnie była to najlepsza ze wszystkich części. Bardzo dobrze wczytywało mi się w problemy bohaterów. Poznanie losów Cichego było najlepszą ze wszystkich chwil, podczas poznania całej serii o chłopakach z HotHoles. Podczas zagłębiania się w tę część, nieodparcie czułam wielkie poruszenie. Strasznie ekscytowałam się każdą chwilą sam na sam, która towarzyszyła Trentowi oraz Edie. Powiem jedno, każdej kobiecie szybciej zabije serce, gdy tylko będzie miała możliwość poznać tę serię.

"Byłam tylko ja.
I woda.
I wschód słońca."

Z całego serca polecam przeczytać tę serię. Zacznijcie od I tomu, następnie przejdźcie do kolejnych jej części, ponieważ ta seria porywa serca wszystkich czytelników. Jestem wielką fanką tej serii, którą mocno polecam.

Cichy jest jednym z 4 przystojniaków. Najwspanialsze jest to, ze facet sam doszedł do wszystkiego. Nie miał bogatych rodziców, jak znani nam z poprzednich części, jego poprzednicy. Drogę do zwycięstwa była dla niego usłana niewygodnymi wybojami. Gdy na jego drodze pojawia się młodziutka Edie, jego życie wywraca się do góry nogami. Trent jest bardzo wybuchową postacią, ale...

Już dawno nie miałam okazji przeczytać tak żywej i poruszającej książki. Cała fabuła skupia się w okół Leory oraz jej rodziny. Głównym problemem w lekturze są tatuaże, które w kulturze społeczeństwa Leory, służą jako źródło sensu ich życia. Wszystkie inskrypcje zamieszczone na ciele ludzi z ich świata, opisują życie danej osoby. W zależności od tego, co zrobili przez swoje życie, wszystko to powstaje później na ich ciele, za sprawą tuszu. Jest jednak jeden mały szczegół. Nie wszyscy ludzie pragną żyć zgodnie z tradycją ludzi Zapamiętanych.

"Uśmiecham się na myśl o ojcowskiej duszy bez skazy, która zostanie uznana za godną odejścia w zaświaty. Nie mogę się doczekać dnia jej ważenia.
Tata był skórownikiem – to jego koledzy z pracy zdjęli z niego skórę i przygotowali ją do garbowania. On to samo robił z ich ukochanymi, a także z niezliczoną liczbą nieznanych osób, które trafiały do niego po śmierci."

Po śmierci ojca Leora musi zmierzyć się z tragiczną prawdą o jego życiu. Szanowany i lubiany, dobry mąż i ojciec, przez całe swoje życie ukrywał prawdę o swojej przeszłości. Dla Leonory, odkrycie jego tajemnicy, staje się priorytetem. Co odkryje jej śledztwo? Kim był jej ojciec? Komu służył? Kim jest ona sama?

Lektura wciąga już od pierwszych stron. Imponującym jest fakt, ile wydarzeń odgrywa się w przeciągu kilkunastu stron. Książka bardzo hipnotyzuje. Już na samym początku czułam do niej przywiązanie i wielką dawkę sympatii.



Bardzo polubiłam główną bohaterkę. Jej historia w cudowny sposób zabiera czytelnika w świat wciągający oraz kuszący. Bardzo lekko i płynnie czyta się tę historię, ponieważ jest bardzo niesztampowo opisana. Pierwszy raz miałam przyjemność poznać tego typu historie. Dostrzegam, że autorka stworzyła coś nowego bardzo intensywnego. Czuję, że temat w jej powieści został wyczerpany, ale wiem że to jeszcze nie koniec. Jestem bardzo ciekawa kontynuacji.

" Kiedy ten skazaniec umrze, ten symbol zostanie odczytany, ten symbol go obciąży, a wtedy jego księga zostanie zniszczona w płomieniach w sali wyroków.
Jak można żyć, gdy naznaczono cię jako zapomnianego? Jak można żyć, gdy wiesz, że nic nie ma znaczenia, a na końcu czeka cię tylko śmierć i zapomnienie? Mam nadzieję, że trafię do grona zapamiętanych – przecież właśnie po to żyjemy. Ale życie tego mężczyzny zostało wymazane przez czarny atrament.
Zapomniany."

Bardzo polecam tę książkę. Na jej stronach rozgrywają się wydarzenia bardzo wciągające i poruszające. Jestem bardzo uradowana, że znalazłam dla niej czas. Jej poznanie było dla mnie chwilą radości i skupienia. Na pewno pragnę więcej. Mam nadzieję, że już niebawem poznam kontynuację tej fascynującej serii.

Już dawno nie miałam okazji przeczytać tak żywej i poruszającej książki. Cała fabuła skupia się w okół Leory oraz jej rodziny. Głównym problemem w lekturze są tatuaże, które w kulturze społeczeństwa Leory, służą jako źródło sensu ich życia. Wszystkie inskrypcje zamieszczone na ciele ludzi z ich świata, opisują życie danej osoby. W zależności od tego, co zrobili przez swoje...

"Tarapaty, moich starych przyjaciół, nauczyłam się wyczuwać z daleka. Były jak małe, uporczywe ciągoty do autodestrukcji, których nigdy nie udało mi się wyzbyć."

Za poznanie tej lektury wzięłam się z wielkim entuzjazmem. Przede wszystkim zaintrygowały mnie imiona głównych bohaterów, ciekawy opis oraz interesująca okładka. Jak się okazało, moje zainteresowanie zostało uhonorowane fantastyczną historią! Powieść skupia się w okół miłości, jej przeciwności, nałogom oraz ich konsekwencjom.

Jako romans i erotyk, lektura prezentuje się fantastycznie. Poruszanie się po stronicach tej historii było bardzo szybkie i przejmujące. Książka skupia w sobie wiele trudnych tematów, począwszy od różnych nałogów (narkotyki, alkohol, sex). Dla mnie najbardziej ciekawym wątkiem była przeszłość Daniki, która bardzo mną wstrząsnęła. Nie obyło się przy niej, bez łez. Lektura ta porusza również burzliwą naturę Tristana, który jest niczym jak smok, wybucha gdy coś go zdenerwuje - nie ważąc na konsekwencje. Nawet najbliżsi czasem się przy nim parzą...

Danika jest bardzo poukładaną dziewczyną, pomimo trudnej przeszłości. Podziwiam ją i zarazem jej nie rozumiem. Ma wiele - mimo iż uważam, że to co ma, powinna bardziej szanować. Jej pracodawcy są jej najbliższymi przyjaciółmi, zaś pojawiający się w jej życiu Tristan, odkrywa przed nią nowe, pociągające nocne życie. Czy mu ulegnie?
Ogólnie bardzo lubię tę postać. Danika ma duży szacunek do siebie, dystans oraz zrozumienie dla innych. Jest pomocna, miła, uczynna. Jej postawa daje wiele do myślenia.

