Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Siedem gwiazdek na kredyt, bo książka nie jest aż tak wspaniała. Natomiast zdecydowanie ujawnia wielki talent i zapowiada świetną przyszłość autora. Ponieważ opisem fabuły zajmą się inni ; ) napiszę tylko, że młodość w latach 70. jest opisana w bardzo poetycki, ale bezpretensjonalny sposób. Podejrzewam, że dla wielu czytelników z tego pokolenia, ale także zbliżonych młodszego i starszego, będzie to nostalgiczna podróż. To, co zwróciło moją uwagę to (spodziewana w debiucie) wielka świeżość, tzw. nowy głos. Niejednokrotnie miałem wrażenie bardzo trafionych intuicji językowych i podobała mi się pomysłowość Eugenidesa. To wystarczy z nawiązką, żeby uznać książkę za dobrą zachętę na przyszłość. Ponieważ dwie kolejne książki autora uchodzą raczej za lepsze i ważniejsze, narzuca się pytanie: czy warto oprócz nich czytać "Przekleństwa niewinności". Moje stanowisko jest jasne: warto.

Siedem gwiazdek na kredyt, bo książka nie jest aż tak wspaniała. Natomiast zdecydowanie ujawnia wielki talent i zapowiada świetną przyszłość autora. Ponieważ opisem fabuły zajmą się inni ; ) napiszę tylko, że młodość w latach 70. jest opisana w bardzo poetycki, ale bezpretensjonalny sposób. Podejrzewam, że dla wielu czytelników z tego pokolenia, ale także zbliżonych...

Raczej jedna z mniej istotnych książek Mariasa. Na pewno zupełnie inna niż to, co dostrzegłem i czym zachwyciłem się w "Serce tak białe". Dobry pomysł dla zabieganych - lekka treść (właściwie same anegdoty), krótkie rozdziały. Po pewnym czasie czytania sprawia naprawdę sporą przyjemność. Świetne fotografie pisarzy, wg autora ich znajomość ma znaczenie.

Raczej jedna z mniej istotnych książek Mariasa. Na pewno zupełnie inna niż to, co dostrzegłem i czym zachwyciłem się w "Serce tak białe". Dobry pomysł dla zabieganych - lekka treść (właściwie same anegdoty), krótkie rozdziały. Po pewnym czasie czytania sprawia naprawdę sporą przyjemność. Świetne fotografie pisarzy, wg autora ich znajomość ma znaczenie.