Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Wyobraź sobie, że na jednej z imprez kłócisz się ze swoim jedynym najlepszym przyjacielem. Niby nic takiego, normalne, może się zdarzyć każdemu. Sytuacja pogarsza się gdy rano znajdujesz go nieżywego.

To właśnie przeżywa Sam, główny bohater tej książki. Hayden zostawił Samowi playliste, która ma mu pomóc zrozumieć dlaczego jego przyjaciel się zabił. Książka jedyna w swoim rodzaju. Powalająca i skłaniająca do myślenie. Pokazuje jak łatwo można doprowadzić człowieka do tak okropnego stanu. Pokazuje również, jak ważne jest posiadanie przyjaciela i nasłuchiwanie wszelkich oznak tego co złego sie u niego dzieje. Poza tym książka zawiera wiele wspaniałych utworów.

Wyobraź sobie, że na jednej z imprez kłócisz się ze swoim jedynym najlepszym przyjacielem. Niby nic takiego, normalne, może się zdarzyć każdemu. Sytuacja pogarsza się gdy rano znajdujesz go nieżywego.

To właśnie przeżywa Sam, główny bohater tej książki. Hayden zostawił Samowi playliste, która ma mu pomóc zrozumieć dlaczego jego przyjaciel się zabił. Książka jedyna w swoim...

"Żadne z nas nie jest przestępcą.
Żadne z nas nie jest narkomanem.
Żadne z nas nie jest nieudacznikiem."
Cóż a może jednak.

Byliśmy Łgarzami historia czwórki nastolatków, którzy wiodą beztroskie życie, mają wszystko, nigdy nie zaznali głodu, a prawie każde wakacje spędzają na prywatnej wyspie. Cudowna powieść z jeszcze bardziej cudownym zakończeniem. Ile z tego to prawda?

Jak widać cudowne zakończenie nie zawsze musi oznaczać szczęśliwe zakończenie. Tak jest też w tym przypadku. Prawda, która wyszła na jaw rozbiła mnie kompletnie. Byłam w wielkim szoku, płakałam długo. Nie wierzyłam, że autorka tak podle potraktowała czytelników jej książki i zrobiła coś tak niespodziewanego. Złamała moje serce na pół.

A gdybyś to ty był/a Cady. Miała wszystko i jednocześnie nic. Gdybyś cierpiał/a na migreny, a w głowie miała tylko kilka odłamków wspomnień z lata piętnastego. Najgorszego lata w Twoim życiu.

"Żadne z nas nie jest przestępcą.
Żadne z nas nie jest narkomanem.
Żadne z nas nie jest nieudacznikiem."
Cóż a może jednak.

Byliśmy Łgarzami historia czwórki nastolatków, którzy wiodą beztroskie życie, mają wszystko, nigdy nie zaznali głodu, a prawie każde wakacje spędzają na prywatnej wyspie. Cudowna powieść z jeszcze bardziej cudownym zakończeniem. Ile z tego to...

"Jeśli szukasz książki na miarę Gwiazd Naszych Wina - to jest to."
Osobiście uważam, że Wszystkie Jasne Miejsca są sto razy lepsze niż Gwiazd Naszych Wina. Czytając od autora odniosłam wrażenie, że autorka w pewien sposób chciała w tej książce zamknąć swoją historię, tylko, że z drobnymi zmianami. Pisząc to pewnie chciała pokazać nam cały ból, który sama czuła po stracie swojego przyjaciela.

Violet i Finch pochodzą z zupełnie innych światów. Ona dobrze ułożona, z dobrymi ocenami, popularna, mieszkająca z kochającymi ją rodzicami. Do pełni szczęścia brakuje jej tylko siostry, która zginęła w wypadku. On wariat żyjący w swoim świecie, wszyscy omijają go szerokim łukiem, pochodzi z rozbitej rodziny, ojciec od małego się nad nim znęcał. Jednak ich drogi połączyły się przez szkolny projekt. Przez zwykłą znajomość ze szkolnego korytarza do miłości ponad życie. Tak zmienił się ich stosunek do siebie. Jednak Finch tego nie wytrzymał, nie był stworzony do życia wśród ludzi i się zabił. Jak on mógł ją zostawić? Samą po tym wszystkim co przeszła po stracie siostry. Gdy on już pokazał jej jak żyć. Zafundował jej powtórkę z rozrywki, pomimo że ją kochał.