"Posłałam Jerry’emu znaczące spojrzenie. — Bev cię powiesi. Powiedziała, że jeśli przyprowadzisz do domu kolejnego bezrobotnego muzyka, wylądujesz za drzwiami, a wtedy ja dostanę większy pokój."

Tristan to jej przeciwieństwo. Jest zagorzałym muzykiem, który dopiero stoi na ławach chwały. Tak naprawdę jego głównych hobby są sztuczki magiczne. Z tego jednak nie w sposób jest wyżyć.
Jako bohater, doskonale miesza w akcji. Jest uwodzicielki, nadpobudliwy oraz zjawiskowo pociągający. Kocha i pragnie go każda kobieta. On jednak, odkąd poznał Danikę, świata poza nią nie widzi.

Tych dwoje złączonych w jedno, to duża dawka emocji. Autorka ani przez moment ich nie oszczędza. Daje im wiele powodów do zmartwień, przysparza im wiele nieporozumień. Czy ich siła pozwoli im pokonać niepowodzenia?

Jeśli zaś chodzi o styl autorki, to jest on bardzo dobrze ukierunkowany. Nie czułam przy tej powieści ani chwili nudy, fałszu. Wszystko w książce jest dla mnie jasne oraz szczere. Wydaje mi się, że autorka zasługuje aby jej książka została poznana przez szerokie grono czytelników. Dla lubiących romanse/erotyki, i dramaty, historia opisana w powieści będzie wisienką na torcie. Ja jestem pod wrażeniem, teraz sprawdź, czy i Ty będziesz?

"Tarapaty, moich starych przyjaciół, nauczyłam się wyczuwać z daleka. Były jak małe, uporczywe ciągoty do autodestrukcji, których nigdy nie udało mi się wyzbyć."

Za poznanie tej lektury wzięłam się z wielkim entuzjazmem. Przede wszystkim zaintrygowały mnie imiona głównych bohaterów, ciekawy opis oraz interesująca okładka. Jak się okazało, moje zainteresowanie zostało...

"Ten dreszczyk emocji towarzyszący pogoni zawsze sprawiał, że czułem ucisk w jajach. Jak dla mnie, ona zapewniała wyzwanie innego rodzaju niż pozostałe laski. Była świeżym mięsem, a ja nienasyconym mięsożercą. Ale nie spodziewałem się, że zastanę TO.
TO zmieniło wszystko.
Stałem jak niemowa i uśmiechałem się zadziornie, drocząc się z nią, bo ona też się ze mną droczyła w jakiś sposób. I właśnie dotarło do mnie, że może akurat w tej jednej chwili wcale nie byłem łowcą. Może na ułamek sekundy stałem się Elmerem Fuddem z bronią bez naboi, który natknął się na rozdrażnioną tygrysicę."
Bardzo często sięgam po tego typu powieści. Bardzo lubię czytać erotyki połączone z ociekającą intrygą. Ta powieść znalazła się na mojej półce, ponieważ jej poprzedniczka, okazała się świetną opowieścią. Czytając Intrygę, byłam pod wielkim wrażeniem pióra autorki. Tutaj możecie poczytać nieco więcej na temat poprzedniej części, która dotyczy głównie Brutala i Emili.

Tym razem mamy do czynienia z Rosie, siostrą znanej nam w niewielkim stopniu, z poprzedniej części. Dziewczyna jet śmiertelnie chora. Za wszelką cenę pragnie niezależności, z dala od rodziców.
Kilka lat temu, jej siostra spotykała się z Deanem. Ten sam chłopak zajął w sercu Rosie swoje miejsce. Kilka lat póżniej na nowo pojawia się w jej życiu i żąda od niej miłości.
Dean jest bardzo chamskim chłopakiem, który ma własne demony z przeszłości. Kobiety traktuje oschle, liczy się dla niego głównie Rosie. Ta jednak nie chce być jego kolejną zdobyczą, w związku z czym go unika. Jak zakończy się ich wspólny upór?

"Powinnam wyznać wam coś jeszcze: mimo sarkastycznej natury i niewyparzonego języka byłam jak ten pies, który szczeka, a nie gryzie. Nie chciałam nikomu rujnować życia. Wolałam je ratować. "
Powiem szczerze, że pierwsza część była dla mnie dużo lepsza. Szybciej mi się ją czytało, oraz bardziej mnie intrygowała. W tej powieści skupiłam się głównie na chorobie Rosie. Jej sytuacja dopełniła akcję w książce, rozszerzyła fabułę. Czasem czuje się przy niej nutkę znudzenia, w późniejszym zaś czasie mamy do czynienia z wciągającą akcją. Powieść jest bardzo różnorodna. Każdy odnajdzie w niej coś dla siebie.

Jeśli chodzi o styl autorki, to oczywiście jest on dopasowany do akcji w idealny sposób. Jeśli lubicie tego typu lektury, to ta powieść jest wprost dla was. Koniecznie do niej zajrzyjcie w wolnej chwili. Niekoniecznie musicie najpierw sięgnąć po część poprzednią. Są one powiązane ze sobą jedynie w niewielkim stopniu.

"Ten dreszczyk emocji towarzyszący pogoni zawsze sprawiał, że czułem ucisk w jajach. Jak dla mnie, ona zapewniała wyzwanie innego rodzaju niż pozostałe laski. Była świeżym mięsem, a ja nienasyconym mięsożercą. Ale nie spodziewałem się, że zastanę TO.
TO zmieniło wszystko.
Stałem jak niemowa i uśmiechałem się zadziornie, drocząc się z nią, bo ona też się ze mną droczyła w...

Aubrey zaczyna spełniać się w Nowym Jorku, jako baletnica. Po odrzuceniu miłości przez Andrew, dziewczyna poświęca się swojej pasji oraz zaczyna spotykać się z nowym mężczyzną. Niespodziewanie, w jej życiu ponownie pojawia się przystojny prawnik, Andrew. Mimo początkowego kłamstwa dziewczyny, Andrew nie potrafi o niej zapomnieć. Czy pozwoli żyć Aubrey własnym życiem?

"Za kilka miesięcy będziemy się pieprzyć, a fakt, że nie mogę zobaczyć twojej twarzy, wyda mi się bez znaczenia tylko dlatego, że będę cię posuwał od tyłu, opartą o stół. Przekonasz się. – Thoreau"

Dwie poprzednie części z tej serii bardzo przypadły mi do gustu. Były lekkie, wciągające i bardzo zrelaksowały zarówno mnie jak i osoby, którym je poleciłam. Na tę część czekałam z wielką energią. Przeczytałam ją zaraz po premierze, lecz nie wiem czemu nie opisałam jej jeszcze w recenzji. W ostatnim czasie bardzo wiele książek czytam, lecz niestety brak mi czasu na pisanie o nich opinii... Oczywiście, pomimo upływu czasu, wciąż pamiętam o uczuciach, jakie czułam podczas czytania.

