-
ArtykułyKsiążki o przyrodzie: daj się ponieść pięknu i sile natury podczas lektury!Anna Sierant5
-
ArtykułyTu streszczenia nie wystarczą. Sprawdź swoją znajomość lektur [QUIZ]Konrad Wrzesiński37
-
ArtykułyCzytamy w weekend. 10 maja 2024LubimyCzytać422
-
Artykuły„Lepiej skupić się na tym, żeby swoją historię dobrze opowiedzieć”: wywiad z Anną KańtochSonia Miniewicz2
Biblioteczka
Ja osobiście lubię twórczość Edgara Allana Poe. Tą nowelę również polecam. Jest to coś szybkiego, ciekawego i wartego zapoznania się.
Ja osobiście lubię twórczość Edgara Allana Poe. Tą nowelę również polecam. Jest to coś szybkiego, ciekawego i wartego zapoznania się.
Pokaż mimo toKsiążka GENIALNA! Rzadko się zdarza, że czytam coś chłonąc tak mocno każde słowo, że nie mogę doczekać się przewrócenia kartki na następną stronę. Przyznam, że jest "mocna". Rozumiem przez to, że ktoś, kto z jakiegoś powodu wybiera taki tytuł, nie przejdzie obok niego obojętnie. Ta książka wzbudza emocje - i ma to robić. Uświadamia wiele rzeczy, które nie raz są wypierane. Mówi o trudnościach w przystępny sposób ale nie "owija w bawełnę". Przy tej książce idzie się uśmiechnąć nad anegdotkami autorki i wzruszyć nad trudnymi, gorzkimi słowami. W książce znajdziemy testy, wypunktowane treści, rozległe opisy, nawiązania do terapeutycznej pracy autorki oraz ćwiczenia do wykonania. Autorka nie naciska na szybkie kończenie lektury, zaznacza, że wszystkie etapy należy przejść w swoim tempie. Dużym plusem są liczne podkreślenia autorki jak ważna jest współpraca z psychologiem, psychiatrą i że należy korzystać z ich pomocy. Możliwe, że moja opinia jest mocno subiektywna (w końcu to cecha opinii) ze względu na życiowe doświadczenia, ale myślę, że jeśli już ktoś sięga po taki tytuł, to coś nim powoduje. Niemniej bardzo polecam i "dorosłym córkom" i "dorosłym matkom".
Książka GENIALNA! Rzadko się zdarza, że czytam coś chłonąc tak mocno każde słowo, że nie mogę doczekać się przewrócenia kartki na następną stronę. Przyznam, że jest "mocna". Rozumiem przez to, że ktoś, kto z jakiegoś powodu wybiera taki tytuł, nie przejdzie obok niego obojętnie. Ta książka wzbudza emocje - i ma to robić. Uświadamia wiele rzeczy, które nie raz są wypierane....
więcej mniej Pokaż mimo toMyślę, że jest to niezwykle wartościowa książka. Zrealizowana jest w formie wywiadu. Jeśli ktoś zapoznaje się z innymi działami kultury o tematyce psychologicznej i związanej z parentyfikacją i traumami to zauważy, że poruszono w tej książce większość najważniejszych treści, które nawiązują do pozostałych tekstów. Wydaje mi się, ze jest to książka nie tylko dla dorosłych, którzy doświadczyli traum w dzieciństwie, ale także dla dorosłych planujących mieć bliższy kontakt z dziećmi (np. rodzicielski lub jako ciotka/wujek , dziadkowie etc.). Książka uświadamia też jak wielkie znaczenie ma psychoterapia w dążeniu do bycia szczęśliwym człowiekiem. Polecałabym uzupełnić lekturę np. o książkę "Wsparcie dla dorosłych córek narcystycznych matek". Wg mnie pozycja ta jest wartościowa i niemal każdy skorzysta na jej przeczytaniu. Warto też zaznaczyć, że jest to książka przeznaczona dla "przeciętnego człowieka". Autorka unika sformułowań stricte naukowych. Jeśli ktoś jest zapoznany z tą tematyką na wyższym poziomie to treści mogą wydać mu się nie wystarczające. Niemniej pozostałym myślę, że wydadzą się przydatne.
Myślę, że jest to niezwykle wartościowa książka. Zrealizowana jest w formie wywiadu. Jeśli ktoś zapoznaje się z innymi działami kultury o tematyce psychologicznej i związanej z parentyfikacją i traumami to zauważy, że poruszono w tej książce większość najważniejszych treści, które nawiązują do pozostałych tekstów. Wydaje mi się, ze jest to książka nie tylko dla dorosłych,...
więcej mniej Pokaż mimo toKsiążka jest bardzo przyjemna. Idealną oceną dla niej byłoby 7.5. Po pierwsze pięknie wydana, po drugie lekka. Nie jest to wg. mnie pozycja obowiązkowa dla osób wchodzących w świat czarownic lub słowiańszczyzny ale miłe umilenie tej drogi. Autorka w sposób przystępny opisuje dawne tradycje wierzenia i rośliny. Wiadomo informacje mogą być różne, a źródła mniej lub bardziej rzetelne. Niemniej z lekkością przeszłam przez tą lekturę, zakończoną przepisami i poradami dotyczącymi ziół co dla niektórych może być dodatkowym atutem. Ogólnie, miło spędziłam czas nad tą lekturą ale nie zostanie moim "must have".
