Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Fantastyczny zbiór opowieści. Aż sam mam ochotę zostać piratem. Zbiór naprawdę ciekawych, brudnych i bazujących nieco na starych przekazach opowieści. Pijackie burdy, przeklęte statki, gołe panienki. Wszystko jest. Polecam.

Fantastyczny zbiór opowieści. Aż sam mam ochotę zostać piratem. Zbiór naprawdę ciekawych, brudnych i bazujących nieco na starych przekazach opowieści. Pijackie burdy, przeklęte statki, gołe panienki. Wszystko jest. Polecam.

Super. Jak ogólnie zmęczył mnie ostatnio Dan Brown, to ta książka ponownie rozbudziła moją miłość do niego. Jestem ukontentowany ciekawym ugryzieniem tematu nowych technologii i samą postacią byłego studenta Langdona. Może trochę naciągany wątek Winstona ale nie psuje on odbioru, a jedynie dodaje dodatkowej głębi. Zresztą... Co u Browna nie jest naciągane...?

Super. Jak ogólnie zmęczył mnie ostatnio Dan Brown, to ta książka ponownie rozbudziła moją miłość do niego. Jestem ukontentowany ciekawym ugryzieniem tematu nowych technologii i samą postacią byłego studenta Langdona. Może trochę naciągany wątek Winstona ale nie psuje on odbioru, a jedynie dodaje dodatkowej głębi. Zresztą... Co u Browna nie jest naciągane...?

Nihil novi. Tak jak pierwsze, bodajże dwie części stanowiły mikser w głowie, to tu jest już wtórność. Jakub i Semen wpadają na pomysł albo w tarapaty, które rozwiązują niesztampowo. Fajnie i przyjemnie ale po prostu "do kotleta".

Nihil novi. Tak jak pierwsze, bodajże dwie części stanowiły mikser w głowie, to tu jest już wtórność. Jakub i Semen wpadają na pomysł albo w tarapaty, które rozwiązują niesztampowo. Fajnie i przyjemnie ale po prostu "do kotleta".

No coś tam mówi o bezsensie centralnego planowania. Ale kompletnie nie rozumiem zachwytów.

No coś tam mówi o bezsensie centralnego planowania. Ale kompletnie nie rozumiem zachwytów.

Świetnie poskładana mitologia nordycka. Jest to trudny temat ze względu na swoje rozczłonkowanie w różnych źródłach ale Neil Gaiman podszedł do tematu w sposób iście genialny. Książka nie wieje nudą, jest przyjemna w odbiorze i łatwo pozwala pojąć podwaliny wierzeń plemion germańskich.

Świetnie poskładana mitologia nordycka. Jest to trudny temat ze względu na swoje rozczłonkowanie w różnych źródłach ale Neil Gaiman podszedł do tematu w sposób iście genialny. Książka nie wieje nudą, jest przyjemna w odbiorze i łatwo pozwala pojąć podwaliny wierzeń plemion germańskich.

Najsłabsza część ale wciąż warta przeczytania. Zakończenie nieco na siłę i jakoś trudno przeboleć pewne wydarzenia. Niemniej książka sprawia radochę, podobnie jak poprzednie części. Dla fanów Jakuba Wędrowycza i praskich wampirów, a także osób, które nie żyły w PRL-u pozycja obowiązkowa.

Najsłabsza część ale wciąż warta przeczytania. Zakończenie nieco na siłę i jakoś trudno przeboleć pewne wydarzenia. Niemniej książka sprawia radochę, podobnie jak poprzednie części. Dla fanów Jakuba Wędrowycza i praskich wampirów, a także osób, które nie żyły w PRL-u pozycja obowiązkowa.

Nieco mniej porywająca niż poprzednia część, choć więcej zwrotów akcji. Tak czy siak, Pilipiuk w formie - znany i lubiany za właśnie ten rodzaj humoru, jaki dosłownie wylewa się z książki.

Nieco mniej porywająca niż poprzednia część, choć więcej zwrotów akcji. Tak czy siak, Pilipiuk w formie - znany i lubiany za właśnie ten rodzaj humoru, jaki dosłownie wylewa się z książki.

Luźny zbiór ciekawostek. Do pochłonięcia w dwa wieczory. Ogólnie noc specjalnego, chyba że kogoś naprawdę dogłębnie fascynuje tematyka.

Luźny zbiór ciekawostek. Do pochłonięcia w dwa wieczory. Ogólnie noc specjalnego, chyba że kogoś naprawdę dogłębnie fascynuje tematyka.

Piękne wprowadzenie do filozofii. Dla młodych i starych. Warto przeczytać choćby dla sofistów.

Piękne wprowadzenie do filozofii. Dla młodych i starych. Warto przeczytać choćby dla sofistów.

Urocza esencja Oatmeala. Dla fanów pozycja obowiązkowa. Dla kociarzy nieznających Oatmeala również. Pozostali raczej niech do rąk nie biorą bo się srodze zawiodą. Ogólnie w książce znajduje się sama prawda.

Urocza esencja Oatmeala. Dla fanów pozycja obowiązkowa. Dla kociarzy nieznających Oatmeala również. Pozostali raczej niech do rąk nie biorą bo się srodze zawiodą. Ogólnie w książce znajduje się sama prawda.