Jest to najpiękniejsza książka jaką czytałam. Pomimo, że od początku jest przepełniona bólem i rozpaczą to stracie bliskiej osoby. To nie brakuje w niej zabawnych fragmentów. Książkowy numer jeden.

"Jeśli szukasz książki na miarę Gwiazd Naszych Wina - to jest to."
Osobiście uważam, że Wszystkie Jasne Miejsca są sto razy lepsze niż Gwiazd Naszych Wina. Czytając od autora odniosłam wrażenie, że autorka w pewien sposób chciała w tej książce zamknąć swoją historię, tylko, że z drobnymi zmianami. Pisząc to pewnie chciała pokazać nam cały ból, który sama czuła po stracie...

Fajna, luźna, łatwa w sam raz na święta, żałuję tylko, że nie zaczęłam jej czytać 21 grudnia tak jak rozpoczyna się akcja książki.

Fajna, luźna, łatwa w sam raz na święta, żałuję tylko, że nie zaczęłam jej czytać 21 grudnia tak jak rozpoczyna się akcja książki.

Głowna bohaterka 16-letnia Leuren przezywa ciężki okres po utracie swojej ukochanej siostry. Była ona dla niej wzorem do naśladowania, kochała ją całym sercem i chciała uczestniczyć w jej życiu.

Na pierwszej lekcji języka angielskiego nauczycielka zadała uczniom zadanie, które polegało na napisaniu listo do nieżywej już osoby. Lauren zaczęła pisac list do Kurta Cobaina, ale nigdy nie oddała go od sprawdzenia bo uważała, że jest on zbyt prywaty. I w ten sposób zaczęła pisac również listy do innych martwych, sławnych osób, które podziwiała. Opisywała w nich swoje codzienne życie, problemy, rozterki.

Książkowy łamacz serc. Książka przepełniona bólem i rozpaczą. Cudowna, lekka, wnosząca wiele do życia.

Głowna bohaterka 16-letnia Leuren przezywa ciężki okres po utracie swojej ukochanej siostry. Była ona dla niej wzorem do naśladowania, kochała ją całym sercem i chciała uczestniczyć w jej życiu.

Na pierwszej lekcji języka angielskiego nauczycielka zadała uczniom zadanie, które polegało na napisaniu listo do nieżywej już osoby. Lauren zaczęła pisac list do Kurta Cobaina,...

"Moje życie to Piekło, było Piekłem zbyt długo. Jeżeli nie przestanę, to umrę. Nie jestem pewien czy chcę być już martwy". Milion małych kawałków. Każdy z nas może kiedyś rozbić się na milion małych kawałków i potrzebować pomocy.

Ta książka była moją pierwszą książką o walce z nałogiem. Jest to jedna z najcudowniejszych książek jakie udało mi się przeczytać. Historia opisana przez autora to jego prywatne przeżycia i doświadczenia. Bardzo trudne i bolesne. Nie wielu pisarzy umiałoby pisac o czymś tak trudnym w tak piękny sposób. Jestem zakochana w tej książce.

"Moje życie to Piekło, było Piekłem zbyt długo. Jeżeli nie przestanę, to umrę. Nie jestem pewien czy chcę być już martwy". Milion małych kawałków. Każdy z nas może kiedyś rozbić się na milion małych kawałków i potrzebować pomocy.

Ta książka była moją pierwszą książką o walce z nałogiem. Jest to jedna z najcudowniejszych książek jakie udało mi się przeczytać. Historia...

Historia o zwykłej dziewczynie, która zakochuje się z chłopaku dosłownie nie z tego świata. Chwila, już chyba gdzieś to czytałam. Bardzo prosty i oklepany motyw. Cała historia bardzo przypomina Zmierzch. Książka nudna, okropnie mi się ją czytało. Ciągle barki akcji. Mogłaby byc o połowę krótsza,a nic by z niej nie ubyło.

Historia o zwykłej dziewczynie, która zakochuje się z chłopaku dosłownie nie z tego świata. Chwila, już chyba gdzieś to czytałam. Bardzo prosty i oklepany motyw. Cała historia bardzo przypomina Zmierzch. Książka nudna, okropnie mi się ją czytało. Ciągle barki akcji. Mogłaby byc o połowę krótsza,a nic by z niej nie ubyło.