Książka jest bardzo przyjemna. Idealną oceną dla niej byłoby 7.5. Po pierwsze pięknie wydana, po drugie lekka. Nie jest to wg. mnie pozycja obowiązkowa dla osób wchodzących w świat czarownic lub słowiańszczyzny ale miłe umilenie tej drogi. Autorka w sposób przystępny opisuje dawne tradycje wierzenia i rośliny. Wiadomo informacje mogą być różne, a źródła mniej lub bardziej...
więcej mniej Pokaż mimo toCiekawa pozycja ale myślę, ze nie dla każdego. Proste rzeczy ubrane w słowa opatrzone przykładami i radami. Myślę, ze dla niektórych może wydać się trywialna, a innym otwierać oczy. Moja opinia jest subiektywna, więc uważam, że książka jest warta przeczytania. Świetnie opisuje jak prowadzić konflikt, wydobyć z niego to co konieczne i stawiać granice. Bardzo podobał mi się rozdział o mówieniu "nie" i braku konieczności tłumaczenia się z własnych decyzji. Dla mnie była to lektura przyjemna, w której dużo zadań podkreśliłam, by wrócić do nich w przyszłości. Książka nie dla każdego ale myślę, że każdy wyciągnie z niej chociażby najmniejsze wnioski.
Ciekawa pozycja ale myślę, ze nie dla każdego. Proste rzeczy ubrane w słowa opatrzone przykładami i radami. Myślę, ze dla niektórych może wydać się trywialna, a innym otwierać oczy. Moja opinia jest subiektywna, więc uważam, że książka jest warta przeczytania. Świetnie opisuje jak prowadzić konflikt, wydobyć z niego to co konieczne i stawiać granice. Bardzo podobał mi się...
więcej mniej Pokaż mimo toCzęść książki jest na prawdę rzeczowa. Opisuje tradycje, wierzenia, praktyki. Skupia się na postrzeganiu rzeczywistości i świata przez naszych przodków. Jest mowa o roślinach, wierzeniach, dniu codziennym, jedzeniu etc. Jednak w pewnym momencie książka zaczyna wplatać wątek radiestezji i pseudonauki. Byłoby to do zniesienia gdyby nie jeden z ostatnich rozdziałów cały poświęcony tym zagadnieniom. Bardzo szkoda. Generalnie pozycja nie jest zła, można się z nią zapoznać by poszerzyć wiedzę, jednak końcówkę książki polecam zwyczajnie pominąć.
Część książki jest na prawdę rzeczowa. Opisuje tradycje, wierzenia, praktyki. Skupia się na postrzeganiu rzeczywistości i świata przez naszych przodków. Jest mowa o roślinach, wierzeniach, dniu codziennym, jedzeniu etc. Jednak w pewnym momencie książka zaczyna wplatać wątek radiestezji i pseudonauki. Byłoby to do zniesienia gdyby nie jeden z ostatnich rozdziałów cały...
więcej mniej Pokaż mimo toBardzo przyjemna książka. Takie kompendium wiedzy o bestiach słowiańskich wzbogacone o interesujące ciekawostki związane z codziennym życiem. Ilustracje są przepiękne. Jest to pozycja, która nie tylko miło się czyta ale i pięknie wygląda na półce.
Bardzo przyjemna książka. Takie kompendium wiedzy o bestiach słowiańskich wzbogacone o interesujące ciekawostki związane z codziennym życiem. Ilustracje są przepiękne. Jest to pozycja, która nie tylko miło się czyta ale i pięknie wygląda na półce.
Pokaż mimo toKsiążka zdecydowanie przypadła mi do gustu. Przyjemnie i lekko opisana mitologia słowiańska. Jest to dobra pozycja, by ugruntować swoją wiedzę lub dopiero zapoznać się z tym magicznym światem. Stanowczo warta polecenia. Dodatkowym atutem było wysłuchanie tej książki w audiobooku, który nadawał dodatkowy klimat całej opowieści.
Książka zdecydowanie przypadła mi do gustu. Przyjemnie i lekko opisana mitologia słowiańska. Jest to dobra pozycja, by ugruntować swoją wiedzę lub dopiero zapoznać się z tym magicznym światem. Stanowczo warta polecenia. Dodatkowym atutem było wysłuchanie tej książki w audiobooku, który nadawał dodatkowy klimat całej opowieści.
Pokaż mimo to
Pierwszy raz jak czytałam tą książkę myślałam, że czegoś brakuje na końcu, teraz podoba mi się to zakończenie. Uważam "Dziady cz. II" za najlepszą część Dziadów - najbardziej przystępną i jedną z bardziej wartościowych. Czego nie można zabrać Mickiewiczowi - jest on źródłem podań na temat wierzeń prasłowiańskich. Oczywiście będących już pod wpływem napływającej religii, z nutą patriotyzmu i oświecenia oraz romantyzmu. Ta książką jest dla mnie kontrastem do części III, z którą mam jakoś nie po drodze. Polecam przeczytać każdemu. Nie warto zrażać się tym, że jest to lektura szkolna. Mi za każdym razem miło spędza się czas czytając tą książkę.
Pierwszy raz jak czytałam tą książkę myślałam, że czegoś brakuje na końcu, teraz podoba mi się to zakończenie. Uważam "Dziady cz. II" za najlepszą część Dziadów - najbardziej przystępną i jedną z bardziej wartościowych. Czego nie można zabrać Mickiewiczowi - jest on źródłem podań na temat wierzeń prasłowiańskich. Oczywiście będących już pod wpływem napływającej religii, z...
więcej Pokaż mimo to