Jesteśmy społecznością, która kocha książki

FE
NO
ME
NAL
NA

FE
NO
ME
NAL
NA

Jest coś niezwykłego w tym amerykańskim sposobie opowiadania, od Steinbecka do Kingsolver, która akurat z Dickensem bierze się za barki. I wygrywa!

Demon to postać ogromna, godna epopei, jaką szykuje mu historia. Bieda, wyzysk, przemoc i narkotyki, jednakże bez szukania sensacji, z subtelną czułością i empatią dla bohaterów. Autentycznie chciałbym więcej, więcej, więcej...

Jest coś niezwykłego w tym amerykańskim sposobie opowiadania, od Steinbecka do Kingsolver, która akurat z Dickensem bierze się za barki. I wygrywa!

Demon to postać ogromna, godna epopei, jaką szykuje mu historia. Bieda, wyzysk, przemoc i narkotyki, jednakże bez szukania sensacji, z subtelną czułością i empatią dla bohaterów. Autentycznie chciałbym więcej, więcej, więcej...

O taką fantastykę nic nie robiłem! Epicki wymiar świata i działań bohaterów, doskonały system magiczny, bestiariusz, emocje w relacjach. Kreatywne przedstawienie nawet klasycznych scen oraz motywów. Świetne pod względem stylu.

Piekielnie oryginalne, wciągające, potężne. Oto najlepsza trylogia fantasy, Władcę Pierścieni dla mnie detronizuje.

Wow!

O taką fantastykę nic nie robiłem! Epicki wymiar świata i działań bohaterów, doskonały system magiczny, bestiariusz, emocje w relacjach. Kreatywne przedstawienie nawet klasycznych scen oraz motywów. Świetne pod względem stylu.

Piekielnie oryginalne, wciągające, potężne. Oto najlepsza trylogia fantasy, Władcę Pierścieni dla mnie detronizuje.

Wow!

Jest potencjał na moją ulubioną książkową trylogię. Fascynujący świat, bohaterowie skrywający tajemnice, których sami często nie rozumieją, zwroty akcji i ten system magiczny... Świat tętni, stawka rośnie, a charaktery nabierają mocy. Wow!

Jest potencjał na moją ulubioną książkową trylogię. Fascynujący świat, bohaterowie skrywający tajemnice, których sami często nie rozumieją, zwroty akcji i ten system magiczny... Świat tętni, stawka rośnie, a charaktery nabierają mocy. Wow!

Opowieść o pamięci i istocie ludzkiego żywota podana w formie lekko fantastyczno-romansowo-historycznej? Z zakładem o duszę? Pomysłowa?

Kurczę, bardzo przyjemna książka, wciągająca i momentami zaskakująca. Może nie wszyscy bohaterowie są dobrze rozpisani, może historia świata pełni mniejszą rolę niż by mogła, ale jest tu serducho, są emocje i frapujące rozwiążania.

Książka dla każdego!

Opowieść o pamięci i istocie ludzkiego żywota podana w formie lekko fantastyczno-romansowo-historycznej? Z zakładem o duszę? Pomysłowa?

Kurczę, bardzo przyjemna książka, wciągająca i momentami zaskakująca. Może nie wszyscy bohaterowie są dobrze rozpisani, może historia świata pełni mniejszą rolę niż by mogła, ale jest tu serducho, są emocje i frapujące...

Powieść o tyle niedzisiejsza, co absolutnie wspaniała. Konstrukcyjne cudo o najsmutniejszej historii romantyzmu światowego, w dodatku z poruszającą dzisiejsze umysły postacią. Kulturowy fenomen, z którym warto samodzielnie się zmierzyć i poznać oryginalną wersję opowieści o naukowcu stwarzającym istotę żywą...

Powieść o tyle niedzisiejsza, co absolutnie wspaniała. Konstrukcyjne cudo o najsmutniejszej historii romantyzmu światowego, w dodatku z poruszającą dzisiejsze umysły postacią. Kulturowy fenomen, z którym warto samodzielnie się zmierzyć i poznać oryginalną wersję opowieści o naukowcu stwarzającym istotę żywą...

Absolutnie epicka, starannie przemyślana opowieść w oryginalnym świecie, ze znakomicie rozpisanymi postaciami.
Czy trzeba czegoś więcej?

Absolutnie epicka, starannie przemyślana opowieść w oryginalnym świecie, ze znakomicie rozpisanymi postaciami.
Czy trzeba czegoś więcej?