Ta część dopełnia dwie poprzednie w sposób idealny. Jest lekka, wciągająca i przede wszystkim opowiada o przeszłości bohaterów. Już podczas pierwszych moich czytelniczych planów z tą serią, miałam do niej pozytywne nastawienie.

Powieści te są niewielkie. Można by było je połączyć w jedną całość, i uznać je za jedną lekturę. Autorka miała co do nich inne plany i powiem, że szanuję jej decyzje. Wszystkie trzy części poznaje się szybko, bardzo ambitnie. Dostrzegam po opiniach załączonych w internecie, że jest to bardzo lubiana seria. U mnie również zajmuje ulubione miejsce i czeka na ponowne poznanie.

"Zaczynam się zastanawiać, czy ta zasada „jednej nocy” nie bierze się z przekonania, że na drugą nie starczyłoby ci już pary… Fiut drugiej kategorii to nie koniec świata."
Autorka bardzo pozytywnie pisze o swoich bohaterach. Poddaje ich próbie różnych trudności, którą Ci za wszelką cenę przezwyciężają. W lekturze podoba mi się przede wszystkim upór głównych bohaterów, oraz ich zamiłowanie do pasji. Audrey za wszelką cenę pragnie realizować swój talent w balecie, podczas gdy Andrew szaleje za jej osobą. Nie zdradzając więcej szczegółów powiem, że książka jest bardzo dobrze skonstruowana.

Czy widzę w niej jakieś wady? Każda powieść na swój sposób ma wady i zalety, i tylko od czytelnika zależy, czy je wyłapiemy. Osobiście tę powieść uważam za bardzo wciągającą lekturę, godną polecenia. Przyjrzyjcie się bliżej temu romansowi, ponieważ da wam dawkę niezapomnianego humoru oraz energię na więcej.

Aubrey zaczyna spełniać się w Nowym Jorku, jako baletnica. Po odrzuceniu miłości przez Andrew, dziewczyna poświęca się swojej pasji oraz zaczyna spotykać się z nowym mężczyzną. Niespodziewanie, w jej życiu ponownie pojawia się przystojny prawnik, Andrew. Mimo początkowego kłamstwa dziewczyny, Andrew nie potrafi o niej zapomnieć. Czy pozwoli żyć Aubrey własnym życiem?

"Za...

"To niemożliwe.
Ku mnie szedł duch.
Duch, który twierdził, że mam najpiękniejsze niebieskie oczy, jakie widział kiedykolwiek."

Już bardzo, bardzo dawno nie miałam w rękach tak naiwnej oraz nijakiej książki. Nie w sposób jest mi powiedzieć, jak bardzo się na niej zawiodłam. Absolutnie wszystko mi w niej nie odpowiadało.
Po tę powieść sięgnęłam z myślą o autorce, którą bardzo lubię: Meredith Wild. Po jej poprzedniej lekturze z tej serii, miałam pozytywne odczucia. Tutaj jednak jej duet z Helen Hardt się nie powiódł.

Zacznijmy od fabuły, która jest obłędnie przytłaczająca. Jest strasznie nudna, dłuży się i nuży czytelnika. Poruszamy się po wydarzeniach opisujących życie Kate oraz Pirce'a. Kate musi pogodzić się z nieoczekiwaną stratą swojego ukochanego. Niestety o ile pomysł na lekturę był ciekawy, o tyle samo jej wykonanie już nie. Strasznie się zawiodłam brakiem jakichkolwiek prawdziwych uczuć w lekturze. Wydaje mi się, że wszystko w niej jest raczej sztuczne. Nic w tej powieści nie trzyma się ładu. Teoretycznie mamy w niej mnogość tragicznych wydarzeń, lecz wcale mnie nie porwały ani zaciekawiły...

"Zwolniłem, a gdy nasze spojrzenia spotkały się, moje serce przestało bić. Te niebieskie oczy! Boże kochany, rzuciły mnie na kolana, kiedy tylko zobaczyłem je w szkole. Przepadłem wtedy na zawsze. I nic się w tej kwestii nie zmieniło."

Lektura wydaje się być suchą opowiastką pozbawioną emocji. Całkowicie była mi obojętna. Bohaterzy są mocno niedopracowani, ani trochę ich nie polubiłam. Straszną ironią było dla mnie patrzenie na losy Katy oraz Pirce'a. Niestety żadne z nich mnie do siebie nie przekonało. Pirce jako męski bohater jak dla mnie, jest nader irytującą postacią. Nie polubiłam go ani trochę.
Pierwszy raz miałam przypadłość, że podczas czytania książki miałam straszną ochotę przeczytać ją jak najszybciej do końca, nawet pomijałam liczne opisy w powieści. Czytałam jedynie luźne wypowiedzi bohaterów, ponieważ chciałam ją szybko zakończyć.

Nie polecam, wręcz odradzam. Jestem nią zawiedziona i rozgoryczona. Gdyby nie dobry styl pisarek, to wątpię czy bym ją dokończyła. Mam nadzieję, że już nigdy więcej nie trafię na tak lakoniczną powieść. Mam ambicje na lepsze opowieści...

"To niemożliwe.
Ku mnie szedł duch.
Duch, który twierdził, że mam najpiękniejsze niebieskie oczy, jakie widział kiedykolwiek."

Już bardzo, bardzo dawno nie miałam w rękach tak naiwnej oraz nijakiej książki. Nie w sposób jest mi powiedzieć, jak bardzo się na niej zawiodłam. Absolutnie wszystko mi w niej nie odpowiadało.
Po tę powieść sięgnęłam z myślą o autorce, którą...

"Podobało mi się, że w tej chwili sprawy między nami układały się tak, jakbym nigdy nie wyjechała."

Po przeczytaniu poprzedniej części historii Oakley oraz Cole'a od razu zapragnęłam przeczytać dalszą jej historię. Po tak tragicznym zakończeniu w pierwszej części liczyłam na to, że autorka w kontynuacji tej opowieści, przychylnym okiem spojrzy na dziewczynę. Ta powieść opowiada dalszy ciąg historii dziewczyny, która w dzieciństwie była wykorzystywana seksualnie. W pogwałceniu jej praw, brał udział jej własny ojciec. W tej odsłonie historii, czytelnicy dostają opowieść o tym, co dzieje się 4 lata później w życiu bohaterów. Najistotniejszym w całej historii jest proces jej ojca oraz oprawcy, który kiedyś przyczynił się do napaści seksualnej.