Will Grayson, Will Grayson jest to książka o miłości, przyjaźni i życiu. Porusza ona wiele ciekawych tematów, które wywołują wiele kontrowersji we współczesnym świecie, m.in. homoseksualizm, choroby psychiczne.

Książka powiada o dwóch Willach Graysonach, który spotykają się przez przypadek w sex shopie. Jeden Will przyjaźni się z Kruchym, który jest gejem, kocha się Jean i prowadzi życie zwykłego nastolatka.
Drugi zaś jest zupełnie inny. Po pierwsze jest gejem, który większośc życia spędza w internecie na pisaniu z Issackiem, który nawet nie istniej. Przyjaźni się z Marau, która na niego leci i podszywa się pod Issaca. Nienawidzi on swojej mamy, z którą nie ma najlepszego kontaktu. Cierpi na chorobę psychiczna i codziennie musi zażywać leki antydepresyjne.

W książce jest ukazane wiele zbiegów okoliczności, które raczej nikomu, nigdy się nie przydarzyły i to dodaje książce wspaniałości. Postacie są bardzo przyjemnie i charakterystyczne. Nie sposób ich nie lubic. Nie zabrakło też zabawnych i dających do myślenia dialogów. Ciekawą sprawą jest też pomysł z jakim David napisał swoje rozdziały. Każde zdanie, imię czy nazwa miasta, wszystko co powinno byc napisane dużą literą jest napisane małą.

Will Grayson, Will Grayson jest to książka o miłości, przyjaźni i życiu. Porusza ona wiele ciekawych tematów, które wywołują wiele kontrowersji we współczesnym świecie, m.in. homoseksualizm, choroby psychiczne.

Książka powiada o dwóch Willach Graysonach, który spotykają się przez przypadek w sex shopie. Jeden Will przyjaźni się z Kruchym, który jest gejem, kocha się Jean...

Książka bardzo lekka, ale dająca do myślenie. Pokazuje jak ból odczuwa jedna z osób po rozstawaniu i utracie bliskich.

Książka bardzo lekka, ale dająca do myślenie. Pokazuje jak ból odczuwa jedna z osób po rozstawaniu i utracie bliskich.

"Wierna" jest to ostania część trylogii Niezgodna. Ta cześc nigdy nie dorówna dwóm poprzednia, jest porostu nudna. Jak każda książka ma też jakieś ciekawsze fragmenty, ale giną ona w ciągu nudnych jak flaki z olejem pozostałych wydarzeń, które nie zbyt wile wnoszą do książki.

Całą trylogie przeczytałam dwa razy i za jak czytanie "Niezgodnej" i "Zbuntowanej" sprawiało mi przyjemność to przy "Wiernej" mnie aż mdliło. Nie chodzi już to o sam brak akcji, ale też o to, że książka jest napisana z dwóch perspektyw. Rozdziały są na zmianę raz widziane oczami Tris, a raz oczami Tobiasa. Rozdziały nie są długie, więc ciężko jest wczuć się w postać, w to gdzie jesteśmy i co aktualnie się dzieje. Cały mętlik kończy się dopiero w 52 rozdziale gdy umiera Tris i reszta książki jest już tylko z perspektywy Tobiasa.

Pomimo tego, że książka ma wiele nieciekawych momentów to są też takie, które czynią ją wspaniałą i sprawiają, że jestem w love–hate relationship z nią i pomimo, że czegoś z niej nienawidzę to też coś innego w niej kocham.

Bardzo fajnym motywem był pogrzeb Tris. Podobało mi się to, że Cztery pomimo swojego lęku wysokości zjechał na linie z budynku Hancocka u otwartą urną. Śmierc Tris też była jedna z ciekawszych scen. Uważam, że gdyby książka nie skończyła się jej śmiercią nie wniosłaby niczego wartościowego do serc czytających.

Akt poświęcenia Tris pokazał, że pomimo tego, że możemy nienawidzić bliskich nam osób, a i tak nie pozwolimy im umrzeć. Żałobo, którą przechodził Cztery pokazuje ból po utracie ukochanej osoby. Z epilogu dowiadujemy się, ze po 2,5 roku Tobias nadal za nią tęsknił i nadal ją kochał. Nadal robił pewne rzeczy przez wgląda na nią.