Moskwa, lata dwudzieste i pewien dżentelmen, który za napisanie wiersza zostaje "prawie człowiekiem" uwięzionym w hotelu Metropol. Szczęśliwie, jest to wytworne miejsce, więc hrabia Rostow próbuje ułożyć swoje życie od nowa.

Niesamowicie rozbudowana proza, która chętnie skacze po linii czasowej, podrzuca niespodziewane tropy, cały czas rozwijając bohaterów. Łatwo polubić hrabiego, Ninę i pozostałych pracowników czy też gości Metropolu. Wchodzi do gry wielka historia, bo i wojna, i rewolucja, i towarzysz Stalin, i jeszcze parę kluczowych dla Rosji momentów. Nienaganne maniery hrabiego dają się odczuć także w warstwie stylistycznej, bo płynie się przez tekst z niebywałą przyjemnością, w pięknym takcie literatury pięknej.

Chociaż przez niemal sto stron nie potrafiłem określić, do czego zmierza ta opowieść, zdążyłem się już zaangażować w wydarzenia i kiedy już narracja wskakuje na odpowiednie tory, zabiera czytelnika w fascynującą, wzruszającą przygodę po hotelu, czasie i życiu.

Wielka rzecz, pozwala przenieść się w odległe czasy i przeżywać lekturę. Będę polecał każdemu.

Moskwa, lata dwudzieste i pewien dżentelmen, który za napisanie wiersza zostaje "prawie człowiekiem" uwięzionym w hotelu Metropol. Szczęśliwie, jest to wytworne miejsce, więc hrabia Rostow próbuje ułożyć swoje życie od nowa.

Niesamowicie rozbudowana proza, która chętnie skacze po linii czasowej, podrzuca niespodziewane tropy, cały czas rozwijając bohaterów. Łatwo polubić...

Ograć dwa wytarte - zdawałoby się - schematy tak, aby wytworzyć nową jakość w kryminale? Bardzo szanuję!

Sam pomysł pozwolił nie tylko na piękne wolty fabularne, ale przede wszystkim na potężny rozwój bohaterów, przy pomocy których odkrywamy precyzyjnie rozpisaną intrygę. Pełnoprawne charaktery, w dodatku znakomicie rozpisane stylistycznie.

Bardzo wciągająca powieść, pełna wybornych pomysłów, życia i śmierci, w dodatku z niełatwą zagadką do rozwiązania. Gatunkowo perfekcyjna!

Ograć dwa wytarte - zdawałoby się - schematy tak, aby wytworzyć nową jakość w kryminale? Bardzo szanuję!

Sam pomysł pozwolił nie tylko na piękne wolty fabularne, ale przede wszystkim na potężny rozwój bohaterów, przy pomocy których odkrywamy precyzyjnie rozpisaną intrygę. Pełnoprawne charaktery, w dodatku znakomicie rozpisane stylistycznie.

Bardzo wciągająca powieść,...

Potężna opowieść wymykająca się schematom. Trochę kryminał uniwersytecki, trochę dramat, trochę powieść rozwojowa... Jest tu żywa literatura, są potężne rozterki moralne i prawdziwie żywi bohaterowie, których nie da się polubić. A mimo antypatii, odczuwam współczucie, odczuwam ich niechęć, potrzebuję szybciej czytać, aby poznać dalsze losy Richarda, Henry'ego, Charlesa, Francisa, Bunny'ego i Camilli. I Morrowa. I Cloke'a.

Pełna paradoksów, ładnych zdań oraz takiej szczerej pretensjonalności usprawiedliwianej wiekiem bohaterów. Ciekawie skonstruowana narracja, wciągająca mimo wcześnie odsłoniętych kart.

Potężna opowieść wymykająca się schematom. Trochę kryminał uniwersytecki, trochę dramat, trochę powieść rozwojowa... Jest tu żywa literatura, są potężne rozterki moralne i prawdziwie żywi bohaterowie, których nie da się polubić. A mimo antypatii, odczuwam współczucie, odczuwam ich niechęć, potrzebuję szybciej czytać, aby poznać dalsze losy Richarda, Henry'ego, Charlesa,...

Chabon opowiada klasyczną noirową historię w klasycznie dla siebie pojęty sposób. Przewrotność tego kryminału emituje żydowską poświatę - pełno tu pejsatych gangsterów, tradycyjnych kapeluszy i przekomicznie wykorzystanych rytuałów. Do tego detektywi, morderstwo, szachy oraz absolutnie wszystkie prześwietlone klisze z Chandlera.