Bardzo spodobała mi się narracja, która skupia się pomiędzy dwójką głównych bohaterów: Oakley i Cole'a. Lubię gdy w tego typu lekturach możemy poznać myśli i emocje postaci, z którymi obcujemy przez całą powieść. Jeśli chodzi o samą fabułę, to przyznam, że jest ona poprowadzona w pozytywnym kierunku, aczkolwiek mam się do czego przyczepić. Przede wszystkim razi mnie czas, który upłynął po rozstaniu głównych bohaterów. Uważam, że gdy się kogoś kocha, to nie są ważne kilometry w jakich znajduje się nasza druga połówka - i tak pragnie się je pokonywać. Tutaj jednak dostrzegam bierność Cole'a, która bardzo mi się nie spodobała... Czuję w tym temacie do niego zawód. Lecz cicho sza!, więcej nie zdradzam w tym temacie.

"Znowu spojrzałem na Jaspera i zobaczyłem, że wpatruje się w ojca z nienawiścią. Poza tym wyglądał na równie przerażonego, jak ja się czułem. Czy ława przysięgłych na pewno nie da się nabrać na coś takiego?"
Negatywem jest dla mnie również zbyt entuzjastyczny powrót Oakley. Uciekła od Cole'a bez słów wyjaśnienia, nie kontaktowała się z nim od 4 lat, a jej powrót mimo wszystko został jej szybko zapomniany. Jak dla mnie, stało się to zbyt szybko. Nie czułam dreszczyku strachu, podczas czytania ich dalszych losów. Pomimo jednak tego, powieść uważam za wartą przeczytania. Zdaję sobie sprawę z tego, że autorka pragnęła nie mieszać zbyt dużo w życiu bohaterki, ponieważ bądź co bądź, dziewczyna i tak wiele przeszła. Szybko ją pochłonęłam, gdy tylko miałam ku temu sposobność. Lektura jest fenomenalna mimo kilku wad.

Jestem całkowicie zaintrygowana tą serią. Cieszę się i zarazem żałuję, że to już koniec. W zakończeniu lektury czytelnicy dostają bonus, w postaci odrębnej historii widzianej kilkanaście lat później. Wielki plus dla autorki za to, ponieważ fani jej postaci mogą dostrzec co się dzieje kilka lat później z Colem oraz Oakley. Mnie to odpowiada i satysfakcjonuje.

"Podobało mi się, że w tej chwili sprawy między nami układały się tak, jakbym nigdy nie wyjechała."

Po przeczytaniu poprzedniej części historii Oakley oraz Cole'a od razu zapragnęłam przeczytać dalszą jej historię. Po tak tragicznym zakończeniu w pierwszej części liczyłam na to, że autorka w kontynuacji tej opowieści, przychylnym okiem spojrzy na dziewczynę. Ta powieść...

"To nadal jest okropny świat. Ale przynajmniej jest w nim jedna dziewczyna, która odwzajemnia twoje uczucia."

Jest to bardzo kontrowersyjna lektura, która pokazuje losy nastolatka zmagającego się z problemami po samobójstwie swojego ojca. Na jego przykładzie możemy zauważyć co dzieje się w młodym umyśle, kiedy ginie bliska mu osoba. Niewątpliwie mamy tu nacechowany bardzo negatywny obraz samobójstw. Najdziwniejszym jest fakt, że Aaron również chciał popełnić samobójstwo. Kierowało nim wiele emocji. Po nieudanej próbie, jego życie wraca do normalności. Ma świetną dziewczynę, dobrych kolegów lecz mimo wszystko czuje pustkę. Tę przestrzeń zapełnia pojawienie się Thomasa, który w krótkim czasie staje się jego bliskim przyjacielem.

Jako debiut, ta powieść wypada świetnie. Napisana jest w przystępnym języku, autor wie jak zadowolić czytelnika dodając do akcji coraz to bardziej skomplikowane uczucia. Narzuca czytelnikowi delikatne tempo - doskonałe przy tego typu lekturach. Nie należy się spieszyć podczas czytania tej powieści, ponieważ nie należy ona do najłatwiejszych. Myślę, że powieść potrafi dać świetną lekcję nastolatkom, którzy zmagają się ze swoimi problemami. Ta opowieść jest również pouczająca dla rodziców, którzy nie wiedzą jak dotrzeć do swojego dziecka i mu pomóc.

Jeśli chodzi o bohaterów, to osobiście jestem względem nich neutralna. Aaron to nastolatek z wielkim workiem przeżyć, który pomimo swej przeszłości, żyje jutrem. Podoba mi się jego nowa siła, aczkolwiek jest on nieco stoicką postacią. Wydaje mi się, jakby był zbyt spokojny względem otaczającego go świata. Mimo jednak tego, można go lubić.

"Pocieram uśmiechniętą bliznę, od lewej do prawej i od prawej do lewej, szczęśliwy, że przypomina, bym nigdy więcej nie był takim idiotą."

Mnie lektura przypadła do gustu mimo, iż opisuje losy nastolatka, z którym nie mam nic wspólnego. Jako pedagog potrafię docenić zapał z jakim Pan Adam pisał tę książkę. Dostrzegam, że podjął się trudnego tematu, lecz opisał go w sposób bardzo przyjazny. Pokazał, że życie pomimo wszelkiego cierpienia, może i nawet musi toczyć się dalej. Widzimy, że cierpienie z czasem zanika, ale ból po stracie pozostaje z nami na zawsze.

"To nadal jest okropny świat. Ale przynajmniej jest w nim jedna dziewczyna, która odwzajemnia twoje uczucia."

Jest to bardzo kontrowersyjna lektura, która pokazuje losy nastolatka zmagającego się z problemami po samobójstwie swojego ojca. Na jego przykładzie możemy zauważyć co dzieje się w młodym umyśle, kiedy ginie bliska mu osoba. Niewątpliwie mamy tu nacechowany bardzo...

"Kevin był doskonałym plastrem na moje rany, ale nie Caden. On okazał się tym dobrym, tym złym i tym, co pomiędzy. Dzięki niemu czułam się cała i spełniona. Był dla mnie wszystkim."

Po raz kolejny uwiodła mnie powieść od wydawnictwa Kobiecego. Ponownie dałam się porwać niesamowitej historii, która ukazała się pod ich patronatem. Fantastycznie było poznać losy Summer, pomimo, że jak mówi sama autorka, bohaterka jest dziwną postacią w pozytywnym tego słowa znaczeniu.