Christina jest najlepszym przykładam bohatera, który traci wszystko i nadal sie nie poddaje. Na początku nowicjatu straciła Ala, później jej najlepsza przyjaciółka zabiła jej chłopaka Willa. Następnie jej przyjaciel przyłożył się do śmierci Uriah'a. A na sam koniec umarła Tris. Poza tym dowiedziała się jeszcze, że świat w którym żyła do tej pory nie był prawdziwy. Podoba mi się pani Roth stworzyła tak silną postać. Z chęcią przeczytałabym jakieś opowiadanie widziane oczami Christiny.

"Wierna" jest to ostania część trylogii Niezgodna. Ta cześc nigdy nie dorówna dwóm poprzednia, jest porostu nudna. Jak każda książka ma też jakieś ciekawsze fragmenty, ale giną ona w ciągu nudnych jak flaki z olejem pozostałych wydarzeń, które nie zbyt wile wnoszą do książki.

Całą trylogie przeczytałam dwa razy i za jak czytanie "Niezgodnej" i "Zbuntowanej" sprawiało mi...

Zbuntowana - druga cześc trylogii Niezgodna. Po tym jak przeczytałam ją po raz pierwszy, po dwóch latach wróciłam do niej czytając ją po raz kolejny.

Książka nadal trzyma poziom pierwszej część. Jest tak samo zaskakująca i nieprzewidywalna jak poprzednia część. W tej części dowiadujemy się co raz więcej o innych frakcjach, o ich obyczajach, osobach w nich mieszkających. Poznajemy lepiej postacie, które w poprzedniej części nie było dane nam lepiej poznać. Zagłębiamy się w związek Tris i Tobiasa.

Ale przede wszystkim jeszcze lepiej poznajemy Tris. Zagłębiamy się w jej umysł, poznajemy jej przeżycia, wiemy co boli ją najbardziej i na czym jej zależy. Czytając tą cześc zadałam sobie sprawę z jak bardzo przypominam Tris i jak wiele mamy wspólnych cech.

Książka kończy się ciekawym zwrotem akcji, który nie daje nam spokoju. Jesteśmy ciekawi co wydarzy się dalej i jak potoczą się losy bohaterów książki.

Zbuntowana - druga cześc trylogii Niezgodna. Po tym jak przeczytałam ją po raz pierwszy, po dwóch latach wróciłam do niej czytając ją po raz kolejny.

Książka nadal trzyma poziom pierwszej część. Jest tak samo zaskakująca i nieprzewidywalna jak poprzednia część. W tej części dowiadujemy się co raz więcej o innych frakcjach, o ich obyczajach, osobach w nich mieszkających....

Niezgodną po raz pierwszy przeczytałam w maju 2013 roku i po dwóch latach po obejrzeniu filmu stwierdziłam, że mam w głowie straszne luki związane z tą serią, więc pomyślałam, że przeczytam ją jeszcze raz. I tak też się stało.

Niezgodna to jedna z moich ulubionych serii antyutopii i myślę, że ilekroć będę ją czytać nigdy mi się nie znudzi i za każdym razem znajdę w niej coś nowego, czego wcześniej nie widziałam.

Główna bohaterka Tris Prior ma szesnaście lat, więc musi przejść przez Test Przynależności, który pokaże jej gdzie jest jej miejsce i do jakiej frakcji należy. Test jednak nie wychodzi tak jak powinien i wskazuje nie jednolity wynik. Tris jest Niezgodna, pasuje do więcej niż jednej frakcji. Altruizm, Nieustraszoność i Erudycja. Wybór należy do niej.

Tris wybrała Nieustraszoność. Teraz jej życie będzie wyglądać zupełnie inaczej, jeśli tylko uda się jej przejść nowicjat, który nie należy do najprostszych. W Nieustraszoność Tris poznaje swoich nowych przyjaciół i swojego przyszłego chłopaka Cztery.

Niezgodna to naprawdę ciekawa książka, która pokazuje wiele rzeczy, które są ważne w Naszym codziennym życiu. Odwaga, bezinteresowność, prawdomówność. Pokazuje, że wyboru, których dokonujemy w młodym wieku wpływają na nasze dalsze życie i to, że nic co zdarzyło sie w przeszłości nie ma wpływu na teraźniejszość i przyszłość. Nigdy nie zrozumiem dlaczego, tak wiele osób ( jak i samo wydawnictwo Amber ) porównuje serie Niezgodna do trylogii Igrzysk Śmierci.