I działa to fenomenalnie, płynność chabonowej opowieści wciąga niemożliwie, historia bawi się znanymi twistami i skręca nasze kiszki w nieoczekiwane strony. Rozwiązanie siedzi przy czytelniku blisko i szepcze do ucha pozorne ostrzeżenia - i to logiczne, oczywiste.

Stawiam jednak półkę niżej niż "Niesamowite przygody Kavaliera i Claya", tam było arcydzieło i błyskotliwość na każdej stronie. Tu jest "tylko" znakomicie!

Chabon opowiada klasyczną noirową historię w klasycznie dla siebie pojęty sposób. Przewrotność tego kryminału emituje żydowską poświatę - pełno tu pejsatych gangsterów, tradycyjnych kapeluszy i przekomicznie wykorzystanych rytuałów. Do tego detektywi, morderstwo, szachy oraz absolutnie wszystkie prześwietlone klisze z Chandlera.

I działa to fenomenalnie, płynność...

Wstrząsające opowieści ze stolicy motoryzacji i upadku Ameryki. LeDuff grzebie w niesamowitym bagnie, spisuje historie pełne niewiarygodnych przekrętów.

Im mniej tu powiem, tym lepiej. Świetnie spisana narracja, potężny research i autentyczne zaangażowanie autora sprawiają, że to chyba najlepszy reportaż jaki czytałem.

Wstrząsające opowieści ze stolicy motoryzacji i upadku Ameryki. LeDuff grzebie w niesamowitym bagnie, spisuje historie pełne niewiarygodnych przekrętów.

Im mniej tu powiem, tym lepiej. Świetnie spisana narracja, potężny research i autentyczne zaangażowanie autora sprawiają, że to chyba najlepszy reportaż jaki czytałem.

Najbardziej jednoosobowa książka romansowa, jaką znam. Czysta opowieść samotnika o samotności, mimo związku na pierwszym planie. Tu tak naprawdę nie ma relacji międzyludzkich, są jedynie pozory i wyobrażenia. Są niepokoje, frustracje, błyskotliwa inteligencja oraz potężny strach.

Towarzyszymy dziewczynie jadącej do rodziców chłopaka, podczas gdy ona planuje, jak zakończyć ten związek. Tyle wystarczy, fabuła nie skręca w dynamiczniejsze rejony. Nie musi. Tu się dzieje w środku człowieka tyle, że więcej by zaszkodziło.

Autopsja samotności inteligencji, autopsja koncentratu z człowieka. Mniam, uczta i orzeszki.

Polecam też skonfrontować z interpretacją filmową Charliego Kaufmana. Huu, arcydzielnie się robi, naprawdę.

Najbardziej jednoosobowa książka romansowa, jaką znam. Czysta opowieść samotnika o samotności, mimo związku na pierwszym planie. Tu tak naprawdę nie ma relacji międzyludzkich, są jedynie pozory i wyobrażenia. Są niepokoje, frustracje, błyskotliwa inteligencja oraz potężny strach.

Towarzyszymy dziewczynie jadącej do rodziców chłopaka, podczas gdy ona planuje, jak zakończyć...

Jakość wydania i poziom opowiadań służyć powinien za wzór podobnych dzieł. Sam pomysł mnie zachwyca, albowiem z uniwersum świata Jakuba Różalskiego już od dłuższego czasu obcuję.

Opowiadania są mocno zróżnicowane - mamy tu ciężkie dark fantasy, są groteskowe opowieści o hardych krasnalach, jest lekkie s-f z podróżami w czasie, mistyczne wizje przyszłości, fanfik do "Lalki", przepisywanie mitów słowiańskich... Mnóstwo dobra, a przecież zewsząd jeszcze atakują nas reprodukcje obrazów, absolutnie fenomenalnych, inspirujących i frapujących łączeniem rzeczywistości.

Piękne jest też to, że każdy z twórców napisał coś kompletnie innego, oprócz obrazów niewiele łączy teksty. I naprawdę, wyjąwszy dwa rozdziały, poziom zachwyca. Wzorcowe przykład ekfrazy.

Chcę więcej, poproszę tom drugi!

Jakość wydania i poziom opowiadań służyć powinien za wzór podobnych dzieł. Sam pomysł mnie zachwyca, albowiem z uniwersum świata Jakuba Różalskiego już od dłuższego czasu obcuję.

Opowiadania są mocno zróżnicowane - mamy tu ciężkie dark fantasy, są groteskowe opowieści o hardych krasnalach, jest lekkie s-f z podróżami w czasie, mistyczne wizje przyszłości, fanfik do...