Autorka stworzyła wciągającą powieść New Adult, która w owocny sposób zaskakuje. Przede wszystkim powieść jest napisana w bardzo naturalny, przystępny każdej osobie - języku. Czytanie lektury szło mi ekspresowo. Poczułam przy niej pełne rozluźnienie, a bohaterowie doskonale wzbogacili mi czas. Summer jest główną postacią. Od licealnych czasów jest zakochana w swoim przyrodnim bracie. Kevin nie zwraca na nią szczególnej uwagi, aż to zakończenia roku. Połącza ich namiętność, która szybko się zaczęła, a jeszcze szybciej się kończy. Summer jedzie za nim do collegu, gdzie poznaje Cadena. Niespodziewanie dla niej, chłopak pragnie zostać jej przyjacielem.

"Rzucił mi bombę, a potem odsunął się i czekał, aż wybuchnie. "

Względem akcji, bohaterowie okazali się bardzo charyzmatyczni. W tej pozycji wydawniczej mamy do czynienia z wielordzennością charakterów. Ilekroć będę patrzeć na tę okładkę, zawsze będę myśleć o fantastycznej akcji i wspaniałych postaciach. Summer jest mocną osóbką. Jest sarkastyczna, odważna, pyskata oraz nieugięta. Do niej, te cechy doskonale pasują! Kiedy przy jej boku pojawia się przystojny i uwodzicielski Caden, nie od razu poddaje się jego urokowi. Bada grunt oraz jest ostrożna. Dopiero później zaczyna mu ufać. Do postaci Kevina powiem jedynie, że jest aktorem jak z obrazka. Kłamie, zmyśla i przede wszystkim działa na swoją korzyść. Jest chamski i cechuje się głównie charakterem dupka. Na początku Summer jest upojona jego grą, później zaczyna rozumieć jego podstępną naturę. Bardzo polubiłam Cadena, za jego wrażliwość, troskę oraz szczerość. Kocham takietach facetów!

Jak na pewno się domyślacie, lekturę Wam polecam. Szczególnie, że jest to wspaniała publikacja na każdy dzień. Rozmarzy każdego czytelnika, dając mu niewielką nutkę wzruszenia. Powtórnie nie potrafiłam odłożyć lektury na bok pozostawić ją na następny dzień. Jak zaczęłam czytać rankiem, tak skończyłam w nocy. Koniecznie do niej zajrzyjcie!

"Kevin był doskonałym plastrem na moje rany, ale nie Caden. On okazał się tym dobrym, tym złym i tym, co pomiędzy. Dzięki niemu czułam się cała i spełniona. Był dla mnie wszystkim."

Po raz kolejny uwiodła mnie powieść od wydawnictwa Kobiecego. Ponownie dałam się porwać niesamowitej historii, która ukazała się pod ich patronatem. Fantastycznie było poznać losy Summer,...

"To, co wygląda na niezniszczalne, jest tak naprawdę wykonane z najcieńszego szkła."

Nie wiem do końca co mam sądzić o tej powieści. Z jednej strony czytało mi się ją bardzo szybko, z dużym zainteresowaniem. Z drugiej zaś strony, mam do niej nieco mieszane uczucia. Pomimo jedna tego myślę, że to dobrze że tak ją odbieram. Coś w niej jest takiego, co mnie do siebie przekonuje. Być może jest to niebanalny pomysł na fabułę, lub też realność postaci?

Przede wszystkim nie da się zapomnieć o bohaterkach powieści. Główną postacią jest June. Dziewczyna jest nastolatką, która ma cudownego chłopaka, dobrze jej idzie nauka, ale pomimo wszystko jej świat jest nieudany. Kilka dni temu jej była przyjaciółka popełniła samobójstwo. Pomimo tego, że June nie odzywała się do dziewczyny przez rok, bardzo cierpi po stracie Delii. Wkrótce, June zaczyna swoje własne śledztwo, które ma jej dać odpowiedź, czy aby na pewno Delia sama się zabiła?
June jest bohaterką którą się lubi. Czytanie o jej życiu było interesującym czasem. Podoba mi się, że pomimo wszystko dziewczyna stawia sobie cele i je realizuje. Nie poddaje się i pomimo wszystko dąży do poznania prawdy. Jest odważna pomimo swego młodego wieku. Jak dla mnie, jej negatywem jest jej błędne zafascynowanie Delią.

No właśnie, Delia. Druga bohaterka a zarazem moja zmora w powieści. Ughh.. jak ja jej nie znoszę. Delia ma w sobie wszystkie cechy, których nie akceptuje u dziewczyn. Jest arogancka, kłamie, miesza i przede wszystkim jest nieobliczalna. Robi złe rzeczy, wcale ich nie analizując. Dla niej liczy się tylko jej własne szczęście. To taka hipokrytka! Na dodatek oczywiście, akcja toczy się w okół niej. W sumie wszystko jest skupione w okół tej rozpieszczonej dziewuchy. Na prawdę przez całą powieść nie potrafiłam jej polubić. Dodatkowo napędzały mnie rozdziały w których czytamy jej myśli oraz wyraźnie mamy wykreowane jej emocje. Te rozdziały były dla mnie trudne do czytania...

"Ta dziewczyna zmieni wszystko, i Delia nigdy, przenigdy nie pozwoli jej odejść."

Osobiście uważam, że stanowczo wiele osób nie polubi Delii. Powody znajdziecie powyżej. Mimo jednak tego książkę przeczytałam z wielkim zaintrygowaniem. O postępkach bohaterów mam mieszane uczucia, lecz mimo wszystko nie należy dziwić się ich wyborom.

Powieść mogę polecić również za niepowtarzalny styl autorki. Dużo miesza w akcji, ale lecz jest to uważane przeze mnie za duży plus. Myślę, że jeszcze nie miałam do czynienia z taką lekturą. Uważam, że śmiało możecie się jej przyjrzeć bliżej. Jest to lekki kryminał psychologiczny, który naprawdę wiele miesza w uczuciach czytelnika.

"To, co wygląda na niezniszczalne, jest tak naprawdę wykonane z najcieńszego szkła."

Nie wiem do końca co mam sądzić o tej powieści. Z jednej strony czytało mi się ją bardzo szybko, z dużym zainteresowaniem. Z drugiej zaś strony, mam do niej nieco mieszane uczucia. Pomimo jedna tego myślę, że to dobrze że tak ją odbieram. Coś w niej jest takiego, co mnie do siebie...

"Wszystko zaczyna się od pierwszego uśmiechu, pierwszej dłuższej rozmowy,pierwszego powierzchownego sekretu, czy podania komuś pomocnej dłoni... Przyjaźń to taka wędrówka na wielu płaszczyznach. Jeśli teraz się do ciebie uśmiechnę, a ty ten uśmiech odwzajemnisz, to razem wykonamy pierwszy krok."