Niezgodna jest książką, którą poleciłabym każdemu.

Niezgodną po raz pierwszy przeczytałam w maju 2013 roku i po dwóch latach po obejrzeniu filmu stwierdziłam, że mam w głowie straszne luki związane z tą serią, więc pomyślałam, że przeczytam ją jeszcze raz. I tak też się stało.

Niezgodna to jedna z moich ulubionych serii antyutopii i myślę, że ilekroć będę ją czytać nigdy mi się nie znudzi i za każdym razem znajdę w niej...

"Cztery" czyli to co działo się za nim Tobias poznał Tris.
Pomysł na książkę był bardzo ciekawy, ale myślę, że nie w pełni wykorzystany. Pani Veronica Roth miała wielki pole do popisu, mogła zagłębić czytelników dużo bardziej w życie Cztery. Mogła pokazać coś więcej z czasów przed Ceremonią Wyboru niż tylko Marcusa okładającego Tobias prawie co wieczór pasem.

Tobias jest jedną z moich ulubionych postać i zawsze chciałam wiedzieć więcej na jego temat. Boom stało się. Powstał książka o nim. W tej książce dowiadujemy się sporej ilości rzeczy, które działy się przed tym jak Cztery wstąpił do Nieustraszoności i zanim Tris się tam pojawiła.Z tej książki dowiadujemy się również, że Tobias spotkał się ze swoją matką znacznie szybciej niż mogłoby to wyobrazić po przeczytaniu całej Trylogii Niezgodnej.

"Cztery" czyli to co działo się za nim Tobias poznał Tris.
Pomysł na książkę był bardzo ciekawy, ale myślę, że nie w pełni wykorzystany. Pani Veronica Roth miała wielki pole do popisu, mogła zagłębić czytelników dużo bardziej w życie Cztery. Mogła pokazać coś więcej z czasów przed Ceremonią Wyboru niż tylko Marcusa okładającego Tobias prawie co wieczór pasem.

Tobias jest...

Jest to moja czwarta książka Johna Greena, którą przeczytałam. 19 razy Katherine jest inną książką niż pozostałe trzy. 19xK jest bardzo lekką i przyjemną książką w sam raz do czytania w upalne dni.

Książka opowiada o Colinie Singletonie, który gustuje tylko i wyłącznie w dziewczynach o imieniu Katherine. Do tej pory było ich aż 19 i każda z nich była inna. Na podstawie swoich związków Colin próbuje wymyślić Teorematem dzięki któremu będzie można sprawdzić, która z osób w związku będzie Porzuconym i po jakim czasie.

Po zerwaniu z K19 Colin i jego przyjaciel Hassan wybierają się w podróż aby Colin mógł odreagować po zerwaniu. Podczas podróży Colin chcę aby zatrzymali się i zobaczyli grób Arcyksięcia Ferdynanda Habsburg. Dzięki temu poznali tam Lindsey i jej matkę, która jest właścicielką fabryki sznureczków do tamponów. Hollis proponuje chłopakom pracę na która on sie zgadzają . Podczas ich pobytu w Gotshot przyjaciół i Lindsey oraz jej znajomych spotykają liczne zabawne historie.

Spodziewałam się po tej książce czegoś innego. Myślałam, że będzie to coś bardziej w stylu Papierowych Miast, coś o tym jak ktoś zostaje sam i cierpi. Tymczasem 19 x Katherine jest zupełnie inna.

Jest to moja czwarta książka Johna Greena, którą przeczytałam. 19 razy Katherine jest inną książką niż pozostałe trzy. 19xK jest bardzo lekką i przyjemną książką w sam raz do czytania w upalne dni.

Książka opowiada o Colinie Singletonie, który gustuje tylko i wyłącznie w dziewczynach o imieniu Katherine. Do tej pory było ich aż 19 i każda z nich była inna. Na podstawie...

" Igrzyska Śmierci " przeczytałam trzy razy. Za każdym razem jak czytałam tą książkę patrzałam na nią z innej strony. Za pierwszym razem byłam oślepione miłością Peety do Katniss. Za drugim razem oprócz uczucia, którym Peeta darzy Katniss widziałam jeszcze nastolatkę, która heroicznie walczy na arenie o przetrwanie, jest ona egoistką, która uratowała życie siostrze. Gdy przeczytałam to po raz trzeci chyba znalazła to co autorka chciała przekazać od początku. Oprócz wątku miłosnego widzę też to całe okrucieństwo, które dzieje się w Panem. Okropną władzę Snowa i coroczne Głodowe Igrzyska.