Arcydzieło kompletne. Nie jestem godny marginesów całować.

Co tu się za magia narracyjna dzieje, to żaden współczesny postmodernista nie ogarnie. Wzór, rzecz do medytacji i zachwytów.

Arcydzieło kompletne. Nie jestem godny marginesów całować.

Co tu się za magia narracyjna dzieje, to żaden współczesny postmodernista nie ogarnie. Wzór, rzecz do medytacji i zachwytów.

Jeśli w komiksie miesza się świat surrealistyczny z potężną dawką traumy i wychodzi z uroczym uśmiechem... jest doskonale. Fantastyczna kreska idzie tutaj pod rękę z dadaistami niszczącymi piątego jeźdźca Apokalipsy, więc to komiks dla otwartych na zaskoczenia.

A w głębi znajduje się tutaj tyle zrozumienia dla najdziwniejszych bohaterów, że to wręcz wzruszające. Koncepty na przeciwników, pomysły na zawiązanie akcji... Wzór kreatywności i zabawy popkulturą.

Jeśli w komiksie miesza się świat surrealistyczny z potężną dawką traumy i wychodzi z uroczym uśmiechem... jest doskonale. Fantastyczna kreska idzie tutaj pod rękę z dadaistami niszczącymi piątego jeźdźca Apokalipsy, więc to komiks dla otwartych na zaskoczenia.

A w głębi znajduje się tutaj tyle zrozumienia dla najdziwniejszych bohaterów, że to wręcz wzruszające. Koncepty...

Książka-pułapka. Słuchamy (tak!) gawędy starszego człowieka mieszkającego w bardzo dziwnym i tajemniczym domu. Z początku wydaje się zwyczajnym człowiekiem, opowiadającym swoje życie. Okazuje się jednak, że zaburza chronologię, znacząco zniekształca rzeczywistość i... okłamuje czytelnika! Narrator wpuszcza odbiorcę w ciemny las utkany bajkami o duchach, opowieściach wyjętych z Szeherezady, legendach miejskich. Nie dość na tym - podrzuca w niezauważalny sposób narrację w usta innych, niekoniecznie żywych, postaci.

Choć to seria "Uczta wyobraźni", fantastyka pojawia się jakby przypadkiem, gdzieś w tle się czai. Od kiedy czytelnik przestanie ufać narratorowi, tym prędzej zacznie ją zauważać i próbować ustalić prawdziwą wersję zdarzeń. O ile takowa istnieje, oczywiście.

Niepowtarzalna przygoda, każdy z pięciu rozdziałów tchnie inną energią, fascynuje w odmienny sposób. Mimo niewielu stron, powieść ciągnie się godzinami - wypadałoby bowiem rozpocząć raz jeszcze, i ponownie. Może wtedy uda się zdemaskować narratora, być może wybadamy skąd się bierze jego bogactwo, być może ustalimy, kim tak naprawdę jest.

Należy pamiętać, że pamięć bywa zawodna. Niektórzy uzupełniają luki na podstawie domysłów...

AKTUALIZACJA 2020: Warto powtarzać! Po sześciu latach przeczytałem ponownie i jak pięknie to wchodzi! W połowie otworzyły mi się szufladki pamięci i znowu dałem się nabrać narratorowi...

Książka-pułapka. Słuchamy (tak!) gawędy starszego człowieka mieszkającego w bardzo dziwnym i tajemniczym domu. Z początku wydaje się zwyczajnym człowiekiem, opowiadającym swoje życie. Okazuje się jednak, że zaburza chronologię, znacząco zniekształca rzeczywistość i... okłamuje czytelnika! Narrator wpuszcza odbiorcę w ciemny las utkany bajkami o duchach, opowieściach...

Fenomenalny kawał powieści na wskroś amerykańskiej. Niby czytamy o przygodach dwóch komiksiarzy, ale Historia wyłazi spomiędzy stron natrętnie i podprogowo, chcemy jej więcej i więcej.

Anegdoty, narracyjne wariacje i niesłychanie rozbudowani bohaterowie. Ekranizacja zastąpiłaby chyba "Forresta Gumpa".

Fenomenalny kawał powieści na wskroś amerykańskiej. Niby czytamy o przygodach dwóch komiksiarzy, ale Historia wyłazi spomiędzy stron natrętnie i podprogowo, chcemy jej więcej i więcej.

Anegdoty, narracyjne wariacje i niesłychanie rozbudowani bohaterowie. Ekranizacja zastąpiłaby chyba "Forresta Gumpa".