Z otchłani to kolejna bardzo poruszająca część z serii Z popiołów. Nie należny się jednak zrażać tym, że jest to druga część, ponieważ seria nie dotyczy stosunkowo tych samym bohaterów. W tej części poznajemy Kasię i Szymona, którzy w swoim burzliwym życiu odnajdują miłość. Autorka po raz kolejny włączyła do akcji wspaniale wykreowane postaci, lekki styl i bardzo przyjemną fabułę! Powieść poznałam przez jeden wieczór. Po poprzedniej powieści tej autorki, wiedziałam ze ją polubię, lecz teraz ją kocham!

Pani Martyna tworzy wzruszające historie. Przy czytaniu moje emocje raz po raz wybuchły. Nie chciałam kończyć powieści, lecz jeszcze bardziej chciałam znać odpowiedz na swoje pytania.

Przez cały czas, podczas czytania, ciekawiła mnie tajemnica Szymona. Nie potrafiłam rozgryźć dylematu jaki skrywał chłopak. Czułam jednak, że to coś bardzo ważnego. Nie pomyliłam się.

"Czasem szaleństwo jest jedynym lekarstwem."

Co mi się podoba? Spodobał mi się styl autorki, który jest bardzo subtelny. Przede wszystkim Pani Martyna świetnie dobiera tempo akcji. Nic w powieści nie dzieje się za szybko. Wszystko jest w logiczny sposób poukładane. Przyjaźń pomiędzy Szymonem i Kaśką zaczyna się powoli i w swoim tempie rozkwita. Ciesze się, że dzieje się to stopniowo.

Jak dla mnie, poznanie Kasi i Szymona było fascynujące. Ta dwójka jest bardzo realna. Czułam, jakbym czytała o miłości dwójki znanych mi osób. Kasia jest bardzo wrażliwa, ma za sobą poważny związek i ponad wszystko ceni sobie "romantyczną" sferę związku. Szymon, choć na początku jest bardziej sceptykiem do wszelkich dłuższych znajomości, wkrótce w całości oddaje się dziewczynie. Nie zdradzając ich problemów powiem, że jest co roztrząsać!

Końcówkę powieści czytałam z wielkim wzruszeniem. Niemal przez cały czas miałam ściśnięte gardło. Skończyłam ją czytać raz dwa, i po raz kolejny - co nie zdarza mi się często- wiem co chcę napisać o tej powieści. Słowa same płyną...

Z oczywistych względów, lekturę polecam! Już przygoda Sary i Michała dała mi wiele chwil wzruszeń, tutaj zaś przeżyłam prawdziwy tajfun wrażeń.

"Wszystko zaczyna się od pierwszego uśmiechu, pierwszej dłuższej rozmowy,pierwszego powierzchownego sekretu, czy podania komuś pomocnej dłoni... Przyjaźń to taka wędrówka na wielu płaszczyznach. Jeśli teraz się do ciebie uśmiechnę, a ty ten uśmiech odwzajemnisz, to razem wykonamy pierwszy krok."

Z otchłani to kolejna bardzo poruszająca część z serii Z popiołów. Nie należny...

"Stanęła stopami w wodzie. Czuła, że Imogen Sokoloff właśnie tak by zrobiła, smakowała by ten drobny smutek i piękno widoku, trzymając dół sukienki nad kolanami. "

Kłamczucha zalicza się do powieści nie łatwych. Zapytacie czemu? Co w niej jest takiego, że należny się na niej dość skupić, aby ją zrozumieć? Przede wszystkim autorka zastosowała ciekawy ustęp, który bardzo miesza w akcji. Rozdziały opisane są nie po kolei. Dobrze czytacie. Zaczynamy akcję od najświeższych wiadomości, które odgrywają się w życiu Julie West Williams. Następnie mamy mieszankę niedalekiej przeszłości, oraz tej bardziej dalekiej. Dopiero pod koniec powieści dostrzegamy, jak to się wszystko zaczęło. Powiecie a po co to? Uważam, że jest to pewnego rodzaju plus w powieści, ponieważ czytelnik po większym skupieniu zaczyna dopiero rozumieć o co chodzi z charakterem głównej bohaterki. Mnie te ustępy bardzo przekonały.



Autorka stworzyła powieść dla młodzieży lecz dodała do niej nutkę thrillera. Nie mamy więc słodkiej lukrecji lecz czerwoną papryczkę chili. Czytelnik płonie za każdym razem, gdy do niego dociera o co chodzi w fabule. Nie raz myślałam sobie "- Ale kłamczucha!". Najlepszym jest jednak fakt, że nie wszystko co na początku jest jasne, w dalszej części takie pozostaje. Jak można się domyśleć, tytułowa Kłamczucha, nie od parady ma takie przezwisko.



W powieści poznajemy wielu bohaterów. Tytułowa kłamczucha, to Julie, która nie jest osobą, za którą się podaje. Umiejętnie zrobiony makijaż, peruki i dopasowany strój do okoliczności sprawia, że dziewczyna może stać się nawet Tobą. Jest charyzmatyczna, wytrwała w dążeniu do określonego celu. Julie jest z psychologicznego punktu widzenia małą dziewczynką która boryka się z problemami dorosłych. Dziewczyna dorastała z dużymi ambicjami, nie zdając sobie sprawy z tego, że to ją niszczy.

"- Wcale jej nie przypominasz, Jule - stwierdził. - Imogen była milion razy ładniejsza."

Kolejną postacią jest Imogen, bogaczka i przyjaciółka Julie. Dziewczyna popełnia samobójstwo, z którym nikt nie potrafi sobie poradzić. Każdy kto poznał Imogen pragnie nią być albo chociaż się z nią przyjaźnić. Jest piękna, bogata ale i przede wszystkim dużo podróżuje, jest wrażliwa na krzywdę zwierząt. Jest tym kimś, kim chce się stać Julie...

W akcji mamy również chłopaka Imogen, Forresta. Jest początkującym pisarzem. Chłopak od początku nie potrafi pogodzić się ze śmiercią Imogen. Wciąż szuka przyczyny co pchnęło dziewczynę do tak karygodnego czynu.

W lekturze mamy również styczność z rodzicami Imogen, prawie chłopakiem Julie, przyjaciółką Imogen oraz wieloma pobocznymi osobami. Wszyscy mają swoje miejsce w akcji. Każde z nich w pewien sposób miesza.



Jak dla mnie, fabuła powieści jest bardzo ciekawa. Nie mogłam się od niej odkleić. Chciałam znać prawdę do samego końca. Mam nadzieję, że skusicie się na jej przeczytanie. Ja osobiście raz jeszcze chcę ją przeczytać, ale tym razem zacznę od wydarzeń tych najwcześniejszych. Rozpocznę od rozdziału I. Ciekawi mnie, jak ambitnie tym razem wciągnie mnie książka. Jak najbardziej polecam pobawić się z tą powieścią i otoczyć się nią na jeden wieczór. Pozostawi po sobie lekki dreszczyk, który jest nam, czytelnikom, niekiedy potrzebny.

