Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Ładnie wydana książka, w twardej oprawie, z przypisami, udokumentowanymi zdjęciami, indeksem osób. Autor wykonał drobiazgową pracę gromadząc i opisująć fakty z życia Stanisława Mchalkiewicza, a także opinie o nim. Poważnym minusen pracy jest słaby warsztat pisarski Tomasza Cukiernika, przez co w książce znalazło się sporo błędów stylistycznych.

Ładnie wydana książka, w twardej oprawie, z przypisami, udokumentowanymi zdjęciami, indeksem osób. Autor wykonał drobiazgową pracę gromadząc i opisująć fakty z życia Stanisława Mchalkiewicza, a także opinie o nim. Poważnym minusen pracy jest słaby warsztat pisarski Tomasza Cukiernika, przez co w książce znalazło się sporo błędów stylistycznych.

Jedna z najlepszych książek przeczytanych w dzieciństwie. Pełna humoru, przygód, pouczająca.

Jedna z najlepszych książek przeczytanych w dzieciństwie. Pełna humoru, przygód, pouczająca.

Ameryka lat 50-tych i 60-tych widziana oczami Włoszki. Dużo humorystycznych spostrzeżeń, sarkazmu, ostrych docinków, tu i ówdzie wtrącone rozważania o rasizmie, marnotrawstwie, nierównościach społecznych. Niestety, książka nie wytrzymała próby czasu. Dziś Ameryka jest zupełnie inna, więc na obserwacje Fallaci można patrzeć tylko jak na muzealny eksponat. Polecam wyłącznie miłośnikom historii Stanów Zjednoczonych.

Ameryka lat 50-tych i 60-tych widziana oczami Włoszki. Dużo humorystycznych spostrzeżeń, sarkazmu, ostrych docinków, tu i ówdzie wtrącone rozważania o rasizmie, marnotrawstwie, nierównościach społecznych. Niestety, książka nie wytrzymała próby czasu. Dziś Ameryka jest zupełnie inna, więc na obserwacje Fallaci można patrzeć tylko jak na muzealny eksponat. Polecam wyłącznie...

Lumley to autor obdarzony ogromną wyobraźnią, czego dowodzi oryginalny, niezwykły świat opisany w tej książce. "Dom pełen drzwi" to literatura rozrywkowa, najbliżej jej fantastyce i powieści przygodowej, ale są też elementy horroru. Bardzo poczytna i wciągająca, pochłania się jednym tchem i... pozostaje z małym uczuciem niedosytu. Skoro już autor wymyślił tak widowiskową scenę dla swoich bohaterów, to powinien pociągnąć historię dalej, odkryć przed czytelnikiem więcej zagadek, wprowadzić dodatkowe intrygi. Szkoda, że kończy się na dwustu kilkudziesięciu stronach.

Lumley to autor obdarzony ogromną wyobraźnią, czego dowodzi oryginalny, niezwykły świat opisany w tej książce. "Dom pełen drzwi" to literatura rozrywkowa, najbliżej jej fantastyce i powieści przygodowej, ale są też elementy horroru. Bardzo poczytna i wciągająca, pochłania się jednym tchem i... pozostaje z małym uczuciem niedosytu. Skoro już autor wymyślił tak widowiskową...

Napiszę tylko o minusach, bo biorąc pod uwagę średnią ocenę książki, zainteresowani Czytelnicy łatwo znajda opinie pozytywne. Najbardziej brakuje tej opowieści jasnej, klarownej myśli przewodniej. Tezy postawionej gdzieś na początku, a następnie wytrwale i z zacięciem bronionej dowodami, cytatami i logicznymi wnioskami. Zamiast tego mamy luźne, czasami przydługie i niespecjalnie głębokie rozważania autora o historii Polski i Europy od czasów zaborów do 1945 roku. Krytyka sanacji, a w szczególności polityki prowadzonej przez Piłsudskiego i Becka, jest bardzo ogólnikowa i raczej słabo uargumentowana czy okraszona przemawiającymi do wyobraźni przykładami. Czasami odnosi się wrażenie, że autor wciela się w znudzonego nauczyciela historii, który monotonnym głosem prowadzi wyuczoną przez lata lekcję dla kolejnej klasy gimnazjalistów. Swoje pięć groszy dokłada brak jakichkolwiek zdjęć, mapek i rysunków, tak pożądanych w literaturze historycznej.

W zestawieniu z książką Piotra Zychowicza "Pakt Ribbentrop-Beck", która również traktuje o upadku II Rzeczypospolitej, choć w węższym zakresie, "Jakie piękne samobójstwo" wypada mdło i mało przekonująco. Mając to na uwadze Czytelnikom zainteresowanym przeczytaniem obu pozycji, polecam najpierw sięgnąć po Ziemkiewicza. Zgodnie z zasadą, że najlepsze warto zostawić na koniec.

Napiszę tylko o minusach, bo biorąc pod uwagę średnią ocenę książki, zainteresowani Czytelnicy łatwo znajda opinie pozytywne. Najbardziej brakuje tej opowieści jasnej, klarownej myśli przewodniej. Tezy postawionej gdzieś na początku, a następnie wytrwale i z zacięciem bronionej dowodami, cytatami i logicznymi wnioskami. Zamiast tego mamy luźne, czasami przydługie i...