Jesteśmy społecznością, która kocha książki

historie zawarte w komiksie trudno jest ocenić. jednak pod względem artystycznym, wykonanie i grafiki zasługują na najwyższa ocenę. według mnie jest to najważniejszy polski komiks.

historie zawarte w komiksie trudno jest ocenić. jednak pod względem artystycznym, wykonanie i grafiki zasługują na najwyższa ocenę. według mnie jest to najważniejszy polski komiks.

Dość ciekawa książka, choć na pewno dla gen z i millenialsów nie będzie zawierać odkrywczych momentów (może za wyjątkiem historii telefonizacji). Duży plus za poruszenie tematu roli social mediów w życiu społecznym i politycznym.

Natomiast muszę przyznać, że we fragmentach dotyczących TikToka (ale nie tylko), łapał mnie mocny cringe, bo nie ma nic lepszego niż facet po czterdziestce posługujący się mŁoDziEżOwYm słownictwem typu (uwaga!): hicior, kumać, wyluzowany typek, flejm czy komcie (co to w ogóle jest). Raziło mnie to bardzo. Nie wiem czy zamiarem autora było skrócenie dystansu i pokazanie, że jest taki „cool” i ogarnia vibe młodszych pokoleń, ale no nie wyszło to dobrze.

Dość ciekawa książka, choć na pewno dla gen z i millenialsów nie będzie zawierać odkrywczych momentów (może za wyjątkiem historii telefonizacji). Duży plus za poruszenie tematu roli social mediów w życiu społecznym i politycznym.

Natomiast muszę przyznać, że we fragmentach dotyczących TikToka (ale nie tylko), łapał mnie mocny cringe, bo nie ma nic lepszego niż facet po...

Bardzo szczera, poruszająca i pouczająca historia.

Bardzo szczera, poruszająca i pouczająca historia.

Przerażajace jak aktualna jest nadal ta książka.

Przerażajace jak aktualna jest nadal ta książka.

Przenikliwa, dająca do myślenia książka. Oby wizja Houellebecqa nigdy nie znalazła swojego odzwierciedlenia w realnym świecie.

Przenikliwa, dająca do myślenia książka. Oby wizja Houellebecqa nigdy nie znalazła swojego odzwierciedlenia w realnym świecie.

Najnudniejsza książka o tematyce seksualnej jaką w życiu czytałam. Tytuł kusił ciekawą lekturą, rzeczywistość okazała się inna. Pomijając fakt, że w 2021 roku w wywodzie autorki nie ma nic odkrywczego ani przyszłościowego, to najbardziej irytowały mnie dłużące się opisy, zbyt duże uproszczenia i często w ogóle niepotrzebne anegdoty, które nic nie wnosiły. Nie przypadł mi też do gustu styl autorki — naprawdę ciężko się czyta niektóre fragmenty.
Ta książka to dobry przykład na to, jak o seksie nie pisać.

Najnudniejsza książka o tematyce seksualnej jaką w życiu czytałam. Tytuł kusił ciekawą lekturą, rzeczywistość okazała się inna. Pomijając fakt, że w 2021 roku w wywodzie autorki nie ma nic odkrywczego ani przyszłościowego, to najbardziej irytowały mnie dłużące się opisy, zbyt duże uproszczenia i często w ogóle niepotrzebne anegdoty, które nic nie wnosiły. Nie przypadł mi...

Mam mieszane uczucia względem tej książki. Dużo jest tutaj podręcznikowych opisów, przede wszystkim klasyfikacji zaburzeń psychicznych, co najpierw jest interesujące, jednak po jakimś czasie takie suche fragmenty, jakby żywcem wyjęte z opracowań akademickich, robią się nużące. Sama historia wampira z Warszawy jest bardzo ciekawa. Moim zdaniem dużym plusem tej książki jest załączenie sporej liczby fotografii powojennej Warszawy oraz materiałów z akt sprawy.

Mam mieszane uczucia względem tej książki. Dużo jest tutaj podręcznikowych opisów, przede wszystkim klasyfikacji zaburzeń psychicznych, co najpierw jest interesujące, jednak po jakimś czasie takie suche fragmenty, jakby żywcem wyjęte z opracowań akademickich, robią się nużące. Sama historia wampira z Warszawy jest bardzo ciekawa. Moim zdaniem dużym plusem tej książki jest...

Książka niezwykła. Czyta się ją bardzo szybko i przyjemnie.
Przed lekturą „Demiana” obawiałam się, że będzie się go ciężko czytało przez język, bo w końcu jest to książka napisana ponad 100 lat temu, ale już po przeczytaniu pierwszej strony moje wątpliwości zostały rozwiane.

Książka niezwykła. Czyta się ją bardzo szybko i przyjemnie.
Przed lekturą „Demiana” obawiałam się, że będzie się go ciężko czytało przez język, bo w końcu jest to książka napisana ponad 100 lat temu, ale już po przeczytaniu pierwszej strony moje wątpliwości zostały rozwiane.

Ciekawy zbiór felietonów (nie tylko dla kobiet!) dotyczący macierzyństwa i feminizmu — tego czy (i jak) można połączyć bycie matką z byciem feministką. Teksty Graff poruszają też temat praw ojcowskich, które często w debacie publicznej są traktowane po macoszemu albo w ogóle ignorowane.
Książka jest z 2014 roku i czytając felieton „(cudze) cierpienie uszlachetnia” aż mnie zakuło w sercu i żołądku. Tekst dotyczy zgłoszonego wówczas projektu przez Solidarną Polskę, który zakładał wprowadzenie zakazu dokonywania aborcji w przypadku uszkodzenia płodu. Wtedy projekt ten został odrzucony. Czytając to w 2021 roku, chce mi się po prostu płakać.

Ciekawy zbiór felietonów (nie tylko dla kobiet!) dotyczący macierzyństwa i feminizmu — tego czy (i jak) można połączyć bycie matką z byciem feministką. Teksty Graff poruszają też temat praw ojcowskich, które często w debacie publicznej są traktowane po macoszemu albo w ogóle ignorowane.
Książka jest z 2014 roku i czytając felieton „(cudze) cierpienie uszlachetnia” aż mnie...