"Stanęła stopami w wodzie. Czuła, że Imogen Sokoloff właśnie tak by zrobiła, smakowała by ten drobny smutek i piękno widoku, trzymając dół sukienki nad kolanami. "

Kłamczucha zalicza się do powieści nie łatwych. Zapytacie czemu? Co w niej jest takiego, że należny się na niej dość skupić, aby ją zrozumieć? Przede wszystkim autorka zastosowała ciekawy ustęp, który bardzo...

"Zamykam oczy.
Niech ta chwila trwa wiecznie."

Kiedy poznałam Friendzone byłam bardzo zauroczona językiem i stylem autorki. Zapragnęłam więc sięgnąć po nową jej powieść raz dwa. Szybko jednak mój zapał osłabł... Lektura, choć z opisu wydawała mi się bardzo intrygująca, wyróżniła się mocno od poprzedniej książki. Przede wszystkim opisuje losy nastoletniej dziewczyny, Sparks, która pragnie popełnić samobójstwo. Kiedy na jej drodze pojawia się Indie, dziewczyny ciągnie coś do siebie.

Akcja powieści rozkręca się powoli. W sumie to, ta lektura jest dla mnie mało wciągająca. Owszem, opowiada o losach przyziemnych, dotykających naszych nastolatków dzień po dniu, aczkolwiek mimo wszystko nie czułam większego zainteresowania podczas jej czytania. Sparks na początku była strasznie zbulwersowaną nastolatką. Na wszystko się wściekała, do wszystkich miała pretensje. Owszem wiem, że powieść wnosi do akcji właśnie taką bohaterkę, lecz pomimo wszystko jej zachowanie jest dla mnie bezcelowe i głupie.Wiem na czym polega jej tok rozumowania, ale dziewczynie po prostu jest potrzebna pomoc specjalisty, a nie jakaś nieznajoma dziewczyna, która sama nie potrafi się określić. Nie przemawia do mnie fabuła powieści..

"Indie jest wszędzie, a ja zaciskam wszystkie mięśnie. Nie mogę wytrzymać dłużej.

Naprawdę nie ma nic. Nic oprócz niej.
Ogólnie powieść doczytałam, aczkolwiek raczej do niej nie wrócę. Tym razem nie wciągnęłam się w akcję ani nie polubiłam bohaterów tak, jak powinnam. Myślę jednak, że młodszym czytelnikom, lektura się spodoba. Opowiada o pięknej przyjaźni, która rodzi się niespodziewanie, lecz może trwać na długo. Polecam powieść biorąc pod uwagę jej zakończenie, które mnie z całej powieści najbardziej zaciekawiło. Nie wiem czy sięgnę po inne lektury tej autorki. Jest młoda i ambitna oraz pełna pasji. Lubię to i doceniam. Zobaczymy czy będzie mi po drodze z tą autorką zwłaszcza, że pierwsza jej powieść była bardzo piękna.

"Zamykam oczy.
Niech ta chwila trwa wiecznie."

Kiedy poznałam Friendzone byłam bardzo zauroczona językiem i stylem autorki. Zapragnęłam więc sięgnąć po nową jej powieść raz dwa. Szybko jednak mój zapał osłabł... Lektura, choć z opisu wydawała mi się bardzo intrygująca, wyróżniła się mocno od poprzedniej książki. Przede wszystkim opisuje losy nastoletniej dziewczyny,...

„Czy nie wiedzieli, kim jestem, do czego jestem przygotowana? Byłam Eadlyn Schreave. Nie było nikogo potężniejszego ode mnie.
Jeśli myśleli, że poddam się bez walki, mylili się”

Była historia o rodzicach, przyszedł czas na ich dzieci. Uwaga, to jest recenzja o małym spamie dla osób, które nie poznały jeszcze poprzednich tomów.
Historia miłości królewskiej pomiędzy Americą i Maxonem trwa. Z ich miłości powstała dwójka bliźniaków. Eadlyn jako starsza z potomstwa królewskiego rodu, musi wziąć udział w eliminacjach. O jej serce zaczynają starać się liczni kawalerowie. W śród nich jest jej znajomy z dziecięcych lat, który rozbudza w dziewczynie pewne uczucia...

Autorka ponownie szaleje. Jej ciepło słowa, bystra akcja oraz humor bohaterów, wspaniale popycha akcję. Lektura nie zawiodła mnie ani trochę. Szybko ją przeczytałam. W zawrotnym tempie kartkowałam stronę za stroną. Autorka po raz kolejny stworzyła fajną fabułę, nieodgadnioną akcję oraz przyjazne postacie. Delikatnie wplotła dawne przygody poprzednich bohaterów w historię Eadlyn. Jest to pozytyw, ponieważ czytelnik nie znający poprzednich wydarzeń, ma ich delikatny zarys.

"Ja także cię kocham. Bardziej, niż się domyślasz. "

Bardzo polecam tę lekturę. Mnie po raz kolejny historia wykreowana przez Kierę mocno przejęła. Lubię takie powieści. Przy nich zapomina się o codzienności. Bardzo rozluźniła mnie, oraz zaciekawiła. Już niebawem biorę się za poznanie drugiej części. jestem pewna, że będzie tak samo dobra.

„Czy nie wiedzieli, kim jestem, do czego jestem przygotowana? Byłam Eadlyn Schreave. Nie było nikogo potężniejszego ode mnie.
Jeśli myśleli, że poddam się bez walki, mylili się”

Była historia o rodzicach, przyszedł czas na ich dzieci. Uwaga, to jest recenzja o małym spamie dla osób, które nie poznały jeszcze poprzednich tomów.
Historia miłości królewskiej pomiędzy Americą...

"Zmiany czasem onieśmielają. Ale nie ma sensu trzymać się czegoś kurczowo tylko dlatego, że przeraża nas perspektywa skoku naprzód. Kiedy człowiek się odważy, raczej rzadko ogląda się wstecz. Trzeba tylko trafić na właściwy moment."
Od samego początku czułam, że książka jest godna uwagi. Bardzo miło i pozytywnie mnie zaskoczyła. Jest lekka, nieprzewidywalna, a opis doskonale oddaje całość tajemniczej akcji. Autorka doskonale zaciekawia swoją bohaterką. Przejście pomiędzy dwoma światami, gdzie nasza Sabine żyje w dwóch rzeczywistościach, oddaje pozytywny akcent lekturze.
Pani Jessica stworzyła lekturę o wspaniałym pomyśle. Książka od samego początku stała się moją ulubienicą. Główna bohaterka jest taką dziewczyną którą da się lubić od samego początku. Historia jaka ją spotkała doskonale oddaje jej charakter - niepowtarzalny humor oraz cięty język. Nie w sposób jest nie polubić Sabine.
"Bo niektóre rzeczy są tak prawdziwe, że czuje się to dogłębnie. Gdziekolwiek pójdziesz, one pójdą z tobą. Wszędzie."
Dodatkowym atutem w powieści jest pojawiający się w akcji chłopak. Ten to dopiero miesza w akcji! Myślałam, że przejrzałam go od samego początku, lecz pomyliłam się. Przy tym chłopaku mamy zwrot o trzysta sześćdziesiąt stopni.
Lekturą można się bardzo pozytywnie zaskoczyć. Wątpię, że ktokolwiek odkryje co kryje się pod tą historią.