Katniss zgłasza się na ochotnika w Głodowych Igrzyskach za swoją młodszą siostrę Prim. Wraz z nią na arenę trafia chłopka, który podarował jej chleb gdy jej rodzina chodziła głodna. Jest on od dawna zakochany w Katniss i od początku Igrzysk stara się ją chronić. Pewnego dnia osoby odpowiedzialne za organizacje Igrzysk zmieniają zasady. Teraz moją wygrać dwie osoby, ale muszą one pochodzić z tego samego dystryktu. Po ogłoszeniu tego komunikatu Katniss obsesyjnie zaczyna szukać Peety. Na życie ich mentora udaje, że go kocha. Katniss i Peecie udaje się przetrwać Głodowe Igrzyska, wracają do domu i próbują dalej żyć tak jak żyli przed Igrzyskami.

" Igrzyska Śmierci " przeczytałam trzy razy. Za każdym razem jak czytałam tą książkę patrzałam na nią z innej strony. Za pierwszym razem byłam oślepione miłością Peety do Katniss. Za drugim razem oprócz uczucia, którym Peeta darzy Katniss widziałam jeszcze nastolatkę, która heroicznie walczy na arenie o przetrwanie, jest ona egoistką, która uratowała życie siostrze. Gdy...

Quentin i Margo w dzieciństwie byli przyjaciółmi, ale ich drogi rozeszły się po nieprzyjemnym zdarzeniu. Teraz jedynie sporadycznie mówią sobie " cześć ". Quentin jest zakochany w Margo i boli go to, że ich kontakt nie jest taki jak kiedyś.

Pewnie nocy Margo zjawia się w pokoju Quentina, wchodzi do niego przez okno i prosi go o pomoc przy wykonaniu jednego z jej szalonych planów. Po chwili namysłu Quentin się zgadza i wraz z Margo wyruszają w podróż pełną przygód, która zmienia życie kilku osób.

Następnego dnia Margo znika. Quentin jest tym zaniepokojony, ale wie, że już nie raz robiła takie numery, jednak zawsze zostawiała jakieś wskazówki, a i tym razem Quentin uważa, że tak jest.

Quentin za wszelką cenę chce odnaleźć Margo. Szuka wskazówek, włóczy się po niedobudowanych do końca osiedlach, w dzień balu na zakończenie szkoły śpi w starym magazynie ze szczurami.

Pewnego dnia odkrywa miejsce gdzie jest Margo. Wyrusza tam z przyjaciółmi Benem, Radaram i przyjaciółką Margo Lacey. Podróż ta jest niesamowitym przeżyciem dla całej czwórki. Jest ona spontaniczna, bez żadnego przygotowania i totalnym brakiem organizacji.

Koniec końców udaje mi się znaleźć Margo. Quentin spełnia swoje marzenie o pocałowaniu jej, jednak ona nie wraca do domu. Proponuje mu aby jechał z nią do Nowego Yorku on jednak się nie zgadza i wraca do domu. Przeżywają bardzo bolesne rozstanie i obiecują sobie, że będą do siebie pisać i kiedyś się odwiedzą. A co było dalej wie tylko John Green.

Nie uważam, że ta książka jest jedną z najlepszych jakie czytałam, spodziewałam się czegoś dużo lepszego. John Green rozczarował mnie tą książką. Jest ona beznadziejna w porównaniu do " Szukając Alaski ".

Quentin i Margo w dzieciństwie byli przyjaciółmi, ale ich drogi rozeszły się po nieprzyjemnym zdarzeniu. Teraz jedynie sporadycznie mówią sobie " cześć ". Quentin jest zakochany w Margo i boli go to, że ich kontakt nie jest taki jak kiedyś.

Pewnie nocy Margo zjawia się w pokoju Quentina, wchodzi do niego przez okno i prosi go o pomoc przy wykonaniu jednego z jej szalonych...