Książka jest tą do której wraca się co jakiś czas. Jest jedną z tych przyjemnych i pięknych. Nie wiedziałam czego się po niej spodziewać. Urzekła mnie całkowicie. Wierzę, że nie jestem jedyną jej fanką. Gorąco polecam.

"Zmiany czasem onieśmielają. Ale nie ma sensu trzymać się czegoś kurczowo tylko dlatego, że przeraża nas perspektywa skoku naprzód. Kiedy człowiek się odważy, raczej rzadko ogląda się wstecz. Trzeba tylko trafić na właściwy moment."
Od samego początku czułam, że książka jest godna uwagi. Bardzo miło i pozytywnie mnie zaskoczyła. Jest lekka, nieprzewidywalna, a opis...

"Książki to osobliwe stworzenia. Potrafią cię uwięzić, przenieść w czasie i przestrzeni - a nawet przeobrazić, jeśli masz szczęście."
Powieść jest dobra, chociaż nie do końca mnie porwała. Ma w sobie wszystko to, co najcenniejsze w takich powieściach – akcję, ciekawych bohaterów oraz niebanalna fabułę pełną przygód i niebezpieczeństw. Mimo jednak tego czytając czułam, że czegoś mi brakuję. Nieco jestem nią zawiedziona, ponieważ myślałam, że więcej będę miała w niej interesującej Sefii, niż innych, pośrednich bohaterów. Ogólnie nastawiłam się na narrację pierwszoosobową, w której będzie dowodzić Sefia. Pomyliłam się. Autorka stworzyła powieść, w której każdy rozdział dotyczy innych bohaterów. Mamy więc mieszaninę postaci fantastycznych, lecz i innych, mniej dominujących.

Dobrym pozytywem jest język i styl autorki. Jest on prosty i przejrzysty. Odczyt powieści nie robi nam wielkiego problemu. Nie czuje się przy nim znudzenia. Ubolewam jednak nad akcją, która mało mnie zainteresowała. Dużo się w niej dzieje, ale jak dla mnie jest mocno chaotyczna. Wydaje mi się, że po prostu nie trafiłam z tą książką.

Cieszę się, że książkę doczytałam do końca. To, co jest pewne, to na pewno fakt, że ma ona w sobie to coś. Pozytywnym atutem jest to, że dużo mamy do czynienia z Książką, jako z czymś niezwykłym oraz poruszającym. Autorka miała pozytywny pomysł na fabułę, ale jak dla mnie za dużo bohaterów w niej umieściła. Powieść choć spójna, była dla mnie mocno uciążliwa.

Książkę możemy zapisać do gatunku fantastyki. Na pewno ma ona w sobie dużo przygody i osoby, które lubią takie powieści, powinny dobrze odnaleźć się w lekturze. Ja tym razem mówię jej nie. Coś mi w niej się nie spodobało. Po kontynuację nie sięgnę, ale innym osobom chętnie ją polecam. Może po prostu mnie nie przypadła do gustu tak, jak liczyłam.

"Książki to osobliwe stworzenia. Potrafią cię uwięzić, przenieść w czasie i przestrzeni - a nawet przeobrazić, jeśli masz szczęście."
Powieść jest dobra, chociaż nie do końca mnie porwała. Ma w sobie wszystko to, co najcenniejsze w takich powieściach – akcję, ciekawych bohaterów oraz niebanalna fabułę pełną przygód i niebezpieczeństw. Mimo jednak tego czytając czułam, że...

Jest to książka, a zarazem poradnik opisujący prawdziwe oblicze macierzyństwa. Powieść pokazuje, że posiadanie dzieci to nie tylko atuty. Wszystkie argumenty na "nie", mają swoje poparcie w wypowiedziach licznych osób, które brały udział w badaniu. Lektura pokazuje losy matek, które chciały mieć dzieci i tych kobiet, które ciąża zaskoczyła. Ich losy są nieubarwione. Wszystkie kobiety opisują swoje przeżycia szczerze i prosto z serca. Autorka w swojej powieści daje przede wszystkim nacisk na prawdę, że kiedy kobieta - która nie decyduje się na dziecko - jest potępiana przez społeczeństwo. Takowa osoba, winna mieć swoje zdanie na temat swego życia, a nie wierzyć w poglądy innych osób.

"(...) Jestem przekonana, że powinna istnieć możliwość wyboru, by zapewnić , że więcej kobiet będzie paniami swoich ciał, życia i decyzji."

Autorka w swoich badaniach, skupiła się na temacie trudnym. Nie każda kobieta potrafi przyznać przed samą sobą, czy jako matka, nie żałuje macierzyństwa. Często bowiem jest tak, że rodzic pokonuje na tle wychowawczym wiele błędu, które go wewnętrznie dołują. Wtedy myśli na różne sposoby, czy jest dobrym ojcem lub matką. Te wszystkie niesnaski oraz wątpliwości, pisarka ulokowała w swojej powieści.

Podoba mi się układ książki. Wszystko mamy opisane bardzo chronologicznie, z zachowaniem wszelkiej składni. Już na samym początku, w spisie treści, mamy jasno nakreślone co, i w jaki sposób mamy opisane w powieści. Wszystkie rozdziały skupiają się na tematach tabu. Mimo jednak tego, autorka wspaniale poradziła sobie z opisaniem uczuć oraz wszelkich emocji występujących w umysłach matek.

Lekturę szczerze polecam osobom, które pragną poznać macierzyństwo z tej drugiej strony. Pisarka doskonale nakreśla, jak życie kobiet zmienia się pod wpływem narodzin i wychowywania dziecka. Poza tym, kobiety które dopiero mają zamiar być rodzicem, śmiało mogą przeczytać powieść dla własnej ciekawości. Dla mnie, lektura dostarczyła samych pozytywnym przemyśleń.

Jest to książka, a zarazem poradnik opisujący prawdziwe oblicze macierzyństwa. Powieść pokazuje, że posiadanie dzieci to nie tylko atuty. Wszystkie argumenty na "nie", mają swoje poparcie w wypowiedziach licznych osób, które brały udział w badaniu. Lektura pokazuje losy matek, które chciały mieć dzieci i tych kobiet, które ciąża zaskoczyła. Ich losy są nieubarwione....