" Jak ty - właśnie ty zamierzasz wydostać się z tego labiryntu cierpienia ? "

Uwielbiam sposób w jaki John Green pisze o śmierci. Jest to dla niego coś normalnego co czeka nas wszystkich. Nie zapomina on o tym, że pamieć o zmarłych też ginie. W "Gwiazd Naszych Wina " pokazała to postać Augustusa już na samym początku książki. Zaś w " Szukając Alaski " pokazuje to postać Kluchy pisząca o tym na marginesie w zeszycie.

" Szukając Alaski " jest drugą książką autorstwa Johna Greena po którą sięgnęła. Historia opowiedziana w książce " Gwiazd Naszych Wina " urzekła mnie i pragnęłam poznać więcej twórczości tego autora, więc postanowiłam, że czas przeczytać własnie tą książkę.

Na początku książka ta wydawała mi się czymś nieskomplikowany, luźnym, odpowiednim do poczytania w ciepły dzień. Czym przy czym nie trzeba za bardzo wytężać mózgu. Jednak tak nie było.

" Szukając Alaski " nie należy do książek, które czyta się bez emocji. W tej książce zawarte jest wszystko co powinna zawierać dobra książka. Są tu fragmenty przy, których można się pośmiać, ale i też takie, które sprawiają, że łzy same ciekną nam z oczu.

Książka ta podzielona jest na dwie części " przed " i " po ". Na początku chyba każdy z czytelników zastanawiał się do czego i po czym odliczany jest czas.

Pierwsza część " Przed " jest częścią bardziej humorystyczną, bardziej zabawną, ale przejawiają się w niej też mniej wesołe fragmenty, chociażby ten kiedy Alaska opowiada o swoim najgorszym dniu.

Druga cześć " Po " jest częścią, w której wszystko kręci się wokół śmierci Alaski. Jej przyjaciel sądzą, że to oni przyczynili się do jej śmierci pozwalając jej prowadzić auto w takim stanie.

" Szukając Alaski " pokazuje prawdziwą miłość, którą można darzyć daną osobę pomimo tego, że ona nie nie odwzajemnia naszych uczuć. Pokazuje czym jest przyjaźń. Pokazuje również w pewnym sensie jak ważna jest pamieć o śmierci innych i ile można dla nas zanaczyc zapomnienie i jakiejś ważnej sprawie.

" Jak ty - właśnie ty zamierzasz wydostać się z tego labiryntu cierpienia ? "

Uwielbiam sposób w jaki John Green pisze o śmierci. Jest to dla niego coś normalnego co czeka nas wszystkich. Nie zapomina on o tym, że pamieć o zmarłych też ginie. W "Gwiazd Naszych Wina " pokazała to postać Augustusa już na samym początku książki. Zaś w " Szukając Alaski " pokazuje to postać...

Mia jest młodą wiolączelisktą, która ma kochających rodziców i brata, którego uwielbia. Pewnego zwyczajnego dnia, który zapowiadał się naprawdę wspaniale traci ich. Tego dnia w szkołach odwołali lekcje z podowu śniegi, mama wzięła sobie wolnę aby mogli spędzić ten dzień wszyscy razem. Postanowili, że pojadą w kilka miejsc i tak też zrobili. Nikt nie przewidział, że stanie się coś złego. Doszło do wypadku w, którym na miejscu zginęli jej rodzice, a brat umarł w szpitalu. Tylko Mia przeżyła i znajduję sie w stanie krytycznym. Jej dusza opuszcza ciało i może ona robić wszystko, ale nikt jej nie widzi, nie szłyszy ani ona nic nie czuję. Wtedy postać Mii zaczyna relecjonować co dzieje się dookoła niej i opowiada swoje najwspanialsze wspomnienia. Opowiada ilu wyborów musiała dokonać, z czym się zmierzyć i jak to wpłynęło na jej i jej bliskich życie. Książka ta pokazuje przed iloma wyborami trzeba stanąć i jak ważne decyzje podjąć. Pokazuje jak łatwo jest stracić coś bardzo cennego i ile bólu to kosztuje.

Mia jest młodą wiolączelisktą, która ma kochających rodziców i brata, którego uwielbia. Pewnego zwyczajnego dnia, który zapowiadał się naprawdę wspaniale traci ich. Tego dnia w szkołach odwołali lekcje z podowu śniegi, mama wzięła sobie wolnę aby mogli spędzić ten dzień wszyscy razem. Postanowili, że pojadą w kilka miejsc i tak też zrobili. Nikt nie przewidział, że stanie...

„Świat nie jest instytucją zajmującą się spełnianiem życzeń.” Nie zawsze mamy to co chcemy, choć bardzo często na to zasługujemy. "The fault in our stars" jest to jedna z najpiękniejszych książek jak przeczytałam.

16-letnia Hazel jest chora na raka. Zawsze i wszędzie musi mieć ze sobą butle z tleniem, którą wozi na wózku. 16-latka popada w depresje, która jest " skutkiem ubocznym umierania ". Mama wysyła ją na spotkania Grupy Wsparcia. Na jednym z taki spotkań spotyka miłość swojego życia Augustusa Watersa. Jest on przystojny, inteligenty, wysportowany, ma nieziemskie niebieskie oczy i również choruje na raka. Choroba odebrała mu nogę, ale mimo to świetnie daje sobie radę w życiu. Potrafi żartować, uśmiecha się, cieszy życiem i boi się zapomnienia.

Hazel jest w pełni świadoma tego, że nigdy nie wyzdrowiej, że nie założy rodziny i nie doczeka się wnucząt. Pomimo to spotyka się z Gusem i rodzi się między nimi silne uczucie. Podczas gdy Hazel tafia na OIOM również Augustus dowiaduje się o nawrocie swojej choroby, lecz pomimo to przerywa leczenie i jedzie z Hazel do Amsterdamu by poznać autora ich ulubionej książki i dowiedzieć się co działo się dalej po jej zakończeniu. Niestety pan Van Houten nie odpowiada na ich pytania, tak jak by chcieli. Wtedy Augustus sam postanawia napisać zakończenie.
Niestety nie robi tego. Nie pisze też mowy pożegnalnej na pogrzeb Hazel, bo to on umiera pierwszy.

Osób chorujący na raka jest na świecie bardzo wiele. Niektórzy z nich umierają szybciej inni w starszym wieku. W literaturze rak też jest dość powszechny. Nie jest to pierwsza książka, w której główny bohater choruje na raka i też nie pierwsza, w której główny bohater nie umiera. Spodziewałam się lepszego, bardziej szczegółowego opisu przebiegu choroby zarówno Hazel jak i Augustusa. Myślałam, że Pan Green zwróci większą uwagę na nazwy, zwroty, które często padają na onkologii.

Pomimo to uważam, że książka jest wspaniała.

„Świat nie jest instytucją zajmującą się spełnianiem życzeń.” Nie zawsze mamy to co chcemy, choć bardzo często na to zasługujemy. "The fault in our stars" jest to jedna z najpiękniejszych książek jak przeczytałam.

16-letnia Hazel jest chora na raka. Zawsze i wszędzie musi mieć ze sobą butle z tleniem, którą wozi na wózku. 16-latka popada w depresje, która jest " skutkiem...

Jedna z najpiękniejszych książek jak przeczytałam. Nie spodziewałam się takiego zakończenia. Do samego końca byłam przekonana, że Kate jednak umrze, a Anna będzie żyła. W końcu to ona walczyła o swoje ciało, była zdrową i radosną dziewczyną. Czytając tą książkę popłakałam się po raz pierwszy gdy Sra ogoliła się na łyso. Później gdy umarł Taylor. I oczywiście na końcu kiedy odeszła Anna. Przez całą książkę czekałam na rozdział widziany oczami Kate, nie domyśliłam się, że prolog jet pisany z jej perspektywy. Domyślałam się, że jeśli nie umrze Kate to zginę Jess albo Anna. Nie mogli przeżyć wszyscy. Zakończenie jest całkowicie inne niż spodziewają się czytelnicy. Książka porusza trudy temat, temat białaczki. Pokazuje wiele ważnych w życiu rzeczy, że warto się poświęcać, że warto oddać cześć siebie innym. Książka na długi czas pozostanie w mojej pamięci. Kiedyś wrócę do niej pomimo tego, że nie należy ona do lekkich książek.

Jedna z najpiękniejszych książek jak przeczytałam. Nie spodziewałam się takiego zakończenia. Do samego końca byłam przekonana, że Kate jednak umrze, a Anna będzie żyła. W końcu to ona walczyła o swoje ciało, była zdrową i radosną dziewczyną. Czytając tą książkę popłakałam się po raz pierwszy gdy Sra ogoliła się na łyso. Później gdy umarł Taylor. I oczywiście na końcu kiedy...